Bloggang.com : กายแก้ว : พราย ใต้สำนึก

พราย ใต้สำนึก

(เห่าหอน(inst.))

ในใจก็รู้ ก็รู้ ความรุนแรงไม่อาจแก้ไขอะไร เพียงอยากผ่อนคลาย
ฉันคงเป็นไอ้หมาถ่อย เห่าหอน
เฝ้าเห่าหอนบทเพลง แห่งสงครามในใจ แห่งสงครามในใจ

(เทวดา..สัตว์กับหมา)

เกิดมาให้พวกมึงวิจารณ์ ทำงานให้พวกมึงเหยียบย่ำเล่น
หรือเห็นกู เป็นกากเดนสังคม
ไม่มีแดกไม่ได้ขอมึงกิน ไม่ได้ปลิ้นปล้อนให้ใครชม
ถึงเหม็นเป็นอาจม กูก็คือบทเพลง
แหกปากร้องก็มาจากหัวใจข้างใน
ขบขันหวั่นไหวใครไม่ฟังก็ไป ให้ไกล ไกล ตีน
เพลงกูต่ำทำให้มึงรำคาญ กูหยาบกร้านเทียบกับใครไม่ได้
แต่มึงจะแคร์ไปทำไม อุดหูลูกมึงไว้ อย่าให้ฟัง
ทุกทุกอย่างมีในชีวิตจริง ทุกทุกสิ่งอยู่ในตัวของเรา
ชาติชั่วหรือโง่เง่า ก็ไม่เคยประณามใคร
แหกปากร้องก็มาจากหัวใจข้างใน
ขบขันหวั่นไหวใครไม่ฟังก็ไป ให้ไกล ไกล ตีน

กูเป็นสัตว์นรกร้องคร่ำครวญ มึงเป็นเทวดาสัตว์กะหมา

กูเป็นสัตว์นรกร้องคร่ำครวญ มึงเป็นเทวดาไอ้สัตว์กะหมา
กูเป็นสัตว์นรกร้องคร่ำครวญ มึงเป็นเทวดาไอ้สัตว์กะหมา
ไอ้สัตว์กะหมา

(ปลาแดก)

สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง ข่อยมีของขวัญมาฝากจากแดนอิสาน
เมืองแห่งตำนานอาหารขึ้นซื่อ บ่ต้องซื้อข่อยเอามาให้ฟรี
ไผสิเอา ไผสิเอาก็เข้ามาเด้อ ไผสิเอา ไผสิเอาไผสิเอา ก็เข้ามา เอาบ่น้องสาว
ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอาก็เข้ามาเด้อ เข้ามาเด้อหล่า
เข้ามา เข้ามาเอา เข้ามา เข้ามาเอาโลด
ปลาแดกรสแซบพุงโตโอ้นโต้น สาวน้อยสาวใหญ่ โอ้ยมักหลายหลาย
แม้แต่ผู้ซาย ก็น้ำลายหก บ่สกปรก ข่อยเอามาให้ฟรี
ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอา ก็เข้ามา ไผสิเอา ไผสิเอาไ ผสิเอา ก็เข้ามาเด้อ
เข้ามาเอาเด้อหล่า ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอา ก็เข้ามาเอา ปลาแดกรสแซ่บหลายเด้อ
เอาบ่ เอาบ่ เอาบ่ เอาโลด
อย่าดูถูกหมู่เฮาคนไทยอิสาน เอาบ่ปลาแดกรสแซ่บ เอาบ่น้ำใจจากคนอิสาน
ไผสิเอา เอาบ่ ไผสิเอา เอาบ่ ไผสิเอา เอาบ่ ไผสิเอา เอาบ่
ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอาก็เข้ามาเด้อ ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอาก็เข้ามาเด้อ
ไผสิเอา ไผสิเอา ไผสิเอาก็เข้ามาเด้อ ทั้งน้ำใจทั้งปลาแดก
โอ้ยเอาบ่ เอาบ่ เอาบ่ เอาโลด

