เป็นเรื่องเป็นราวมาก ยูน้อยคอยเป็นที่ 1 (ตั้งฉายาให้) เอิ่กๆ พอดีเฮียเคียวหัวเขียว ไม่ได้อ่านตั้งกะต้นจ้ะ เห็นกระทู้ hot hit ติด chart อย่างแรงแล้วตามบ่ทัน เอาไว้ครึ้มอกครึ้มใจจะมานั่งอ่าน ฮ่าๆ จะรอดูว่ามีใครนึกสนุกมาแก้เซ็งกันมั่งอ่ะค่ำคืนนี้!!!

เสร็จแล้วอย่าลืมเรียบเรียงใส่ word งามๆ แล้วเอามานั่งอ่านดู คงอู้หู... สนุกแน่ว์ๆ ฮ่าๆๆๆ

ทันใดนั้นเมื่อยัยตัวร้ายพูดจบ วรากรก็ตกบันไดหกล้ม เสื้อแหก (ขาด)
และได้ผายลมออกมาราวกับรถไฟระเบิด ปูด ป๊าดๆๆๆ
ต่อจิ...อิอิ

ฮ่าๆ แอบขำคุณนานาจังอ่ะ... สรุปเรื่องนี้เป็น comedy ใช่เป่า ได้!!!

ยัยตัวร้าย 'ว๊าย...กรี๊ด นั่นมันเสียงอะไรอ่ะ วรากร'
วรากรทำหน้าเนียน 'หืม...เสียงอะไรหรอจ๊ะ...ไม่เห็นจะได้ยินเลย เสียงที่กรได้ยิน มีแต่เสียงของหัวใจกร ไม่เชื่อลองแตะดูที่อกข้างซ้ายก่อนดูสิจ๊ะ...'
ยัยตัวร้ายกำลังทำหน้าเคลิ้มพร้อมกับเอียงอายนิดหน่อยที่จะแตะมือ แต่แล้ว... สิ่งที่วรากรทำเนียนเฉไฉไปนั้นเป็นเรื่องไม่จริง
ยัยตัวร้าย 'นี่...กร เธอได้กลิ่นอะไรไหม...'

วรากร พยายามสูดดมเต็มที่ ก่อนที่จะค่อยๆเป็นลมสลบไป เดือดร้อนถึง ยัยตัวร้ายต้องวิ่งวุ่นหา คนมาช่วยกันแบกวรากรไปที่ห้อง

ยัยตัวร้าย "ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย มีคนป็นลมตดคร้าา า"

“เอ่อ..ล้อเล่นน่ะ ล้อเล่น” วรากรรีบลุกขึ้นมาเมื่อเห็นสาวเจ้าโวยวายเรียกคนมาดมตดเพิ่ม
“อ้าว ทำไมมาล้อกันเล่นอย่างนี้นะ แล้วตกลงมันกลิ่นอะไรกันเนี่ย”
“อ๋อ กลิ่นหมาตายมั้งจ๊ะ เมื่อกี้เห็นกรเพิ่งคายออกไปตัวนึง มันคงเสียใจที่กรไม่รัก เลยตรอมใจตายน่ะ. ว่าแต่คุณไม่โกนขนจั๊กกะแร้หน่อยเหรอจ๊ะ” ต้นเหตุกลิ่นรีบบ่ายเบี่ยงความสนใจ
“ว้ายไหน บ้าเหรอ นี่มันผมชั้นย่ะ” ยัยตัวดีรีบเอาผมยาวที่ดันมาหนีบอยู่ใต้วงแขนออก
“อ้าวเหรอ ว้า แหมกำลังดูเซ็กซี่อยู่เลย แล้วเราจะไปกันหรือยังล่ะจ๊ะ” เจ้าของกลิ่นมาดามหอมชื่นใจรีบฉุดสาวสวยออกจากที่เกิดเหตุ
“ก็ไปสิค่ะ”
แล้วทั้งสองก็เดินออกไปขึ้นรถ

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


เข้ามาสร้างความป่วนเล็กน้อยพอเป็นกระสัย แล้วเราจะกลับมาอีก เหอๆ

'กรคะ นี่นึกยังไงคะ พาเค้าออกมานั่งรถเมล์น่ะ'
'อ๋อ เปลี่ยนบรรยากาศไงจ๊ะ นั่งรถเมล์น่ะประหยัด เอ๊ย โรแมนติกจะตายไป'
'ว่าแต่ทำไมมีแค่เราสองคนล่ะคะที่นั่ง แล้วคนอื่นหายไปไหน'
'กรึ๋ย ตัวเอง ไม่ใช่ไม่มีผู้โดยสารนะ คนขับกับกระเป๋ารถเมล์ก็ไม่อยู่'
...วรากรกับยัยตัวร้ายถึงกับเสียวหลัววูบ...
เพราะในรถไม่มีใคร นอกจากพวกเขาทั้งสอง

“อ้าว นี่มันซากรถเมล์นี่นา บ้าจริง เอามาจอดไว้ทำไมหลังโรงพักเนี่ย ทำเราสับสนขึ้นผิดขึ้นถูกเลย”
“ หา..หา ซากรถหลังโรงพักเหรอ งั้นรถคันนี้ก็ ..ก็” วรากรพูดปากคอสั่น เกาะแขนสาวข้างกายแน่น
“ก็ใช่น่ะสิ เอ๊ะ...กลิ่นอะไรเหม็นอีกแล้วน่ะ กรอ้าปากอีกหรือเปล่าเนี่ย”
“อึ๋ย ผะ..ผีหลอก แน่เลย” สาวห้าวมองซ้ายมองขวาตัวสั่น
ทันใดนั้นก็มีเสียงกุกกักดังขึ้นที่ประตูหน้า แล้วปรากฏร่างๆหนึ่งขึ้น
“ว้าย!!!” กรแต๋วแตก ตกใจกระโดดเข้าหาสาวร่างน้อยทันที
“อุ๋ย กรนี่ เกือบรับไม่ทันแน่ะ” สาวน้อยมือไวอุ้มร่างกรไว้ในวงแขนได้ทัน แล้วหันไปมองร่างของผู้มาใหม่ที่ประตูรถ

กระทู้แรกเฮฮาประสาคอมพ์มันส์ดี กระทู้ที่สองฉลองสุดยอดอีโรติกา แต่พอเหลือบขึ้นมามองกระทู้นี้ดูท่าจะล่อท่านอาวุโสนะ ... ใครก็ได้ช่วยคลิ๊กดูป้ายหน้ากระทู้ที มีคนแอบปิดประกาศมั้ยว่า อายุไม่ถึง 30 ห้ามเข้าน่ะ 55555

ขำขันเฮฮา ขอประทานนุญาตแอบแซวคนสูงวัยนิสน้าพี่เคียวพี่ออสติน คริๆๆๆ

ซะงั้น กำ.....แต่แล้วแต่ลงไม่ทันเลยต้องเปลี่ยนเลยอ่ะ
แต่ไม่เป็นไรจะพยายามครับ
------------------

" อ่ะ! อีตาบ้านี่ ฉันหนักนะ รีบ ๆ ลงไปเลย "
กรส่ายหน้าอย่างช้า ๆ ก่อนที่จะพยายามหันหน้ามองไปทั้งทางซ้ายและขวาด้วยความกลัว
ก่อนที่เจ้าตัวจะคิดขึ้นได้ว่ากำลังเสียฟอร์มอย่างมากต่อหน้าสาวที่ตัวเองชอบ จึงรีบลงแต่โดยดี

" คือออ..ผมขอโทษนะครับ พอดีมันตกใจนิดหน่อยนะ ว่าแต่เรารีบกลับกันเถอะ
บรรยากาศแบบนี้ผมไม่ชอบเลย นะครับคนดี "

กรพยายามออดอ้อนเต็มทีเพื่อให้สาวเจ้าล้มเลิกกิจกรรมวัดใจกับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม "

เมื่อวิเวียนเห็นอาการของกร เธอจึงเปลี่ยนใจกลับคอนโด เพราะแว๊บหนึ่งเธอก็เกิดสงสารเมื่อเห็นเม็ดเหงื่อที่ไหลออกมาจากไปหน้า และสีหน้าที่เริ่มซีดของเค้า

" โอเค กลับก็ได้ ตามมาสิ ถ้าช้าฉันทิ้งไว้ที่นี่จริง ๆ ด้วยนะ "

พูดจบเธอก็เดินนำหน้าเค้าออกไปก่อนที่จะหยุดยืนพร้อมกับเรียกเค้าอีกครั้งก่อนที่จะหันหน้ากับไปแอบอมยิ้มเล็ก ๆ เมื่อเห็นอาการของพ่อตัวดี

-------------------

ว่าแต่ตอนแรกมันก็อีโรดี ๆ อยู่หรอก แต่ทำไมตอนนี้มันถึงกลับกลายมาเป็นติ้งต๋องอีกแล้วอ่ะครับ

30 ยังแต๋ว เอ๊ย...ยังแจ๋ว นะเฟ้ย
จริงไหมท่านเคียว

คุณตัวป่วนฯ เจ้าเอ๋ย... คนดีๆเค้าก็แต่งกันดีๆ
คนต๊องๆ(อย่างเรา) ก็คอยจะพาเข้ารกเข้าพงให้ต๊องตกไปตามกัน
เราเห็นว่าเรื่อง xxx มันดาษดื่นอยู่แล้ว ก็เลยจะนำเหนอแบบโปกฮาดูบ้าง ขออภัยทุกท่านที่ขัดใจเด้อ.

