จริงที่สุดเลยค่ะ

ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตแบบ ขอมีความสุขไปวันๆ เหมือนกัน
ทำเท่าที่เราจะทำได้ (สำคัญคือ ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใคร)

ถึงเราไม่อาจรู้วันตายล่วงหน้าได้
แต่ที่รู้แน่ๆ คือ เราต้องตายค่ะ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง

  

ไม่เดือดร้อนใครก็สุดยอดแล้วฮะ

  

  

ที่นี่ก็ฝนตกคับ

สวัสดีด้วยค๊า

  

เทส

  

joop joop

  

ชีวิตผมรอนับความตายไม่ได้หรอกคับ ผมกำลังรอความรักจากผู้หญิงคนนึงอยู่

  

  

  

จะรู้วันหรือไม่รู้วัน เราก็ต้องตายจริงๆ สักวัน ตอนที่คนที่เรารักจากไป ไม่ว่าจะทำใจได้หรือไม่ได้ ก็ต้องทำใจ

นึกถึงตอนเรียนม.ปลาย เช้าวันธรรมดาวันนึงที่ต้องตื่นไปโรงเรียน เสียงโทรศัพท์จากคนแปลกหน้าที่ รพ.โทรมา
อยู่ๆ น้องชายที่สนิทกันมากก็จากเราไปไม่มีวันกลับ จากอุบัติเหตุเช้านั้น เขารีบไปโรงเรียนก่อนโดยไม่รอ เพราะเห่อที่เป็นวันแรกจะได้ไปซ้อมบอลในฐานะนักกีฬาโรงเรียน
วันเผา เราต้องเผาชุดกีฬาที่เขาไม่เคยได้ใส่ไปให้ด้วย

พอชีวิตผ่านไป เราก็ยังมีความสุขได้ มีคนให้รักได้อีกมากมาย โลกไม่ได้แตกไปวันนั้นเหมือนที่เราคิด แต่ความทรงจำดีๆ ก็ยังอยู่

  

^^