เขียนถึงเธอบนฟ้า

วันนี้ลูกสาวตัวน้อยของมีมี้ก็ได้จากไป อย่างไม่มีวันกลับ

~ ~ หลังจากที่หนูได้เข้าadmit ที่รพส.เกษตร เมื่อวันอาทิตย์ ที่ 17 กันยายน 2549 และออกจากโรงพยาบาล ตอนเย็นของวันอังคาร ที่ 19 กันยายน 2549 ~ ~

วันศุกร์ ที่ 22 กันยายน 2549 เวลา 00:39 นาที

เมื่อวานมีมี้พาหนูน้อยtyty ไปทำงานด้วย เพราะอะไรนะเหรอค่ะ ที่ต้องกระเตงกระต่วยน้อยแสนซนมาทำงานด้วยกัน เพราะ มีมี้ต้องคอยดูดขี้มูกบ่อยๆ (ด้วยที่ดูขี้มูกเด็ก) เพราะถ้าไม่ทำ tytyน้อยก็ใจหายใจทางจมูกไม่สะดวก หากปล่อยให้ขี้มูกอุดตันเต็มจมูก tytyน้อยก็จะหายใจทางปากซึ่งจะทำให้เค้าเหนื่อยมาก

ตั้งแต่มีมี้กลับมาเจอtytyน้อย ในสภาพแบบนั้น ก็รีบพาtyty ไปส่งโรงพยาบาล admit 2 วัน หลังจากนั้นก็ปรึกษาคุณหมอเกษตร และคุณหมอจ๋า เรื่องอาการtyty คุณหมอก็แนะนำให้พาtyty กลับบ้าน เพราะตอนนั้นtytyสามารถออกจากตู้อ๊อกซิเจนได้แล้ว สามารถออกมาหายใจเองได้ภายนอก แต่อาการไม่ทานอะไรเอง แม้แต่น้ำ เรื่องไม่อาหารไม่ต้องพูดถึง มีมี้เห็นแล้วสงสารtytyแทน

~ ~ เมื่อวานหลังจากเลิกงาน มีมี้ก็พาtyty ไปคลีนิคพายุ ซึ่งคุณหมอพายุ เป็นคุณหมอประจำ ของtyty พร้อมกับฟังผลเพาะเชื้อด้วย

~ ~ tyty มีอาการเหนื่อยหอบบ้าง แต่ก็เป็นปกติของการเดินทาง คุยกับคุณหมอพายุแล้ว รู้สึกสงสารtytyน้อยจัง เมื่อไหร่นะ เมื่อไหร่หนูขี้มูกลด น้ำมูกลด หนูก็จะสบายขึ้น เมื่อวานคุณหมอพายุ เช็คเรื่องร่างกายขาดน้ำรึป่าว ก็ยังไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่ เพราะอยู่ในสภาพที่รับได้ แต่หากยังไม่ทานอาหารอีก น่าเป็นห่วง เพราะหากเค้ามียังมีน้ำมูก ทำให้เค้าไม่สบายตัว และไม่ทานอะไร

~ ~ tytyจ้า มี้เหนื่อยแทนtytyจัง อยากให้tytyหาย แล้วมีมี้เป็นแทน เพราะหนูเป็นเพียงกระต่ายตัวน้อยของมี้

~ ~ หลังจากนั้น คุณหมอพายุ ก็ฉีดน้ำเกลือให้ 2 หลอด คุณหมอก็โทรเช็คที่รพส. อีกครั้งเรื่องผลเพาะเชื้อ และไม่นานก็ทราบผลเพาะเชื้อแล้ว คุณหมอตัดสินใจ ฉีดยาตัวเก่า (เคยฉีดแล้ว ตอนที่มีปัญหาติดเชื้อ หลังการผ่าตัดตา) 1 เข็ม

~ ~ มี้รู้ ว่าหนูเจ็บ หนูเหนื่อย เพราะเมื่อวานตอนฉีดยาอีกเข็ม tytyเดินอย่างเหนื่อยอ่อน มาเกาะที่แขนหน่อย สักพักก็ยืน 2 ขา เอาขาหน้ามากอดที่แขนและพุงหน่อย

~ ~ มี้รู้ค่ะ ว่า "หนูเจ็บใช่มั้ยลูก หนูเหนื่อยแล้วใช่มั้ย หนูเริ่มที่ยอมแพ้ให้กับมันแล้วใช่มั้ยค่ะ"