เอ่อ...อายุไม่ถึง 30 นี่แต่งได้รึเปล่าคะ 555
ว่าแต่ว่าตอนนี้จี๊ดโดนใจมากมายใครมีมุข
อะไรอีกอย่ามัวรอช้าจิ้มหน้าคีย์บอร์ดของท่าน
แล้วกดส่งมาโดยด่วน เอิ๊กๆๆ

ปล.เจ้าของกระทู้ดูท่าทางสาวๆในสต็อคจะเยอะมากมาย
ข้าน้อยกลับมาหลบมุมนั่งเหงาหงอยอยู่มุมกระทู้เหมือนเดิม
ดีกว่า กระซิกๆ T___T ไม่รับรางวัลปลอบใจเป็น Thesis หนอ

^
^
อ้าวไหงยาหยีตัดรอนกันเยี่ยงนี้ล่ะจ๊ะ ไม่เอานะอย่างอนๆ โอ๋ๆๆ นิ่งเตะ นิ่งเตะ (ย๊ากกก ไม่ใช่ ติดมุขพี่ลิงมากไป... โทษทีๆ) เอาน่าอย่างอนเลยนะ อุตส่าห์ง้อที่กระทู้ข้างล่างแล้วอะ... เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวกันนะ ดีกันนะคนดี b(^_')

อ่านแล้วก็ขำลงไปนอนเกลือกกลิ้งอยู่ข้างเก้าอี้ สรุปว่าตอนนี้ทอมแต๋วแตก กะดี้แอ๊บแมนใช่มั้ย...ได้... เมื่อเหล่าผู้อาวุโสส่งมา เด๋วยูรับหน้าที่จัดให้ >_<

me/ พับแขนเสื้อขึ้นไป ไม่สนใจใครจะเห็นขนรักแร้ (<< มุขนี้ของพี่ ออสตินใช่มะ ยูยืมมาใช้หน่อยนะ 555)

โอเชพร้อม..... พิมพ์!!!

กร๊ากกก แอบหัวเราะแบบแต๋วแตกเลยฮ่ะ... อุฮิๆๆๆ
ช่ายแย้วอ่ะทั่นaustin mimi อุ๋ย mini 30 young+แจ๋วอ่ะฮ่า ~*

เด๋วทำรมณ์ต่อ แล้วนั่งแต่งต่อดีกั่ว ฮี่ๆๆๆ

ฮิๆๆๆ ท่าทางจะสบายแย้ว งั้นเฮียอุ๊ยเจ๊อุ๊ยเอาไงดี... งั้นพี่จรลีให้ยูน้อยคอยที่ 1 แสดงฝีมือทางสำบัดสำนวนเต็มที่จ้า ไหนดูซิ ว่ามีไม้เด็ดอะไรหนอ? แล้วจะรอต่อ ฮ่าๆๆๆ

ทอมสำอางค์อย่างวรากร เมื่อออกมาฝ่าแดดเปรี้ยงๆ ใบหน้าก็แดงก่ำ เลือดกำเดาไหล เมื่อเหลือบไปเห็นร่องอกของยัยใกล้ตัว...

โอววววว .... การมีขายาวสูงนี่มันดีอย่างนี้เอง... อิอิ (<<< นิยายเรื่องนี้สอนเฉลยให้รู้ว่า เหตุใดทอมหมู่เฮาจึงชอบดื่มนมสดนะ.... ตรรกะเป็นเหตุเป็นผลมาก)

><><><><><><><><


><><><><><>><><


(ปล.ขออภัยหากไอเดียไม่บรรเจิดเท่าพี่เคียวหรือพี่ออสติน... เพื่อนต้องเข้าใจนะ ปริมาณรอยบาทตรงหางตาวัยให้มาไม่เท่ากันอะ 5555)

ปล. อีกซักที ถึงท่านพี่เคียว ข้าน้อย already มีสองพันห้าฉาฮา เอ๊ย ฉายาอยู่แล้นนะ ไอ้ ยูน้อยคอยที่ 1 นี่มัน.... สร้างสรรค์เกินไปละ 555 ยังไงก็ขอบคุณในฉายาใหม่ แต่ขออนุญาตไม่น้อมรับนะขอรับ.... เกรงจายจาง

ไม่ไหวแล้วอะ วันนี้หัวสมองตีบตัน เพราะโดนท่านพี่เคียวมาเปิดบริสุทธิ์นิ้วยู เอ๊ย เปิดกระทู้ยูดิ.... ไม่ไหวๆ ฝากเหล่าท่านผู้อาวุโสช่วยต่อให้กระทู้ข้าน้อยที ช่วงนี้รู้สึก(ตก)มันส์นะ 5555

สาเหตุที่วรากรเลือดกำเดาไหล หน้าแดงก่ำ ก็เพราะเมื่อเหลือบไปเห็นว่าที่ร่องอกของวิเวียนยอดรักมีรอยสักสลักเสลารูปหัวใจ (มันเกี่ยวกันไหม) วรากรสงสัยอย่างยิ่งจึงเอ่ยปากถามทันที
'ตะเองๆ ไหงตะเองมีรอยสักรูปหัวใจด้วยอ่ะ ตรงอกอ๊ะ...'
'ว๊ายยยส์ ตาบ้า คนผีทะเลเทน้ำเทท่า ทำไมมาแอบดูอกชั้นย่ะ'
'อ้าว ตัวเองก็ ก็คนมันเห็นอ่ะ เอานี่...ช่วยกันก่อนซิ เลือดกำเดาเค้าไหลนะ'
'ช่างเธอสิยะ โทษฐานมาดูอกชั้นกลางวันแสกๆ กลางแดดเปรี้ยงๆ'

กร๊าก...รีบสลายโต๋เดฝ่า เพราะว่ามาป่วนกระทู้เค้าทำกันมางามๆ โดนเคียว+ออสตินมิมิ ทำซะเสียแนวไปเรย คิคิ...

พรุ่งนี้จะแวะเข้ามาดูความเปลี่ยนแปลงนะ ^_________________^

รู้สึกอับอายขายขี้หน้าจังเรยที่มาทำติ๊งต๊อง (จริงๆแล้วไม่สักนิด)
เอิ๊กๆ จริงๆแล้วควรจะอ่านตั้งกะแรก (แต่ก็ยังไม่ได้อ่าน > <)
//baantomdy.narak.com/topic.php?No=129770&Reply=70
//baantomdy.narak.com/topic.php?No=130186&Reply=56

^
^
ไม่ทันแล้วล่ะพี่ มานมาแนวเน้แล้น ต่อเลยละกันมันส์ดี

ยังไงก็ขอบพระคุณท่านพี่ที่ช่วยทำลิง เอ๊ยทำลิงค์นะขอรับ ^/\\^

><><><><><><

'จะไม่ให้ดูได้ไง ไหนๆ ยืมอกมาซบเอ๊ยมาซับหน่อยดิ๊' วรากรสั่งมาทำตาดุๆ


อะโด่.... มะต้องทำตาดุเค้าก็ยอมอยู่แล้วแหล่ะน่า .... วิเวียนค่อนว่าในใจ


ไม่ต้องรอเสียงอนุญาต แค่เหลือบมองตามาครึ่งวิ หน้าหล่อก็ก้มซบลงที่ตรงอกแม่(ตัวดี)ทันทีอะ


"ว๊ายยยย ซบก็ซบดิ๊ อย่ามาไถได้มั้ย แถวนี้ไม่มีห้องน้ำนะ"

"จะไถ เกี่ยวไรกะห้องน้ำอะ" วรากรถามอู้อี้อยู่ที่ C45

"อ้าว... มุขท่านซาจังไง ซบไถต้องไปห้องน้ำอะ" (แป่ววว กลายเป็นว่าแอบมาแซวชายาเราเอง ^ ^a)

"แล้วนี่จะให้ทำไงน่ะ เลอะหมดเลยนะ" วรากรยังแอ๊บแมนถามมา หน้าตาซื่อซ้า

"ช่างเหอะ มะเป็นไร ดูๆ ไปก็แนวดี มีสกรีเลือดที่อกอย่างนี้ อินเทรนด์นะ... ว่ามะกร" ตอบไปหน้าตาภูมิใจสุดฤทธิ์

><><<><><><><><

ไม่ไหวละ ส่งมาแค่นี้ ใครก็ได้ช่วยต่อทีเหอะ.... please

'กรจ๊ะ...' วิเวียนเปลี่ยนอารมณ์ในวินาทีนั้นเพื่อเรียกกร
'หืม...' ขณะที่กรซับเลือดหลังจากแอบไปซับบนอกนิ่มๆอุ่นๆของวิเวียนด้วยหลังมือของเขาอีกที
'กร...ทำเป็นเล่นอยู่ได้ตั้งนานแน่ะ...มาทางนี้กันดีกว่า' วิเวียนจูงมือกลอนเพื่อมาหาที่ๆเป็นของเราแค่สองคน
'...' กรไม่พูดพร่ำทำเพลงนาน หลังจากที่พาแม่ยอดรักวิเวียนมาถึงที่ๆเป็นส่วนตัวแล้ว เขาก็บรรจงจุมพิตที่หน้าผากของที่รักอย่างแผ่วเบา
จุมพิตผสมความรักเช่นนี้ มีหรือที่ใบหน้าของวิเวียนจะไม่แปรเปลี่ยนเป็นสีชมพู วิเวียนลืมตาขึ้นด้วยสีหน้าเอียงอาย พร้อมกับเขย่งเพื่อจุมพิตกรเช่นกันที่จมูกรั้นของอีกฝ่ายด้วยจมูกรั้นของเธอ...

