หมายเหตุ คำศัพท์ที่แสดง เน้นเรื่องตัวคำหรือรากศัพท์ ไม่เน้นเรื่องสำเนียงการอ่านออกเสียงซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของภาษาใต้ วรรณยุกต์ที่ใช้แสดงอาจไม่ตรงกับสำเนียงใต้ที่แท้จริง สำหรับคำที่รากศัพท์เหมือนกันกับภาษากลาง แต่ออกเสียงไม่เหมือนกัน (รูปวรรณยุกต์ต่างกันหรือรูปสระต่างกัน เช่น เขี่ย = เคี่ย, วิ่ง = หวิง, ขี่ = เค่ หรือ รถ = หร๊อด เป็นต้น) จะไม่นำมาแสดงในนี้แต่อย่างใด กุบ = ตลับ, กระปุก เกรือนอก (เกรือน-อก) = คลื่นเหียน กางหล้าง = ขลาว = รอ ข้วยใจ = รู้สึกกังวล, เป็นห่วง ขวัด = ฟัด, กอดรัดฟัดเหวี่ยง ของ = (คำวิเศษณ์ วางในตำแหน่งท้ายสุดของประโยค) คงงั้น, มั๊ง แข = ใกล้ แขว็ก = ควัก คล็อด = แทะ, กัดกิน คลิง = ปั้นเป็นก้อนกลมๆ คะนั่น, ขะหนั่น = งั้น, ถ้างั้นก็ คะลุย, คะเอ, จ้าน = มากมาย คึง = (น้ำ) นอง, ขัง โคม = กะละมัง จาน = ราด (ใช้กับกิริยาการรับประทานอาหาร เช่น จานน้ำแกงมากๆ หิ้ด = ราดน้ำแกงมากๆ หน่อย) จาว = ฟาว์ล, ไม่นับ, ยกเลิก แจ้งเพิ้น, ว่างเพิ้น = สว่างโร่ ฉึ้ก, ชึก = จอง ฉ็อม = บ้าๆ บอๆ, สติไม่ดี ฉ้าว, ฉ้าวเบ๋ = ส่งเสียงดัง, ทำเสียงอึกทึก เฉียง = ผ่า (เช่น เฉียงฟืน = ผ่าฟืน) ช้าบ = เกือบ ชุก = ยุแหย่, เสี้ยม โชม = พักยก ซีเหร้ง = (กริยา) อาการกระเด้งกระดอนแบบไร้ทิศทาง ดาน = (น.) กระดาน, ครั้ง, ตอน (เช่น ดานแรกยังไม่พรือที พอดานที่สองผ๊มหยิบผิด = ครั้งแรกยังไม่เป็นไร พอครั้งที่สองผมหยิบผิด) เดี๋ยวใจ = ประเดี๋ยว, ครู่เดียว, เมื่อครู่ ได้แรง = สะใจ ดัง = ดุ, ต่อว่า (เช่น หยีอบไปเที่ยวระวังเมียด่านะ = แอบหนีไปเที่ยวระวังเมียดุนะ) ดับ = จัด, เตรียม (เช่น ดับเสื้อผ้าใส่ลัง = จัดเสื้อผ้าใส่ลัง หรือ ดับตัวเร็วต่ะ = เตรียมตัวเร็วเข้า) ต่อโพรก = พรุ่งนี้ ต่อรือ = มะรืน ต่อไส้ = เบียดเบียนของกินจากผู้อื่น เช่น ทำไมมึงชอบต่อไส้คนอื่นนักวะ ตาหลุน = (คำนาม หรือคำกริยา) ตาโปน ตามใจ = ไม่ว่าจะ...... เช่น ตามใจใครแหล้ะ ถ้าเข้ามาผมจับแหม๊ด (หมายความว่า ไม่ว่าจะเป็นใคร ถ้าเข้ามาผมก็จับหมดแหละ) ตุด = เป็นหูด, เป็นตุ่ม เติ้น = คุณ, เธอ แตกเลือด = กิน (เป็นคำไม่สุภาพ) แต่สวน = คนเดียว โต้ = โต๊ะ ท่อก = สะดุ้ง, กระตุก ถุ้น = ฝุ่น เถิม = เติม, เพิ่ม แถกเหลน = ดิ้นรน, กระเสือกกระสน, (น.) ท่าว่ายน้ำแบบกรรเชียง ทอดกลืน = กลืนแบบรวดเดียว ท่าวถึ้ก = ใหญ่โต ทำท่าว = วางก้าม, เสือก ทำโอรส = ทำกระแดะออดอ้อน, ทำเป็นลูกผู้ดี เท่าเถร = ใหญ่โตมโหฬาร เนียน = เละ, ละเอียด บ๊อง = (ก.) ตัด, ทำเป็นท่อนๆ (ลัษณะนาม) ท่อน บึ, กะบึ = ก็, ก็เพราะว่า ประตีน = ทิศเหนือ ประหัวนอน = ทิศใต้ ประออก, ประตก = ทิศตะวันออก, ทิศตะวันตก ปางนู = เครื่องยิงหนังสติ๊ก (เครื่องมือยิงกระสุนหินกลมๆ) ผ็อด = กาบมะพร้าว ผางเข้าแล้ว = โดนเข้าแล้ว (สำนวน) พลางพ้น = ซะงั้น พล๊อก = เข้ากันได้พอดี, สวมกันได้ลงตัว (เช่น หมวกหนวยนี้ใส่ได้พล๊อกเลย หมายความว่าสวมได้พอดีเลย) พอง = สุก (ใช้กับผลไม้) พอได้, แค่นได้ = ขาใหญ่, มีอิทธิพล พ่าน = กระจาย เกะกะ เพลียง = พลาด, เสียท่า เพลื่อ (เผลือ) = หกกระจาย, เรี่ยราด แฟซ่า = ยาสระผม, แชมพู (เป็นคำใช้เรียกน้ำยาสระผมทุกยี่ห้อ) แฟ้บ = ผงซักฟอก (เป็นคำใช้เรียกผงซักฟอกทุกยี่ห้อ) มะนิ้ง = เป็ดเทศ มันเทศ, มันตานี = มันสำปะหลัง มันหล้า = มันเทศ มายา = ปุ๋ย, ธาตุดิน มู้ก = จมูก เม้ง = กะลามะพร้าวที่ยังอ่อนนุ่ม แมงบี๊ = แมลงปอ แมงแปะ = แมลงสาป ยน = (น.,กริยา) ที่ตะบันหมาก, ตะบันหมาก ย่องแย๊ง = อ่อนแอ, ดูกระจอก, ไม่ได้เรื่อง ยอน = ยุให้ผิดใจกัน, เสี้ยม ยอมเลย = (สำนวน) สุดยอดเลย ยักหาย = หงายหลัง ยานัด = สับปะรด ยาสระหัว = ยาสระผม, แชมพูสระผม ยิงหมี้ (ยิง-มี่) = ไม่งั้นละก็ แย็ง = ยับเละ แหย๊ะ = กินไม่หมด, เหลือ ราเย็น = ขยัน (เป็นคำศัพท์ยืมมาจากภาษามลายู) เริน (ออกเสียงสั้น) = บ้าน แรกเดียว, แรกกาเดียว = เมื่อตะกี้ แรกวา (แรก-วา) = เมื่อวาน แรกวาซือ (แรก-วา-ซือ) = เมื่อวานซืน ล๊อกแล็ก = ไม่ได้เรื่อง (เช่น เป็นคนล๊อกแล็ก = เป็นคนไม่ได้เรื่อง, เป็นคนไม่เอาถ่าน) ล๊อบ = กลับ ล่อลิ้น = แลบลิ้น ลุ๊ง = กระทุ้ง (จากด้านล่างสู่ด้านบน) แลน = ตะกวด แลนดอก = เหี้ย. ตัวเงินตัวทอง ว่างไป = โล่งอกซะที ว่างเหรอ = เซ่อไปเลย, สมน้ำหน้าซะ วาน, โมง, โบง = ก้น, ตูด ว่าเหมือน = ฉันก็ว่างั้นแหล่ะ เว = ไกว, แกว่ง (เช่น เวเปล = ไกวเปล) สบู่ = (สำนวน) อ่อนแอ, ไม่ได้เรื่อง (เช่น สบู่เกินนะมึง หมายความว่า ไม่ได้เรื่องเลยนะมึง) สะมุ้ก = ซองใส่ของใช้ติดตัวเล็กๆ ถักจากวัสดุเส้นใยไม้ ใบเตย ย่านลิเภา ฯลฯ มีฝาปิด สา = มั้ง เช่น อิ่มแล้วสา-อิ่มแล้วมั้ง สาด = (น.) เสื่อ สาว่า = น่าจะ เสียงว่า = เขาว่ากันอย่างนั้น (สำนวน) หมัน, หมั้น = ใช่ หมึก = ดื่ม, กิน (ใช้กับของเหลว เช่น หมึกน้ำ หมายถึง กินน้ำ, ยานี้ขมเกิน หมึกไม่ลง หมายถึง ยานี้ขมเกินไป กินไม่ลง) หย๊อบ = หลบ ซ่อน หรั้บ, หยั๊ด (อ่านออกเสียงขึ้นจมูก) = ไว้ใจ, เชื่อถือ หล้าว, หล้าวเปล่า = สูญเปล่า, เสียเที่ยว หวันฉ่าย = ช่วงบ่ายๆ, หลังเวลาเที่ยง หวังเวิ้ด = เป็นห่วงเป็นใย, คิดถึง หวันเย็น = ช่วงเย็น หยั๊บ = (ก.) ขยับ, (ว.) ชักจะ (เช่น หยั๊บอิไม่บาย = ชักจะไม่สบาย) หัวนอน = ง่วงนอน เหมิ้ด, เหบิ้ด = ปล่อยปละละเลย, ไม่สนใจเฝ้าระวัง เหล็กขูด = กระต่ายสำหรับขูดมะพร้าว (เครื่องมือขูดมะพร้าว) เหล็กโคน = ตะปู เหล็กไฟ = ไฟแช๊ค เหลือเหตุ = (สำนวน) เหลือเกิน, จัง, มาก (เช่น ยากเหลือเหตุ หมายถึง ยากจัง) แหล้ง = พูด หล๊อกๆ = รีบร้อน, ร้อนรน, ซุ่มซ่าม หล้าวๆ = รีบร้อน, ร้อนรน, ซุ่มซ่าม หลักสอน = ซ่อนไว้ โหม้ (โม่) = พวก, หมู่ อย่าหนักแรง = (สำนวน) อย่าเยอะ อยู่เคลง (อยู่-เคลง) = ช่วงนี้ (เช่น น้องคนนี้อยู่เคลงสวยจ้าน = น้องคนนี้ช่วงนี้สวยจัง) อ้อร้อ = แก่แดด, ระริกระรี้ (คำกริยา, คำวิเศษณ์ ใช้กับผู้หญิง, บางครั้งใช้ในความหมายว่า น่ารัก ก็ได้) อี, ตี (ออกเสียงสั้นๆ ห้วน) = จะ (เช่น อีไปไหน = จะไปไหน) อาโหย๊ะ = ประจำ เอาะ = ต้นบุก (คล้ายๆ บอน นิยมใส่ในแกงส้ม) เอ่าะ (ออกเสียงสั้นๆ ห้วน) = คำอุทาน คล้ายๆ กับ เอ๊ะ, อ้าว เออะ = เรอ เอ่อะ, เอ่ย = เรอ เอิด, ขลุ้ก = ทำซ่า, หาเรื่อง, สะเออะ เอือด = อับชื้น ฮิด = นิดหน่อย, น้อย ฮั่น (ออกเสียงสั้นๆ ห้วน) = เหรอ, ใช่เหรอ ฮั่นแหล่ะ = เห็นมั๊ย, ว่าแล้ว
Create Date : 21 พฤษภาคม 2562 |
|
5 comments |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2563 15:44:29 น. |
Counter : 4710 Pageviews. |
|
|
|