My Third Year of Undergraduate Life (end)

สวัสดีค่า สำหรับวันนี้คือเรื่องราวช่วงสุดท้ายในชีวิตปีสามของแมวน้อย ซึ่งก็คือการฝึกงาน รวมทั้งกิจกรรมชมรมของแมวน้อยจะเป็นอย่างไรบ้างล่ะทีนี้ เพราะในเมื่อแมวน้อยมาฝึกงาน แล้วจะเอาเวลาไหนไปจัดการงานชมรมล่ะ ถ้ายังไงก็เริ่มจากการฝึกงานก่อนเลยนะคะ

ยี่สิบสองอาทิตย์ที่ฝึกงาน แมวน้อยทำงานแบบไปเช้าเย็นกลับ เข้าทำงานตอนแปดโมงครึ่ง เลิกงานตอนห้าโมงครึ่ง เดินทางจากหอพักในมหาวิทยาลัยไปที่ทำงานใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง ไปกลับก็สองชั่วโมง เรียกได้ว่าทำเป็นกิจวัตรประจำวันทุกๆจันทร์ถึงศุกร์ นั่นก็คือ ตื่นนอน6.30 am อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ไปรอรถบัสประจำทางที่ป้ายในมหาวิทยาลัย นั่งรถสาย 179 ออกไปจนถึงสถานี แล้วไปหาข้าวเช้ากินที่นั่น เสร็จแล้ว ถ้าเวลายังไม่เกิน 7.45 am ก็ไปยืนต่อคิวนั่งรถสาย 30 หรือ 154 ไปบริษัท หรือไม่เช่นนั้นก็รอรถของบริษัท (เริ่มให้บริการตอนเดือนเมษายน ก่อนหน้านั้นแมวน้อยก็พึ่งพารถประจำทางนั่นล่ะฮับ) เข้าทำงาน จนห้าโมงครึ่งก็กลับบ้าน ถ้าวันไหนงานติดพันนิดหน่อย อาจจะอยู่โยงถึงซักหกโมงครึ่ง (เพื่อนแมวน้อยบางคนทำจนทุ่มนึงบ้าง สองทุ่มบ้าง สามทุ่มก็ยังมี เค้าบอกว่างานติดพัน เหอๆ) กลับถึงหอ ทานข้าวเย็น พักซักครู่ อาบน้ำแปรงฟัน นั่งเล่นคอม โทรคุยกับหม่ามี้ แล้วก็นอน เรียกได้ว่าทำจนเป็นกิจวัตรเลยแน่ะ อิๆ

การฝึกงานครั้งนี้เรียกได้ว่าเรียนรู้เรื่องต่างๆได้เยอะขึ้นเลยค่ะ ทั้งยังได้สนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้กับกิจกรรมของบริษัท เช่น งานบาร์บีคิว หรือไปดูหนัง (อินเดียน่า โจนส์ ภาคสี่) ร่วมกันทั้งบริษัท พี่ๆ ที่ทำงานก็น่ารักอัธยาศัยดีมากๆเลย ซุปเปอร์ไวเซอร์ก็ใจดีเช่นกัน งานของแมวน้อยคือรับโปรเจกต์มาจากซุปเปอร์ไวเซอร์มาเรื่องนึง ทำตลอดห้าเดือนนั้นเลยค่ะ ต้องพรีเซนต์งานอยู่บ่อยๆ ถ้าถามว่าทักษะไหนฝึกบ่อยสุด ก็คงหนีไม่พ้นการหาข้อมูล สรุปวิเคราะห์ และพรีเซนต์นี่ล่ะค่ะ

นอกจากนี้ แมวน้อยยังได้รู้จักเพื่อนใหม่ แต่หน้าเก่าที่เดินเฉียดกันไปมาในมหาวิทยาลัยด้วย เพราะที่มาฝึกงานด้วยกันมาจากคณะ EEE (Electrical and Electronic Engineering) ที่แมวน้อยอยู่อีกเจ็ดคน จากคณะ MAE (Mechanical and Aerospace Engineering) สองคน และ คณะ CE (Computer Engineering) อีกหนึ่งคน แล้วก็เพื่อนใหม่ หน้าใหม่จาก NUS อีกสองคน แต่งานนี้มีแมวน้อยเป็นแมวไทย เอ๊ย คนไทยคนเดียวในบริษัทเลย แหะๆๆ

ส่วนในเรื่องงานชมรม สำหรับเทอมสองนี้ ผู้ช่วยของแมวน้อยเป็นผู้รับช่วงค่ะ และรองประธานชมรมก็เป็นหัวเรือใหญ่ในงานกิจกรรมประจำเทอมสอง ซึ่งก็คือ Japanese Festival ทั้งนี้ก็เพราะทั้งท่านประธานชมรม, Special Program Officer และแมวน้อย ต่างก็เรียนอยู่ปีสาม และต้องไปฝึกงานตอนเทอมสองนี้ ดังนั้นพวกเราทั้งสามจึงต้องโอนงานให้ผู้ช่วยกันหมด อีกอย่างบางครั้งจะกลับมาให้ทันเข้าประชุมก็ยากด้วยค่ะ เพราะไหนจะเวลาเลิกงาน แล้วก็กว่าจะกลับมาถึงหอพักในมหาวิทยาลัย แต่แมวน้อยก็มีเข้าประชุมช่วยเตรียมงาน ตามแต่เวลาจะอำนวย ส่วนในด้าน โครงการ Brother and Sister Program แมวน้อยโอนงานให้สมาชิกกรรมการชมรมอีกคนเป็นผู้รับหน้าที่ทั้งหมดไปค่ะ เพราะไม่มีเวลาพอที่จะมาจัดการต่อ