- - - ฮ่ะๆ ลากเข้ามาที่รโหฐานได้แล้ว เอ้า...น้องๆลุย!

เคคัฟเพ่เคียว -_-d

><><><><><><><><

"เจี๊ยกๆๆ " <<< เป็นเสียงเรียกของลิงนะ

" กรี๊ด.... มีลิงที่ไหนหลุดมาแถวนี้เนี๊ยะ" อ่ะ... สาวแตกอีกซักทีวรากร ^ ^''

" เฮ้ย.... เชี่ย!! อุ๊ยตาย... พลั้งปากหลุดอะไรออกไป เมื่อกี้วิญญาณลิงเข้าสิงไม่ใช่ร่างจริงของวินะ" วิเวียนพลาดท่าอุทานออกมาแล้วทำตาปริบๆ

"หมดกันอารมณ์ชั้นอุตส่าห์แอ๊บแมน" วรากรส่ายหน้า บ่นมาอย่างหมดอารมณ์

"ลิงตัวผู้หรือตัวเมียเนี่ย.... เจือกมาได้เวลาพอดี เด๋วแม่จับปล้ำซะทีดีมั้ย... ชิส์" วิเวียนส่ายหน้าบ่น ปนอาฆาตเจ้าลิงน้อย (ที่จริงเจ้านั่นคือลิงเดียร์แปลงร่างมาเพื่อขัดขาหล่อนโดยเฉพาะ)

(ปล. เจ้าลิงเดียร์ จบตอนนี้เอ็งติดเลี้ยงไอติมพี่ค่าลงโฆษณาให้นะเฟ้ย)


'อย่านะ ... อย่าหันมามองเดียร์ด้วยสายตาพิสวาทอาฆาตแค้นอย่างนั้น ดูนั่นวรากรเดินหายไปแล้วนะ' ลิงเดียร์ส่งกระแสจิตไล่หญิงสาวออกไป

วิเวียนหันกลับมาชี้หน้าเจ้าลิงน้อยกลอยใจ "ฝากไว้ก่อนเหอะ....ฮื่ม!!!"

วิเวียนหันกลับมาชี้หน้าเจ้าลิงน้อยกลอยใจ "ฝากไว้ก่อนเหอะ....ฮื่ม!!!"

"ถ้าโผล่มาอีกรอบนะ แม่จะจับเอาไปทำเมนูเปิบพิสดาร" (โผล่มาอีกทีเสร็จแน่ลิงเดียร์ งุงิ)

"กร คะ รอวิก่อนค่ะ" วิเวียรตะโกนเรียกวรากร แต่นายกรของเราไม่ยอมหยุด

'เห้อออ..ก็จะให้หยุดได้ไงเล่า เล่นเอาสาวแตกซะขนาดนั้น
ฉันก็อายเป็นนะเฟ้ย' >0<

"นี่ นายกร ฉันบอกให้หยุดไม่ได้ยินหรือไงย่ะ"

ควับ!!

วรากรหันมาคว้าร่างบางที่วิ่งตามเขาจนทันเข้ามากอด
พร้อมกับพูดขึ้นว่า........

*****************************
แอบมาป่วนมังค่ะ ^o^V

555 ขำจริงๆ ค่ะคราวนี้ สนุกกันใหญ่คุณออสตินกะคุณ KYO อิอิ... อยากจะแต่งต่อจริงๆ แต่ขำจนนึกมุขไม่ออกเลย... ขอเป็นผู้ชมต่อไปซักระยะนะคะ...

“เอ่อ..วิจ๊ะ คือว่า....”สถาปนิกสุดหล่อกระชับเอวบางไว้แนบแน่นแล้วกระซิบที่ข้างหูเธอแผ่วเบาว่า
“ขอยืมเงินสักยี่สิบสิจ๊ะ กรอยากกินส้มตำปลาร้าน่ะ”
สาวเจ้าจากที่ก้มหน้าเขินอายจนแทบจะซุกอยู่ที่อกอุ่นข้างหน้าก็พลันเงยหน้าขึ้นมา
“ อะไรกันเนี่ย..กร เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลย “ หญิงสาวสะบัดตัวออกอย่างหัวเสีย
“ทำไมล่ะ แค่ยืมตังส์ยี่สิบก็ต้องโกรธกันด้วยเหรอ” กรงงกับท่าทีของเธอ
“ก็เธอมันไม่ได้เรื่องจริงๆนี่ ทีหลังนะจะซื้อส้มตำปลาร้า ก็ต้องซื้อลาบก้อย ซกเล็กมาด้วยสิ เอานี่เอาเงินไป ของฉันเอาปลาร้าเป็นตัวๆนะ” วิเวียนยื่นเงินให้แล้วยังหันมากำชับให้กรรีบกลับมาเร็วๆ

“เอ่อ..วิจ๊ะ คือว่า....”สถาปนิกสุดหล่อกระชับเอวบางไว้แนบแน่นแล้วกระซิบที่ข้างหูเธอแผ่วเบาว่า
“ขอยืมเงินสักยี่สิบสิจ๊ะ กรอยากกินส้มตำปลาร้าน่ะ”
สาวเจ้าจากที่ก้มหน้าเขินอายจนแทบจะซุกอยู่ที่อกอุ่นข้างหน้าก็พลันเงยหน้าขึ้นมา
“ อะไรกันเนี่ย..กร เธอนี่มันไม่ได้เรื่องเลย “ หญิงสาวสะบัดตัวออกอย่างหัวเสีย
“ทำไมล่ะ แค่ยืมตังส์ยี่สิบก็ต้องโกรธกันด้วยเหรอ” กรงงกับท่าทีของเธอ
“ก็เธอมันไม่ได้เรื่องจริงๆนี่ ทีหลังนะจะซื้อส้มตำปลาร้า ก็ต้องซื้อลาบก้อย ซกเล็กมาด้วยสิ เอานี่เอาเงินไป ของฉันเอาปลาร้าเป็นตัวๆนะ” วิเวียนยื่นเงินให้แล้วยังหันมากำชับให้กรรีบกลับมาเร็วๆ

555555555 ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอยไม่ทันจริงๆมุขแต่ละคน ขอยกนิ้วให้คน
เริ่มซี่รีย์ตอนนี้อ่ะนะตั้งชื่อว่าไรดีจะมีตอนจบ
ไหมอ่ะนี่ หุหุ รออ่านมุขต่อไปด้วยใจจดจ่อ
ว่าแต่เจ้าของกระทู้หัวหมุนกะ Thesis ถึงไหน
แล้วจ๊ะออกมาอวดโฉมปั่นกระทู้ต่อได้แล้ว

เง้อดีกว่า

เอิ่ม....มุขไม่ไหวแล้วคับพี่น้อง...555+
กะจะต่อให้ซะหน่อย...แต่ไม่ไหว..
ทั้งท่าน KYO ท่าน Austin M. ....>< ข้าน้อยขอซูฮก
(อายุไม่ถึงแต่งต่อไม่ได้555+)
กลัวว่าแต่งๆไปนายกรคงกลายเป็นดี้คู่กับทอมชื่อวิเวียนแหง

เอิ่ม..ยูจัง...ท่าน KYO อุตส่าเปิดโหมด Ero ให้แล้ว
ยังลากลิงมาเกี่ยวได้นะเนี่ย 555+

อ่านรอบนี้แล้วปวดท้องงั่บ นั่งขำ คุณเคียวมาแนวแปลก ไม่ค่อยเห็นจะแต่ง comedy แต่พอมาแต่งทำเอานู๋งง ลองแต่งเรื่องฮาๆ ดูสักทีดีไหมคะ
กำลังสนุกสนานอ่ะ แต่มาขอเป็นคนอ่านต่อ (แต่งไม่ออก คิดมุขไม่ทัน)

แต่งต่อไม่ถูกเลยค่า ได้แต่นั่งขำ อีโรอยู่ดีๆ กลายเป็นคอมมาดี้ไปได้

รอบนี้ขอเป็นผู้ชมไปก่อนนะคะ ทุกๆท่าน

'กรคะ...คือว่า วิเปลี่ยนใจแล้วล่ะค่ะ'
'เปลี่ยนใจว่ายังไงจ๊ะ' กรแอบนึกในใจว่า ยังไงซะ ทีนี้ได้เปลี่ยนจากmodeขำๆ มาเป็นmodeอีโรติกแน่นอน อิ๊ๆๆๆ
'คือวิเปลี่ยนใจค่ะ ว่าเราไปซื้อส้มตำหน้าปั๊มด้วยกันเลยดีกว่า' ว่าแล้วแม่วิเวียนสาวน้อยกลับใจ ก็รีบรี่ฉุดข้อมือสุดที่รักเดินมาหาส้มตำหน้าปั๊มทันที