(อยาก)

อยากจะตอบพวกคุณหล่ะผมเบื่อเหลือทน
หากคุณเป็นคนไทยจนจนแล้วคุณต้องทนต่อไป
กับไอ้เกมการเมืองไอ้เรื่องทุเรศฉิบหาย ไม่รู้จะอยู่ข้างใคร ใครรู้ช่วยบอกที
อยากจะอยู่กับรัฐบาลก็พาลจะลืมตัว อยากจะอยู่ต่างขั้วก็กลัวอาจผิดไป
ก็หัวใจมันอยากมีประชาธิปไตย จะให้ทำยังไงใครรู้ช่วยบอกที
อยากจะทำตัวเบลอๆ ไม่เจอกับความจริง เป็นคนไทยที่ไม่ต้องสุงสิงกับใคร
เมา เมา สบาย เมา ไม่ต้องเล่นการเมือง
เบื่อเหลือเกินเกิดเป็นประชาชนตาดำๆ ไม่รู้จะทำยังไง
เหม็นเสียจนรำคาญ จะพาลเป็นบ้าตาย เพียงเพราะอยากเป็นคนไทยที่ดี
อยากเล่นละครน้ำเน่าที่เขาชอบดูกัน อยู่ข้างนางเอกทั้งวันไม่ต้องทำอะไร
แต่หัวใจฉันมีประชาธิปไตย จะให้ทำยังไงใครรู้ช่วยบอกที
เบื่อเหลือเกินเกิดเป็นประชาชนตาดำๆ ไม่รู้จะทำยังไง
เหม็นเสียจนรำคาญ จะพาลเป็นบ้าตาย เพียงอยากเป็นคนไทยที่ดี

(ชักว่าว)

“เอ่อ มีคนในที่นี้เห็นผมเป็นคนลามกบ้างไหมครับ เอ่อ แต่มีคนส่วนหนึ่งเค้าเห็นผมเป็นคนลามก เพราะว่า เพราะว่าผมแก้ผ้าถ่ายรูป เพราะว่าผมแต่งเพลงให้คนอื่นที่เกี่ยวกับการ มันสองแง่สองง่าม ผม ผมคิดว่า ผมจะไม่แก้ตัว แต่ผมจะร้องเพลงนั้นให้คุณฟัง
คุณเคยชักว่าวเปล่า”
อยากพาน้องไปสนามหลวงอากาศแสนดีลมเย็นสบาย
สนามหญ้าสีเขียวชุ่มชื่นนักเชียวเรามาเกี่ยวก้อยกันไป
บนท้องฟ้าหลากสีสายป่านมากมีคลอเคลียกันใหญ่
รักพี่บอกว่ารักพี่บอกว่ารักพี่บอกรักพี่บอกว่าชวนน้องไปชักว่าว

พี่เล่นว่าวจุฬาส่วนน้องยาเล่นปักเป้า พี่เล่นว่าวจุฬาส่วนน้องยาเล่นปักเป้า
พี่เล่นว่าวจุฬาส่วนน้องยาเล่นปักเป้า พี่เล่นว่าวจุฬาส่วนน้องยาเล่นปักเป้า

ว่าวพี่ตัวใหญ่ค่อยๆขึ้นไป ติดลมบนสบาย ว่าวน้องเป็นว่าวเด็กเป็นว่าวตัวเล็กพี่ต้องเช็คสาย
ก่อนจะขึ้นน้องต้องรีบชักอย่าให้เสียหลักเดี๋ยวจะหกล้มได้
ชักพี่บอกว่าชักพี่บอกว่าชักพี่บอกว่าชักพี่บอกว่าจวนแล้วน้องเร็วเข้า

ตั้งแต่โบราณกาลเหาะเหินอยู่บนฟ้า ล่ำลือกันหนักหนาสักวันจะบินได้
คุณอาจไม่เคยสนุกกับกีฬาแบบไทยๆ บอกหน่อยได้ไหม ว่าเคยหรือไม่เคย
คุณเคยชักว่าวไหม คุณเคยชักว่าวหรือเปล่า

