สนามบิน และ ความขัดแย้ง
ปกติ ไม่ค่อยชอบแอ็ด คาราบาวเท่าไร ครั้งนี้ต้องขอยืมเพลงของเขาเพื่อมาใช้ในนี้ครับเหตุการณ์ในประเทศตอนนี้ ข่าวทุกข่าวคงมุ่งไปที่สนามบิน ทั้งดอนเมืองและสุวรรณภูมิ ความเสียหายที่เกิดขึ้นสำหรับประเทศตอนนี้ ที่ไม่รู้ว่าจุดที่จะจบนั้นจะเป็นเช่นไร (ณ ตอนที่เขียนบล็อกนี้) มันเร่ิมรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ ผลที่เกิดหลังจากนี้ละครับ นับรายวันที่ประเทศไทยต้องเสียหายทางธุรกิจตอนนี้ในธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องจากการบิน หลักการเรื่องการท่องเที่ยวและเรื่องการขนส่งหลัก และในเศรษฐกิจภาครวมซึ่งจะต้องเป๋ตามภาวะเศรฐกิจโลก ในปีหน้าไม่อยากคาดเดาว่า จะมีคนต้องตกงานเท่าไร การลงทุนที่จะต้องเสียหาย ต่างชาติที่จะลงทุนในประเทศ และที่เสียไปมากๆ คงเป็นการเสียความสามัคคีในประเทศ เวลาแปดโมงเช้าหรือหกโมงเย็น เราจะได้ยินเพลงชาติ ร้องเพลงชาติ แต่เราจะมีความสำนึกในเนื้อเพลงบ้างกันหรือเปล่า บรรพบุรุษของเรา แสดงความเสียสละเพื่อให้แผ่นดินไทยได้ดำรงอธิปไตยไว้ ลูกหลานอย่างเรา ได้สำนึกในสิ่งที่ผ่านมาหรือเปล่า วิธีทางประชาธิปไตย จะสวยงามเมื่อทุกคนได้แสดงความเห็นของตัวเอง แต่เราก็ต้องยอมรับ เคารพความคิดเห็นของคนอื่นๆ ด้วย เหรียญย่อมมีสองด้าน เราจะเห็นด้านใด เราก็ต้องเคารพการมองเห็นของคนอื่นๆ ด้วย แม้คนไทยหลายกลุ่มยังต้องอาศัยการรู้จักการสังเคราะห์ข้อมูลในเรื่องการเมืองให้เข้าใจในประชาธิปไตยให้มากกว่าการอ้างความชอบทำของความเห็นตัวเอง หรือแม้แต่การขายเสียงตัวเองเพื่อกาเลือกให้กับคนที่เอาเงินหรือของกำนัลมาแลกเรื่องนี้จะจบอย่างไร หากคนไทยไม่รักตัวเอง ไม่รักกันเอง ประเทศอื่นๆ ที่ด้อยพัฒนากว่าเรา แต่เขามีความรักในเชื้อชาติ รักในประเทศ เราเคยหันไปดู มาเลเซีย หันไปดูลาว หันไปเวียดนาม แม้ในอดีตเราจะเคยแข่งขันกับ สิงคโปร์ เกาหลี หรืออีกหลายๆ ประเทศที่พัฒนาประเทศ ล้ำหน้าเราไปแล้ว วันนี้เราต้องถอยหลังไปกี่ก้าวแล้ว อีกกี่ปีที่ประเทศต้องใช้เวลาซ่อมแซมสิ่งที่เสียหายไปและที่สำคัญแผลในใจที่เราต้องหักล้างกันเองด้วยความขัดแย้งที่สร้างขึ้น โดยทรราช ที่โกยเงินเราไปใช้ที่ต่างประเทศ วันนี้ คุณบอกว่าคุณรักประเทศไทย แต่คุณทำอะไรกับประเทศไทยอยู่ละภาพถ่ายชุดนี้ ไม่ได้ถ่ายเองครับ แอบไปจิ๊กมาจาก cnn ครับ คนถ่าย มีมุมมองที่น่าสนใจครับเขาถ่ายและสื่อสารได้ค่อนข้างดีมากๆ ครับcredit : //edition.cnn.com/2008/WORLD/asiapcf/11/26/thailand.protests.airport/index.html