หน้าปั๊ม ส้มตำหน้าปั๊ม ตำป่ะป่ะย่า โป้กๆ (ไม่ใช่ป๊อกๆ)
'ป้าๆ ตำลาวแซบๆใส่ปลาร้าเป็นต่อนๆ 1 จานเด้อค่ะเด้อ' วิเวียนลืมตัวเผยกำพืดเดิมที่เธอเก็บงำเป็นความลับมานานอย่างหมดสิ้น
'... เอ่อวิจ๊ะ... อย่าลืมข้าวเหนียว 1 กระติ๊บนะ' กรอึ้งไปชั่วขณะกับความคล่องแคล่วในการสั่งตำปูปลาร้านของแฟนสาว แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะบอกว่าเอาข้าวเหนียวด้วย ไม่งั้นไม่อร่อย

...อิอิอิ มามาดใหม่จ้า เก๊กขรึมซะนาน อิ๊ๆๆๆ

แหม่ววว..... ไหงมีแต่คนแอบสุ่มเล่า... แรงเยอร์กันจริงนะตะเองทั้งหลาย (ที่จริงเน้นท่าน AprilHomme กับที่รัก m&m รวมไปถึงท่าน เลสรั้น กับ Pop_CoRNz ) อู้อ่านกันเข้าไป ไม่ยอมช่วยต่อ (รู้ล่ะน่า กะลังปั่นตอนต่อไปกันอยู่ใช่มั้ย ... งั้นไม่เป็นไร อภัยให้ขอรับ)

โอเช.... มะเป็นไร งั้นยูถลกแขนเสื้อขึ้นอีกที me/ขออนุญาตต่อละกัน


พร้อม.... พิมพ์!!!!


><><><><><><><><><

" ต๊าย... กร... มาข้าวหนงข้าวเหนียวไรกัน ไม่รู้เหรอคะว่ามันสารละลายดั้งนะ"

วิเวียนหันขวับหาป้าที่กำลังหยิบปลาร้ามาใส่


" ป้า!! เหนียว 2 ติ๊บใหญ่ ไหน... มันใหญ่ขนาดไหน ถ้าไม่พอล่อไปเลย 4 ติ๊บนะ" << ซะงั้นอะยัยนี่ -_-'


" อ้าว.... ไหน ยาหยีบอกว่ามันเป็นสารละลายดั้งไงล่ะคะ? "


" ใช่ไงจ๊ะกร เพราะงั้นไปผับคราวหน้า เผื่อจะมีทอมเท่ห์หัวทองมาให้ตกไงจ๊ะ... แหม... มาทำตาใสใส่กันเข้าไป... ยังไงก็รักนะ... เด็กโหง่วววววว " (ขออภัย... ไม่รู้จะใส่ Sound Effect ไงให้ยัยนี่กระแดะลากเสียงยาวอะ -_-a)

กรได้แต่หันมาทำหน้าแปลกๆ เออหนอ... ดู She เชี่ยวดีนี่หว่า ตรูคิดว่าแอบเซียนแล้วเชียว ดีจัง ไม่ต้องออกแรงสร้างสรรท่ามากเหมือนเวลาลัลล้ากันสาวทั่วไป ท่าจะสบายไปแล้วเรา ^ ^'

><><><><><><><><><

เห็นป่ะพี่ออสซี่พี่เคียวซ่า พอมาแนวเน้ ไม่มีคนต่อเลยอะ 555 (ใครมันจะไปมีแนวคิดวิจิตรแจ่มได้อย่าง 2 ท่านผู้อาวุโสกันนะ ถ้ามะใช่เด็กป่วนกวนจิตชอบตีลังกาคิดอย่างยูน้อยเนี่ย ^ ^')

ออ... แอบเห็นท่าน แอน สามารถเข้ามาแจมได้ แปลกใจนึกว่าวัยรุ่นไทยพัฒนาการ(ป่วน)ได้วัยเท่าทัน ... เท่ไหนได้ พอถอดจิตเรียกวิญญาณพี่ซันนี่มาจับยามสามตาดู รู้สึกท่านรุ่นเดียวกะผู้อาวุโสเคียวใช่หรือไม่ขอรับ 0_o สรุปว่ากระทู้นี้ถ้ามีสิทธิ์ต่อต้อง เลือดบวก 30 อัพจริงๆ ซินะ 555

โอ้เย.... ดีใจจังที่เห็น >lufy< เข้ามาหา กีซๆๆ .... แต่.... ว่า... ยูจัง นี่มัน....-*- ขออภัย... นามนี้สงวนไว้เฉพาะให้ชายาเรียกขอรับ ผู้ใดสนใจอยากเรียกร่วมกัน เชิญส่งใบสมัครสมาชิกกิ๊กซ่ากับยูรีก้าก่อนใช้ละกันคัฟ ... สนใจติดต่อสมัครหลังไมค์ด่วนนะ 555

อีกคนที่ยังไม่เห็นเข้ามา ชายา ข้าน้อยอยู่ไหน เห็นส่งแต่กิ๊กข้างกายเข้ามาให้ (ใช่มั้ยท่าน ตัวป่วนกวนอารมย์ ) แอบโหดจับปลดออกจากตำแหน่งซะดีมั้ย ชายา เรา -3- (ช่วงนี้โดนสาวปั่นหัวแข่งกับ Dissertation จนจะเปลี่ยนฉายาใหม่เป็น EuReKa มหางอนแล้วนะ... รีบเข้ามารายงานตัวได้แล้วนะจ๊ะ ... คิดเถิงๆ)

แหม่... รีเฟรชไป ไม่มีใครต่อ งั้นก่อนไปมหาลัย ขออีกนิดละกัน มันส์ดี

><><><><><><><><><><><

กรหันไปคว้ากระเป๋าตังค์ (ที่ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่ 25B. << นี่คือค่าส้มตำปลาร้า กะเหนียว เกี้ยว ก้อย ทั้งหมดอะนะ ^ ^')


She หันกลับมาทำหน้าเก็กแมน แล้วถามป้าไป


" ทั้งหมดเท่าไหร่คัฟ? "


" แปดสิบจ้า " ป้าตอบมาตาเป็นประกาย (อยากได้ตังค์ไง)


" เฮ้ย...0[]0 มะละกอเข่งนึงเท่าไหร่ ไหนจะปลาร้าก็จับมาหมักเอง ข้าวเหนียวนี่ก็ไม่กี่สลึง คิดไงเก็บถึง แปดสิบเนี่ยป้า... บ้าไปแล้ว "


กร ตาเหลือกโต้ขวับกลับมา หาป้าเจ้าของแผง



" ของขายเดะนิ บ่อแม้นไว้แกก ไซ... มีซำไดเว่าดุ๊ ห๊าป้าลดได่ " << แปลให้เป็นไทยนะ.... ( ห้วย -*-.... คนเค้าทำมาค้าขาย ไม่ได้เอามาบริจาคนะ ไหน... มีเท่าไหร่บอกมา เผื่อป้าลดให้ ) ป้ายังข่มใจตอบกลับไปเหมือนใจดี

" มีอยู่ 25 -3- "

" ป๊าดดด.... มีซาวห่ซังปานเจ้าพญ้า ฮ้าวหน่าฮ้าวหลังไปโจ้กปาแดก อันตำบอกฮู้งกะหามาโขกกับเคียงเด้อ อย่ามาสั่งป้า ตำไปแล้วกะซิวะเสียของ ฮั่นบ่มีปัญย่าจ่ายกะฮิไปล้างจารพู้น " แปลๆ ( จ๊ากกก .... มี 25 สั่งอย่างมหาราชาเนี่ยนะ ทีหลังไปดักจับปลาเอามาร้าเอง แล้วส้มตำเนี่ยสอยมะละกอหามาโขลกกับเครื่องนะ อย่าริมาสั่งป้า แต่ว่าไหนๆ ชั้นตำไปแล้ว เด๋วเสียของ ถ้าไม่มีปัญญาจ่ายมา ก็มาล้างจานซะ -*- )

ไม่ไหวแล้ว ค่อยมาต่อให้ใหม่เด้อค่ะ ลาล่ะ บะบาย

555+.......ท่านยู ....ว่าวลาวเลยนะ
ขำๆอะ..........มะได้อู้งาน แต่มะรู้จะเอามุกไหนมาแจมง่ะ

อีกอย่างจาสอบแล้ว สมองมันไม่ค่อยฮาอะคุณพี่

**เรื่องใบสมัคร สนม ซ้าย-ขวา...เอาแบบฟอร์มมา จาสมัครนะ..อิอิ
แต่ขอเป็นสนมกลางได้ป่ะ.........ชอบเดินสายกลาง

ป๊าด...ด... ชอบใจหลายๆสำหรับ ลาวแทร็ก นะจ๊ะ ถ้าไม่แปลคงมีเพื่อนๆน้องๆหลายคน งงเป็นไก่ตาแตก... ฮ่ะๆ รู้สึกว่ากระทู้นี้ น้องยูผูฟิตจัด จะมันส์เอามาก อิอิ เอ้าคนอ่านทั้งหลาย อย่ามัวแต่ขำท้องแข็งจ้า มาต่อกันเถอะเร๊ว...วว...ว...

