บทที่๒ กำแพงแป้งเปียก
กลอนแปด กำแพงเมืองไทย โดย เดชาเวชชพิพัฒน์ บทที่ ๒ กำแพงแป้งเปียก @ การเล่นพรรคเล่นพวกเล่นทะเล้น ทำกฎเกณฑ์กฎหมายวอดวายสิ้น ทำคนเก่งคนขมังต้องพังภินท์ เป็นกังฉินกินโกงอย่างกลมกลืน @ เริ่มจากดงวงศาคณาญาติ แล้วระบาดมิตรสหายใช่ใครอื่น อีกโรงเรียนมหาลัยได้จุดยืน ต้องหยิบยื่นผลประโยชน์ให้แก่กัน @ ต้องแซ่นี้สกุลนั้นจึงเก่งกาจ สุดฉลาดต้องที่นี่ไม่แปรผัน ยอดสมองต้องศิษย์เก่าสถาบัน ชั่วกัปกัลป์คณะข้าไม่รองใคร @ เกิดกำแพงแป้งเปียกที่ตั้งแง่ เหล่าดักแด้แยกขั้วข้างสร้างเงื่อนไข เกิดพื้นที่มีแต่คนภายใน เส้นสายใยยุ่บยั่บนับยากเย็น @ เกิดชุมนุมศิษย์เก่าในเล้าใหม่ พายเรือใหญ่ในอีกอ่างห่างคิดเห็น เกิดแก๊งเล็กก๊วนน้อยเกิดประเด็น สงครามเย็นในองค์กรบ่อนทำลาย @ เป็นคนจริงคนเก่งคนขั้วบวก ไม่เล่นพวกมุบมิบเล่นฉิบหาย มองต่างก๊กต่างแนวเรื่องแยบคาย ควรท้าทายความต่างสร้างสรรค์งาน ### ติดตามงานเขียนของผม ด้วยการกดไลค์ FB แฟนเพจhttps://www.facebook.com/vejjapipatdeja/
| Create Date : 14 มิถุนายน 2560 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2560 9:36:45 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 636 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [