Bloggang.com : dontana - ยิ้ม

ยิ้ม

ยิ้ม

ลมทะเลพัดมาจากฟ้ากว้าง
เหนือแผ่นน้ำเวิ้งว้างห่างไกลฝั่ง
ความเงียบเหงาเร้าหัวใจให้ชิงชัง
แทบทุกครั้งที่คลื่นโถมโหมทำลาย
ตรงรอยต่อเบื้องหน้าฟ้าและน้ำ
สีแสดก่ำขับหมอกออกแดดสาย
สัมผัสแห่งชาวเรือเหลือรอดตาย
มันอับอายหน่ายเหนื่อยเมื่อยล้านัก
การต่อสู้ขับเคี่ยวเหนือเกลียวคลื่น
ผู้ฝ่าฝืนธรรมชาติพลาดเสียหลัก
ใต้แผ่นน้ำเวิ้งว้างช่างน่ารัก
เรือได้พักจอดลำใต้น้ำแล้ว
และสำหรับนักสู้ผู้อยู่รอด
ยังคงทอดสายตายามฟ้าแผ้ว
หวังพบเรือลำที่ไร้วี่แวว
แล่นสู้แนวหินผาปะการัง
แล้วน้ำใจชาวเรือจะเอื้อห่ม
หยุดความตรมขมขื่นคืนกลับฝั่ง
พบรอยยิ้มยินดีชีวิตยัง
เป็นความหวังริบหรี่ที่ซ่อนไว้
ลมทะเลลำสุดท้ายที่ปลายฟ้า
กล่าวอำลาคืนวันเคยหวั่นไหว
ขณะที่หมอกบางเริ่มจางไป
ฉันยิ้มอย่างดีใจในวันนี้

Create Date : 26 พฤษภาคม 2554
Last Update : 26 พฤษภาคม 2554 16:11:31 น.
Counter : 483 Pageviews.

5 comments

มาส่งยิ้มก่อน เเล้วจะเเวบมาใหม่ค่ะ

โดย: pranfun

วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:27:46 น.

- - อ่านแล้ว..รับรู้ความรู้สึกไปไกลกว่ากลอนค่ะ
- - ในโอกาศที่ได้นั่งริมทะเล...เห็นเรือลำน้อย ๆแล่นเข้าฝั่งยามเช้า
- - ฟาร์ก็แต่งเกี่ยวกับเรือไว้เหมือนกันค่ะ
- -
- - ชอบบทกวีของคุณ....

โดย: go far far

วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:07:21 น.

มาตามสัญญาค่ะ
ดูจะผูกพันกับทะเลมากค่ะ
ถึงได้เเต่งกลอนเกี่ยวกับทะเลได้ลึกซึ้งจังค่ะ

ยิ้ม ยิ้มค่ะ