***ดึงเข้าสู่ฉากโรแมนติกดีกว่า

'ไม่เป็นไรหรอกกร ไหนๆเราก็มีกันแค่ 25 บ. ไปช่วยกันล้างจานก็แล้วกันนะ' วิเวียนหันหน้าสบตาแวววาวจริงจัง
'จ้ะ...คนดี' กรรู้สึกซึ้งในความรักจากยาหยีแม่ยอดพทูดวงใจของกร
เมื่อความเงียบเข้ามาสอดประสานกับแววตาซึ้งๆ หัวใจของกรและวิเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำ... ทั้งคู่ค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาเพื่อที่จะจุมพิต
ตาสองตา แต่ใจประสานกันเป็นหนึ่ง ทั้งสองหลับตาลง...

***โรแมนติก 2 วินาที ก็มาเป็นฉากบู๊ละกัน****

แต่เสียงแหลมปรี๊ดก็ดังขึ้น..........

"ที่นี่บ่ใช่สวนสาธารณะ จะฟัดกันไปโน่นเลยไป...ไป๊" ทั้ง 2 ได้ยินสะดุ้งตกใจ ทำจานแตกดัง เพล้ง!! เพล้ง!!!

"ฮ่วย.....อยากตายกับบ่ 80 บ่มีคิดอยากจะเสีย 8000 นะ พวกเอ็งไปตายไกล....ไกลเลย.....เดี๋ยวแม่เจอสากกลิ่นปลาร้าซะนี่...." สิ้นเสียงยมมบาลป้าขายส้มตำ ทั้งคู่ก็วิ่งหางจุกก้น(สุภาพหน่อยนึง...อิอิ) ม่ายคิดชีวิต....
วิ่งไปวิ่งมาวิ่งเข้า...........


///////////////////////////

โทดทีมาขัดอารมณ์โรแมนติก ท่านเคียวซะ ......แหะๆๆๆ

เว้นไว้ให้ต่อสถานที่เอาเองนะ..

'เดี๋ยวๆ วิ อย่าเพิ่งวิ่งไปทางนั้น ขอไปทางนี้ก่อน' กรร้องขึ้นทำให้วิที่วิ่งนำหน้าหันกลับมามอง
'อ้าว ทำไมล่ะ มีไรอ่ะกร ถ้าไม่รีบไป เดี๋ยวแม่ค้าได้ร่อนสากมาโป้กหัวหรอก'
'คือกร เอ่อ...กร .... แพร่ด...ด....' สิ้นเสียงดังกลิ่นก็ตามมาทันที

กลิ่นปราร้า........ซกเลือด.........ก็โชยไปในอากาศ จนแล่นเข้าสู่จมูกของวิเวียน........
"โอ้....มาย.....ก๊อด!!!!!" สูดเข้าไปเต็มที่ทำให้วิเวียนถึงกะเข่าอ่อน เคลิบเคลิ้มจนต้องอ๊วกปลาร้าออกมาก....เป็นตัว...ตัวววว

"กรคะ กลิ่นมาดาม(ปร้าร้า)หอมชื่นใจจนวิเก็บไม่อยู่เลยค่ะ" วิพูด ทั้งๆที่ยังอยากจะอ๊วก....
"จ้าวิที่รัก....งั้นกรแถมให้อีกนะ วิจะได้ปล่อยเต็มที่....." กรพูดจบ ก็
....แพ..ร่...ด..ด..ด....อีกนัดใหญ่.......
"โอ้ที่รัก........มะ..ไม่" สิ้นเสียง วิเริ่มทนกลิ่นไม่ไหว ขาอ่อน หน้าเขียว จมูกเบี้ยว ตาถลน(อะ อ๊ะ....เกินไปนิด) สลบคาก้นนายกรทันที

////////////////////
มะค่อยมีมุกอะนะ......มาต่อแก้เครียด

กรหันกลับมาก็ยิ่มอย่างภาคภูมิใจในผลงาน…ชิ้นโบว์แดงของตน
แต่ก็ตกใจที่เห็น....หน่าเขียวปากซีดของอีกฝ่ายที่สลบอยู่

“วิ....วิครับ.........วิเวียน.....”สงสัยจะกลิ่นหอมชื่นใจมากเลยหลับไปเลย พูดจบก็อุ้มวิเวียนไปวางยังหน้าห้องน้ำ แล้วเหลือบไปเห็น ผ้าขี้ริ้วแถวๆนั้นพอดี........
“อันนี้คงพอใช้ได้นะ.....”กรเอาผ้าขี้ริ้วชุบน้ำ บิดหมาดๆ แล้วมาเช็ดหน้าให้กับวิเวียน
วิค่อยๆลืมตามาอย่างกระอีกกระอ่วน.......แต่เห็นความมีน้ำใจของอีกฝ่าย ที่ดูแลอย่างดี จึงยิ้มให้อย่างเป็นสุข....ทำให้กรเองรู้สึกใจเต้นไม่เป็นจังหวะ....
แต่ทันใดนั้น........วิเวียนเหลือบเป็นเห็นผ้าสีเทาที่เช็ดหน้าตนในมือของกร...........

ขอโผล่มาเป็นกำลังใจอย่างคนหน้าตาดีแบบสุด ๆ ได้หรือไม่ขอรับท่านยู

มารายงานตัวก่อนถูกปลดออกจากตำแหน่ง

อยากแต่งต่อ แต่บิ้วอารมณ์ตามไม่ทันขอรับ ขืนแต่งต่อตอนนี้เดี๋ยวหน้าตาท่วมจอ เรื่องขำ ๆ อาจกลายเป็นเรื่องโศกได้....

ดังนั้น......ข้าน้อย เข้ามาเพื่อ.........อะไรดีขอรับบบบ

ปล.โดนใครปั่นหัวมาขอรับท่านยู.....

^
^
^
นั่นดิ... ยูโดนสาวไหนปั่นหัวมานะ เสียศูนย์ไปเลยอะเรา ^ ^a กลับเข้ามารายงานตัวในนาทีเกือบสุดท้ายเลยนะชายา เกือบได้เวลาปิดกระทู้นี้แล้วนะยาหยี รีบบิวท์อารมณ์แล้วตามให้ทันล่ะ ... จะรอขอรับ


แหม่.... ต่อกันมันส์ เลยนะ เป็นล่ำเป็นสันกันเชียว เปิดมาคืนเดียวต่อซะเม้นต์ล่อไป จะห้าสิบ (ทีกระทู้ดีๆ มะมีงี้มั่ง) ^ ^'''


อ่ะ... where where is where where แล้วอะนะ งั้นรอให้เม้นต์มาห้าสิบกว่าแล้วเด๋วค่อยขึ้นกระทู้ใหม่ เอากระทู้นี้ไว้เป็นแหล่งฟิคล้อตัวละครไปแล้วกัน -_-a


เหลือบขึ้นไปดูสองซนคนสูงอายุต่อกันแล้ว... อาห์.... อาหารที่เอามานั่งหน้าคอมพ์ทำท่าจะกระเดือกไม่ลงละ ... อาเมน 555


อ่ะ... หันมามุขในร่มผ้าภาษายูรีก้ามั่งดีกว่า



พร้อม... พรืด!!!!


><><><><><><><><><><><><


ผ้าสีเทานั่นมันคือลิง.... ลิงอีกแว้วววว 0[]0


เจี๊ยกกก..... แถมนี่ยังเป็นลิงตัวที่วรากรใส่เมื่อคืนใช่มั้ย... ตอนลัลล้ากันฉันจำได้.... อ๊ากกกก กลั้นใจตายต่อดีกว่า ว่าแล้ววิเวียนก็สลบคาอกวรากรอีกซักที คริๆๆๆ



วรากร เห็นวิเวียนสลบไป ก็ได้ทีช้อนตัวหล่อนวิ่งหนีกลับบ้านกันดีกว่า จะช้าอยู่ใย เป็นทอมก็มีหัวใจ อายเป็นนะเฟ้ย!!!


