มีข้อคิดดีๆ มาให้อ่านอีกแล้วน้องดอย....

ใช่ การใช้ชีวิต จริงๆแล้วคือการนับถอยหลัง....

งั้นจงใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีความสุขจ้า....

หวังว่าน้องก็จะทำเช่นนั้นนะจ๊ะ...

เห็นด้วยมาก ๆ

ตอนนี้ก็เลยเริ่มถ่ายทอดชีวิตเราให้คนรุ่นหลังได้อ่านเพราะ รู้สึกเหมือนกันว่า เราเป็นช่วงต่อของคนรุ่นใหม่และรุ่นเก่า ถ้าคุณกลิ่นดอย ( ขอเรียกเต็มนะคะเพราะรู้สึกว่าคำนี้มันเพราะ ) อายุซัก ห้าสิบ ++ ลองพิจารณาที่เราว่านะหากยังเป็น blogger อยู่เรากำลังเป็นช่วงต่อของวัย และความคิดจริง ๆ

ฉนั้นต้องทำชีวิตในทุกๆวันให้มีความสุข

ทุกท่าน..ที่คุณกลิ่นดอย..กล่าวถึง.ล้วนเป็นนักสู้ชีวิต...ที่ยอมรับ..ในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง..และพร้อมสำหรับทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น...แวะมาทักทายและซึมซับสิ่งดี ๆ ค่ะ

"ถ้าหากผมอายุ 60 ปีแล้วมองย้อนตัวเองสมัยยังหนุ่มสาว
ผมจะเสียใจที่ไม่ได้ทำอะไรหรือเปล่า
ผมพลาดที่จะทำสิ่งที่เป็นความสุขของตนเองหรือเปล่า
ในช่วงแต่ละวัยที่ล่วงผ่านไป...."
.
.
.
.
.

ขอบคุณข้อคิดดีดีค่ะพี่ดอย

เฮ้อ...บ๊วยเสียเวลามานานแล้ว ถึงเวลาซะที ^^




"เวลาของเรามีค่ามากเลยครับ
คุณใช้คุ้มค่าและพร้อมใหมกับความตาย"

.
.
.
.
.
บางทีกว่าจะรู้ตัวก็ต้องให้ความตายมากองอยู่ตรงหน้าเนาะพี่ดอย... ของอย่างนี้ต้องประสบเองจึงจะเข้าใจว่ามั้ย ^^

ดีจ้ากลิ่นดอย

อืม...หกสิบเนี่ยะพี่ว่ามันน้อยไปนา....ยังไม่แก่เลยนะ 555555 แล้วรูปคุณตานั้นหน่ะ พี่ว่า เฉียดแปดสิบแล้วหล่ะ อิ อิ อิ

แต่เห็นด้วยอย่างยิ่งจ๊ะ ที่ว่าทำทุกอย่างให้เต็มที่ ใช้ชีวิตให้คุ้ม!!!!! YES!!!!

ปายก็คิดไว้บ้างเหมือนกัน ว่าชีวิตต้องการอะไร

แพลนไว้คร่าว ๆ ..สำเร็จรึเปล่าไม่รู้ รู้แค่ถ้าได้ลงมือทำ

ก็ถือว่ามันสำเร็จในใจเราแล้ว ส่วนผล..ก็อยู่ที่เราว่าสู้แค่ไหน

ถ้าผ่านสองปีที่วัดใจนี้ไปได้ ปายก็คงนับว่าเป็นนักล่าฝัน

ที่ผ่านบททดสอบอีกบทหนึ่งไปได้ เราจะโต๊...เราจะโต

วันนี้เป็นลูกจ้างเค้า อีกเจ็ดร้อยกว่าวันข้างหน้า

ใครจะรู้ว่าเราอาจเป็นเจ้านายก็ได้เน๊อะพี่ดอยเน๊อะ

สู้ สู้ ฮึบ ฮึบ ...บอกตัวเองไว้เสมอ

....
...