~ ~ มีมี้ก็ได้แต่อุ้มเค้าแนบอก แล้วบอกว่า "เดี๋ยวเราก็จะได้กลับบ้านแล้วนะคะ" มี้จะพาหนูกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวหนูจะได้พักแล้ว จะได้เจอกับน้องปิ๊กไงลูก

~ ~ แต่tytyน้อย ก็แสดงออกถึงการเหนื่อยล้ามาก ตอนนั้นหน่อยคิดเพียงแต่ว่า ยังไงมี้จะสู้ และจะรักษาหนูให้ดีที่สุด มี้พร้อมทำทุกอย่างไปพร้อมกับหนู เพียงแต่หนูอย่ายอมแพ้นะลูก

~ ~ ขอแต่เพียงอย่างเดียว " หนูอย่ายอมแพ้ ถ้าหนูยอมแพ้ แล้วมี้จะสู้ไปกับใคร " มี้รักหนูนะ มี้รู้ว่าหนูเจ็บ หนูรู้ใช่มั้ย ว่ามี้รักหนูมาก"

~ ~ คุณลุงหมอพายุของtyty ก็-vคุยเรื่องแผนการรักษาของtyty คุณหมอบอกว่า จะใช้ยาฉีดตัวนี้ กับtytyน้อย 3 วัน ฉีดเช้า - เย็น พร้อมกับให้น้ำเกลือ

~ ~ คุณหมอถามว่า ฉีดเช้า - เย็น จะทำยังไงดี แต่หากฝากไว้ tytyก็คงจะเครียด เพราะtyty ติดมีมี้มาก คุณหมอเสนออีกทาง คือให้คลีนิคใกล้บ้านหน่อย เป็นคนฉีดยาให้ คุณหมอจะให้ยาไป แต่มี้ มีนิสัยเสีย คือไม่ค่อยไว้ใจใคร สู้มี้ทำให้หนูเองดีกว่า ก็เลยบอกคุณหมอไปว่า เอางี้ได้มั้ย เมื่อคุณหมอใกล้บ้านก็ไม่ค่อยเข้าใจ ในสัตว์exotic pet ถึงแม้ว่าการฉีดยาใต้หนัง คุณหมอท่านไหนก็ทำได้ เพราะมันเป็นเพียงแค่เรื่องง่ายๆ ก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี

~ ~ มีมี้รู้สึกว่า มี้ไม่อยากให้หนูเหนื่อยกับการเดินทางอีกแล้ว มี้เลยบอกไปบอกว่า งั้นมี้ฉีดให้tyty เองค่ะคุณหมอ เพราะมี้ก็เคยฉีดยาใต้หนังมาบ้าง สมัยที่เคยอยู่คลีนิคเก่า คุณหมอบอกว่า งั้นก็ดีเลย ก็หาคนช่วยจับหน่อยแล้วกันนะ จะได้ทำได้ถนัดๆ

~ ~ จากนั้นก่อนกลับบ้าน ได้ยาฉีด มา 6 เข็ม สำหรับ 3 วัน น้ำเกลือ 6 หลอด , กลูโคส 6 หลอด คุณหมอนัดดูอาการอีกครั้ง วันจันทร์ เพื่อดูว่า tytyจะตอบสนองต่อยาตัวนี้ได้มากแค่ไหน จ่ายค่ายา..... (ในใจก็ได้แต่คิดว่า เท่าไหร่ก็ได้ หากมันเป็นการทำให้หนูหายป่วย มี้ยอม)

~ ~ หลังจากนั้น ก็บอกtyty ว่า" เรากลับบ้านกันนะลูก หนูจะได้นอนพักแล้ว วันนี้เหนื่อยมากแล้วใช่มั้ยค่ะ"

~ ~ ระหว่างเดินทางกลับบ้าน มี้นั่งเกา นั่งลูบtyty การเดินทางผ่านไปได้ไม่นาน เรายังไม่ถึงบ้านกันเลย tytyแสดงอาการสู้ไม่ไหว ล้มตัวนอนหอบ มี้เห็นหนูแล้วได้แต่น้ำตาไหล ก็ได้แต่พร่ำบอกว่า หนูอย่าจากไปนะคะ หนูอยู่กับมีมี้ก่อน หนูอย่าเพิ่งจากมีมี้ไปนะคะเด็กดี มี้รักหนูนะ อย่าจากมี้ไปนะ

