Bloggang.com : ตกตะกอน : บุพเพอาละวาด

บุพเพอาละวาด

ตอนนั้นประมาณกลางปี 2002 หลังจากมาอยู่ USA ได้เกือบปี ภาษาอังกฤษก็ยังห่วยแตก ทำยังไงดีว่ะเราถึงเวลาจะต้องกลับบ้านแล้ว เพราะขอลากิจการของครอบครัวมาเรียนภาษาแค่ 1-1 ปีครึ่ง เพราะตอนนั้นบอกใคร ๆ ว่า
"อู้ย.... 6 เดือนก็เหลือแหล่ล่ะ อ่านก็ออกเขียนก็ได้ไปอยู่-เรียนกับฝรั่ง 6 เดือนก็พูดปร๋อแล้ว ขี้หมามาก"
แล้วไงล่ะจะปีแล้วฝรั่งยังเอียงคอทำหน้างงใส่อยู่เลย ฮ่วย!!

เลยต้องโทรไปหาศิราณีประจำตัว น้องสาวสุด love คนเดิมบอกมันว่าทำไงดีเนี่ยจะได้เวลากลับบ้านแล้วนะ เพราะท่านพ่อนับวันลาไว้คอยเตือนตลอดว่าหมดวันไหน พูดกับฝรั่งยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยว่ะ เดี๋ยวเวลากลับบ้านมีฝรั่งดันเสร่อมาโชว์ตัวแถวบ้าน แล้วชาวบ้านรู้ว่าลูกสาวบ้านนี้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนามา มันต้องพูดภาษาฝรั่งเก่ง ลากตัวให้ไปทานเสลด จะทำไงว่ะตู ความลับแตกหมด

คำแนะนำคือทำไมเจ๊ไม่ลอง chat กับฝรั่งดูล่ะ เกิดมาเราก็ไม่เค้ย..ไม่เคย chat กับใครเลย ใช้ก็ไม่เป็น และเหตุผลคืออยากพูดคล่องนะโว้ย ไม่ได้อยากเขียนคล่อง มันก็ให้เหตุผลต่างๆ นาๆ และด้วยความเป็นคนหัวอ่อนน้องมันแนะนำอะไรมาก็เลยเชื่อ ก็จัดการสอนการสมัคร ICQ กันทางไกล USA - อยุธยา 2 วันถึงจะใช้เป็น ทันหมัยแล้วโว้ยเรา (เดี๋ยวนี้ ICQ สูญพันธ์ไปแล้วมั้ง)
จากนั้นคุณเธอก็สอนการเข้าไปดูประวัติ ตอนนี้เริ่ม chat กับเธอก่อน หลังจากนั้นก็ไล่โทรหาเพื่อนๆ หวังจะ chat กับพวกมัน มันบอกใช้ไม่เป็นโว้ย หลังเขาเหมือนกันเลย (พวก 30 up สมัย 5 ปีก่อนก็งี้แหละ)

แล้วเราก็ลุยอ่านประวัติด่ะเลยดูแต่ที่ดูใจดี อดทนที่จะ แก้ไขภาษาเราได้ ฮั่นแน่...เจอแล้วหนุ่ม(มาก)อายุ 48 ใจดี ชอบอาหารไทย รักวัฒนธรรมเอเชีย โสด (อันนี้สำคัญมาก ถึงไม่มีเจตนายังงั้นแต่ป้องกันไว้ก่อน) อยู่ไม่ไกลจากเมืองที่เราอยู่

จากนั้นใจตุ๊มๆ ต่อมๆ พิมพ์ดีไม่พิมพ์ดีว่ะ พิมพ์ไปหาน้องสาวเราอีกที เธอบอกว่าเขาไม่เห็นเราไม่รู้จักเราซักหน่อย กลัวทำไม จริงของมัน เลยตัดสินใจเอาไงเอากัน

เรา : Hi! (รอสักพัก)
เขา : How are you !

จากนั้นก็ถามว่าเราอยู่ไหน เราก็บอกเราอยู่เมืองไทย (...แหล) คุยกันประมาณ 15 นาที เขาก็ขอตัวไปดูรายการ TV ที่เขาชอบและบอกว่าถ้าอีก 1 ชม.เรายัง on line อยู่ค่อยคุยกันใหม่ หลังจากนั้นเราก็ chat กับน้องเราต่อ แล้วเขากกลับมาคุยกันหลังจากนั้น

หลังจากวันนั้นก็มีคน มาคุยกับเราทุกวันแต่ส่วนใหญ่จะขอดูรูป ทุกรายเราจะบอกปฏิเสธ บางรายด่าเรา ...hit อีก ไอ้เวร !! คุยกันเฉย ๆ จะเอารูปไปทำไมว่ะ เราก็เลยต้องบล็อกหมด สุดท้ายเหลือแค่ชายหนุ่มคนแรก Steve และสาวสิงคโปร์ Susan เท่านั้น

แปลกเนอะ Steve ไม่เคยขอดูรูปเราเลย (สงสัยกลัวช็อค) คุยกันจิปาถะ เขาจะคอยแก้ไขถ้าเราใช้คำผิด หรือบอกให้เราเขียนแบบนี้ดีกว่า chat แล้วสบายใจ แต่...ความสบายใจต้องหมดไปเพราะ.. ความลับแตก

Create Date : 13 กันยายน 2549

Last Update : 11 กันยายน 2551 12:58:12 น.

6 comments

Counter : 364 Pageviews.