|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ผักบุ้งต้น / ผักบุ้งฝรั่ง / ผักบุ้งสวรรค์
มานั่งๆดูบล๊อกเก่าๆ รู้สึกว่าจะไม่เคยเขียนต้นไม้ในวงศ์ผักบุ้ง (Convolvulaceae) เลยสักต้น คือที่หมายถึงไม้ประดับนะครับ เพราะเคยนำมันเทศทานยอด ซึ่งก็เป็นไม้ในกลุ่มผักบุ้งมาให้รู้จักไปแล้ว และวันนี้จะนำผักบุ้งที่เป็นไม้ประดับต้นแรกมาให้รู้จัก
ผักบุ้งที่ว่านั้นคือ ผักบุ้งต้น หรือ ผักบุ้งฝรั่ง หรือ ผักบุ้งสวรรค์ หรือ ผักบุ้งจ้วม เรียกกันได้ตามถนัดครับ มีชื่อสามัญว่า Morning Glory Tree , Bush Morning Glory ชื่อวิทยาศาสตร์ Ipomoea Carnea Jacq
ใจจริงผมชอบไม้ประดับกลุ่มผักบุ้งนี้มาก เพราะมักจะมีดอกใหญ่ ดอกดกและให้ดอกง่าย โดยเฉพาะ Morning Glory จะชอบมากเป็นพิเศษ แต่เพราะว่า Morning Glory เป็นไม้ล้มรุกปลูกแล้วตายในเร็ววัน ซึ่งผมไม่ชอบเท่าไร เพราะเบื่อจะต้องปลูกแล้วปลูกอีก ก็เลยนำผักบุ้งต้นมาปลูกแทน ให้ความรู้สึกคล้ายกันครับ แต่ว่าปลูกได้ยาวนานกว่ากันมาก
ผักบุ้งต้นนั้นมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีก็คือเป็นไม้อายุยืน ดอกใหญ่ ดอกดก สีหวาน แต่ข้อเสียก็คือหากที่ปลูกมีแสงแดดไม่เพียงพอเค้าก็จะเลื้อยยาวรกและยากจะควบคุม แต่หากได้แสงแดดพอเพียง เค้าก็จะปลูกเป็นไม้พุ่มได้สวยทีเดียวครับ
ไม้รอเลื้อยขนาดใหญ่ชนิดนี้ ให้ดอกสีหวานตลอดทั้งปี แต่จะให้ดอกมากสุดๆในช่วงปลายฝนต้นหนาวนี่เอง ขยายพันธุ์ง่ายๆด้วยเมล็ดและการปักชำ ดอกจะออกที่ปลายยอด ฉะนั้นหากจะปลูกให้ได้ดอกดกๆสวยๆ ควรตัดแต่งให้มีจำนวนยอดมากๆ
สำหรับท่านที่มีพื้นที่ปลูกไม่มาก และไม่ชอบความรก ผมแนะนำว่าไม่ควรปลูกไม้ชนิดนี้ลงดินแต่ควรปลูกลงประถางขนาดใหญ่ๆ ไม่งั้นเค้าจะโตเร็วมาก ทำให้ต้องตัดแต่งกันบ่อยๆ
ผักบุ้งต้น ที่บ้านผมแอบตัดกิ่งจากต้นข้างทางมาชำครับ ปลูกไม่นานก็ยาวเอาๆ แต่ว่าไม่โตมากเพราะปลูกในกระถาง ช่วงนี้ลมหนาวพัดเอื่อยๆ มาประทะกลีบดอกบอบบางของผักบุ้งต้นไหวระริกล้อสายลมหนาว สวยงามจับใจจริงๆครับ ก็เลยเก็บภาพมาฝาก
ถ้าถามถึงความทรงจำกับผักบุ้งต้น เป็นไม้ที่ผมตัดกิ่งมายาวมากๆจากต้นข้างถนน ก็เลยชำได้มากมาย และจ่ายแจกให้กับเพื่อนๆ รวมถึงเพื่อนร่วมงานหลายๆท่าน ในกลุ่มเพื่อนร่วมงานมีคุณป้าท่านหนึ่งซึ่งมีวัยใกล้หมดอายุราชการเต็มที แกอยากได้ใจจะขาด แต่ก็ไม่กล้าขอผมเพราะว่าแกเกลียดขี้หน้าผม ที่เคยพูดจาขัดใจแก (คือแกขี้เกียจมากๆนะครับ งานการไม่ทำ โดดงานทุกวัน แกเคยพูดอย่างภาคภูมิใจว่า แกอายุมากแล้ว เงินเดือนก็ตันไม่ขึ้นอีกแล้ว ทำดีไปก็เท่านั้น ไม่ทำอะไรดีกว่า ผมเลยสวนแกกลับไปว่า ที่เงินเดือนตันนั้น แปลว่าเงินเดือนสูงมากกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นทั้งหมด แล้วทำไมไม่ทำงานให้คุ้มค่ากับเงินเดือนที่มาจากเงินภาษีของประชาชน จากนั้นแกก็เกลียดผมยิ่งกว่าไส้เดือนกิ่งกือซะอีก)
ป้าแกแอบฝากคนอื่นมาขอต้นไม้ชนิดนี้จากผม โดยกำชับว่าห้ามบอกเด็ดขาดว่าแกเป็นคนขอ แต่คนมาขอก็มาบอกผมตรงๆนั่นหล่ะว่าป้าแกอยากได้ ผมก็ให้ไป ไม่ได้หวงเพราะว่าต้นไม้ใครปลูก มันก็เป็นเรื่องดีทั้งนั้น แถมกำชับคนมาขอด้วยว่า ไม่ต้องบอกป้าแกว่าผมทราบแล้วว่าใครขอมา
ไม่ใช่แต่ต้นไม้ ช่วงแรกๆที่ผมทำงานกับป้าแก ไม่ว่าแกอยากได้อะไร ผมก็พยายามเอาใจหมด ไม่อยากมีปัญหา แต่ยิ่งทำให้ ป้าแกกลับยิ่งบ้าอำนาจ แสดงความเห็นแกตัวจนเพื่อนร่วมงานเดือดร้อนรำคาญใจกันไปหมด สุดท้ายผมต้องตอกกลับเจ็บๆบ้าง เพื่อป้องกันตัวเองจากความเลวร้ายของป้าแก บางอย่างที่ผมทำไป เป็นการกระชากหน้ากากจอมปลอมของหญิงแก่คนนี้ จนกระทั้งไม่มีใครอยากคบกับแกอีกแล้ว มาทำงานก็ไม่มีใครสนใจอยากพูดคุยด้วย จนวันนี้แกกำลังยื่นใบลาออก ท่ามกลางความยินดีของเพื่อนร่วมงานทุกคน แต่ก็กำลังลุ้นกันอยู่กลัวแกจะเปลี่ยนใจไม่ลาออก
