Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
How many roads must a man walk down??
Song ...
<<
กุมภาพันธ์ 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
9 กุมภาพันธ์ 2548
เฮ้อออ ... ยังงงๆ กะชีวิต
All Blogs
สวัสดี...ที่ตรงนี้เมื่อ 15 ปีที่แล้ว
ฟ้า ...
ฝนตก~~
++ กุมภาพันธ์ ++
Harmonic and Friends in PAI
Monday Morning
++ จันทร์เจ้าขา ++
+++ กลับมาแล้ว มาแล้ว มาด้วยความตั้งใจ +++ มากับวันที่ฟ้ายังมีฝนอยู่
พบกัน ... ผูกพัน ... ลาจาก ...
ท้องฟ้า ...
++ Farewell "Sabrina" ++
แดดออก ..
กลับบ้าน ...
Nobody knows when you're down and out
++ หากันจนเจอ ++
... ไอ้หนุ่มผมยาวกลางลมหนาวที่ปากช่อง ...
เฮ้อออ ... ทำไมช่วงนี้มันถอนหายใจทั้งวันเลยเนี่ย
เฮ้อออ ... ยังงงๆ กะชีวิต
PAI
วันที่ฝนโปรยปรายกับน้ำใจที่หายไป
... มช. รับปริญญา ....
เฮ้อออ ... ยังงงๆ กะชีวิต
วันนี้ตื่นมาทำไรมั่งเนี่ย งงๆ
ออกไปกินกาแฟ กินข้าว กินกาแฟ เล่นหมากรุกกลับมา นั่งงงๆ เบลอๆ บ้าๆ บอๆ อยู่ที่ห้อง
เฮ้ออ ... ทำไม บางทีชีวิตเหมือนมีใครอยู่มากมายก่ายกอง รอบตัวเรา ทำไม บางทีเหมือนโลกนี้มันมีเราคนเดียว
อะไรหลายๆอย่างช่วงนี้ ไม่ชัดเจนเลย อืมม
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2548 17:37:34 น.
2 comments
Counter : 428 Pageviews.
Share
Tweet
เวลาเราเปิดประตูจะมีคนมากมายก่ายกอง
ที่พร้อมจะเข้ามาสังสรรค์ในชีวิต
แต่เวลาที่เราปิดประตู ก็มีเราคนเดียว
ที่มองผ่านกระจกออกไป
โดย: polar
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:35:23 น.
ใจเย็นๆ แล้วค่อยๆมองรอบๆ แล้วก็ค่อยๆค้นหาตัวเองไปค่ะ เราเองก็ยังไม่เจอเหมือนกัน
โดย: คนขี้เหงาคนหนึ่ง
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:39:18 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
chaharmo
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Regulas
พรายทราย
ปลายราตรี
จิตกาธาน
นราเกตต์
มัชฌิมา
ทำใจได้
*_ดอกไม้ไหวที่ปลายฟ้า_*
น้ำเงี้ยว
laruku_poy
labelle
Webmaster - BlogGang
[Add chaharmo's blog to your web]
Links
cmupark webboard
My Hi5, my friends and pics
Myspace, my songs
spaces.live.com, my diary
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ที่พร้อมจะเข้ามาสังสรรค์ในชีวิต
แต่เวลาที่เราปิดประตู ก็มีเราคนเดียว
ที่มองผ่านกระจกออกไป