ตามที่จั่วหัวมาเลยฮะ

เพื่อนที่สนิทกันอกหัก

มาหาถึงที่ร้านเชียวแหละ

พอเห็นหน้ามันเหมือนคนโดนผีสิงมาขนาดนั้น

คงไม่ต้องซักถามไรกันมาก

ได้แต่บอกเออ รอกูแป๊ปนะ

เอากาแฟมาตั้งให้ น้ำตามันก็ไหลพราก

แว๊บแรกที่นึก กูคิดแล้วว่าต้องมีวันนี้

วันที่มึงเดินกลับมาบอกกูว่า "แม่งไปจากกูแล้ว"

แต่จะทำไรเพื่อนได้

ก็ได้แต่นั่งฟัง ปลอบไม่เป็นฮะ

ได้แต่ด่าซ้ำอย่างเดียว ฮ่าๆ

มันเป็นคนตามใจแฟนเกินไปอ่ะฮะ

แล้วดีๆตามใจกันเราก็จะยินดี

ไอ่เหี้ยนี่แม่งควรสาปส่งอย่างเดียว

ดาแอบดีใจฮะ ที่มันเลิกกัน

มั่นใจว่าไม่นานเพื่อนดาจะดีขึ้น

คนเราอย่าไปห้ามมันตอนมันเห่อฮะ

ให้มันเล่นเอง เจ็บเอง แสตนอินไม่ต้องการนั่นแหละ

มันจะรู้สำนึกเอง

นั่งฟังมันพร่ำน้ำตานองเกือบชม

มันช้ำมาเราก็ได้แต่ฟังไป

(ปลอบไม่เป็น)

แล้วบอกมันไปว่า "ผู้ชายไม่ใช่เป็ปซี่ มึงไม่ต้องไปเต็มที่กะชีวิตมัน"

ต่อไปนี้ตัวมึงอ่ะคือเป็ปซี่เต็มที่กะตัวมึงเองนะ!!!