นิทานยายแก่เรื่องนี้ คงสอนให้รู้ว่า ความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ของคนบางจำพวกที่กระทำติดต่อกันจนเป็นสันดานนั้น ยากจะเปลี่ยนแปลงได้ ทำดีด้วยไปก็คงเหมือนเติมน้ำตาลลงมหาสมุทธ เติมลงไปเท่าไรก็คงเปลี่ยนรสเค็มไม่ได้ ทางเดียวที่สมควรทำคือ โดดเดี่ยวคนพวกนี้ออกไปจากสังคม อาจจะโหดร้ายไปบ้าง แต่ว่าเหมาะสม และให้ผลในทางดีมากกว่าเสียหาย
และยังบอกเล่าให้เห็นด้วยว่า ผมคนนี้เป็นคนใจร้ายอย่างที่สุด และไม่เคยเห็นแก่หัวหงอกหัวดำทั้งนั้น ฉะนั้นใครบางคนแถวนี้ที่จ้องเล่นงานผมบ่อยๆ ก็จำเอาไว้ด้วยว่า ความเมตา และเอื้ออาทรของผม มีให้กับคนดีเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับอายุ และเพศ แต่อย่างใด อย่าคิดนะครับ ว่าคนรักต้นไม้จะใจดีไปหมด นิสัยผมนะ ตาต่อตาฟันต่อฟัน แฮะๆ ...ผมเตือนคุณแล้ว...
เหมือนเขียนด่าตัวเองนะวันนี้ แต่อยากให้รู้ไว้ เพราะผมพบเห็นคนที่ต้องเจ็บเพราะมองโลกในแง่ดีเกินไปมานักต่อนักแล้ว เห็นแล้วก็สงสาร อย่าเลยครับ อย่ามองแต่เปลือก อย่างมองเพียงว่าคนรักต้นไม้ธรรมชาติจะใจดี ไม่ทำใคร ผมละ 1 ที่ไม่ใช่ ผมอาจเคยใจดีมอบผักบุ้งต้นให้หญิงแก่คนนั้น แต่วันต่อมาผมก็ส่งมีดให้เธอฆ่าตัวตาย ผมบอกตัวเองเสมอว่า ผมไม่ใช่คนดี ผมเองก็ทราบในจุดนี้ และพยายามเปลี่ยนแปลง แต่อย่างว่านะครับ อะไรที่ทับถมมานานจนพอกพูนเป็นสันดอน มันก็ยากจะขุดออกไปได้ ยิ่นสันดานในใจคน เลิกพูดได้เลยครับ
Create Date : 04 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 25 ธันวาคม 2552 12:14:06 น. |
|
28 comments
|
Counter : 14776 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Calla Lily วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:15:58:09 น. |
|
|
|
โดย: CrackyDong วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:17:23:09 น. |
|
|
|
โดย: หนูเมเปิล วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:17:41:28 น. |
|
|
|
โดย: มะโรง วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:18:26:13 น. |
|
|
|
โดย: เจ้าดอกแก้ว (tanH2O ) วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:18:44:34 น. |
|
|
|
โดย: coji วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:18:48:30 น. |
|
|
|
โดย: ซีตรอง วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:21:13:32 น. |
|
|
|
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:21:37:48 น. |
|
|
|
โดย: Patteera วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:21:40:35 น. |
|
|
|
โดย: DZym วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:23:05:41 น. |
|
|
|
โดย: ooy (ooybangyom ) วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:0:22:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:7:33:52 น. |
|
|
|
โดย: พังพอน (body of lies ) วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:16:11:55 น. |
|
|
|
โดย: Aoy (Violeta Lady ) วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:17:02:04 น. |
|
|
|
โดย: Opey วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:22:05:22 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:7:04:48 น. |
|
|
|
โดย: เอวาเจลีน วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:18:46:49 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:20:35:37 น. |
|
|
|
โดย: โหน่ง IP: 202.122.130.31 วันที่: 2 สิงหาคม 2554 เวลา:7:42:46 น. |
|
|
|
โดย: ครูทิพย์ IP: 125.25.157.28 วันที่: 10 พฤษภาคม 2557 เวลา:8:46:43 น. |
|
|
|
|
|
|
|