~ ~ ระหว่างนั้นในหัวไม่คิดอะไร คิดแต่ว่าหนูคงเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ในลึกๆของใจ "หนูกำลังจะจากมี้ไปแล้วใช่มั้ย" สักพักtyty ก็เริ่มนิ่งลง ใจก็คิดว่าtytyจากเราไปแล้ว มีมี้ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว

~ ~ มี้เริ่มคิดว่า มีมี้ทำอย่างนี้เพื่ออะไร เห็นtytyทานอะไรไม่ได้ ก็ได้แต่หวังว่า ทนอีกหน่อยนะสาวน้อย และเดี๋ยวมันก็จะผ่านไป มีมี้กำลังหาทางรักษาที่ดีที่สุดสำหรับหนูอยู่นะคะ คุณลุงหมอพายุ กับ คุณลุงหมอเกษตร ก็กำลังรักษาหนูให้ดีที่สุดอยู่นะคะ

~ ~ หนูอดทนหน่อยนะลูก...สาวน้อยของมีมี้ เดี๋ยวหนูก็จะหายนะ หายเหมือนครั้งก่อนไง หนูยังผ่านมาได้เลยค่ะ

~ ~ แต่ตอนนี้ เมื่อเค้าบอกแล้วว่า "ไม่ไหวแล้ว" มีมี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่บอกว่า "มี้รักหนูนะ (ในใจก็คิดแต่ว่า ....อย่าทิ้งมี้ไปเลยนะ เด็กดี อยู่กับมี้นะ อย่าทิ้งมี้ไป มี้รักหนู อย่าทิ้งมี้ไปเลย อย่าทิ้งให้มี้ไปเลย มี้ขอร้อง)

~ ~ การตัดสินใจอันเลวร้าย มีมี้ไม่พาหนูแวะรพส. เพราะรู้ว่า การให้อ๊อกซิเจน ก็เป็นเพียงการซื้อเวลาไม่ให้หนูจากมี้ ไม่ได้มีส่วนช่วยอะไรให้หนูหาย หนูก็ยังจะทรมานต่อไป ..... เรากลับบ้านเรากันนะคะ...เด็กดี

~ ~ ระหว่างนั้น มีมี้โทรคุยกะคุณลุงหมอพายุของหนู "คุณหมอ ทำไงดีตอนนี้tyty ไม่ไหวแล้ว หอบมากๆ แล้วก็เริ่มมีอาการกระตุกๆด้วย"

~ ~ คุณลุงหมอพายุของหนู ก็บอกให้พาหนูไปที่รพส.ใกล้บ้าน เพื่อให้หนูได้อ๊อกซิเจน แล้วค่อยคิดแผนต่อไป

~ ~ มีมี้ก็ถามคุณหมอไปตรงๆ ว่า "tytyจะหายมั้ย มีทางหายมั้ย นี่เรากำลังยื้อเวลากันอยู่ใช่มั้ยค่ะ tytyจะไม่มีทางหายแล้วใช่มั้ยค่ะหมอ

~ ~ คุณหมอก็บอกว่า "บางครั้งเราก็ต้องสูญเสียสิ่งที่เรารักไปบ้างเหมือนกัน เพื่อให้เค้าไม่ต้องทรมานกับสิ่งทีเป็นอยู่ตอนนี้ เราอาจจะต้องเสียใจในตอนนี้ แต่แล้วเวลาก็จะทำให้ดีขึ้นเองนะ"

~ ~ แต่เรายังทำใจไม่ได้ และไม่อยากจะทำใจ ที่จะสูญเสียสิ่งที่เรารักอีก เราเพิ่งสูญเสียคนที่เรารักไปแล้วเมื่อไม่นานมานี้ เราไม่พร้อมที่จะสูญเสียตอนนี้

~ ~ แต่แล้ว พระเจ้าก็ไม่ได้ให้ทางเลือก ไว้เลือกนัก มีเพียงทางเลือกเดียว คือเราต้องสูญเสียสิ่งที่เรารัก จริงๆแล้วใช่มั้ย

~ ~ tytyน้อยแสนซน ดูเหนื่อยล้ามากกับโลกใบนี้ มี้ซึ่งเลี้ยงหนูมานาน หนูอยู่กับมี้นานพอที่จะทำให้มี้รักหนูได้มากมายขนาดนี้ "หนูเหนื่อยแล้ว หนูนอนซะนะ เดี๋ยวมี้กับน้องจะอยู่เป็นเพื่อน มี้สัญญาว่าจะอยู่กับหนูจนหลับใหลในนิทรา มี้จะไม่ปล่อยให้นูอยู่ตัวเดียว และจากไปอย่างเดียวดาย"

