อืมม ทำไมต้องรอคนที่เข้าใจ มาเขียนวงกลมเส้นใหม่ด้วยล่ะ เขียนเป็นเส้นตรงสองเส้นขนานกันได้ป่าว มันก็ออกจากวงกลมได้เหมือนกัน .... กำหนดกฎเกณฑ์ตายตัวไปรึป่าวจ๊ะ ....

I am lovephobia

อืมมม

เข้าใจ

เห็นใจ

แต่

เห็นแก่ตัวไปหน่อยอ่ะ

======================

พบกันตรงครึ่งทางก็แล้วกัน

เพราะมันไม่เหนื่อยดี



:)

เป็นการยากที่จะเข้าใจใน...คำว่ารัก

แต่ยากยิ่งนักหากจะ...รักอย่างเข้าใจ

^
^
^ เห็นด้วย กับคุณจอร์จ ค่ะ

...

: )

เคยได้ยินเขาพูดกันว่า

สมัยที่เรายังเด็ก เมื่อเราขีดเส้นรอบตัวเรา เราจะขีดให้วงนั้นใหญ่ที่สุด เพื่อรับเพื่อนๆ เข้ามาอยู่ในวงของเรา

แต่เมื่อเราโตขึ้น วงกลมที่ขีดเอาไว้นั้น กลับเล็กลงเรื่อยๆ เพราะเราไม่อยากให้ใครเข้ามาอยู่ในวงของเราอีกแล้ว

นี่แหละ... ชีวิต

:)

เพลงเพราะค่ะ

หวัดดีค่ะหลงเข้ามาค่ะ

บางครั้ง ความรัก ก็ทำให้บางคนลืมความกลัวได้เหมือนกัน

อย่ากลัวที่จะรักใคร

ไม่มีอะไรเริ่มต้น หากเราไม่ทำอะไร อ่ะนะ

เห็นด้วยกับคุณจอร์จเช่นกันค่ะ

และชีวิตก็ไม่ได้มีแค่ความรักเพียงเรื่องเดียว
มีอะไรอย่างอื่นให้ทำอีกมาก นอกจากตามหาคนๆนั้น

ลองหยุดตามหา หยุดไขว่คว้าดิ้นรน แล้วหันมาเติมเต็มชีวิตด้านอื่นๆของตัวเอง ซักวัน คุณอาจพบมุมมองใหม่ที่สดใสขึ้น จากวงกลมวงเดิมของคุณ ...โดยไม่ต้องรอให้ใครมาขีดเขียนอะไรเพิ่มก็เป็นได้

เจ้า ของ blog อกหัก อยู่แน่ๆ

เปล่าซะหน่อย ยังไม่มีใครให้รัก แล้วจะหักได้เยี่ยงไร

555

ใครๆก็เจอเรื่องผิดหวัง มีแผลในใจกันทั้งนั้นแหละค่ะ
เวลาที่พบใครใหม่ๆ ต่างฝ่ายต่างต้องเปิดใจให้กัน
ถ้าคุณทำตัวสับสน ไม่ชัดเจน อีกฝ่ายก็จะรู้สึกไปด้วย
ในความสัมพันธ์ คุณจะยืนรอให้อีกฝ่ายเข้าให้ถึงตัวคุณหรอคะ
ไม่คิดจะเสี่ยงบ้างหรือไงคะ พ่อเจ้าประคุณทูลหัว

เขียนวงกลมใหม่ทับไปได้มั้ย

เขียนให้ใหญ่กว่าเดิม