BlogGang.com : : s.suk : แม่ไก่ กับ ลูกเป็ด

แม่ไก่ กับ ลูกเป็ด

ในแดนนาบ้านไกลในดงดอน
มีคำกลอนสอนใจให้คลายเศร้า
เรื่องแม่นกจาบคากับกาเหว่า
แค่เรื่องเล่าเขลาเกรงว่าลมลวง
จนได้ไปเห็นเป็นเรื่องจริง
ได้รับรู้รักคือสิ่งยิ่งใหญ่หลวง
มากกว่าค่าที่คณามาทั้งปวง
ยิ่งกว่าดวงใจใครได้ลิ้มรัก
เหตุเพราะเป็ดแม่ใหม่กกไข่ยาก
คนจึงฝากแม่ไก่ให้ฟูมฟัก
หวังเพียงลูกเป็ดเป็นประเด็นหลัก
จึงหลอกลักเปลี่ยนไข่แม่ไก่แทน
แม่ไก่ก็กระไรไม่ได้รู้
ยังกกอยู่ประจำทำหวงแหน
จวบจนได้ทายาทมิมาตรแม้น
เป็นลูกไก่ปากแบน ก็เต็มใจ
พาคุ้ยเขี่ยดินหาไส้เดือน
เป็นเสมือนแม่เจ้าเอาใจใส่
หากเหยี่ยวนาบินถลามาไกลไกล
ก็เรียกไล่ลูกยามาซ่อนตัว
ถึงเจ้าจะรูปร่างร้ายกายพิการ
ตีนจะแบหางจะบานพาลถึงหัว
แม้จะไม่เหมือนแม่แม้รูปชั่ว
ไม่ต้องกลัว แม่ยังรัก ปักดวงใจ

เป็ดน้อยเจ้าเกิดมากำพร้านัก
ก็รับรู้ ไอรักจากแม่ไก่
พาคุ้ยเขี่ยเดินดินหากินไป
สอนอย่างไร ก็ทำไป ไม่เชี่ยวชาญ
แม่พาเดินเจ้าก็เดินตูดสะบัด
แม่พาหัดเขี่ยดินกินอาหาร
แม่พาจิกเจ้าก็ไซร้ใช้ปากบาน
แม่พาขานเสียงกุ๊กไก่ก็ไม่เป็น
ยังร้องกิ้วก้าบกันเรื่อยเปื่อย
จนแม่เหนื่อยตามใจใช่ยากเข็ญ
แม่จะกุ๊กลูกจะก๊าบทราบประเด็น
ไม่เห็นเป็นเรื่องใหญ่ไม่กังวล
ลูกเป็ดกับแม่ไก่ไปด้วยกัน
ทุกคืนวันรักใคร่ใจสับสน
แม่พร่ำสอนลูกเล่าเรียนเฝ้าเวียนวน
จนผ่านพ้นฤดูกาลเนิ่นนานมา
เมื่อถึงหน้าน้ำขังวังน้ำขวาง
สัญชาติญาณที่วางเอาไว้ว่า
เป็ดต้องลงแหวกว่ายในธารา
ก็พลันผุดขึ้นมาในสำนึก
อนิจจาลูกเป็ดกระโจนน้ำ
เพื่อจะเล่นผุดดำตามความรู้สึก
จะหาปูปลาเป็นเล่นน้ำลึก
เพราะเพียงคึกคะนองน้ำตามเวไนย
แม่ไก่กลับตกประหม่าผวาสับสน
เกรงว่าลูกตนจะจมสายน้ำไหล
ด้วยหวงห่วงลูกรักปักดวงใจ
จึงกระโจนลงไปในลำน้ำ
เพียงเพราะจะช่วยลูกของตน
เพียงกมลแหลกสลายคลายกลืนกล้ำ
เพียงแรงอันด้อยนักสำลักน้ำ
เพียงมิทัน ขาดคำ เจ้าก็ ตาย….

Create Date : 16 สิงหาคม 2548

Last Update : 16 สิงหาคม 2548 16:02:06 น.

0 comments

Counter : 543 Pageviews.