Bloggang.com : cheery_princess : เพลิงรัก ตอนที่ 29 Sweet Dream

เพลิงรัก ตอนที่ 29 Sweet Dream

อิ่มแล้วก็นอนเลยนะนายธีรภัทร
หญิงสาวคิดหากแต่ใบหน้าหวานกลับซุกลงกับอกของพ่อตัวดีที่ฉุดให้หล่อนลงมานอนด้วยกันบนเตียงนี้
หากสุดท้ายเมื่อครบหนึ่งนาทีตามที่ขอแล้ว ธีรภัทรดันหลับไปเสียนี่!

ชญาดาอมยิ้มๆเล็กกับตนเอง ก็...ถึงหล่อนจะใจร้ายใจดำกับเขามากมาย แต่ในเมื่อตอนนี้เขากำลังป่วย
ก็ถือว่าหยวนๆให้เขาไปแล้วกัน

หญิงสาวเงยหน้ามองใบหน้าคมที่กำลังหลับตาพริ้มหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ดวงตาคมหวานที่
เคยมีแต่ความชิงชังบัดนี้มันกลับทอความอ่อนโยนให้เขา...โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวลำแขนอบอุ่นที่โอบรัดกล่อนไว้
ทำให้หล่อนไม่อยากจะลุกขึ้นมาในตอนนี้ เสียงสะท้อนในใจบอกให้ อยู่กับเขาอีกนิด
แต่อีกเสียงกลับตีขัดแย้งว่าไม่เหมาะสม หล่อนเป็นผู้หญิง จะมานอนกกกอดผู้ชายแบบนี้ น่าอับอายที่สุด!
ในที่สุดชญาดาก็เลือกที่จะลุกขึ้นจากเขา มือเรียวบางค่อยๆ ขยับแขนใหญ่โตที่วางพาดอยู่บนเอวหล่อนออกอย่างช้าๆ

“ฉันกลับก่อนนะนายธีรภัทร..” หล่อนกระซิบบอก พร้อมดึงผ้าห่มกลับคลุมร่างชายหนุ่ม
เขาปรือตาขึ้นมองอย่างง่วงงัน ฤทธิ์ยากำลังจะพรากเขาสู่ห้วงนิทรา ร่างนุ่มนิ่มเขายังกอดไม่สมกับที่รอคอยเลย

”เบบี๋…..แล้วต้องมาหาผมอีกนะ”

”ไม่รู้....ไม่รับปาก..” ชญาดาทำคอเชิด หันกลับไปมองอย่างตกใจร่างสูงโปร่งเดินแทรกขึ้นมาพร้อม
กับคุณหญิงมนตราที่เดินตามมาติดๆ ถ้าเมื่อครู่หล่อนไม่ลุกขึ้นจากเขา ได้ขายหน้าล่ะคราวนี้

“ยอมทานข้าวแบบนี้ แสดงว่ากำลังใจดีแล้วใช่มั้ยครับ”

“เกือบดีครับหมอ แต่วันต่อไปไม่แน่....สุดแล้วแต่ว่า เธอจะเห็นใจผู้ชายคนนี้หรือเปล่า” ธีรภัทรตอบเสียงแผ่วๆ

นายแพทย์ภูเบศร์มองหน้าคนไข้ของเขาอย่างแปลกใจใจคำพูดนั้น แต่เมื่อไล่มองตามสายตาของเจ้าตัว
ก็เห็นสาวน้อยหน้าหวานย่นจมูกใส่คนไข้เขาพอดี ชายหนุ่มถึงบางอ้อ คนไข้ที่ทำเอาพยาบาลในแผนกปั่นป่วน
มาหลายวันยอมสงบแต่โดยดี เห็นจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้นี่เอง ภูเบศร์คิดก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ

“หมอว่า ถ้าคุณธีรภัทรมีพยาบาลส่วนตัวอย่างนี้ อีกไม่นานคงหายแล้วล่ะครับ”
เขาพูดก่อนจะหันไปหาชญาดา

“หวังว่าคุณพยาบาลจะเห็นใจคนไข้ของหมอนะครับ เพราะตอนนี้พยาบาลทั้งแผนกไม่มีใครทำหน้าที่นี้
ได้ดีเท่าคุณ! หมอฝากคนไข้คนนี้ของหมอด้วยนะครับ”
พูดจบเขาก็หันไปสนใจไต่ถามอาการของธีรภัทรต่อ ในขณะที่คนไข้กลับหน้าบานเป็นจานเชิง
พลางมองหน้า ‘พยาบาลส่วนตัว’ด้วยดวงตาเป็นประกายแพรวพราว