กลับมาถึงบ้าน ใช่ว่าวรากรจะพิสวาทกลิ่นยิ่งกว่าปลาร้าที่ตนไม่ตั้งใจปล่อยออกมา... ทว่าช่วยไม่ได้


หน้าหล่อหันควับไปมองหน้ายัยตัวดีที่สลบอยู่บนเก้าอี้หน้าบ้าน .... นี่ถ้าหล่อนไม่ออกไปพบหน้านายสัปดนเจ้าคนเมื่อวานจนทำให้อาหารที่เค้าทานเป็นพิษนะ... ป่านนี้ก็มะต้องมาซวยนอนโชว์สวยอยู่อย่างนี้หรอก

สาวหล่อแบะปากค่อนขอดในใจ แล้วก็เข้าบ้านไปอาบน้ำชำระร่างกายอย่างสุดทน ปล่อยให้ยัยคนสวยนั่งสลบอยู่หน้าบ้านไม่ห่างจากที่มารดากำลังสาละวนอยู่กับแปลงผักสวนครัวด้านข้างเพลินจนไม่เห็นว่าลูกตนกลับมาละ -_-'


น้ำหอมราคาน่าผองขนถูกฉีดพรมฟุ้งไปทั่วห้องหลังจากร่างสูงพยายามสังคยนาตนเองด้วย Dettol อย่างเข้มข้นผสมลงในอ่างน้ำสาละวนล้างจนตัวแทบเปื่อย

หลังจากเสร็จพิธีล้างตนกลับมาเป็นคนหล่อเนี๊ยบอีกครั้ง ร่างโปร่งก็เดินลงมาหาคนที่ยังสลบตั้งตายอยู่หน้าบ้าน


ยี๊... ยัยนี่ กุลสตรีจริงๆ สลบหลับขยับปากแจ๊บๆ ฝันอะไรอยู่น่ะหล่อน หวังว่าคงไม่ได้ฝันกินฉันแทนอาหารกลางวันหรอกนะ ยิ่งเมื่อเช้านี้ทำที่ท่าหื่นน่าดู... คิดไปก็ขอบใจเจ้าลิงเดียร์หน่วยกู้ชีพของเขา

*ต่อจากท่านPop_CoRNzนะคะ*
"ว้ายยยยยยยย"วิตกใจเมื่อเห็นผ้าขี้ริ้วเมื่อเช็ดหน้าเทอร์อยู่เมื่อกี๊
"เปงไรจ๊ะที่รัก"
"เหม็นนนนนน เอิ้ก"
วิสลบไปอีกแล้วคร้าบท่าน
กรเห็นดังนั้นจึงสวมสปิริต
อุ้มวิขึ้นมา
วิ่งขึ้นคอนโด
ทั้งๆที่ตนเองยังปวดท้อง
กับส้มตำปลาเหนื่อยอ่อน(ปลาร้านั่นเอง)
พอถึงคอนโด
กรก็วางวิลงอย่างแรง
"ตุ้บ"
วิสะดุ้งตื่นและกำลังจะด่ากร
"นี่"
แต่เห็นกรได้วิ่งเข้าห้องน้ำไปแร้วโดยไม่ล็อกประตูเลย
เมื่อกรเข้าห้องน้ำไปได้สักครู่
"แพร้ด" "ป้าด" "ปู้ด"
โชยมาพร้อมกลิ่น
วิเห็นท่าไม่ดีเลยเตรียมยาให้กร
แต่ด้วยความรีบวิหยิบยาแบบไม่ได้ดู
จึงได้หยิบยาปลุกSEXมาเตรียมให้กร
เมื่อกรออกจากห้องน้ำ
วิได้วิ่งตรงปรี่ไปหากร
และยื่นยาให้กร
เมื่อกรกินยาเสร็จ(ยาปลุกSEXนั่นเอง)
กรก็กำลังจะนอน
แต่.................

*ต่อให้ทีค่ะ*
*แต่ไม่รุว่าจะถูกใจท่านยูรึป่าว*

โอ๊ะโอ สองคนแต่งซ้ำกัน แต่ไหงมาลงห้องนอนได้เหมือนกัน
สงสัยจะขัดกระแส xxx ไม่ไหวแล้วม้าง
จะพาเข้ารกเข้าพงอีกดีไหมน้า หรือจะยอมให้จุ๊กฮุกกรูกันซะทีดีน้า

กลับมาป่วนตอนดึกๆ ดีฟ่า คืนนี้ผีมาตามนัด..เหอๆ

ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ 555555555555
โอยลงไปนั่งชักดิ้นชักงอใต้โต๊ะ
แต่ละมุข สุดยอดพระเจ้าช่วยกล้วยทอด
ว่าแล้วก็ตั้งตารอตอนต่อไป เอิ๊กๆๆๆ

กลับมาอุ้มท่าน อิงฟ้า กลับขึ้นไปอ่านกฏอัยการศึกอีกที (ที่จริงเข้าใจล่ะว่า บางทีคอมพ์ท่านอาจดีเลย์ แต่เราอยากอุ้มอะ ... มีไรมะ 555)

ไม่เป็นไรคัฟ จ่ายกระแสไฟพร้อมกัน แต่จำนวนวัตต์เท่ากันพออภัย (ใจความไม่เปลี่ยน) งั้นเด๋วยูต่อให้ท่านอิงฟ้าหน่อยละกัน <<< เห็นแก่พี่ออสตินนะเนี่ย

เกรงว่าจะเกิดอาการจู้ฮุกกรูใช่มั้ย... ได้... เด๋วน้องยูจัดให้ รับไปเลยพี่ออสติน -_-d

><><><><><><><><


หลังจากโดนโด๊ปยา วรากรก็มีอาการกระสับกระส่าย คล้ายจะเป็นลม สองตาเริ่มเลื่อนลอย...

เหงื่อพระกาฬแตกออกมาห่าใหญ่ วิเวียนเห็นดังนั้น ก็ตกใจ เกรงว่าสาวหล่อจะช๊อกไปเพราะอาการท้องเสีย

ไม่คิดอะไรต่อไปแล้ว วิ วิ่งลงมาหน้าเริ่ดสุดชีวิต หยิบหมับคว้ายา คาดว่าน่าจะเป็นผงเกลือแร่ แต่ปัญญาพระเจ้ายูรีก้าให้มาไม่เท่าน้องแอนนา วิเวียนอ่านภาษาปะกิดไม่ไหว ภาษาไทยก็ละอ่อน หน้าซองไม่มีสัญลักษณ์อะไร ให้ไว้แค่รูปที่ดูไปคล้ายก้นคนยังไงบอกไม่ถูก...

แม่นละ.... หมันต้องเป็นยาแก้ถ่ายแน่นอน คิดไปน่าจะใช่น้ำเกลือ (มั้ยฟะ) แต่เอาวะ อาการคนจะเป็นจะตาย ยังไงต้องให้ยา อย่ากระนั้นเลย ละลายน้ำจ่ายวรากรต่อดีกว่า (<<< น้องๆ ที่เข้ามาอ่านโปรดใช้วิจารณญานนะว่า อาการยัยวิเวียนนี่ โครตอันตราย อย่าได้ลอกเลียนแบบ)



โอเคกลับขึ้นมาบนห้องนอน วรากรนอนบิดกระสับกระส่าย ใบหน้าแดงก่ำ วิเวียนเห็นดังนั้นเลยจับยาหยี คว้าหมับขึ้นมาด้วยสองแขนอรชร แต่ แกร่ง!!!

วรากรรับสัมผัสนั้น พลันอ้าปากอยากครางยังไงบอกไม่ถูก

วิเวียนได้ที She ก็กรอกยาลงไป.... เอาไปกรเอ็ง... หมดแก้ว... ฟิ้วววว

เสร็จแล้ววิเวียนก็ผละออกมาดูทีท่าวรากร


ร่างโปร่งบนเตียงขาวเริ่มดิ้นพราดๆ มือใหญ่จิกทึ้งผ้าปูที่นอน น้ำหูน้ำตาไหลออกมาจากตาเรียวที่ปิดแน่น ริมฝีปากเรียวบิดเบี้ยวเหยเก... เอ... ไม่ให้ยาแล้วอาการไม่ดีขึ้นหว่า


EuReKa : อาเมนอีกที บ้านนี้ดันมียาปลุกเซ็กซ์ทุกรูปแบบ -_-''' (เกือบตายวายร้ายวรากร)


อาการน่ากลัวยิ่งกว่า ตอนนี้วรากรน้ำลายเริ่มฟูมฟอดออกมาจากปากที่ขบเม้ม ... กรี๊ด.... จะทำไงต่อดี รู้สึกตอนนี้มีคนรับยาเกินโดสซะแล้น


><><><><><><><><><


แม้นมิใช่มือวางยา แต่เพิ่งรู้ว่าการแกล้งตัวละครที่รักมันมีความสุขเยี่ยงนี้นี่เอง วะ55555


เปิดมันให้คนรุ่นหลังอย่างนี้ แล้วตีลังกาจากไปสุ่มดูคนต่อไปดีกว่า วะ 5555555 สะจายยยย

ยูจัง...รู้หรือยังขอรับว่าทำไมข้าน้อยถึงชอบแกล้งตัวละคร อิอิ เพราะแกล้งแล้วมันมีความสุขนั่นเอง....

ว่าแต่ว่ากะจะมาต่อสักหน่อย แต่พออ่านแล้ว....ไม่ไหวจริง ๆ กระทู้นี้ข้าน้อยขอผ่านละกันนะขอรับยูจัง

^
ยาหยีคัฟ มหาชายา จำกัด ยูจัดให้ได้ แต่ มหาชายา มหาชนนี่ไม่ไหว ... หวงคัฟ

ปล. อีกที ไอ้ยูจังนี่ -*- เก็บไว้เรียกในที่รโหฐานเหอะนะ แค่นี้ยูก็แต๋วแตกแหลกกระจายจนสาวส่ายหน้าไร้คนสนทนาด้วยแล้วอะ... นะจ๊ะคนดี ต่อหน้าสาธารณะชนนี่ใช้ที่รักดีกว่านะ ... โอเคนะคะ

อ่ะนะ เอ...ใครมาขำเราอ่ะเนี่ย
เหอๆๆต่อๆค่ะ กะลังสนุกเลย

ก๊ากๆๆๆ โอยไม่ไหว....
มุขเซียนเหยียบเมฆกันทั้งน้านนนนน

ข้าพเจ้าขอนั่งอยู่บนภู ดูเซียนทั้งหลายร่ายรำกันดีกว่าจ้า
ฝีมือ มะ เข้าขั้นจ้า แค่สายขาวเอง อิอิ

รับทราบขอรับท่านยูที่ร้ากกกกกกกกกกกกกกก.......อิอิ

ก๊าก ๆๆๆๆ โอยไม่ไหวแล้ว....
หัวเราะจนท้องแข็ง... กรามจะค้าง

แต่ละคน ฝีมือเซียนเหยียบเมฆ กันทั้งน้านนนนน.....