(ดาววิปลาส)

ในจักรวาลเฝ้ามองหาใครไม่เห็น หรือทางช้างเผือกมีเพียงกลุ่มควันอันสับสน
บนฟากฟ้า ดารามากมายวกวน แต่ไม่มีดาวดวงใดฉายแสงมาเพื่อฉัน
รู้ว่าต่ำต้อยจึงเฝ้าคอยว่าสักวัน
บ้า หลับตาพาไป ถึงดาววิปลาสอันแสนไกลไม่มีใครเห็น
บ้า หลับตาร้องไห้ อยู่กับความเหงาอยู่กับความมืดเฝ้ารอคอย
ใครในความมืดอาจมีชีวิตเหมือนฉัน ให้แสงจากแววตา สะท้อนหากันและกัน
แม้เป็นเพียงคนแปลกหน้า เราก็ต่างมีความฝัน อาจไม่ยิ่งใหญ่ อาจไม่เหมือนใคร
ถึงจะต่ำต้อยก็เฝ้าคอยว่าสักวัน
บ้า หลับตาพาไป ถึงดาววิปลาสอันแสนไกลไม่มีใครเห็น
บ้า หลับตาร้องไห้ อยู่กับความเหงาอยู่กับความมืดเฝ้ารอคอย
ใคร เหมือนเรา เฝ้ารอ ใคร ใคร โอ้ใคร อือ ใคร ใคร
ในสังคม หาความจริงใจไม่เจอ หรือฉันละเมอ หรือฉันเพ้อจนสับสน
ความรู้สึก เบื่อหน่ายมากมายเหลือทน
ไม่อยากลืมตา ไม่อยากเห็นคนมากมาย
หลับตา ร้องหาใครสักคน เป็นเพื่อนตาย

(กูมันเลว!)

ถามตัวเองว่าเลวไหม ถามตัวเองว่าระยำเท่าใด
ถามตัวเองสักครั้งละอายใจไหม ที่เอาเปรียบคน
ถามตัวเองว่าบาปไหม ถามตัวเองว่าทำชั่วเพื่อใคร
ถามตัวเองสักครั้งละอายใจไหมมีความสุขใดที่เหยียดหยามคน
ธรรมชาติของสัตว์ คำตอบนั้นล่องลอย
ธรรมชาติของสัตว์ คำตอบคงล่องลอย
เลว เลว เรามันเลว เรามันเลว เรามันเลว เรามันเลว

(เสรีภาพข้างถนน)

ฉันมันชั่วพลัดหลงอยู่บนสวรรค์ ที่ที่มีแต่คนดีทั้งนั้น
หลับตาฝันถึงเธอร้องไห้เมื่อฉันตาย
ฉันมันคนบ้าไม่มีใครรักษา บ้าที่เสรี จะบินให้ถึงฟ้า
กางปีกแห่งความฝัน ความฝันที่สอนว่า สิทธิคนเรา มีเท่ากัน
เสียงใครคือเสียงสวรรค์ เสียงลั่นไก เพื่อใคร เพื่อใคร

ฉันมันคนโง่ถูกล้อมด้วยลวดหนาม ปิดหูปิดตาปิดปากปิดทาง
ทางแห่งเสรี พลีด้วยหัวใจ ฉันมันคนไทยถูกยิงตายข้างถนน
อยากจุดประกายให้เธอต่อสู้ด้วยคน
ต่อสู้เพื่อตัวเธอต่อสู้เพื่อทุกคน บนความเป็นไทยของเรา

เสียงใครคือเสียงสวรรค์ เสียงลั่นไก เพื่อใคร เพื่อใคร เพื่อใคร

(ตัณหา)