ธีรภัทรยิ้มนิดๆที่มุมปากอย่างรื่นรมย์ ดวงตาจับจ้องมองหญิงสาวที่ยืนเยื้องหลังหมอหนุ่มที่กำลังตรวจร่างกาย
เขาไม่ไกลนัก เขาได้แต่ตอบครับๆกลับไปเมื่อหมอถามอะไรก็ไม่รู้ เนื่องด้วยเขามิได้สนใจที่จะฟัง
ซักพักเห็นจะเป็นนายแพทย์ภูเบศร์เองที่ทนไม่ไหว เลยขอตัวลา

“หมอไปก่อนนะครับ”
นายแพทย์หนุ่มพูดพลางหันไปไหว้ลาคุณหญิงมนตราที่ยืนนิ่งๆอยู่แถวนั้น

“ขอบคุณมากครับหมอ”
ธีรภัทรยกมือไหว้ก่อนจะส่งรอยยิ้มกว้างไปให้นายแพทย์เจ้าของไข้ของเขา แต่สายตากลับชำเลือง
มองหญิงสาวอีกคนที่ยืนนิ่งภายในห้องที่ส่งสายตาพิฆาตกลับมาให้เขาแทนเสียนี่

“เอ่อ...หนูเชียร์ แม่ขอตัวก่อนนะ นึกได้ว่ามีธุระนะจ๊ะ”
คุณหญิงมนตราเอ่ยขึ้นหลังจากที่ภายในห้องเหลือเพียงบุคคลที่เกี่ยวข้องกับคนป่วยเท่านั้น
เมื่อนาทีก่อนมนตราหันไปมองหน้าเจ้าลูกชายสุดที่รักนอนทำตาวิงวอนอย่างน่าสงสาร
พอเห็นหญิงสาวกำลังจะเดินออกไป ด้วยความที่อยากช่วยลูกชาย
คุณหญิงมนตราเลยต้องอัปเปหิตัวเองออกไปแทน

“แม่ฝากดูแลธีด้วย เขาไม่ยอมกินอะไรเลย แต่พอหนูมาเขาก็ยอม”

“แต่ว่าหนู...” ชญาดาพยายามปฏิเสธ แม้ในความจริงแล้วในใจกลับเต้นระส่ำระส่ายด้วยความดีใจ
หล่อนสามารถอยู่กับเขาต่อได้แบบไม่เสียฟอร์ม

“นะจ๊ะอยู่ดูธีให้แม่ก่อน ถ้าเสร็จธุระแล้วแม่จะรีบกลับ แม่ไปก่อนนะตาธี” คุณหญิงตัดบท

“อย่าไปแกล้งดึงน้องขึ้นบนเตียงอีกล่ะ”ท้ายประโยคคุณหญิงก้มลงไปพูดกับลูกชายคนเดียวที่ยิ้มหน้าบานทันที

“ครับ”
คุณหญิงหันไปส่งยิ้มหวานให้ชญาดาอีกครั้งโดยที่คนถูกส่งยิ้มได้แต่ยิ้มเจื่อนๆตอบกลับ
ก่อนรีบรุดออกไป ทิ้งพ่อลูกชายไว้กับพยาบาล(หัวใจ)ส่วนตัว

...........................................................................................................................

ศาสตราเดินวนไปวนมาหน้าประตูห้องน้ำเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ เขาเงยหน้ามองนาฬิกาที่บ่งบอกเวลา
จวบจนเที่ยงคืนแล้ว แต่หญิงสาวที่หายเข้าไปในนั้นเมื่อหลายชั่วโมงก่อนก็มิยอมออกมาเสียที
จนทนไม่ไหวชายหนุ่มตะโกนเลยเรียกหญิงสาวที่คืนนี้อาบน้ำนานกว่าปกติให้ออกมาเสียที...
สงสัยได้ยินเขาว่า “หก” แน่ๆเลย! จะหลบกันเหรอแม่แมวน้อย

“ไหม..อาบน้ำเสร็จรึยัง....ผมเสร็จแล้วนะ” ศาสตราเร่งอีกครั้ง “ไม่ตอบ... ผมจะเข้าไปแล้วนะ”
ว่าแล้วมือหนาก็เลื่อนประตูกระจกเปิดออก ก่อนที่จะก้าวเท้าเข้าไปยังห้องน้ำที่แพรไหมหลบหายเข้าไปอยู่ในนั้นนานมาก แต่ถึงจะหลบยังไงหล่อนคงไม่พ้นเขาอยู่ดี