ข้าพเจ้าฝีมือ มะ เข้าขั้นจ้า คุณยู แค่สายขาวเอง อิอิ มิบังอาจ ๆ
ขอเป็นผู้ชมนั่งอยู่บนภู ดูเซียนร่ายรำเป็นขวัญตา ดีกว่าจ้า

เอ้า...เร่เข้ามา ๆ ใครอยากได้ ป๊อบคอร์น น้ำหวาน ยาอม ยาดม เชิญทางนี้จ้า

สงสัย คอมฯ เริ่มไม่สบาย เหมือน ท่านยูรีก้าแล้ว
เม้นท์แรก นึกว่าหาย ก็โผล่มาอีก
เหอๆ กระทู้นี้ Hot มาก ๆ ทำเอา Server รวนซวนเซเลย หุหุ

พลันแสงขาววูบสว่างแวบขึ้นกลางห้อง
ปรากฏร่างพระเจ้ายูเรก้าที่มีลิงเดียร์นั่งนิ่งบนอยู่บนไหล่
"โฮะๆๆ ในฐานะที่เจ้าเป็นเด็กไม่ดี สอนไม่จำ กินส้มตำ ไม่ยอมล้างมือ ข้าจึงลงโทษเจ้าให้เป็นเช่นนี้ " พระเจ้าร่างอ้วนหนาพูดกับร่างที่ชักแหง่ก..แหง่ก น้ำลายฟูมปากอยู่กลางห้อง
"ไม่ ไม่นะ ข้าล้างมือแล้ว " กรเค้นคำพูดผ่านน้ำลายมาได้อย่างยากลำบาก
"ใช่เจ้าล้างมือแล้ว แต่เจ้าก็ยังแคะขี้มูกก่อนปั้นข้าวเหนียวส่งให้หญิงสาวคนนั้นมิใช่หรือ" ลิงเดียร์ร้องเจี๊ยกอย่างสะใจอยู่บนไหล่นายหญิงร่างอ้วนที่รู้ลึกรู้จริง
"เอ...คือ ข้า... ข้าผิดไปแล้ว ให้อภัยข้าเถอะ" สาวหล่อยอมรับผิดพร้อมปาดน้ำลายสะบัดใส่ลิงเดียร์อย่างหมั่นใส้
"ก็ได้ นี้ข้าเห็นว่าเจ้าหล่อหรอกนะ..วรากร ข้าจะยอมให้โอกาสเจ้าซักครั้ง ถ้าเจ้าได้พบรักแท้และมีสัมพันธ์จู้ฮุกกรูภายใน 24 ชม.นี้ เจ้าจะหายดี" ว่าแล้วพระเจ้ายูเรก้าก็หันหลังกลับ แต่ก็ชะวักมาพูดต่ออีกว่า
"เออ.. เจ้าอย่าไปบอกใครนะว่า ข้าชมว่าเจ้าหล่อน่ะ เดี๋ยวชอคโกแลตเม็ดน้อยที่ข้ากินอยู่จะไม่ยอมละลายในปากข้าอีก โอเคนะ ข้าไปล่ะ" แล้วพระเจ้ายูเรก้าก็หายตัวไปพร้อมลิงเดียร์
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

หิวข้าวอ่ะ ไปหาไรกินก่อนนะ อิ่มแล้วจะมีแรงป่วนต่อ
ปล.พิมพ์ผิดก็โทษที คนมันหิว

ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 555555555555555555555
โอยคิดได้อย่างไรเนี่ยโอ้วไอเดียท่านช่างบรรเจิด
ไม่ไหวๆ ขอ popcorn & coke ด้วยจ้า คุณSunny คนดี
นั่งลงอ่านอย่างเมามันส์

โอยๆ คุณ sunny ขอยาดมหน่อยครับ ตอนนี้ผมชักมึนมุขของแต่ละคนแล้วดิ่ ซู๊ดยอดคร๊าบบบบบบ....พี่น้อง

โปรดทราบ เมนท์เต็ม แล้ว
ไม่สามารถดำเนินการต่อได้
กรุณาขึ้นกระทู้ใหม่ด่วน

ขอนอกประเด็นนิดได้ปะ มะคืนไปเจอกระทู้นี้มา ... น่ารักสุดยอดดดด เลยเอามาให้ดูกัน ดูแล้วก็ขำ แอบนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว

ใครอยากเห็นรูปยูตอนเด็กนะ ... เหมือนเจ้าแก้มตุ่ยที่นอนนิ่งนั่นเลยล่ะจะบอกให้ .... ก๊ากๆๆๆ o(>_<)o ชอบๆๆ

//www.dek-d.com/myBoard/view.php?id=640797

อ่าว... เปิดมามะกี้ระบบยังไม่มีเม้นต์ของพี่ออสตินเลยอะ -3-a


แต่จะให้เปิดกระทู้ใหม่ โดยใช้ความเดิมที่พี่ออสซี่พิมพ์ผิดไว้ ยูก็ทำไม่กล้า.... ใครว่าเค้าไม่มีหัวใจ ... อายเป็นเหมือนกันคัฟ... ได้โปรดเข้าใจยูทีนะพี่นะ....พลีซซซซซ


พิมพ์อะไรผิดไปน่ะพี่ออสซี่ รูปร่างพระเจ้ายูรีก้าช่างงามสง่าปานนี้ -*- มาบอกว่าหญิงอ้วนได้ไง ... ไม่ยอมคัฟ เราจะ ฟิค!!!


ต่องับ...
(^ me/ พยายามพิมพ์ฟิคด้วยสภาพบอบช้ำหลังจากโดนพี่ออสกัดสะบัด... ตอนนี้บาดทะยักเริ่มถามหาละ น่าเห็นใจมั้ย? T^T)


"เออ.. เจ้าอย่าไปบอกใครนะว่า ข้าชมว่าเจ้าหล่อน่ะ เดี๋ยวชอคโกแลตเม็ดน้อยที่ข้ากินอยู่จะไม่ยอมละลายในปากข้าอีก โอเคนะ ข้าไปล่ะ" แล้วพระเจ้ายูเรก้าก็หายตัวไปพร้อมลิงเดียร์


' ซวยแล้วดิทีนี้ ' วรากรคิดในใจ

' จะหารักแท้ได้ไง ภายใน 24 ชั่วโมงเนี่ย ' 0_o คิดแล้วก็หันควับกลับมา เจอยัยวิเวียนหน้าซีดอยู่ในห้อง....โอวววว ม้ายน้า.... อย่าบอกนะว่าหลุดจากลิงเดียร์มา ชั้นต้องคู่กะยัยชะนีนี่ .... ใครก็ได้ช่วยที... แว้วววๆๆๆ

เหมือนได้ยินเสียงร้องเรียกในหัวใจของวรากร ลิงเดียร์ก็เสนอหน้าโผล่มาอีกที (ขยันโปรโมทกันอย่างนี้ ต้องเลี้ยงไอติมพวกพี่ยกก๊วนแล้วนะน้อง)

อะ ... กลับมาที่วรากรสุดหล่อ

" แล้วเจ้าจะให้ข้าทำยังไง ให้พ้นคำสาปพระเจ้ายูรีก้า (ท่าจะบ๊องส์) นั่น 24 ชั่วโมงเดี้ยงลุกไม่ไหวจะหาใครทันกันล่ะ "

" ฟะ 55555 " เจ้าลิงได้ฟังก็หัวเราะชอบใจ

" มันก็ไม่ใช่ไม่มีวิธีนะ ... ถ้าเจ้าจะใต้โต๊ะข้า เหมือนทางภาคทักษิณาเค้าทำกัน มันก็พอมีทางออก "

" บอกวิธีมา แล้วจะให้ใต้โต๊ะยังไง " เจ้าหล่อถามออกไปอย่างเร่งร้อน

" ใต้โต๊ะข้านั้นง่ายมาก เอารถมินิผูกริบบิ้น ขอเป็นออสตินนะ 555 หากข้าได้ขับรถนั้นสักสามครา ข้าจะบอกวิธีแก้คำสาปพระเจ้ายูรีก้าให้ "

" โอเก... ไม่มีปัญหา ถ้าท่านพอใจ ข้าจะส่งรถสีแดงแรงฤทธิ์ไปให้เลย " วรากรตอบกลับไป ย้ำให้ลิงน้อยมั่นใจสุดฤทธิ์


