งานลอยประทีป

วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวทั้งน่าสนุกและน่าเหนื่อย..ที่เพิ่งผ่านพ้นไปเมื่อวันศุกร์ที่แล้วมานี่เอง....

ปกติบริษัทฯ จะจัดงานใหญ่ปีละครั้ง...เราเรียกว่า "งานลอยประทีป" หรือพูดง่ายๆ ตามวัตถุประสงค์หลักก็คืองานเลี้ยงขอบคุณลูกค้านั่นเอง..โดยเราได้นำเอาพิธีลอยประทีปบวกเข้ามาเพื่อความรื่นเริงและอนุรักษ์วัฒนธรรมไทยตามคำขวัญของบริษัท..ซึ่งงานลอยประทีปของบริษัทนี้จึงจัดขึ้นก่อนวันที่เขาลอยประทีปกันจริงๆ 1 วันเป็นประจำทุกปี..

แต่ละปีทางผู้บริหารก็จะมีการตั้งรูปแบบของงานเอาไว้ล่วงหน้า...เช่น..บางปีจะจัดเป็นรูปแบบของโขนละคร..พนง.ทุกคนในงานก็จะแต่งกายกันแบบนั้นหมดตั้งแต่เด็กเสริฟจนกระทั่งคนที่ทำหน้าที่ต้อนรับแขก นั่นก็คือ ผู้บริหาร,เจ้าหน้าที่การตลาด และรวมถึงบรรดาเลขานุการตาดำๆ อย่างผู้เขียนเป็นต้น..ส่วนการแสดงก็จะเชิญจากกรมศิลปกรมาแสดงให้เป็นประจำทุกปี...

ปีนี้ก็เช่นกันค่ะ...มีการแสดงจากกรมศิลป์เรื่องแสนหวี...บรรดาทีมต้อนรับก็ไม่พ้นที่จะต้องแต่งเป็นแบบไทยใหญ่...เดี๋ยวจะมีรูปให้ดูกันทีหลังนะคะ..ว่างามงดเพียงใด...ฮ่าๆๆ..บรรยายไม่ถูกเหมือนกัน..

งานเมื่อวันศุกร์ผ่านพ้นไปด้วยดี..ก็อย่างที่บอกละค่ะ..มีทั้งสนุกและทั้งเหนื่อยค่ะ..สนุกที่ได้มีกิจกรรมอะไรที่แปลกใหม่นอกเหนือจากการทำงานนั่งโต๊ะและเดินตามนายไปประชุม....สนุกที่ได้แต่งตัวสวย(แปลก) และบรรยากาศของงานลอยประทีปที่สวยงาม..มีคนมาสนใจถ่ายรูปเรามากเป็นพิเศษ..คงเพราะอยากเก็บภาพของแปลกเอาไว้ดูกันละมังคะ..ฮ่าๆๆ...

งานสนุกอย่างเดียวก็ไม่มีรสชาด..มันต้องเหนื่อยสุดใจด้วย ฮ่าๆ...ตั้งแต่ก่อนเริ่มงาน ผู้เขียนมีหน้าที่ดูแลปากท้องของบรรดาพนง.ในฝ่ายที่อยู่ช่วยงานให้ได้อิ่มกัน..แล้วก็ประสานงานเรื่องงานจราจรบางอย่างกับทาง สน.ที่อยู่ใกล้เคียง..พอบ่ายก็ไปแต่งตัว..แต่งตัวเสร็จก็ต้องดูแลเครื่องแต่งตัวให้เจ้านายด้วย..พอแต่งเสร็จเรียบร้อยทั้งนายทั้งเลขาก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่รับแขก..

ตั้งแต่ 5 โมงเย็นจน 4 ทุ่ม..มิได้นั่งเลย..พอละครจบก็ต้องวิ่งกึ่งกลิ้งไปยืนถือถาดพวงมาลัย ให้ท่านประธานให้แก่นักแสดงจากกรมศิลป์..อิๆ งานนี้ได้กระทบไหล่อาจารย์ปกรณ์อีกแล้ว..ผู้เขียนเป็นปลื้มมากๆ..หลังจากนั้นก็ต้องรีบไปยืนยิ้มอยู่ตรงท่าน้ำ..ยืนดูแขกลอยกระทง...อย่างเศร้าสร้อย..เพราะอดลอยกับลูกค้าหนุ่มๆ น่าตาดี..ฮ่าๆ ไม่ใช่..เราต้องทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดี...ห้ามเขว..ใช่มั้ยคะ..หลังจากนั้นก็ต้องวิ่งไปส่งแขกที่หน้าบริษัท..รับบัตรจอดรถให้ จนท.ที่ดูแล..และก็ฉอเลาะเอ๊ยคุยกับแขกจนกว่ารถของแขกท่านนั้น ๆ จะมาถึง...เฮ้อ....กว่าจะเสร็จสิ้นงานและคลานกลับบ้านได้ก็ ปาเข้าไป 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืนคร่า...

เดี๋ยวเอารูปมาให้ดูกันนะคะ..ขออภัย..ถ่ายได้นิดเดียว..เพราะไม่มีเวลาถ่าย..กว่าจะมีเวลาเขาก็ปิดไฟกันเกือบจะหมดแล้วค่ะ....

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2550 Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 16:44:21 น. Counter : 432 Pageviews.		17 comments
Share Tweet