“ปล่อยให้เราอาบน้ำ รอจนเหงือกแห้ง ที่แท้ก็.....” ชายหนุ่มบ่นพึมพำในขณะที่นัยน์ตาคมเข้มเพ่งมองคนรักที่ดันหลับตาพริ้ม แช่ตัวอยู่ในอ่างจากุซซี่ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเอาซะเลย

ศาสตรามองหญิงสาวที่หลับตาพริ้ม ก่อนที่ความคิดดีๆ จะผุดพรายเข้ามาในสมอง
ในเมื่อหล่อนไม่อยากนอนเตียงกว้าง เขาก็พร้อมที่จะย้ายตนเองมานอนในอ่างกับหล่อนเอง!
ว่าแล้วมือหนาค่อยๆดึงเชือกเสื้อคลุมอาบน้ำออก ก่อนที่จะก้าวขาลงไปนอนในอ่างตามหญิงสาว
แพรไหมที่เริ่มรู้สึกหลังจากที่เผลอหลับไปก็หันขวับไปมองชายหนุ่มที่บัดนี้อยู่ในอ่างเดียวกันกับหล่อนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พร้อมๆกับส่งยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจเลยกลับมาให้หล่อน สุดท้าย หล่อนก็หลบเขาไม่พ้นจนได้
ศาสตราทอดตามองร่างบางที่เขาได้ตีตราจับจองเป็นเจ้าของมาแล้วนับไม่ถ้วน
หากแต่เขากลับไม่เคยอิ่มในตัวของหล่อนเลยด้วยดวงตาทอประกายวาววาม

ชายหนุ่มไม่รอช้าโน้มตัวเข้าหาร่างขาวโพลนในอ่างน้ำ ความเป็นชาย ของเขามันแข็งขึง ปวดร้าว
เกินกว่าจะต้านทานได้อีกต่อไปริมฝีปากร้อนรุ่ม ของเขาบรรจงประทับลงบนกลีบปากบางอย่างแผ่วเบา
ที่เผยอขึ้นรับสัมผัสของเขาดั่งต้องในมนต์เสน่ห์ของกันและกัน ก่อนที่ความนุ่มนวลในชั้นแรก
แปรเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงและเรียกร้องในตัวหล่อนมากยิ่งขึ้น

และแล้วเมื่อไฟพิศวาสเริ่มคลุกโชน มือหนาของศาสตราดึงมือของหญิงสาวให้หล่อนลุกขึ้นยืน
ในขณะที่หญิงสาวที่ตอนนี้ไฟพิศวาสเริ่มครอบคลุมหล่อนมิต่างกันก็ปฏิบัติตามชายกนุ่มโดยมิได้ขัดขืน
ในช่วงจังหวะหนึ่ง ทั้งสองต่างสบสายตากันด้วยความรัก ก่อนที่ศาสตราจะค่อยๆใช้ริมฝีปาก
ระดมจูบไปตามผิวเนื้อนวลของแพรไหมดั่งปีกของผีเสื้อที่พัดผ่าน ทุกสัมผัสของชายหนุ่ม
เต็มไปด้วยความรักและปรารถนาในตัวของหญิงสาวมิเสื่อมคลาย
ในขณะที่หญิงสาวก็มีความรู้สึกไม่ต่างกันชายหนุ่มก้มลงดูดเม้มตีตราบนเนินอกซ้ายของหญิงสาว
ก่อนที่จะผันกายของตนเองไปประกบด้านหลังของหญิงสาว

“ผมรักไหมนะ”
เสียงห้าวที่บัดนี้แตกพร่าด้วยแรงปรารถนาที่มิอาจฉุดรั้งไว้ได้ก้มลง
กระซิบริมหูบอบบางของหญิงสาว ในขณะที่หญิงสาวมิได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใดตอบกลับ
ร่างบางวางมือยันขอบอ่างไว้ ขณะที่ชายหนุ่มฉุดรั้งสะโพกผายนั้นลงต่ำ
จากนั้นยึดไปตรงเอวคอดของหญิงสาวแน่น โดยที่ผู้เป็นเจ้าของเรือนกายไม่สามารถปฏิเสธ
ความต้องการนั้นเลย หญิงสาวได้แต่หลับตานิ่ง แอ่นหลังโค้ง เข่าของหล่อนอ่อนทะทวย
เมื่อต้องสู้กับความอึดอัดที่ชำแรกแทรกผ่านเข้ามา
แต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้ทันขยับแก่นกายหญิงสาวที่เมื่อนาทีก่อนยังยอมให้ความร่วมมือกับเขาแต่โดยดี
กลับทำท่าจะผละหนีจากสัมผัสเขาไปดื้อๆ จนชายหนุ่มต้องรีบใช้สองมือไขว้คว้าตัวหล่อนเอาไว้

”ไหม...ทำไม?”
ชายหนุ่มถามอย่างงุนงงในปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปของหญิงสาว
ในขณะที่แพรไหมก็เอาแต่ก้มหน้านิ่ง ก่อนจะสูดลมหายใจลึกก่อนเอ่ย

“ศาสคะ...ไหมไม่แน่ใจในความสัมพันธ์ของเราเลย ไหมกลัว...กลัวว่าซักวันศาสจะเบื่อไหม
และทิ้งไหมไป วันนั้นไหมคงเหมือนกันตายทั้งเป็น” หญิงสาวพูดในขณะที่มือหนาก็กอดรัดร่างบางไว้แน่น

“ไม่มีวันที่ศาสตราคนนี้จะทิ้งไหมไป...สิ่งใดที่ไหมต้องการ แม้จะเหนื่อยยาก ผมจะหามาให้ไหมให้ได้
ขอแค่คุณรักผม...และเชื่อใจผม ก็เพียงพอแล้ว สำหรับผู้ชายคนนี้”
ชายหนุ่มกระซิบริมหูบอบบางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ในขณะที่ดวงตาคมของหญิงสาวก็ทอประกายวาววาม
ด้วยความสมใจ ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มในแบบที่คนเบื้องหลังหล่อนตอนนี้ ไม่มีทางเห็นอย่างแน่นอน

“ค่ะ...ไหมรักศาสนะคะ”
และแล้วบทรักที่หยุดชะงักก็เริ่มบรรเลงอีกครั้ง มือแกร่งกร้าวกอดรัดร่างหญิงสาวจากเบื้องหลัง
ที่ในบัดนี้ผิวเนื้อของทั้งสองแทบจะแนบสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน และแล้วชายหนุ่มก็เริ่มขยับไหวแก่นกาย
ในขณะที่มือหนาก็เอื้อมไปคลึงเคล้นทรวงอกที่กระเพื่อมไหวตามแรงรักเขา
สร้างความเสียวซ่านรัญจวนใจให้แก่หญิงสาว อย่างเหลือล้น
ใบหน้าคมก้มลงชิดศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยกลุ่มผมหอมหล่อนที่บัดนี้เปียกลู่แนบใบหน้าหวาน
เพิ่มความเซ็กซี่ให้หล่อนจนเขาแทบจะอดใจไม่ไหว

"อ๊า...ไหม..ไม่ไหวแล้วค่ะ.."
เสียงใสครางเย้ายวน ดวงตากลมพริ้มลงอย่างเคลิบเคลิ้มกับบทรักแสนหวานที่ชายหนุ่มมอบให้
สะโพกกลมกลึงขยับตามจังหวะที่ถาโถมเข้าใส่

".....อดทนอีกนิดนะ....” เขากระซิบเสียงแผ่ว ฝากจุมพิตไว้ที่ผิวขาวผ่องบริเวณไหล่มนเบาๆ
พร้อมเร่งจังหวะถี่กระชั้นขึ้น ในขณะที่แพรไหมหอบก็หายใจแรงกระชั้นออกมาราวกับจะขาดใจ
ชายหนุ่มครางกัดฟันสกัดกั้นเสียงครางไว้ในลำคอ เสียงกรีดร้องของหล่อน ยิ่งทำให้ทุกเขารู้สึกเร่าร้อนยิ่งขึ้น

“อา.......” ใบหน้าคมบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวซ่าน มือใหญ่กอดเอวคอดแน่น
เขาขยับสะโพกเบียดเข้ามาเร็วและแรงขึ้น จนในที่สุดร่างแบบบางนั้นก็แอ่นขึ้นสุดๆ
พร้อมกับเสียงร้องออกมาดังลั่นเมื่ออารมณ์พิศวาสปะทุขึ้นสู่จุดสูงสุด
ในหัวสมองของแพรไหมขาวโพลนไปหมด นาทีต่อมากลับรู้สึกดิ่งลงไปในเหวลึก ที่หล่อนมิอยากไต่ตะกายขึ้นมาจากเหวนั้นเลย ความสุขที่หลั่งไหลมาทำให้หล่อนครางเสียงหวาน และแล้วก็ตามมาด้วยชายหนุ่มที่ครางเสียงแหบพร่าด้วยความสุขไม่ต่างกัน สองเสียงประสานกันดังก้องห้องน้ำที่บ่งบอกถึงความสุขของเจ้าของยิ่งนัก

และในขณะที่ศาสตรากอดร่างบางของหญิงสาวนิ่ง แพรไหมกลับเหยียดริมฝีปากบางสวยของหล่อนเป็นรอยยิ้ม
ที่บอกความสมใจ...ทีนี้แหละ คุณช่างเป็นผู้ชายที่น่าสงสารเสียจริง...ศาสตรา!!

