Everything that I am
|
|||
ร่างกายเป็นทุกข์ทุกลมหายใจเข้าออก #บันทึกกรรมฐาน วันศุกร์ 7 มิถุนายน 2562 ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 7 (วันที่ 19 ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมวิริยะธัมโม) #บัลลังก์2 (50 นาที) แรกๆดูท้องพองยุบ (แต่จำสภาวะไม่ได้แล้ว) ประมาณช่วงครึ่งหลัง จิตเคลื่อนมาดูลมหายใจที่ปลายจมูก ต่อมาดูการหายใจ เห็นทุกข์ของการหายใจ ทีแรกเห็นติดๆดับๆ เพราะมันไวมาก เห็นทุกข์จากการหายใจออกก่อน มันเหมือนกายจะหมดลม มันทุกข์ ต้องหายใจเข้าเพื่อแก้ทุกข์ ต่อมาเปลี่ยนมาเห็นทุกข์ที่การหายใจเข้า มันแน่น มันต้องหายใจออกเพื่อแก้ทุกข์ ต่อมาสติมันตามทันทั้งหายใจเข้าและหายใจออก เห็นทุกข์ทุกลมหายใจเข้าออก เห็นด้วยตัวเองแล้วถึงได้รู้ว่ากายนี้มันเป็นทุกข์อย่างนี้นี่เอง มันเป็นเป็นทุกข์ด้วยตัวมันเอง มันเป็นตัวทุกข์ [เห็นทุกข์อยู่ที่สุดลมหายใจเข้า อยู่ที่สุดลมหายใจออก มันเป็นทุกขัง หายใจเข้าเป็นทุกข์ ก็ต้องหายใจออก หายใจออกเป็นทุกข์ ก็ต้องหายใจเข้า มันหายใจออกตลอดไปไม่ได้ หายใจเข้าตลอดไปไม่ได้ เพราะมันทุกข์ , หายใจเข้าแล้วก็ต้องหายใจออก หายใจออกแล้วก็ต้องหายใจเข้า มันไม่เที่ยง , ร่างกายมันหายใจได้เอง (มันมีกระบวนการแก้ทุกข์ด้วยตัวมันเอง แต่มันก็ทุกข์อยู่ร่ำไป) มันเป็นอนัตตา] [เห็นว่ากายเป็นทุกข์ แต่ไม่รู้จะปล่อยวางทุกข์ยังไง ก็ได้แต่ดูไป ถ้ามันเห็นจนเบื่อแล้ว คงวางได้เอง] ( ทุกข์ <--> ทุกข์ ) #ศูนย์ปฏิบัติธรรมวิริยะธัมโม |
สมาชิกหมายเลข 3956820
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |