Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2555
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
1 พฤษภาคม 2555
 
All Blogs
 

มุกดา... มายารัก : ภัสรสา



นับตั้งแต่ได้ ‘มุกดา’ มาเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบยี่สิบปี แก้วมุกดาก็รู้สึกว่าตัวเองมีเสน่ห์มากขึ้น มีคนมาชื่นชอบเธอมากมายจนเผลอหักหาญน้ำใจชายหนุ่มเหล่านั้นด้วยความชาชิน

แต่ ‘นิชภัทร’ จิตรกรหนุ่มที่สะดุดตาเพียงครั้งแรกเป็นข้อยกเว้น เพราะเขาคือคนพิเศษ ยิ่งนานวันความอ่อนหวานก็ยิ่งเกิดขึ้นในใจ ทว่าเขากลับไม่คิดอย่างนั้น เมื่อพบว่าความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันที่ผ่านมานั้นมันเป็นเพียงเกมบริหารเสน่ห์ของเธอ และเขาก็ไม่ต่างจากเหยื่อรายอื่นๆ ที่พอเธอหลอกให้รักสำเร็จก็ถีบหัวส่ง

จากที่เคยรักได้กลับกลายเป็นความแค้น ซึ่งตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วที่เขาจะลบล้างความขมขื่นนั้นให้หมดไปจากใจ เมื่อเธอกำลังจะกลับมาหาเขาอีกครั้งพร้อมกับอัญมณีต้นตระกูลของเขาที่สูญหายไป ซึ่งวันที่เขาจะเอาคืนทั้งมุกดาและความแค้นที่สะสมเอาไว้ใกล้เข้ามาแล้ว อีกไม่นานเกินรอ


++++++++++++++++++++++++++

นิชภัทรให้ทนายวิจักษ์ลงประกาศตามหาทายาทและอัญมณีทั้ง 5 ได้แก่เพชร, เพทาย, บุษราคัม, นิลกาฬและมุกดาทางหนังสือพิมพ์ตามที่ขุนชำนาญกิจพนิช ทวดอีกคนของเขาต้องการให้จี้อัญมณีทั้ง 5 กลับสู่สายสร้อยอย่างครบถ้วนสมบูรณ์

เมื่อย่าแขเห็นประกาศในหนังสือพิมพ์จึงบอกให้แก้วมุกดาหลานสาวที่ท่านได้มอบจี้มุกดาไว้ให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อตอนอายุ 20 ปีเป็นคนนำไปคืนเจ้าของ เมื่อแก้วมุกดาเดินทางไปถึงคฤหาสน์กิจพนิช จึงได้รู้ว่าเจ้าของอีกคนของตระกูลกิจพนิชก็คือนิชภัทรนั่นเอง

ย้อนไปสมัยที่แก้วมุกดากำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยนั้น เธอถูกเพื่อนใช้เป็นเครื่องมือแก้แค้นแทนเพื่อน คือ หลอกผู้ชายให้หลงรักแล้วสลัดทิ้ง เพียงเพราะผู้ชายคนนั้นทำให้เพื่อนของมุกดาเสียหน้า

ครั้งแรกที่ทำมุกดาทำไปเพียงเพราะถูกเพื่อนบังคับและเธอก็รู้สึกไม่ดี พอครั้งที่ 3 เธอรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ครั้งที่ 5 ก็ช่างสนุกจริงๆ แต่พอครั้งที่ 7 แก้วมุกดาเริ่มรู้สึกแล้วว่าการเอาความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่นไม่ใช่สิ่งที่ดีและเธอช่างเลวจริงๆ

แก้วมุกดาอยากออกจากวังวนนี้ ยิ่งเมื่อมาเจอกับนิชภัทร จิตรกรที่เธอรู้สึกชื่นชอบผลงานและยิ่งได้เจอตัวจริงเธอก็รู้สึกดีๆกับเขา เสียที่ว่านิชภัทรหักหน้าเพื่อนของแก้วมุกดา ทำให้แก้วมุกดาถูกเพื่อนบังคับให้แก้แค้นแทนอีกครั้ง

จากคำพูดที่ฝืนใจพูดกับเพื่อนทางโทรศัพท์เพื่อให้เพื่อนสบายใจว่าแก้วมุกดาจะช่วยแก้แค้นแทนเพื่อนให้ แต่นิชภัทรมาได้ยินเข้าพอดี เขาจึงตัดสินใจหนีไปจากแก้วมุกดา

แก้วมุกดาเมื่อได้รู้ว่านิชภัทรหนีไปเพราะได้ยินสิ่งที่เธอฝืนใจพูดกับเพื่อน ถึงกับร้องไห้เสียใจอย่างหนัก และโทษว่าเป็นความผิดของเพื่อนๆที่เธอต้องยอมเป็นเครื่องมือแก้แค้นผู้ชายแทนเพื่อนแต่เพื่อนไม่เคยเห็นเลยว่าจริงๆแล้วเธอรักนิชภัทรจริงๆ

เมื่อแก้วมุกดาได้มาเจอนิชภัทรอีกครั้งหลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมา 3 ปี เธอจึงอยากอธิบายความจริงให้นิชภัทรรู้ แต่เขาก็หาทางบ่ายเบี่ยงไม่รับฟังและพยายามที่จะแก้แค้นแก้วมุกดากลับให้สาสมกับที่เขาเคยเสียใจจนแทบตายมาแล้ว