............................................................................................................................

แพรไหมมองเบื้องหลังของศาสตราที่กำลังเดินนำหน้าหล่อนไป ท่ามกลางบรรยากาศใกล้พลบค่ำ
ณ ริมชายหาดอันแสนสงบของเกาะมัลดิฟส์ ที่เมื่อสามวันที่แล้ว เขาได้พาหล่อนมาพักผ่อนแบบไม่ทันตั้งตัว

หญิงสาวมองแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มที่กำลังเดินนำหน้า เนื่องจากหล่อนมัวแต่ครุ่นคิดถึงเรื่องราว
ของหล่อนและเขา จนเมื่อรู้ตัวอีกที หล่อนก็ทอดฝีเท้าเดินตามหลังเขามาเสียแล้ว

แพรไหมเม้มริมฝีปากแน่น อย่างคิดไม่ตกกับสิ่งที่หล่อนจะทำหลังจากนี้ เพราะหล่อนทอดเวลามานานเกินไปแล้ว หญิงสาวคิดก่อนจะสาวเท้าตามศาสตราที่หันหลังกลับมาแล้วยื่นมือส่งให้หล่อน
แพรไหมมองมือหนานิ่ง ก่อนจะเดินไปใกล้แล้วยื่นมือบางสอดใส่มือหนา
ในขณะที่ศาสตราก็หันมาส่งยิ้มอ่อนๆให้ แล้วจูงมือบางเดินเคียงคู่กันไป

หญิงสาวมองเสี้ยวหน้าคมก็ได้แต่เสียใจในสิ่งที่หล่อนตัดสินใจจะทำลงไป ถึงแม้หล่อนจะ ‘รัก’ เขามากแค่ไหน
แต่หล่อนก็พร้อมที่จะสูญเสียมันไป เพื่ออัครวานิชจะได้กลับมาผงาดในสังคมอีกครั้ง
หล่อนจะต้องพิสูจน์ให้คุณตากับแม่ ‘เห็น’ ว่าหล่อนทำบริษัทของพ่อคืนมาอีกครั้งได้ เพื่อให้ทั้งสองคนรู้ว่า
พ่อของหล่อน ไม่ใช่คนไม่เอาไหน ที่ทำบริษัทล้มละลาย! และอีกอย่าง...
หล่อนยังไม่แน่ใจนัก ว่าศาสตราจะรักหล่อนจริง!!!

หญิงสาวเหม่อคิดถึงเรื่องต่างๆ จนลืมสังเกตไปว่า ชายหนุ่มได้หยุดเดินเสียแล้ว
ศาสตรามองหญิงสาวที่เดินตามเขาต้อยๆ ราวกับคนที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัว ชายหนุ่มมองหล่อนนิ่ง
พยายามมองหาสิ่งที่หล่อนปกปิดเขาไว้ เขารู้สึกว่าหญิงสาวเงียบขรึมลงในสองสามวันที่ผ่านมา
หรือจะพูดให้ถูกก็ต้องเป็นนับตั้งแต่หล่อนได้เจอกับมารดา!

ถึงแม้หล่อนจะทำตัวสดใส หากแต่เมื่อใดที่หล่อนเผลอตัว หล่อนก็จะกลับมาทำหน้าขรึมอีกครั้ง
ดังเช่นตอนนี้

“ศาสมองไหมทำไมคะ? หน้าไหมมีอะไรติดเหรอ?”
แพรไหมถามขึ้นพลางยกมือบางลูบไล้ใบหน้าตนเองเบาๆ อย่างพยายามหาอะไรที่ติดหน้าหล่อนอยู่

ศาสตรามองหญิงสาวที่ทำหน้าเหรอหราก่อนจะอมยิ้ม เขาพยักหน้ารับ โดยที่ไม่พูดด้วยเกรงว่าตนเองจะหลุดหัวเราะเสียก่อน

