Singapore Airline... I Love You...
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
28 พฤษภาคม 2552
 
 
จนดึก ณ Shop




สวัสดีค่ะ เจ๊กลับมาแล้วค่ะ เมื่อวานเจ๊ล่ะมีความสุขอย่างแรงค่ะ
เพราะเมื่อวันอังคารอาจารย์บอกว่าจะให้พวกเจ๊เดินขบวน
วันงดสูบบุหรี่โลก

แล้วสิ่งที่ต้องทำคือ ป้ายรณรงค์ ฟิวเจอร์บอร์ด และอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับการ
งดสูบบุหรี่ แล้วต้องเดินขบวนกันวันนี้ สรุปก็คือต้องทำให้เสร็จภายในเมื่อวานนี้
เพราะไม่งั้นเราจะไม่มีอะไรไปเดินขบวนกับเขา

ดังนั้นท่านหัวหน้าจึงคิดจะทำบุหรี่ขึ้นมา จึงสั่งให้มะเดี่ยวไปตัดไม่ไผ่มา
แล้วก็แยกงานกันทำ แต่ต้องเริ่มงานกันประมาณ 4 โมงเย็น
เพราะยามไม่ให้ออกโรงเรียนก่อนโรงเรียนเลิก

ดังนั้นเจ๊และท่านหัวหน้าจึงยืมรถไอคอนของบอยขี่ออกไปซื้อของ
ส่วนมะเดี่ยวก็ไปตัดไม่ไผ่ที่บ้านเต๋ากับพวกบอย ท๊อป
เจ๊กลับมาที่ Shop (ห้องเชื่อมแผ่นเหล็ก) ในโรงเรียนอีกทีก็ตอนประมาณ 5 โมงกว่า

ฝนก็เริ่มตก แต่พวกนั้นก็ยังไม่มา ก็เลยให้แจ๊คเขียนป้ายคำขวัญไปก่อน
ส่วนเจ๊ก็โทรบอกยายว่าวันนี้จะกลับค่ำ

ประมาณ 5 โมง 45 นาที พวกนั้นก็ขี่รถหอบไม้ไผ่กันมา
แถมต้องตากฝนกันมา ตัวนี่เปียกโชกกันเป็นแถว

เห็นแล้วก็สงสาร เหอๆๆๆ โถเพื่อนกุ ช่างถึกกันจริงๆ
ตอนแรกแพรบอกว่าถ้ามันดึกจะให้กุจะหอบกลับไปทำบ้านก็ได้
แต่เดี่ยวบอกว่า จะทำให้เสร็จวันนี้แหละ ใครไม่อยู่เดี่ยวอยู่เอง จะทำให้เสร็จวันนี้

กิ๊กก็ไปซื้อผัดคะน้าหมูกรอบมากิน เนื่องจากมันไม่มีช้อนมาให้
มันก็เลยตัดฝากล่องโฟมทำเป็นช้อนมาตักกิน
ปากมันก็พูดไปว่า "เกิดมา 16 ปี กุเพิ่งเคยทำอย่างนี้เป็นครั้งแรกนะเนี่ย
โอยยย รันทดจริงกุ" เพื่อนๆก็พากันหัวเราะ ถึงมันจะบ่นแต่ก็ดูมันมีความสุขดี



กว่าจะตัดไม้ไผ่กันเสร็จ ก็ปาไปทุ่มกว่า แต่ทุกคนก็ยังช่วยกันทำ
หัวหน้ากับเจ๊ก็ยืมไอคอนของบอยไปซื้อขนม
พอซื้อขนมเสร็จ หัวหน้าก็บอกว่า เงินของอาทิตย์นี้หมดแล้ว

เพราะซื้อขนมมาให้เพื่อนกิน เห็นเพื่อนมันเหนื่อยก็เลยซื้อไปให้พวกมันกิน
ตัวเองอดไม่เป็นไร ให้เพื่อนได้กิน เดี๋ยววันนี้กลับไปจะไปแคะกระปุกที่บ้าน
เจ๊ก็ซึ้งใจค่ะ เป็นเพื่อนที่ไม่เห็นแก่ตัว แถมยอมอดถ้าเพื่อนได้กิน

พอกลับไปถึง หัวหน้าก็ยื่นขนมให้พวกเพื่อนๆแล้วก็บอกว่า
"ไม่ต้องกลัว อยู่กับเจ๊ไม่อดตาย"เพื่อนๆก็พากันมากิน หัวหน้าก็ไปนั่ง
ไม่มาิกินด้วย เพราะกลัวเพื่อนจะไม่อิ่ม

กว่าจะทำงานกันเสร็จก็ 2 ทุ่มกว่า ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
เจ๊ก็ไปรอแม่ที่บ้านหัวหน้า แม่ก็บ่นนิดหน่อยว่ากลับกันดึก
แต่เมื่อวานยอมรับว่ามีความสุขมาก

เพื่อนๆทุกคนช่วยกันทำงาน บางคนก็ตลกทำให้เพื่อนหัวเราะ
บางคนก็เสียสละ วันนั้นทุกคนช่วยกันเต็มที่ เหนื่อยแต่ก็สู้

สรุปแล้ววันนั้นที่อยู่ทำงานด้วยกันมี 11 คน
ผู้หญิงก็มี ต้นเฟิร์น(หัวหน้า) เจ๊ กิ๊ก เมย์ แจ๊ค แพร
ส่วนผู้ชายก็มี บอย ท๊อป เดี่ยว เต๋า พูล์

ตอนใกล้จะกลับบ้าน หมีพูล์บอกว่า ไปกินสเต็กร้านเค้ามั้ย
เดี๋ยวเค้าให้กินฟรี เพื่อนๆก็บอกว่าไม่เป็นไร
แล้วก็หัวเราะกัน

ตอนใกล้จะกลับบ้านเดี่ยวก็ฝากหนังสือกับเจ๊ แล้วบอกว่าฝากกลับบ้านหน่อย
วันไหนมีเรียนก็เอามาให้เค้าหน่อยเด้อ
เจ๊เห็นก็สงสาร เพราะมันไม่ได้เอากระเป๋ามา แถมต้องตากฝนหอบไม้ไผ่
จะให้เพื่อนถือหนังสือกลับบ้านก็ใจดำเกินไป ก็เลยรับมา มันก็ดีใจ

เสียดายที่เมื่อวานไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้ เพราะความรู้สึกและมิตรภาพ
ที่ทุกๆคนมีให้กันนั้น อธิบายเป็นคำพูดได้ไม่หมด

ยังไงซะ เมื่อวานก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เจ๊จะจดจำไปตลอดชีวิต
ว่าครั้งหนึ่งเคยทำงานที่ Shop ด้วยกันจนดึก


มีต้นเฟิร์น หัวหน้าที่เสียสละให้เพื่อนจากใจจริง

มีเดี่ยว คนที่ทำให้เพื่อนๆหัวเราะได้ทั้งวัน

มีกิ๊ก คนที่ชีวิตนี้เพิ่งเคยใช้ช้อนจากฝากล่องโฟมเป็นครั้งแรก

มีแพร คนที่บ่นได้บ่นดี แต่ถ้าไม่มีแพร เมื่อวานคงจะเงียบน่าดู

มีแจ๊ค คนที่ลายมือสวยที่สุดในกลุ่ม

มีเมย์ คนที่ตัดกระดาษได้รวดเร็วแม่นยำ แถมออกมาดูดี

มีบอย คนที่พูดง่ายที่สุด บอกให้ทำอะไรก็ทำ ขออะไรก็ไม่ว่า

มีท๊อป คนที่ปากหมาได้ตลอดเวลา แถมร้องเพลงของ พี สะเดิดได้ทั้งวัน

มีพูล์ คนที่เพื่อนขออะไรก็ให้ แถมจะเลี้ยงข้าวเพื่อนฟรีๆ โดยไม่คิดตังค์

มีเต๋า คนที่ทำให้เพื่อนตกใจหลายครั้งที่สุด เพราะเสียงของมันดันเหมือน
อาจารย์โจ้ ครูฝ่ายปกครองที่โหดที่สุดในโรงเรียน



ยังไงก็ต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคน ที่ทำให้เจ๊รู้ว่า
มิตรภาพจากเพื่อนที่แท้จริงมันเป็นยังไง
ขอบคุณทุกๆคนนะเว้ยยย รักเพื่อนๆทุกคน
จากใจเจ๊เอง






Create Date : 28 พฤษภาคม 2552
Last Update : 10 เมษายน 2553 19:16:58 น. 4 comments
Counter : 279 Pageviews.

 
อ่านแล้ว
ทำให้คิดถึงสมัยเรียนมัธยมเลยจ้า
พี่ก็เด็กกิจกรรมเหมือนกัน
เคยทำอะไรแบบนี้มา ทำให้คิดถึงเพื่อนๆมาก
นี่แหละช่วงเวลาดีๆที่ควรจดจำ


โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:18:29 น.  

 
แอบเหมือน คห. 1 ค่ะ อิอิ

คิดถึงช่วงเวลานั้นมากๆเหมือนกัน
(ถึงจะเพิ่งผ่านมา ไม่กี่เดือน เพิ่งขึ้น ปีหนึ่ง อิอิ)
เป็นอะไรที่สนุกมากๆเลย
ทำงานกับเพื่อนๆ ม. ปลาย ดึกที่โรงเรียน

อีกงานหนึ่งที่ทุกคนได้อยู่ดึกกันแน่ๆคือ กีฬาสี
อยู่กัน สี่ ห้า ทุ่มเลยแหล่ะ อิอิ

จำจด ไว้นะคะ อาจจะมีเทลาะกันบ้าง ก็จริงค่ะ
แต่ พอเราจบไปแล้ว พอเราโตขึ้น
ได้มองย้อนกลับไป จะรู้ว่า ช่วงเวลานั้น
มันมีความสุขมากๆเลยค่ะ

ป ลิง พี่ไปคอน ค่ะ ยืน 3500 BL วันที่ 28
แล้วจะดูเผื่อน้า อิอิ

อวยๆๆๆๆๆ พรๆๆๆๆๆๆๆ ให้ พ่อแม่ใจดี
อยู่ดีๆ ก็อนุญาต ให้ไปคอน อิอิ


โดย: ปาล์ม (palmpada ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:26:17 น.  

 
แวะมาเยี่ยมจ้า
เสาร์อาทิตย์ ได้พักเตรียมลุยวันจันทร์นะ


โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:46:49 น.  

 
มาทักทายกันจร๊าาาา


โดย: หวี่น้อย (fruitsfly_1982 ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:02:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

LoveMosty
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...การได้เป็นแอร์ไม่จำเป็นจะต้อง...

...สวย รวย ชาติตระกูลดี มีฐานะ...

...แต่มันอยู่ที่...

...คุณพยามยามและเต็มที่กับมัน...

...มากน้อยแค่ไหน...

...เท่านั้นเอง...
[Add LoveMosty's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com