|
โรคซึมเศร้า ช่วงนี้มีเกี่ยวกับการทำร้ายตัวเองแทบทุกวัน...พอดีได้รับหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพดีๆ มาจากโรงพยาบาล ได้รับความรู้เกี่ยวกับโรค และข้อควรปฏิบัติต่างๆ มากมาย...หนึ่งในนั้นมีข้อมูลความรู้เกี่ยวกับโรคซึมเศร้าอยู่ด้วย...คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับเพื่อนๆ บ้างค่ะ...วันนี้เป็นวิชาการสักหน่อยน๊า.. โรคซึมเศร้า โรคซึมเศร้าเป็นโรคทางจิตเวชชนิดหนึ่ง ที่มีอาการเด่นในด้านอารมณ์ เช่น อารมณ์เศร้า และความเหนื่อยหน่าย ไม่มีความสุขร่วม โรคซึมเศร้าต่างจากภาวะซึมเศร้าอย่างไร คำว่า "โรค" ก็บอกว่าเป็นความผิดปกติทางการแพทย์ ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการรักษา เพื่อให้อาการทุเลา ภาวะซึมเศร้าตามปกติธรรมดา คือถ้าเหตุการณ์ต่างๆ คลี่คลายลง หรือมีคนเข้าใจเห็นใจ อาการเศร้าก็อาจจะหายได้ การเป็นโรคซึมเศร้านอกจากจะมีอารมณ์ซึมเศร้าแล้ว การทำงานหรือการประกอบกิจวัตรประจำวันก็พลอยแย่ลงด้วย คนเป็นโรคซึมเศร้า ไม่ได้หมายความว่าคนนั้นอ่อนแอ แกล้งเป็นเพื่อขอความเห็นใจ แต่เป็นจริงๆ ทำให้ไม่มีแรงไม่มีกำลังที่จะแก้ไขปัญหาได้ คนที่ไม่เป็นโรคอาจจะไม่เข้าใจผู้ป่วยก็อาจจะว่าแกล้งทำ แต่ถ้าผู้ป่วยได้รับการรักษาได้รับความเข้าใจจากคนรอบข้าง ก้จะมีอาการดีขึ้นและหายจากโรคได้ เกณฑ์การวินิจฉัยโรคซึมเศร้า 1. มีอาการซึมเศร้า (ในเด็กและวัยรุ่นอาจเป็นอารมณ์หงุดหงิดก้ได้) 2. ความสนใจหรือความเพลินใจในกิจกรรมต่างๆ แทบทั้งหมดลดลงอย่างมาก 3. น้ำหนักลดลง หรือเพิ่มขึ้นมาก หรือมีอาการเบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมาก (น้ำหนักเปลี่ยนแปลงมากกว่าร้อยละ 5 ต่อเดือน) 4. นอนไม่หลับ หรือหลับมากไป 5. กระวนกระวาย อยู่ไม่สุข หรือเชื่องช้าลง 6. อ่อนเพลีย ไร้เรี่ยวแรง 7. รู้สึกตนเองไร้ค่า หรือรู้สึกผิดอย่างไม่เหมาะสมหรือมากเกินควร 8. สมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจไปหมด 9. คิดเรื่องการตาย คิดอยากตาย ข้อควรสังเกตุ ผู้ที่ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจะต้องมีอาการในข้อ 1 หรือ 2 อย่างน้อย 1 ข้อ และจะต้องมีอาการเป็นอยู่นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไป และต้องมีอาการเหล่านี้อยู่เกือบตลอดเวลา แทบทุกวันไม่ใช่เป็นๆ หายๆ เป็นเพียงแค่วันสองวันก็หายแล้วกลับไปเป็นใหม่ การรักษา มีวิธีรักษาที่สำคัญอยู่ 2 วิธี คือ การรักษาด้วยยาและการทำจิตบำบัด การรักษาด้วยยา จากการค้นคว้าพบว่า ผู้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้ามีสารเคมีในสมองที่มีความผิดปกติไป หลังจากการรักษาด้วยยาแล้ว สารเคมีก็กลับเข้าสู่ภาวะปกติ อาการก็ดีขึ้น การรักษาด้วยยาจึงเป็นวิธีหลักที่ช่วยทำให้ผู้ป่วยอาการทุเลาอย่างรวดเร็ว การรักษาด้วยจิตบำบัด ถือเป็นการรักษาที่ช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกดีขึ้น การทำจิตบำบัดมีตั้งแต่แบบประคับประคองอาการเรื่อยไปจนถึงขั้นการทำจิตบำบัดเพื่อเปลี่ยนความคิดเปลี่ยนพฤติกรรมนำไปสู่การแก้ปัญหาที่ดี การมองโลกในแง่ดี และป้องกันการกลับมาเป็นซ้ำได้ ดูแลจิตใจอย่างไรให้ห่างไกล จากโรคซึมเศร้า 1.