หล่อนพยายามลูบใบหน้าของตนเอง แต่ลูบเท่าไหร่ก็ไม่เจอเสียที จนชายหนุ่มต้องบอกให้หล่อนหยุดเดี๋ยวเขาหยิบออกให้

ชายหนุ่มที่มองหน้าหญิงสาวที่หลับตาพริ้มแล้วเงยหน้าให้เขา แล้วยิ้มกว้าง ก่อนจะก้มหน้าลงประทับรอยจูบแสนหวานล้ำที่ริมฝีปากบางของหญิงสาว

แพรไหมที่บัดนี้รู้ตัวแล้วว่าถูกหลอก ก็รีบผลักออกชายหนุ่มอย่างเขินอาย ศาสตรามองใบหน้าที่ตอนนี้พวงแก้มของหล่อนขึ้นสีสุกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะบอก

“ก็ความรักของผมไง...ที่ติดหน้าไหม”
ตอนนี้ไม่ใช่แค่แก้มเท่านั้นที่ขึ้นสี หากแต่ตอนนี้หล่อนรู้สึกร้อนวาบด้วยความอายและความเขิน
ผลักอกชายหนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งหนีจากบริเวณนี้ไปทันที ขณะที่ศาสตราได้แต่หัวเราะหึๆ อย่างชอบใจ
แล้ววิ่งตามหญิงสาว

............................................................................................................................

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้น ทำให้เจ้าสัวศิระเงยหน้าจากหนังสือตรงหน้าภายในของทำงานของคฤหาสน์ศิริธารา ชายกลางคนเหลือบตามองนาฬิกา ก่อนจะร้องบอกคนภายนอกนั้นให้เขามา

ชายหนุ่มผู้เข้ามาใหม่ เดินด้วยฝีเท้าเบากริบก่อนจะหยุดที่ตรงหน้าเจ้าสัวศิระ แล้วยื่นของบางสิ่งในซองเอกสารสีน้ำตาลให้ท่าน จากนั้นก็เดินออกไปโดยไม่พูดอะไร

เจ้าสัวมองซองสีน้ำตาลในมือของท่านนิ่ง ก่อนจะวางหนังสือในมือของตนเองลงกับโต๊ะทำงานตัวใหญ่
แล้วเปิดซองดึงเอกสารภายในนั้นออกอ่าน...

............................................................................................................................

คคนางค์เดินวนไปวนมาหน้าห้องทำงานของพิพัฒน์ หญิงสาวเดินวนไปมาเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ หลายครั้งที่หล่อนยกมือขึ้นแล้วทำท่าจะเคาะแต่ก็ไม่ได้เคาะ สุดท้าย เมื่อความอดทนสิ้นสุด หญิงสาวเลยตัดสินใจเคาะประตูลงไป

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

“เข้ามา”
พิพัฒน์ตะโกนบอก โดยที่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจเลยว่าเป็นใครที่เคาะประตูห้องทำงานของเขา เพราะชายหนุ่มยังคงสนใจเอกสารที่อยู่ในมือของเขามากกว่า

คคนางค์มองท่าทางของพิพัฒน์ที่ไม่ได้สนใจอะไรในตัวหล่อนเลย...ทั้งๆที่ก่อนแต่งงานกันเขาเอาใจใส่หล่อนทุกอย่าง จนหล่อนใจอ่อนยอมทิ้งศาสตราที่ดีกับหล่อนทุกอย่าง เสียแต่ตอนนั้นเขาบ้างานมากเกินไป จนละเลยที่จะเอาใจหล่อน ยิ่งช่วงนั้นประกอบกับพิพัฒน์รุกหล่อนหนัก...สุดท้าย เลยใจอ่อนยอมแต่งงานด้วย

แต่!!!
เวลาผ่านไปเพียงสองสามปี ในตอนนี้เขากลับไม่ยอมสนใจหรือเอาใจหล่อนดังเช่นแต่ก่อนเลย

Create Date : 09 สิงหาคม 2550

Last Update : 28 สิงหาคม 2550 3:38:14 น.

33 comments

Counter : 655 Pageviews.

หวัดดีค่ะ แวะเข้ามาอ่านค่ะ ยังไงขอ พาสเวิร์ด นิยายด้วยน่ะค่ะ ขอแบบครบเซ็ทอ่ะค่ะ
saitoanne@hotmail.com

โดย: saitoanne (saitoanne

) วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:14:37:03 น.

โดย: เชียร์รี่ (cheery_princess

) วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:3:39:30 น.