~ ~ เรามาฟังเพลง ที่เราฟังกันบ่อยๆนะคะ เพลงที่มี้ร้องให้หนูฟังบ่อยๆ เราเริ่มรู้จักเพลงนี้ ตั้งแต่หนูป่วยครั้งแรก ตอนนั้น มี้ก็เริ่มมีมรสุมชีวิต เพลงนี้เข้ากับสถานการณ์ตอนนั้นมาก เลยทำให้เรา-สอง ถือเป็นเพลงประจำของเรา ฟังเพลงนี้เมื่อไหร่ ก็ทำให้มี้คิดถึงtyty คิดถึงตอนที่เราผ่านอะไรๆ มาด้วยกัน เป็นช่วงเวลาที่เรารักกัน และไม่ยอมห่างกัน เว้นแต่เวลาที่มี้ไปทำงานเท่านั้น แต่บางที่มี้ยังแอบแว๊บกลับมาหาหนูที่คอนโด นั่งทำงานก็คิดถึงหนูบ่อยๆ จะว่าไปแล้ว ตอนนั้นหนูขึ้นหม้อจริงๆ มี้รักหนูมากที่สุด

~ ~ เราเข้าเรื่องเพลงโปรดของเราลยดีกว่า

~ ~ เพลง "ที่สุดแล้ว" :~ ปุ๊ อัญชลี :~ อัลบัม : 50

เหนื่อยใช่มั้ย ที่ต้องทน
แบกภาระอันหนักล้นไว้ข้างใน
และไม่ว่าค้นไม่ว่าหา พยายามสักเท่าไหร่
ก็ไม่เคยจะเจอทางออก

แบกคนเดียว อยู่ผู้เดียว
เพียงลำพังคนเดียวเปล่าเปลี่ยวไหม ในใจ
อยากรู้เธอจะเหนื่อย
อยากรู้เธอจะแบก จนเมื่อไหร่

ฉันเองก็เคย เป็นเหมือนๆ กับเธอ
จึงอยากบอกเธอ ให้เธอรุ้ไว้

เปิดเถอะนะ ปล่อยเถอะนะ
วางสัมภาระของเธอลงก่อน
พาใจมาพิง แล้วก็ทิ้งตัวลงนอน ให้สบาย
เธอได้ทำดีที่สุดแล้ว

อาจดูเหมือน หมดหนทาง
มองไปก็อ้างว้าง โดดเดี่ยวเหงาเดียวดาย
ไม่เห็นมีจุดจบ ไม่รู้จะสิ้นสุด สักเมื่อไร

ฉันเองก็เคย เป็นเหมือนๆ กับเธอ
จึงอยากบอกเธอ ให้เธอรู้ไว้

เปิดเถอะนะ ปล่อยเถอะนะ
วางสัมภาระของเธอลงก่อน
พาใจมาพิง แล้วก็ทิ้งตัวลงนอน ให้สบาย
เธอได้ทำดีที่สุดแล้ว

เปิดเถอะนะ ปล่อยเถอะนะ
วางสัมภาระของเธอลงก่อน
พาใจมาพิง แล้วก็ทิ้งตัวลงนอน ให้สบาย

เปิดเถอะนะ ปล่อยเถอะนะ
พักลงก่อนที่จะสาย
พาใจมาพิง ทิ้งตัวลงนอนให้สบาย
ปลดพันธนาการที่ผูกมัดหัวใจและกาย
พาใจมาพิง แล้วทิ้งตัวลงนอน ให้สบาย
เธอได้ทำดีที่สุดแล้ว

~ ~ เปิดเพลงนี้ นอนเฝ้าเค้า พูดกับเค้า มีน้องชายตัวน้อยสุดซี้ สุดlove ของเค้าได้นอนเฝ้าอยู่ข้างกาย

~ ~ แปลกนะ ทุกครั้งที่tyty ป่วย เจ้าน้องชายตัวดี pikmie ก็จะเป็นเด็กดี นั่งเลยหูเบาๆ นั่งเฝ้าใกล้ๆ เหมือนจะบอกว่า " พี่tyty ไม่เป็นไรนะ ป๋มจะนั่งเฝ้าพี่เป็นกำลังใจให้พี่นะ พี่รีบๆหายนะ ป๋มสัญญาว่า ป๋มจะไม่ดื้อ ไม่ซน พี่tytyรีบหายนะ ป๋มรักพี่นะ "