รู้จักตัวเอง พูดง่ายแต่ทำยาก แต่คงต้องพยายามกันนิดนึง ต้องค้นว่าตัว เองเป็นคนอย่างไร มีจุดอ่อนจุดแข็งอย่างไร ยิ่งรู้จักตัวเองดีขึ้นเท่าไร ย่อมทำให้เราหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่จะทำให้ตัวเองผิดหวัง เสียใจ หรือเตรียมรับมือได้มากขึ้น 2. ศาสนา เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจที่ดี ศาสนาทุกศาสนาล้วนสอนให้เราเป็นคนดี เป็นเครื่องป้องกันชั้นดีที่จะทำให้เราปราศจากความทุกข์ได้ 3. ครอบครัว คือสิ่งที่เรารักมากที่สุด ไม่มีใครรักเราเท่าครอบครัวเราอีกแล้ว โดยเฉพาะคุณพ่อคุณแม่พี่น้อง เวลาผิดหวังเสียใจหลายคนทิ้งเราไป แต่ครอบครัวไม่เคยทิ้งเรา เมื่อมีความสุขก็อย่าลืมแบ่งปันให้ครอบครัวบ้าง 4. เพื่อน คือคนที่เข้าใจเราเป็นที่ปรับทุกข์ให้เราได้ดีอีกทางนอกจากครอบครัว มีความสุขความทุกข์แบ่งปันบอกกล่าวให้เพื่อนได้รับรู้บ้าง อย่าเก็บไว้คนเดียวและอย่าแยกตัวไปอยู่คนเดียว 5. งานอดิเรก เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความเพลิดเพลินใจ หางานอดิเรกที่ตัวเองชอบ ทำแล้วมีความสุข เวลาซึมเศร้าก้จะได้หยิบออกมาทำ เช่น ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ เต้นรำ 6. ท่องเที่ยว หาเวลาไปท่องเที่ยวให้สม่ำเสมอ เพื่อรักษาสมดุลให้กับตัวเอง อย่างน้อยเดือนละครั้ง ไปสัมผัสกับธรรมชาติ ทะเล ภูเขา น้ำตก 7. กีฬา คือยาวิเศษที่ดีมาก ลองหากีฬาที่ชอบดูสักอย่าง นอกจากสุขภาพแข็งแรงแล้วยังอาจได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีกก็ได้ 8. อาหาร รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ควรหลีกเลี่ยงอาหารและเครื่องดื่มที่ไร้คุณค่าและให้โทษ 9. การนอน คือ การพักผ่อนที่ดีที่สุด หากมีปัญหาไม่รู้จะแก้อย่างไร ให้นอนพักไปก่อน จะหลับหรือไม่หลับก็ไม่เป็นไร พักสมองเตรียมตัวให้พร้อม เผื่อวันพรุ่งนี้สถานการณ์อาจเปลี่ยนไป หรืออาจดีขึ้นแล้วก็ได้ เป็นงัยบ้างจ๊ะ..ได้รู้ถึงสาเหตุ วิธีการรักษา แล้วก็ข้อแนะนำในการดูแลตัวเองให้ห่างไกลจากโรคซึมเศร้าคิดว่าไม่ยากเลยนะที่จะทำ.... ใส่ใจดูแลตัวเองแล้วก็อย่าลืมดูแลคนที่เรารักด้วยนะจ๊ะ.... สวัสดีค่ะพี่ฝน
คลาดกันในซีบ็อกซ์ มาเจอกันในบล็อกเราก็แล้วกันเนอะ พักนี้ อากาศไม่ค่อยดี ซุ่มไม่ไหวอ่ะ...ต้องออกมามั่ง.. หนูเรียกหาพี่ฝนมาช่วย บล็อกแทบแตก ขอหนูฝึกงาน ยามเฝ้าเมืองด้วยคนนะพี่ โดย: เอื้องสามปอย วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:34:17 น.