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เราสงสารเธอมากนะ แต่เราก็ได้แต่มองด้วยน้ำตา เ พราะ
ชาวบ้านตาดำๆอย่างเราจะไปทำอะไรได้ พูดไปเสียงก็ไม่ดัง
พอที่จะไปสะกิดรูหู ที่ตีบตันด้วยตัณหา ราคะ โลภโมโทษะ
ของใครต่อใคร ที่เป็นใหญ่เป็นโต ได้หรอก กิเลสของเขา
หนักหนาสาหัสมาก ขนาดยอมให้บ้านเมืองย่อยยับลงต่อ
หน้า เพื่อให้สะใจ เพื่ิอให้ได้ชัยชนะตามเป้าหมาย ที่ตนเอง
ต้องการ เขายอมที่จะให้วิญญาณบรรพบุรุษ ลุกขึ้นมาสาป
แช่งที่ปล่อยให้บ้านเมืองย่อยยับ ไม่ต่างจากโดนพม่ายึด
เมืองเผาผลาญบ้านเมือง ใครๆเขายังหน้าไม่อายกัน แล้ว
นับประสาอะไรกับพวกเราชาวบ้านตาดำๆ นี่หละ จะไปช่วย
อะไรเธอได้ ประเทศไทยเอ๋ย อย่างดีก็แค่ร้องเพลงชาติ
ปลอบใจเธอไปพลางๆก่อนนะ มันเป็นเวร เป็นกรรมของ
เธอเองนะ ประเทศไทย ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ
ป้าเองก็อยากลาออกเหมือนกันค่ะ แต่บอกตรงๆว่า ก่อนลา
ออกอยากกระทืบปาก ไอ้ิีอี บนเวทีสีเหลืองนั่นจริงๆ ทำไม
พวกมันเลวได้สุดขั้วขนาดนี้ ไร้คุณธรรม ไร้วุฒิภาวะ ไร้
สัจจะ เ้มื่อวันก่อนมันบอกว่า วันนี้ ม้วนเดียวจบ ชนะก็ได้
รัฐบาลที่ต้องการ แพ้ก็ม้วนเสื่อกลับบ้าน อีผู้หญิง 2 คนนั่น
มันพูดปาวๆ แต่ทำไมมันตระบัตรสัตย์ขนาดนั้น ตอหลด
ตอแหล รายวันจริงๆ เราหรืออุตส่าห์โมทนาสาธุ ว่าเขาคงคิดได้ ว่าได้ทำร้ายประเทศไทย ไปโดยไร้การตอบสนอง
ไม่มีวันชนะอยู่แล้ว ใครจะยอมให้กฏหมู่มาเหนือกฏหมาย
แต่อะไรได้ มันทำตัวเป็นหมาจนตรอก แว้งกัดไม่เลือก
อย่างนี้ ประเทศไทย คนไทยไปทำอะไรให้มัน พวกมันถึง
ได้ทำร้ายประเทศไทย ได้ขนาดนี้ พวกมันทำเลวร้ายกว่า
โจรใต้อีกนะนี่ พวกเราแค้นโจรใต้ แต่ไม่เท่าแค้นไอ้นรก
พวกนี้ เพราะมันทำร้ายกันเจ็ดชั่วโครตจริงๆ เสียหายยับ
เยิน ไม่มีชิ้นดีอีกแล้ว เขาปล่อยให้มันทำได้ยังไง ปล่อย
ได้ยังไง ไม่สงสารลูกหลาน เหลนโหลน รุ่นต่อๆไปบ้าง
หรือ หวัดนกระบาด เขายังฆ่าไก่ ปราบเสียอยู่หมัด แล้ว
เขาปล่อยไอ้เชื้อโรคเน่าๆ พวกนี้ไว้ทำไม เขากลัวอะไรมัน
หนักหนา ทำไม ทำไม ????????????????