สู้ๆนะครับ ชีวิตขึ้นอยู่กับมุมมองครับมองในมุมที่ดีมันก็ดีที่ได้อยู่เมืองนอกมีอะไรหลายๆอย่างที่ไม่มีในไทย

หากมองในมุมน่าเบื่อมันก็น่าเบื่อนะครับ ยังไงก็เอาใจช่วยครับ

จะอยู่ที่ไหน ยังไงเราก็ยังอยู่บนโลกใบเดียวกันค่ะ
เรายังคงหมุนไปในทิศทางเดียวกัน
แต่แรงเหวี่ยงของชีวิต อาจจะไม่เท่ากัน...อิ อิ
ขอให้คุณมีกำลังใจเต็มเปี่ยมเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ตรงจุดไหนนะคะ
สวัสดีสายๆ วันศุกร์ค่ะ

ดูแลตัวเองด้วยนะ คำหม่องงสู้ ๆ ๆ

ดีจัยด้วนนะคะที่คุณเอาชนะความห่างไกลได้

with God help
what ever you want will
happen with the help of him
but you need to believed in him and
open your mind for miracal

อยุ่ไหนก็ตาม หัวใจอย่าไร้เพื่อนนะหนู มีมากมีน้อยก็ขอให้มีเหอะเพื่อนเนี่ย ยิ่งสมัยนี้เราโชคดีกว่าคนสมัยก่อนเยอะ อยู่ไหนก็ติดต่อกันได้รวดเร็ว นึกถึงสมัยก่อนคนข้างบ้านพี่ไปทำงานซาอุ ต้องเขียนจดหมายหาลูกเมีย กว่าจะมาถึงที โหย เหนียงแทบยาน ผิดกะสมัยนี้น้อ

ลุงฝรั่งสองคนนี่ ตลกดีน้อ พี่ว่าใครที่ได้ยินแกสองคนคุยกัน ก็คงอดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้หรอกน้อ สุ้ ๆ เด้อ

เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน

แต่พี่วิสกี้แอบเห็นด้วยนะคะ ไกลตา ไกลใจจริงๆ กับเพื่อนๆ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีแม้แต่จะอีเมล์หากัน ออนไลน์ตรงกันยังไม่ทักทายเลย เฮ้อ ใช่ว่าเราจะห่างไปนะคะ แต่ทางเค้าเองมีวิถีชีวิตที่ยุ่งๆ แบบคนกรุงเทพอ่ะค่ะ

สบายดีนะคะน้อง รักษสุขภาพด้วยน๊า

สวัสดีค่ะพี่หมิว

พี่สบายดีนะคะ ยีนส์ดีใจมาก ๆ เลยที่รู้ว่าพี่ยังเล่นบล้อกแก็งค์อยุ่ค่ะ ยีนส์เข้าบล็อกเก่าของพี่ไม่ได้ ไม่รุ้ว่าพี่ใช้ชื่อใหม่ ดีใจที่พี่แวะไปทักทายค่ะ

ยีนส์เห็นด้วยกับพี่มาก ๆ ค่ะ ระยะทางที่ห่างไกลกัน ทำให้ความสัมพันธ์ห่างไปบ้าง แต่ความรักของคำว่าเพื่อนสนิทก็ยังมีอยู่ในใจเราเสมอ ตอนที่ยีนส์มาอยู่ที่นี่ใหม่ ๆ ก็พูดคุยกับเพื่อนสารพัด มาช่วงหลัง ๆ เพื่อน ๆ เก่าแยกย้ายกันไปอยู่ไหนก็ไม่รู้ เหลือที่สนิทกันแค่สองสามคนเองค่ะ ที่ยังติดต่อกันอยู่

เมื่อเดือนมิถุนายน เพื่อนรักเสียชีวิตไปหนึ่งคน เสียใจมาก ๆ เลย ตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่าเพื่อนคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ค่ะ ยังไม่เคยรุ้สึกว่าเขาตายไปจากโลกนี้เลยค่ะ

พี่หมิวอย่าทำงานหนักนะคะ ยีนส์ขอเป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคะ สู้ ๆ

ขออนุญาตแอ๊ดพี่หมิวเอาไว้นะคะ

ชอบมาอ่านนะคะ เขียนเก่งจัง

สู้เด้อหล่า วันนี้วันแม่โทรกลับบ้านหรือยัง รักแม่จ้า