Bloggang.com : ปราชญ์บ้านนอก - จิตคิดปรามาสครูบาอาจารย์

จิตคิดปรามาสครูบาอาจารย์

จิตคิดปรามาสครูบาอาจารย์

สมัยก่อนผมเคยบวชเป็นพระไปปฎิบัติธรรมวัดถ้ำผาแดง จ.อุดรฯ ประมาณ 1 เดือน เขาว่ากันว่าหลวงปู่ลี ท่านรู้ความคิด รู้สึกกลัวท่าน แต่จิตเกิดอาการวิปริต นึกด่าท่านขึ้นมาเฉยๆ เหมือนหลวงปู่ลีท่านรู้ ท่านก็มองหน้า เราก็ด่ามันมึงจะบ้าหรือ ท่านอยู่ของท่านเฉยๆ และท่านก็เป็นพระอรหันต์ กลัวตกนรกก็กลัว บอกมันให้อยู่นิ่งๆ ยิ่งดิ้นไปใหญ่ ทำเราจนเครียด ตอนกลางคืนตั้งจิตอธิษฐาน ขอขมาต่อองค์หลวงปู่

"เกล้ากระผมไม่ได้เจตนา กรรมเหล่าหนึ่งเหล่าใดประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อองค์พ่อแม่ครูบาอาจารย์โปรดอดโทษแก่เกล้ากระผมด้วยเถิด "

ตื่นเช้ามาหลวงปู่ลีท่านเดินมายิ้มให้ มองไปที่ท่านทีไรท่านก็ยิ้มให้ จิตจากเครียดๆเริ่มคลายลง พระท่านถามว่าหลวงปู่ยิ้มให้ด้วยเรื่องอะไร ไม่กล้าเล่าให้พระฟัง มีพระเคยถามหลวงปู่ว่าท่านรู้ความคิดคนอื่นไหม ท่านบอกว่ารู้แต่ไม่พูด เพราะท่านเคยทักแทนที่จะเกิดผลดี แต่กลับเกิดผลเสีย พระเกิดอาการกลัว หนีไปก็เยอะ ไม่เหมือนหลวงปู่มั่น ท่านทักมีแต่คนเข้าใกล้ เพราะท่านสร้างบารมีมาด้านนี้ ท่านจึงไม่ทักใครอีก นอกจากจะมากระทบจิตของท่านแรงๆ

เลยไปกราบเรียนถามครูบาอาจารย์ว่าจิตเราเป็นแบบนี้บาปไหม ท่านว่าบาป ถ้าเรายึดอารมณ์นั้นบ่อยๆ เกิดเราตายในช่วงนั้นไปนรกไม่ต้องสงสัย เราต้องพลิกจิตของเรา สังขารความปรุงแต่งมันก็คิดของมันไปเรื่อย มันไม่ใช่ของใครก็จริง มันอยากคิดก็คิด แต่เราสามารถฝึกมันได้ ฉะนั้นการปฎิบัติท่านจึงสอนอย่าทิ้งพุทโธ ให้จิตมันเสพพุทโธ ฝึกจิตให้รู็สึกตัว ฝึกให้อยู่ปัจจุบันมากๆ

"สิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรทำความผูกพัน เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง แม้กระทำความผูกพันและมั่นใจในสิ่งนั้นกลับมาเป็นปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว โดยความไม่สมหวังตลอดไปอนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั้นเป็นสิ่งไม่ควรไปยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน อดีตปล่อยไว้ตามอดีต อนาคตปล่อยไว้ตามกาลของมันปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย"

ผู้สนใจศึกษาปฏิบัติธรรม คือผู้สนใจหาความรู้ความฉลาดเพื่อคุณงามความดีทั้งหลาย ที่โลกเขาปรารถนากัน เพราะคนเราจะอยู่และไปโดยไม่มีเครื่องป้องกันตัวย่อมไม่ปลอดภัย ต่ออันตรายทั้งภายนอกภายใน เครื่องป้องกันตัวคือหลักธรรมมีสติปัญญาเป็นอาวุธสำคัญ

จะเป็นเครื่องมั่นคงไม่สะทกสะท้านมีสติปัญญาแฝงอยู่ กับตัวทุกอิริยาบท จะคิด-พูด-ทำอะไรไม่มีการยกเว้น มีสติปัญญาสอดแทรกอยู่ด้วยทั้งภายในและภายนอก มีความเข้มแข็งอดทน มีความเพียรที่จะประกอบคุณงามความดี คนอ่อนแอ โง่เง่าเต่าตุ่น วุ่นวายอยู่กับอารมณ์ เครื่องผูกพันด้วยความนอนใจ และเกียจคร้านในกิจการที่จะยกตัวให้พ้นภัย การตำหนิติเตียนผู้อื่น ถึงเขาจะผิดจริง ก็เป็นการก่อกวนจิตใจตนเองให้ขุ่นมัวไปด้วย ความเดือดร้อนวุ่นวายใจ ที่คิดตำหนิผู้อื่นจนอยู่ไม่เป็นสุขนั้น นักปราชญ์ถือเป็นความผิดและบาปกรรม ไม่มีดีเลย จะเป็นโทษให้ท่าน ได้สิ่งไม่พึงปรารถนามาทรมานอย่างไม่คาดฝัน

การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตร่ตรอง เป็นการสั่งสมโทษและบาปใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตน งดความเห็นที่เป็นบาปภัยแก่ตนเสีย ความทุกข์เป็นของน่าเกลียดน่ากลัว แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง ผู้เห็นคุณค่าของตัว จึงเห็นคุณค่าของผู้อื่น ว่ามีความรู้สึกเช่นเดียวกัน

ไม่เบียดเบียนทำลายกัน ผู้มีศีลสัตย์เมื่อทำลายขันธ์ไปในสุคติในโลกสวรรค์ ไม่ตกต่ำเพราะอำนาจศีลคุ้มครองรักษาและสนับสนุน จึงควรอย่างยิ่งที่จะพากันรักษาให้บริบูรณ์ ธรรมก็สั่งสอนแล้วควรจดจำให้ดี ปฏิบัติให้มั่นคง จะเป็นผู้ทรงคุณสมบัติทุกอย่างแน่นอน

เมื่อเกิดมาอาภัพชาติ แล้วอย่าให้ใจอาภัพอีก ผู้เกิดมาชาตินี้อาภัพแล้ว อย่าให้ใจอาภัพ คิดแต่ผลิตโทษทำบาปอกุศลเผาผลาญตนให้ได้ทุกข์ เป็นบาปกรรมอีกเลย คนชั่ว ทำชั่วได้ง่าย และติดใจ ไม่ยอมลดละแก้ไขให้ดี คนดี ทำดีได้ง่าย และติดใจ กลายเป็นคนรักธรรมตลอดไป เราต้องการของดี คนดี ก็จำต้องฝึก ฝึกจนดี จะพ้นการฝึกไปไม่ได้ งานอะไรก็ต้องฝึกทั้งนั้น ฝึกงาน ฝึกคน ฝึกสัตว์ ฝึกตน ฝึกใจ