อะเหอ กว่าจะเม้นได้นะ

นามาอ่านละ ตามทีละหน่อยนะ อิอิ ใจเย็นๆ ค่อยๆเก็บ ว่าแต่เพลิงอารมณ์มี ใส่พาสด้วยหรอ ลึกลับไรขนาดนั้น

โดย: nana1412 IP: 124.121.71.86 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:3:42:01 น.

ตามมาจากเด็กดี ขอพาสด้วยนะ
tain_aon@hotmail.com ขอบคุณ

โดย: อ้น IP: 203.172.213.17 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:9:14:28 น.

หวัดดีค่ะ ชอบบล็อกจัง สวยดี ตามมาจากเด็กดีแต่ไหงอ่านไม่ได้อ่ะ เสียดายจัง
ยังไงถ้าจ่ายพาสเวิร์ด ขอหน่อยนะคะ
chani_jum@hotmail.com

โดย: จุ๋ม IP: 125.26.54.250 วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:20:26:39 น.

บล็อกสวยค่ะ แต่ดูโล่งๆไปนิดนะคะ เพราะติดตามมาตั้งแต่เริ่มลงเรื่อง พอจะไม่อัพต่อเลยรู้สึกว่ามันจะขาดๆไปไม่รู้ตอนจบว่าจะเป็นยังไง ยังอยากติดตามต่อค่ะ
ถ้าไม่รังเกียจขอ Password ด้วยคนจะได้ไหมคะ

narumolc_nok@hotmail.com

โดย: sesen IP: 222.123.221.139 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:28:08 น.

ตามมาจากเด็กดีเหมือนกันค่ะ ขอ password หน่อยนะคะ อยากอ่านจังเลย นะนะ

yaya_aya@hotmail.com

โดย: yaya IP: 61.7.147.122 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:16:39:31 น.

เอาด้วยค่า ขอpasswordด้วยเหมือนกัน
hui_kiku@hotmail.com

โดย: Sia•` IP: 58.9.250.115 วันที่: 9 ธันวาคม 2550 เวลา:22:43:08 น.

ตามมาอ่านต่อค่ะ อยากอ่านเรื่องที่ติด Pass ไว้จัง ขอ Pass ด้วยคนนะคะ sweet_honey_ka@hotmail.com ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: honey IP: 125.26.181.73 วันที่: 21 ธันวาคม 2550 เวลา:21:01:17 น.

ตามมาเยี่ยม

โดย: ภราดร IP: 125.25.189.84 วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:23:53:29 น.

ตามมาจากบล๊อกexteen และdek-d ค่ะขอพาสมั่งสิคะติดตามอยู่(ติดมากด้วย) เป็นกำลังใจให้ค่ะ
googgig_13@hotmail.com

โดย: googgig IP: 118.174.162.137 วันที่: 25 มีนาคม 2551 เวลา:21:22:12 น.

สวัสดีค่ะ ตามมาจากเด็กดีค่ะ
รบกวนขอ password ด้วยนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ pigloy@hotmail.com

โดย: pigloy IP: 58.9.82.186 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:13:19:22 น.

ขอpasswordด้วยคะ

bua_bijou24@hotmail.com

ขอบคุณมากๆๆๆนะค่ะ

โดย: bijou IP: 58.9.67.161 วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:16:50:24 น.

ตามมาอ่านค่ะ

ขอพาสเวิร์ดด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

obsea_8_@hotmail.com

โดย: the des IP: 61.19.199.147 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:11:22:13 น.

ขอพาสเวิดหน่อย ค๊า เพิ่งมาตามอ่านในเด็กดี

aunchanika(at)hotmail.com

ขอบคุณล่วงหน้าค่า ^^

โดย: Linly IP: 58.8.60.253 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:20:17:57 น.

ขอพาสหน่อยนะ
maparng_honey@hotmail.com
ขอบคุนล่วงน่าค่า

โดย: พ IP: 125.26.60.180 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:21:52:18 น.

ขอพาสเวิรด์ด้วยค่า

jenisda_3@hotmail.com

โดย: เจเจ IP: 165.21.155.108 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:22:13:21 น.

ขอพาสด้วยคร่ะ

na_nui_na@hotmail.com

โดย: zaii IP: 124.120.108.243 วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:21:14:05 น.

ขอพาสเวิร์ด ด้วยนะคะ อยากอ่านอ่า

bbn_bell@hotmail.com

อย่าลืมนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้ามากๆค่า

โดย: belle IP: 58.64.121.136 วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:9:09:00 น.

