เมฆ ฟ้า ฝน
ฉันหายเคืองแล้ว ตั้งแต่ฉันได้ฟังคำอธิบาย แต่ก็นะ...ผู้หญิงอ่ะ มันอยากรู้ ฉันก็เลยตัดสินใจถามคำถาม เพื่อความชัดเจนออกไป
แต่... กลับได้รับการบ่ายเบี่ยง มันก็เลยทำให้คิดว่า อะไร... เขาจะกลัวอะไร ทำไมไม่ตอบให้ชัดเจนไปเลยล่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องคลุมเครือแบบนี้
หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป ต่างคนต่างก็เงียบ... ฉัน...ให้เวลาเขา เขา...(ไม่รู้ซิ..ทำงานบ้าไปแล้วมั้ง !!!)
แต่มันก็มีพฤติการณ์ ที่ทำให้ฉันสงสัยว่า ...หลบหน้ากันเหรอ... ...ห่างๆไปเนอะ จากที่คุยกันทุกวัน...
อืม...พักใจบ้างก็ดี เหอๆๆ
แต่การกระทำครั้งนี้ มันกลับทำให้ฉัน ...ไม่สบายใจ... เหมือนว่าฉัน ...ทำให้เขาลำบากใจ...
ก็เลยคิดว่า "ขอโทษเหอะ" ไม่งั้นต้องอึดอัดแบบนี้แน่ๆ หลังจากขอโทษ แต่ก็ยังคงเงียบหาย แต่โอเคแล้วล่ะ...ฉันสบายใจ
ฉันเสียดายความเป็นเพื่อนระหว่างเรา เพราะฉันว่าเราคุยกันถูกคอ คุยกันเข้าใจ ฉันไม่อยากเสียมันไป...ด้วยเรื่องแบบนี้ (ก็กลัวนั้นแหละ เหอๆๆ)
จนผ่านมาหลายวัน เขาตอบกลับฉัน ..ใจฉันมันเต้นแทบจะทะลุออกมา.. และนั้นจึงทำให้ฉันรู้ว่า ไม่ว่านานแค่ไหน ห่างกันยังไง ...ฉันไม่เคยตัดเขาได้เลย...
แต่ฉันก็ปรับเปลี่ยนตัวเองนะ ไม่ฟุ้ง ไม่หวัง ไม่รอ..มากเกินไป เพราะสิ่งเหล่านี้ มันย้อนกลับมาทำร้ายตัวฉันเองเสมอ
คิดถึงเสมอนะ
Create Date : 29 มีนาคม 2554 |
|
2 comments |
Last Update : 29 มีนาคม 2554 7:58:57 น. |
Counter : 488 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: JewNid 29 มีนาคม 2554 8:19:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|