แต่เมื่อได้ใกล้ชิดกันนิชภัทรกลับทำไม่ได้ ยิ่งตอนที่เห็นแก้วมุกดาโดนกิตติเทพ (รุ่นพี่ที่แก้วมุกดาเคยหักอก) ทำร้ายและเกือบโดนข่มขืน นิชภัทรก็ได้รู้ว่าที่แท้นั้นเขายังรักแก้วมุกดาอยู่ และยิ่งเกลียดตัวเองที่โง่ ไม่ยอมฟังคำอธิบายของแก้วมุกดาแล้วพาลหาเรื่องจนทำให้เธอโดนทำร้ายขนาดนี้

ก่อนแก้วมุกดาจะกลับกรุงเทพฯ นิชภัทรพาแก้วมุกดาไปดูห้องๆหนึ่งที่มีแต่รูปภาพของแก้วมุกดาทุกอิริยาบทและสารภาพรักกับเธอ แต่แก้วมุกดากลัวว่านิชภัทรจะล้อเล่นกับความรู้สึกของเธออีกครั้ง เธอจึงบอกไปว่าไม่ได้รักนิชภัทรอีกแล้ว

เมื่อแก้วมุกดากลับมาถึงบ้าน เธอพยายามทำใจลืมนิชภัทรอีกครั้ง แต่สภาพยิ่งแย่ลงทุกวัน เพื่อนของแก้วมุกดาจึงตัดสินใจเดินทางไปหานิชภัทรแล้วบอกว่าความจริงให้รู้ว่าเมื่อ 3 ปีก่อนเกิดอะไรขึ้น และนี่เองที่ทำให้แก้วมุกดาและนิชภัทรเข้าใจกันและกันในที่สุด


..........................................................


เรื่องนี้อ่านแล้วออกแนวสะเทือนอารมณ์หน่อยๆที่นางเอกและเพื่อนเอาความรู้สึกของคนมาล้อเล่นเป็นเรื่องสนุก จนเกิดความไม่เข้าใจกันจริงๆ เมื่อนางเอกมีความรักจริงกับพระเอก ทั้งทรมานทั้งสงสารกับ 3 ปีที่จากกันไปทั้งๆที่รักแต่ดันเข้าใจผิดว่าไม่รัก

เมื่อได้เจอนางเอกอีกครั้งจึงเข้าใจเลยว่าทำไมพระเอกอยากจะแก้แค้นนางเอกคืนบ้าง แต่พระเอกก็ไม่ได้แก้แค้นอะไรนางเอกรุนแรงนะค่ะ เพราะเวลาเห็นน้ำตานางเอกหรือเห็นนางเอกเจ็บตัว พระเอกก็ไม่กล้าแล้วล่ะค่ะ

ตอนท้ายเรื่องพระเอกมีการถามย่าแขว่าจริงๆย่าก็รู้ว่าเขาอยู่ไหน ทำไมไม่บอกนางเอกให้มาปรับความเข้าใจกันตั้งแต่ 3 ปีที่แล้ว ย่าแขบอกว่าย่าไม่อยากยุ่งและเชื่อว่าเรื่องจะลงเอยได้เองโดยที่ย่าไม่ต้องเข้าไปเกี่ยว และที่ทั้งคู่ต้องห่างกันไปอาจเป็นเพราะกรรม

อ่านแล้วก็แบบว่าคงจะมีส่วนบ้างเหมือนกันเนอะเรื่องกรรม ถึงทำให้คนเราต้องห่างกันไป เพราะเคยมีเรื่องทำนองนี้กับตัวเองเหมือนกันค่ะ

อ่านเรื่องนี้จบแล้วนึกถึงเพลงนี้เลยค่ะ "ฉันก็เกลียดเธอไม่ลง ถึงจะอยากเกลียดเธอแทบตาย ได้แต่เก็บมันข้างใน แล้วก็เจ็บใจตัวฉันเอง ที่มันโกรธเธอไม่ได้ ถึงจะอย่างไรก็รักเธอ ได้แต่ถามกับตัวเองอยู่เสมอ จะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร"


Set อัญมณีนี้เราอ่านจบแล้วทั้ง 5 เล่มนะค่ะ ที่ชอบที่สุดก็คือเรื่อง "บุษราคัม....นำทางรัก" ของ อัญชรีย์ค่ะ ส่วน "เพชรพราย...ประกายรัก" กับ "นิลกาฬ...สานใจรัก" อ่านแล้วเฉยๆค่ะ




 

Create Date : 01 พฤษภาคม 2555
2 comments
Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 13:37:52 น.
Counter : 2613 Pageviews.

 

เพลงประกอบใช่เลยค่ะ ><
ขอบคุณที่อ่านมุกดา... มายารักนะคะ ^^

 

โดย: ภัสรสา (สายลมโชยเอื่อย ) 11 พฤษภาคม 2555 0:15:01 น.  

 

คุณอ้น -- ชอบอ่านผลงานของคุณอ้นอยู่แล้วค่ะ แต่เรื่องนี้ออกแนวสะเทือนซางไปหน่อยนะค่ะ

 

โดย: kikako 11 พฤษภาคม 2555 20:07:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kikako
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




Friends' blogs
[Add kikako's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.