ดีค่า
พี่เชียร์รี่
ยังอ่านมะจบดีเรยอ่า
ไงกะขอพาสหน่อยนะค่ะ
ขอบคุงล่วงหน้าค่า

โดย: bengy IP: 118.173.219.227 วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:20:08:45 น.

bengy.fun-warn@msn.com

ทำสะสวยเรยน้า
ตัวจิงกะสวยๆๆๆ
อิอิ

โดย: bengy IP: 118.173.219.227 วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:20:43:26 น.

ตามมาจากเด็กดีเหมือนกันงับ
ขอพาส ด้วยคนเน้อT^T

Rki_no@hotmail.com

โดย: Rkino IP: 203.113.86.142 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:15:16:15 น.

สวัสดีค่ะ ตาม Blog มาจากในเด็กดี อ่านเรื่องเพลิงรัก ยังไม่จบเลยอ่ะ รบกวนขอ pass ด้วยคนนะค่ะ อิอิ..ตอนนี้ก้อกำลังติดตามเรื่องเลศร้ายฯ อยู่ค่ะ หนุกมากๆๆๆๆ

jj_wisa@hotmail.com

โดย: jj_wisa IP: 222.123.245.75 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:16:56:24 น.

ดีจ้าาา

รบกวนขอพาสหน่อยนะค่ะะ

kodomo55555@hotmail.com

ขอคุณน้าาค่ะ

โดย: kodomo55555 IP: 125.24.1.201 วันที่: 12 เมษายน 2551 เวลา:16:04:52 น.

ชอบมาก...............
ขอพาสด้วยน่ะค่ะ......
toon-owen@hotmail.com

โดย: oDDee IP: 125.26.58.225 วันที่: 17 เมษายน 2551 เวลา:10:41:47 น.

อยากอ่านเหมือนกันคร่า

ขอพาส ด้วย นะค่า

My_name_is_mint99@hotmail.com

โดย: ni 5 5 5 5 IP: 58.9.81.77 วันที่: 18 เมษายน 2551 เวลา:20:19:45 น.

ขอ password ด้วยคนค่ะ

carrot018@yahoo.com

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

โดย: da IP: 124.120.238.74 วันที่: 22 เมษายน 2551 เวลา:17:17:47 น.

หวาดดีค๊า เข้ามาทักทายอ่ะค่ะ
ขอโทษนะค่ะ คือ แบบว่าเหมือนเคยอ่านเรื่องนี้แล้วรอบนึงอ่ะค่ะจากเด็กดีแหละค่ะ
แล้วรู้สึกสนุกอ่ะ อยากอ่านอีกแบบทั้งหมดได้ม่ะค่ะ
จะต้องเข้าไปอ่านจากในไหนอ่ะค่ะ หรือจะออกมาเป็นเล่มหรือป่าวค่ะ?
ถ้าไงช่วยบอกด้วยค่ะ อยากอ่านอีกง่ะT^T

nobita_name@hotmailcom

ขอบคุณค่า^^

โดย: i-Moo IP: 124.122.203.106 วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:44:10 น.

แงงงงงง

ขอพาสด้วยคนง่า

ไม่ได้เข้าที่เด็กดีนาน

มาอีกทีก้ลบไปแล้ว

เรยไม่รุเรยว่าเปงไง

รบกวนส่งให้ด้วยนะคะ

hogwart_kus35@hotmail.com

โดย: pa iim IP: 58.8.152.157 วันที่: 4 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:08:01 น.

หวัดดีค่ะ ตามมาอ่านจากเด็กดีค่ะ สนุกมากๆๆค่ะ อยากอ่านมากๆๆๆค่ะ ขอpassword ได้มั้ยคะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ps.รักษาสุขภาพนะคะ
Martiny_sky_star@hotmail.com

โดย: prada IP: 202.149.25.225 วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:19:59:34 น.

ขอพาสอ่านด้วยคนนะคะ ตามมาจากเด็กดีค่ะ สนุกจิงๆ

อยากอ่านต่อค่ะ

holo_looloo@yahoo.com

โดย: boom IP: 124.122.204.52 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:20:04:20 น.

as_me_real@hotmail.com

ขอพาสด้วยคนนะคะ อยากอ่านต่อ พลีสสสส ~

ว่าแต่ที่ลงในบอร์ดนี้คือ ที่ตีพิมแล้วใช่รึเปล่าคะ

โดย: as_me IP: 124.121.135.51 วันที่: 26 ตุลาคม 2551 เวลา:0:20:42 น.

แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน

โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 10 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:13:28 น.