ปล...เรื่องตายไม่เคยคิดเตรียมอะไรเลย

มันมาถึงก็คือไปเท่านั้นเอง ใครเค้าก็ไปกัน

ไม่มีอะไรน่ากลัว กลัวเจ็บมากกว่า เจ็บมันทรมาน

อ่านจบแล้วนะหนิถึงได้ยิ้มกว้างๆ...มีอยู่อย่างที่ไม่เหมือนกันดอยคิดว่าตัวเองอายุหกสิบแต่พี่คิกว่าตัวเองอายุสิบหก55555

มีอีกเรื่องใกล้เคียงกัน อยู่แบบวันต่อวัน เพราะพรุ่งนี้อาจมาไม่ถึง ชอบเรื่องของคุณนะ

ว่างจะเข้ามาอ่านอย่างน้อยก็ได้ข้อคิดดีๆของคนแปลกหน้า แม้เราไม่ได้เกิดวันเดียวกันแต่เราก็จะไม่ขอตายวันเดียวกัน

กลับมาแล้วคับพี่น้องคับ
หาหน้าหายตาไปนานซะทีเดียว ผมไปเที่ยวเชียงใหม่มานะคับ
มีเรื่องเล่าสนุกๆมาเล่าให้ฟังคับ
มันเป็นเรื่องของการแบกเป้ไปเดินเซ โต๋เต๋ที่ : เชียงใหม่ (การเดินทางของหนุ่มเซอร์เรียวกับสาวเปรี้ยวหุ่นนางแบบ) part1
หนุกแน่นอน ฮ่าๆๆๆ

สวัสดียามเช้าครับน้องดอย


อ่านแล้วก็มีแง่มุมให้คิดได้มากมาย
เพียงแต่พี่ก๋าไม่เคยคิดถึงวันที่ตัวเอง 60 เลยครับ
พี่ก๋าอายุ 27 ....ตลอดกาล 55555

พี่ก๋าหนุ่มตลอดกาลอ่ะ 27 ก็เด็กกว่าผมสิครับ

.
.

.
ครับ --- พี่ดอย

พี่ Dew

ครับผมจะใช้ชีวิตให้คุ้มสุข

^___________^

ก่อนอื่นผมจะไปเที่ยวชดเชยช่วงเรียนต่อครับพี่

ออกไปดูโลกกว้างกันครับ
แสงแดดรอเราอยู่เนอะ

และก้อฝากกอดช้อกโก้ด้วยครับผม

ตอนนี้พี่ก๋ากำลังจะแอบไปงีบครับ
จุๆๆๆ

อย่าเอ็ดไปนะครับ 5555

ทักทายยามบ่ายค่ะพี่ดอย

แต่หนูชอบคิดว่าตัวเองอายุ 6 ขวบอะ ^^

คุณดอย อันชอบจัง ที่คุณอ้อมเค้าบอกว่า

"ฉันเคยคิดว่าชีวิตคือการเดินก้าวหน้า แต่จริงๆ ชีวิตคือการนับถอยหลัง"


ตอนนี้อันต้องเปลี่ยนวิธีคิดสร้างสุขให้กับตัวเองใหม่ซะแล้ว

:) อยากอ่านหนังสือเล่มนี้มั๊งจัง

เสาร์ อาทิตย์นี้ อย่าลืมคิดถึงกันนะคะ

ช่วงนี้วุ่นวายหลายเรื่องคะ แวะมาทักเท่านี้ก่อนนะคะ

บทความน่ารักอีกแล้ววววว

คิดถึงทุกวันคะ ^^

อีกไม่นานเกินรอคับพี่ ไม่นานนายแบบหุ่นกลมจะออกมาก้มๆเงยๆให้เห็นคับ
สำหรับนางแบบ
ต้องบอกว่าเป็นนางแบบรุ่นเหลือคัดพิเศษคับ
เห็นเค้าบอกว่าเป็นน้องแพนเค้กอะไรประมาณนั้น
สงสัยชื่อถังแตกคับ ฮ่าๆๆๆๆ
ขอบพระคุณอย่างงามนะคับที่แวะไปดูวัยรุ่น(ตอนปลาย)สองคนเดินเที่ยว
อย่าลืมแวะมาอ่านตอนต่อไปนะคับ
นำเสนอเต็มที่คับ