" แจ่ม... ยื่นหมูแมวกันอย่างนี้ งั้นข้าจะบอกวิธีให้ น้ำคำพระเจ้ายูรีก้านั้นไซร้ พ้ายต่อสตรีอย่างเดียว หากท่านไปศาลเจ้าญี่ปุ่น บนบานวิญญาณซามูไรมา บอกว่ายูรีก้าแอบอมช๊อกกี้ ทีนี้คำสาปเจ้าจะหลุด เพราะว่าพระเจ้ายูรีก้าต้องเก็บพลังงานรักษาร่างกาย ยามโดนดาบซามูไรฟัน ท่านเข้าใจมั้ยวรากร"


" โอเก... ง่ายมาก ศาลเจ้าอยู่ใกล้กว่าโรงพยาบาลซะอีก... งานนี้ผอมแน่พระเจ้ายูรีก้า " -_-๐ วรากรหมายมั่นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ


><><><><><><><><

อ่าว... แต่งมาแต่งไป ไหงข้าน้อยกลายเป็นตัวร้ายได้ฟะ ^ ^a 55555

ตอนต่อ ตอนนี้ เด็ดดวงจริง ๆ เลยอ่ะ
นึกไม่ออกเลย ว่าจะต่อเยี่ยงไร...ช่วยม่ะได้จริง ๆ
มาต่อไว ๆ นะท่านผู้กล้า (บ้าบิ่น) ทั้งหลายเรารออ่านอยู่ หุหุ

ท่านยูขอเป็นตัวร้ายเองเลยเหรอเนี่ย...555+

ข้าน้อยแต่งต่อไม่ถูกเลย......
ว่าแต่ลิงเดียร์นี่โปรโมทกันจังนะ......อิอิ

เอ่อ...ไปๆมาๆไหงมีชื่อข้าน้อยร่วมไปแจมด้วยหว่า
เราตกข่าวไรไปป่าวเนี่ยขอให้ฝ่ายดูแลของ กฟภ.
รีบตั้งกระทู้ใหม่ได้แล้วนะคะเพราะดูท่าทาง
แหล่งไอเดียบรรเจิดจะหายเป็นว่าเล่นเลย


ปล.ท่านพี่รถคันน้อยสีร้อนแรงคะ (แต่ราคาไม่ได้น้อยเล้ย)
ไหนบอกว่าคุณน้องไม่มีเอี่ยวในตอนซี่รี่ย์นี้ไงอ่ะ หุหุ

เหล่ายอมยุทธ์ผู้กล้า เหตุไฉนจึงหายไปเหล่สาวเยี่ยงนี้กันเล่า เหล่าคณะผู้ติดตามหายปวดท้องจากการกลิ้งตัวหลบมุขกระจายแล้วนะขอรับ ได้โปรดหวนคืนยุทธจักรด้วย

แงมๆๆๆ เหมือนมีคนแอบกัดเล็กๆ

อิอิ เรื่องอายุ ทำเป็นลืมๆมังก็ได้นะ

เรายังลืมอายุตัวเองหยุดไว้ที่ 18 ปี อยู่เลย

ส่วนที่เกินมาก็ฝากธนาคารไว้เอา(ฝากแบบไม่มีดอกเบี้ยนะ -0-)

เมื่อวานว่าจะแอบมาป่วนอีก แต่ ป่วนไม่ได้เพราะคอมป่วย T^T

เพิ่งไปรับคอมกลับจากร้านตอนเมื่อตอนเย็นนี่เอง

**คอม ป่วยหลังจากแอบมาป่วนกระทู้ คุณยู(จัง) นี่แหละ

**สงสัยเจ้าของกระทู้เล่นของแน่ๆ

พี่ยูเอ๋ย

เเบบว่าน้องชายพี่ตามไม่ทันเเระ เเค่ไม่เข้ามาวันสองวัน เอิ้กก

เอาเปนว่า ไง้ก่อนละกาน

เอิ้กก

ดูเเลสุขภาพโด้ยน้าฮะ

แง้ว !!!

เม้นต์ฉันไม่ขึ้น ซะงั้น -0-

ขอไป อาบน้ำอาบท่า...เดี๋ยวจะมาบ้าต่อ

เรียนท่านแอนด้วยความเคารพ.... อาการหลงลืมนั่น มันเป็นสัญญาณเบื้องต้นของคนชรา ข้าน้อยมิกล้าลอกเลียนแบบนะขอรับ

me/ กลับมายื่นผ้าขาวม้าให้พี่ออสติน กี่โมงกี่ยามปาเข้าไป ท่านยังไม่ยอมล้างรถอีก... มิน่าว่าไมกลิ่นตุ๊ๆ ระบบรวนนี่รู้เลยว่าเพราะกลิ่นใครอะ 5555

อุ๊ยๆๆ แจมๆๆ เอามั่งจิ อิอิ ไม่มานานขึ้นกาทู้ใหม่เรยยยยเร้ออ ไฟพรึบเชียวววววว........ต่อให้เน้อ

ณ แดนดินถิ่นวัดบ้านโกร่ง อันเป็นที่สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ สถิตแห่งศาลญี่ปุ่น
วรากร ทรุดเข่าอันเก้งก้าง ตรงข้างตู้บริจาคเงินวัดอยู่ไม่ไกล ประนมมือน้อมศีรษะ ก้มลงกราบด้วยท่าเบญจางคประดิษฐ์อย่างสวยงาม พร้อมกับเอ่ย อัญเชิญวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่ นาม ซามูไร อันศักด์สิทธ์
“ อ้า ท่านซามูไร เคียว ผู้ทรงศักดิ์อันข้าน้อยสามัญชนคนโดนสาป มีเรื่องร้อนใจเป็นหนักหนา อยากเอ่ยความจำนรรจา ว่าพระเจ้ายูเรก้าอมชอกกี้แล้วไม่คลาย “ สิ้นเสียง วรากร ............แรงสั่นสะเทือนหวั่นไหว บังเกิดขึ้นภายในบริเวณศาลอันน้อยนิด “ อื้อออ ...” เสียงบิดขี้เกียจ จากไหนไม่ทราบ อ้อ รู้แระ อิอิ
“ เจ้าเป็นคัย เจ้าคนหน้าแปลก มาวุ่นวายอะไรถึงถิ่นข้า ..........อื้อออออออออออ “ สิ้นสุรเสียง ท่านซามุไรเคียวบิดขี้เกียจรอบสอง (-_-) “ อันข้าน้อยเป็นเพียงตัวละครกระจ่อยร่อย ที่ถูกเขาสร้างมา เพื่อสนองตัณหาอารมณ์โหด ของพระเจ้ายูเรก้า เวลาที่คิด ทีซีส ไม่ออกน่ะขอรับ “ ว่าแล้ว ทอมแรดอย่าง วรากรก็ปล่อยโฮเรียกน้ำตาแบบสั่งได้ “ที่เจ้าพูดมาข้าจะเชื่อวาจาเจ้าได้อย่างไรหนอ “ ท่านซามุไร เคียวค่อยๆเผยอเปลือกตาขึ้นเพื่อมองดู บางสิ่งที่อยู่ใกล้ๆตัว พร้อมกับเอามือควานหาบางสิ่งเข้าปาก ....อ้อ เชี่ยนหมาก นั่นเอง เหอๆๆ
“โปรดเชื่อข้าน้อยสักนิด ท่านลิงเดียร์ได้บอกกล่าวความลับแก่ข้า ว่าพระเจ้ายูเรก้าแอบอมชอกกี้นะขอรับ “ วรากรกล่าวจบ ก็ปรากฏแสงสีเขียวสว่างจ้าส่องเป็นประกายจากแววตา ท่านวิญญาณซามุไรเคียว
ก่อนที่วรากรจะจมดิ่งห้วงสู่นิทรา ได้ยินแต่เสียงบ่นงึมงำจากท่านซามุไรเคียวก่อนที่จะหลับใหล
“อุเหม่ มานช่างทำกานด้ายยย นะ เจ้ายูเรก้า ฮึมมม !!! “

อ้าวกำ หายไปไหนวะ อุตส่าห์มาแจมๆๆ ไม่มานานไฟลุกพรึบขึ้นกาทู้ใหม่เรยเน้ออ ต่อโลดดดดดดดดดดด

(((((ปังๆๆ ฟังๆ))))) <<< มุขปืนอาก้าสวมวิญญาณว๊ากเกอร์อีกละ

ไม่มีไร แค่จะบอกถึงผู้ที่ยังหลงอยู่แถวกระทู้นี้ว่า เราย้ายไปบ้านใหม่กันอีกแล้วนะขอรับ ตามคัฟ จับเม้าธ์คลิ๊กเบาๆ เข้าฐานลับข้างล่างนี้เลย (อย่าจิ้มแรงนะ เด๋วเจ้าของกระทู้จะโตะจาย )

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=eureka-uk&group=1&month=08-2006&date=19&blog=2

ถึงผู้ที่จะเข้าเล่นในกระทู้ใหม่ กรุณาอ่านกฏอัยการศึกก่อนลงสนามรบ หรือก่อนส่งกระแสไฟ ด้วยนะขอรับ... อะ... งง ทำหน้างงๆ กันใหญ่ ถ้าไม่เข้าใจ ก็รีบเข้าไปอ่านซ้า... อย่าช้าล่ะ จะ(พยายาม)รอ

รักท่านอีรอส

เรื่อง นี้ ก้อ ดี นะ พอ ดี ว่า เพิ้ง อ่าน