~ ~ ตอนนั้น หน่อยนั่งเฝ้าtyty นั่งพูดกะเค้า ร้องไห้บ้าง pikmieเข้าไปนอนในกรงข้างๆtyty

~ ~ หนูจะจากมี้ไปแล้วใช่มั้ยค่ะ เวลามันใกล้เข้ามา เวลาของเรา2 กำลังจะหมดลงแล้วใช่มั้ยค่ะลูก "หลับซะนะเด็กดี มี้จะอยู่เป็นเพื่อนหนู ทั้งในตอนนี้และ ในยามที่หนูหลับไหล....จำไว้นะ ว่ามี้รักหนูมากมาย และจะรักหนูตลอดไป"

~ ~ 00:39 am. หนูก็ได้จากไป อย่างไม่มีวันที่หวนคืนกลับมา เหลือแต่เพียงร่างน้อยๆ สีเทาๆ นอนนิ่งสนิท ไม่รับรู้กับเรื่องราวใดๆ อีกต่อไปแล้ว จะไม่มีทางรับรู้อีกว่า คนที่เลี้ยงหนูมา นั่งร้องไห้ฟูมฟายมากมาย กับการที่หนูได้จากไป .......... หนูเป็นกระต่ายน้อยที่น่ารักของมี้เสมอนะ

~ ~ tytyน้อย นอนพักกายตลอดไป อยู่ใต้ต้นกล้วยต้อนน้อย ใกล้คอนโดของเรา โดยมีคุณลุงบุญช่วย รปภ. ที่คอนโดเป็นคนช่วย ขุดหลุมน้อยๆ ให้หนูtytyน้อย ของมี้ได้นอนพักกายตลอดกาล เรื่องราวทั้งหมดของtyty ก็จบลง เมื่อเวลาประมาณ ตี1 กว่าๆ แต่เรื่องราวของเค้าจะอยู่กับเราตลอดไป


ขอบคุณนะ tyty ที่หนูได้ผ่านเข้ามาในชีวิตของมีมี้ ที่หนูได้เข้ามาแต่งแต้มสีสัน อันหวานชื่น และรื่นรมย์ ให้แก่มีมี้ ถึงแม้บางครั้ง เราอาจจะผ่านอะไร ที่เศร้าๆ และทุกข์ระทมบ้าง แต่นั้นแหละลูก คือชีวิต ........ จำไว้นะคะ มี้รักหนูนะ

~ ~ และเพลงนี้ เป็นเพลงที่มี้ชอบฟังมากๆ หลังจากที่หนูได้มี้ไป ~ ~

~ ~ ชื่อเพลง : เขียนถึงคนบนฟ้า
~ ~ คนร้อง : พิง ลำพระเพลิง
~ ~ อัลบั้ม : เพลงประกอบภาพยนต์ โคตรรักเอ็งเลย

เพิ่งรู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ที่ต้องใช้ชีวิตลำพัง
ฟ้าทุกเช้ามันอ้างว้าง ตั้งแต่เธอจากไป
ชีวิตต้องเดินก็รู้ แต่ไม่รู้จะเดินเพื่อใคร
ดาวบนฟ้าคว้ามาได้ ใครจะร่วมชื่นชม

ยามค่ำคืน ยังยืนมองขอบฟ้า
เธอสบตากับฉันบ้างหรือเปล่า
คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ

เพิ่งรู้ว่าก่อนวันวาน เมื่อเธอนั้นไปไกลลับตา
ใช้ทั้งสองมือไขว่คว้า คงไม่มีค่าใด
ห้องน้อยของเธอกับฉัน ที่วันนั้นมันดูแคบไป
เพิ่งจะรู้มันกว้างใหญ่ เกินจะนอนคนเดียว

ยามค่ำคืนยังยืนมองขอบฟ้า
เธอสบตากับฉันบ้างหรือเปล่า
คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ

คิดถึงเธอ คนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ได้พูดในวันที่มันสาย
ยังคงรักเธอ เธอได้ยินฉันมั้ย
อยู่แห่งไหน หัวใจมีแต่เธอ
ได้ยินมั้ย คิดถึงเธอ

Create Date : 22 กันยายน 2549		2 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2549 11:31:51 น.
Counter : 282 Pageviews.
Share Tweet