ตะเอ๋.....พี่ฝน คิดถึงจังเลย
วันจันทร์เจอกันนะพี่.... โรคซึมเศร้า....ขวัญเป็นบ่อย...อิอิ เวลาดูหนังมากๆ....จะเกิดอาการเศร้า จนซึมตามอารมณ์หนัง...อิอิ โดย: NuHring วันที่: 18 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:02:45 น.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:06:58 น.
ช่วงนี้เหนื่อยมากค่ะ...
คิดถึงพี่ฝนจัง ไม่ค่อยได้คุยด้วยเลย เดี๋ยวคราวน่านะสัญญาเลย ถ้าBTจัดกิจกรรมอะไรหน่าต้อง ไปให้ได้คร้าบบ อิอิ โดย: อัศวินสองแคว วันที่: 23 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:16:37 น.
เป็นอย่างไรบ้าง..พี่ฝน นกไม่ค่อยได้ทักทายพี่เลย
โดย: Envi.Ed วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:14:25:43 น.
สวัสดีค่ะพี่ฝน
ไม่ได้เล่นบล็อกหลายวันเชียวค่ะ วันนี้ถือโอกาสตระเวณเยี่ยมเพื่อนชาวบล็อกยามดึก ดอกเพกา ไม่มีกลิ่นค่ะพี่ แต่หนูไม่แน่ใจว่าถ้าเก็บมาสูดกลิ่นใกล้ๆ จะได้กลิ่นหรือเปล่า (ไม่ได้ลอง) เดี๋ยวเสาร์นี้ หนูจะไปพิสูจน์มาเล่าให้พี่ฝนฟังนะคะ..(ถ้าดอกไม่โรยไปหมดซะก่อน) โดย: เอื้องสามปอย วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:54:57 น.
สวัสดีค่ะพี่ฝน วันนี้ว่างที่สุด มาทักทายกันซะเลย น้องหายไปนานๆๆ เป็นอย่างไงบ้างค่ะ ได้รับความรู้เต็มที่เลยล่ะ
โดย: คนดีค่ะ1 (คนดีค่ะ1 ) วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:17:35:17 น.
ช่วงนี้บ้านเมืองวุ่นวายเลยไม่ค่อยมีคนอัพบล็อกเลยนะคะ
แวะมาเยี่ยมคะ..คิดถึง โดย: ไส้ตะเกียง วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:21:37:43 น.
หวัดดีค่ะพี่ฝนนนนนนนนนนนน ^o^ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เกิดอาการคิดตึ๊งพี่จ๋าวคนนี้จั๊กนัก ไม่เชื่อเหรอ จริงๆ นะก่ะ แบบนี้งัย......
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] โดย: mauy_pp (punnapar ) วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:15:11:17 น.
|
Friends Blog
Link |
เห็นด้วยอย่างยิ่ง....คุณฝน....
นำความคิดถึงมาฝากไว้คะ