นับวัน จะหยาบคาย ยิ่งกว่า ใจคน นับคืน อันสับสน แผดแต่เสียงชั่วร้าย
ใต้จิตใจ ใฝ่ต่ำ ทำให้ทุรนทุราย
ตัญหา ชักนำ ลวงให้กามมันมา ความต้องการมากมาย หลอกให้หลงทาง
จุดหมาย อยู่ไหน ชีวิต ไม่มีใครบอก เสพแต่สิ่งลวงหลอก สมสู่กับเธอจึงเลวร้าย
สุดเสเสร้ง หัวเราะแข่ง ความระทมมากมาย
ตัญหา ชักนำ ลวงให้กามมันมา ความต้องการมากมาย หลอกให้หลงทาง
ทุกครั้งที่เสพยา ดูเหมือนโลกช่างสวยงาม
ดูเหมือนเป็นความสุขที่ฉันไขว่คว้าต้องการ
แต่พอได้มันมา เสียงหัวเราะและแววตาของมัน ช่างดูถูกและเหยียดหยาม
จิตใจของฉัน รู้สึกตกต่ำ และไร้ค่าเหลือเกิน
ตัญหา ชักนำ ลวงให้กามมันมา ความต้องการมากมาย หลอกให้หลงทาง

(วิญญาณน้อย)

สิ้นหวัง ฝังใจ ชีวิตทั้งชีวิต ทำไปได้อย่างไร ดูโหดร้าย แม้เลือดเนื้อ จำผลักใส
ดั่งใบไม้ ร่วงโรย ร่ำไห้ เมื่อโลกนี้ เธอยัง ไม่เข้าใจ
โอ้เธอ หนุ่มสาว ชีวิตเธอ เธอเลือกเองใช่ไหม หากความรัก ยังไม่พร้อมจงตัดใจ
เมื่อพลาดพลั้ง จงเรียนรู้ความเสียใจ เพราะพรุ่งนี้ยังมีวันสดใส
วิญญาณน้อยๆ ล่องลอยอยู่ไหน วิญญาณน้อยๆ ล่องลอยอยู่ที่ใด
วิญญาณน้อยๆ ล่องลอยอยู่ไหน วิญญาณน้อยๆ ล่องลอยอยู่ที่ใด
แม่จ๋า อย่าเสียใจ

( ดินแดนแห่งจินตการ)

มีเรื่องเล่าขานในอนาคต ซึ่งฉันและเธอจะร่วมเดินทางไปด้วยกัน
ในดินแดนที่จะไม่มีสิ่งใดถูกหรือผิด เลวหรือดี
ไม่มีกฎเกณฑ์ของใครที่ต้องปฏิบัติตาม หรือคอยบังคับ
บนเส้นทางที่ท้าทายต่อความคิด ความรู้สึก และความสามารถของมนุษยชาติ
การเดินทางซึ่งฉันและเธอ จะรู้สึกถึงพลังของอิสระภาพ อันยิ่งใหญ่ไพศาล
หลับตาลง ปล่อยให้วิญญาณฉันและเธอ ผ่านความกลัวทั้งหลาย
ผ่านความตาย ซึ่งฉุดกระชากแม้แต่เหล่าศาสดา
กางปีกที่เราไม่เคยคิดว่ามี พาเราบินผ่านนิพพาน และชีวิตนิรันดร์
ปีกคู่ที่เธอสร้างด้วยตัวเอง แข็งแรงด้วยความรัก
และความเข้าใจ ในตัวตนของเธอเอง
และเมื่อใดก็ตาม ที่เธออยู่บนฟากฟ้าหนึ่งแห่งอนาคตการ
เธอจะนึกถึงฉัน ผู้ยังคงคอยบอกเล่าเรื่องราวแก่ลูกหลานเธอ
อีกครั้งหนึ่งเหมือนที่เคยบอกกล่าวแก่เธอ จากอดีตกาลอันแสนไกล

คลิ๊กเพื่อกลับสู่สารบัญเพลงพราย

Create Date : 20 มกราคม 2550

Last Update : 14 ตุลาคม 2553 9:18:17 น.

10 comments

Counter : 4903 Pageviews.