สำหรับวันสุดท้ายของการฝึกงานนี้ไม่ได้ไปเลี้ยงฉลองกันที่ไหนหรอกฮับ เพราะต่างคนต่างก็วุ่นวายไปหมด ไหนจะการคืนของให้กับบริษัทเช่น คอมพิวเตอร์ แฟ้มงานเอย, แล้วก็ส่งเอกสารและส่งมอบงานคืนให้กับหัวหน้างานอีก แต่ก่อนจะโบกมือลาบ๊ายบาย ไว้มาเจอกับเพื่อนๆคนอื่นๆในปีการศึกษาหน้า ทุกคนก็มารวมตัวกันหม่ำเค้ก ดื่มกาแฟที่มุมคอฟฟี่ช็อปเล็กๆ ในตึกกัน พอมานึกย้อนกลับไปคิดถึงตอนเริ่มทำงานวันแรกเราก็อุตส่าห์นับเป็นวัน กำหนดวันลาล่วงหน้ากันซะเรียบร้อย ก็ใช้ให้เกลี้ยง อิๆ แต่สุดท้ายก็ใช้กันไม่หมด สำหรับแมวน้อยตอนแรกทำท่าจะเหลือวันลาเยอะหน่อย ไปๆมาๆ ต้องใช้วันลาเอาตอนใกล้จะหมดช่วงฝึกงาน เพราะต้องลาไปคุยเรื่องโปรเจกต์ปีสุดท้ายกับโปรเฟสเซอร์ที่มหาวิทยาลัย เหอๆ

และในที่สุด ยี่สิบสองสัปดาห์ของการฝึกงานก็สิ้นสุดลง แมวน้อยก็จองตั๋วกลับเมืองไทยหลังจากฝึกงานเสร็จหนึ่งอาทิตย์ เผื่อเวลาไว้จัดการกับธุระการย้ายหอ กว่าจะเสร็จก็โน่นแน่ะค่ะ วันเดินทางกลับ ตอนแรกว่าจะนั่งบัส ต่อรถไฟ MRT ไปที่ทัวร์แต่สุดท้าย อ๊าย ไม่ทันแล้ว จับแทกซี่เลย มีเพื่อนคนไทยมาช่วยคนนึง เพราะเขามีธุระต่อ พอขึ้นรถทัวร์ปุ๊บก็นั่งนับเวลาข้ามฟากเลย จะได้กลับไทยแล้ว และในที่สุดก็ถึงเมืองไทยที่ด่านสะเดา จ.สงขลา เย้ ได้เจอคุณพ่อคุณแม่มารับที่หาดใหญ่ แวะไปหาเพื่อน แล้วก็กลับบ้านที่ปัตตานี นั่นล่ะค่ะ ความเป็นไปตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา

สำหรับตอนนี้แมวน้อยยังอยู่ในช่วงปิดเทอม และจะกลับสิงคโปร์ปลายเดือนกรกฎาคมนี้ สำหรับตอนนี้แมวน้อยก็ลงทะเบียนเรียนไปเรียบร้อยสำหรับปีหน้านี้ หนักกว่าเดิมเสียอีก (เป็นงั้นไป เหอๆ) เพราะนอกจากวิชาต่างๆที่ลงไปทั้งสิบเก้าหน่วยกิตแล้ว ก็ยังมีงานโปรเจกต์ปีสุดท้ายอีกแน่ะ ก็ไปบ่นกับเพื่อนๆตามประสา แต่เพื่อนๆก็อุตส่าห์ปลอบแน่ะ ว่า ไม่ต้องกลัวงานจะทับจนแบนหรอก ที่ผ่านๆมา บ่นว่าแบน แต่สุดท้าย ตัวยังกลม ยังพองอยู่เลย (แง๊ รู้น่ะว่าเค้าอ้วน ตอกย้ำกันจริงๆ กระซิกๆ) ยังไงก็ตาม เพื่ออนาคตที่ดี ก็ต้องพยายามล่ะค่า เอาไว้คราวหน้าว่างๆ อีกครั้ง(ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เหมือนกัน แมวน้อยจะกลับมาเล่าข่าวคราว เรื่องราวในไดอารี่นี้อีกนะคะ สำหรับวันนี้ ขอลาไปสนุกสนานกับช่วงปิดเทอมก่อนค่า บ๊ายบาย

Create Date : 10 กรกฎาคม 2551		0 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2551 14:33:51 น.
Counter : 524 Pageviews.
Share Tweet