|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ส่งน้องนิลไปสวรรค์แล้ว...
น้องหมาตัวน้อย ๆ ของเรา.. อุ้มมาจากสวนจตุจักร.. เพราะแววตาวิงวอนให้พากลับบ้านด้วย.. วันที่ 31 ธันวาคม 2538 ด้วยอายุเพียง 2 เดือนของเค้า.. ตัวก้อตุ้ยนุ้ยเชียว.. ขาเบ้อเริ่มเลย..สงสัยเหมือนกันว่าโตแล้วจะตัวหย่ายยย.. ดังคาด... 8 ปีให้หลัง.. น้ำหนักขึ้นไปถึง 32 โล... เจ็บไข้ได้ป่วยมีแค่ ท้องเสีย เพราะชอบกินของที่เค้าทิ้งเวลาออกไปนอกบ้าน.. ทั้งที่ในบ้าน ก้อมีของกินดีๆ .. เรายังคิดเลย... อยากให้เค้าอายุยืน ๆ อยู่กับเราอีกซัก 10 ปี.. แล้วมันก้อเป็นไปไม่ได้.. เมื่อเค้า 12 ขวบกับ6 เดือน.. ฝนตกหนักหลายวัน บ้านเราอยู่ตกกว่าถนน ฝนตกน้ำก้อท่วม.. อาการชื้นเค้าเริ่มไม่สบาย.. ไปหาหมอที่โรงบาลสัตว์เล็กจุฬาวันที่ 1 พค. เราหยุดงานพอดี.. หลังจากนั้นวันเสาร์ 3 พค. เราพาเค้าไปอีกเพื่อเอกซเรย์.. ห้องเอกซเรย์จะปิดตอน 11 โมงเช้า... ผลการเอกซเรย์ มีน้ำในปอด หัวใจข้างขวาโต และหลอดลมอักเสบ... ส่วนผลเลือดเข้าขั้นดี.. ไม่มีปัญหาเลยแต่อย่างใด.. หมอบอกให้ค่อย ๆ รักษาตามอาการ. เพราะว่าอายุมากแล้ว.. เริ่มรักษาเรื่องไอ.. และน้ำในปอด.. หมอให้ยา.. อาการก้อเริ่มดีขึ้นแต่ยังไอ.. เลยพาไปอีกอาทิตย์หนึ่ง.. หมอฉีดยาให้อีกเข็ม... อาทิตย์ถัดมา.. เค้าหายไอ.. เหมือนจะดีขึ้นมาก.. แล้วถัดมา.. อีกสัปดาห์.. เค้าเริ่มไม่ค่อยทานข้าว.. ทานวันเว้นสองวัน.. เปลี่ยนอาหารก้อแล้ว.. ทำทุกอย่าง อาหารที่ชอบ... เค้าทานเอาใจเรานิดหน่อย.. แล้วก้อไม่ทาน.. น้ำหนักเริ่มลดลง.. ตัวผอมมาเท่ากับหมาปกติ.. (ก่อนหน้านี้มันเป็นหมาอ้วน ..) เริ่มมีกลิ่นเมื่อหายใจ.. เราเป็นคนเดียวที่รู้ เพราะว่าดมกันไปมาทุกครั้งที่เจอหน้ากัน.. หลังจากนั้นเรากับแม่คิดว่าต้องหาหมอ.. แต่ยังไม่ว่างกันซักวัน.. ผลัดวันนั้นผลัดวันนี้..
จนมาถึง2สัปดาห์.... วันอาทิตย์ที่ 15 มิถุนายน...2551 แม่โทรหาเรา.. เค้าดูอาการไม่ค่อยดีนะ.. พาไปหาหมอกันเถอะ.. เรารีบขับรถมาหาแม่ เพียง 15 นาทีด้วยระยะทาง 32 กิโล.. เอาเค้าขึ้นรถ.. ตอนทุ่มกว่า ๆ รถหน้าสยามยังติดขัดรถเยอะ. เค้าหายใจหอบ ๆๆ ในรถจนเหมือนจะไม่ไหว.. เรารีบโทรไปบอกโรงบาลว่าจะมีน้องหมาหายใจไม่ค่อยออกไป.. เด๋วนี้.. กว่าจะถึงโรงบาลตั้ง 10 กว่านาที.. ใจคอเราไม่ดีเลย...
จอดรถปั๊บ .. บอกเค้าว่า.. ลงนะ..นิล.. เด๋วหาหมอ เด๋วก้อหายนะ.. เค้าก้อลงและเดินตามมา.. เดินไปได้แค่ไม่กี่เมตร.. เค้าล้มลง.. ชัก.. เรารีบวิ่งไปเอารถเข็นซึ่งอยู่ถัดไปอีกตั้ง 2 ตึก.. มาเร็วแค่ไหนก้อไม่ทัน.. หมอวิ่งมาจากห้องฉุกเฉิน.. เรากับหมออุ้มขึ้นรถเข็น..เข้าห้องฉุกเฉินไป.. เค้ายังหายใจนะ.. แต่มันเบามาก.. เรายังเห็นเค้าพยายามมีชีวิตอย่างเต็มที.. แล้วลิ้นก้อเริ่มห้อย.. ซีดจนเหมือนกระดาษ.. เรารู้แล้ว.. เค้าไปแน่.. หมอปั๊ม ๆๆๆ หัวใจ.. ฉีดยา 2 เข็ม พยายามช่วยเต็มที่.. เราร้องไห้เลย.. สงสารเค้ามาก.. แต่ก้อลูบหัวเค้า.. ไม่เป็นไรนะ.. ไม่เป็นไร... แม่บอกให้เค้าไปที่ที่ดี ๆ อยู่ข้าง ๆ ... หมอบอกว่าช่วยเต็มที่แล้ว เค้าหัวใจวายเฉียบพลัน.. เราก้อเข้าใจ.. ในที่สุดเค้าก้อจากไป.. 12 ปีกว่าที่กอดกัน.. ไม่มีเค้าให้กอดอีกแล้ว.. เพื่อนที่คอยเรากลับบ้านทุกวัน.. ไม่ว่าจะดึกดื่นแค่ไหน... พร้อมต้อนรับเราเสมอ... คอยอยู่เป็นเพื่อนเรา..ในยามทุกข์และยามสุข.. เค้าไปแล้ว.. เราแสนเสียใจ.. และแม่บอกว่าจะเอาเค้าไปฝั่งที่บ้าน เค้าเป็นหัวใจของบ้านเรา.. ทุกคนในบ้านต่างรักเค้า.. บอกได้คำเดียว.. เสียใจ...
Create Date : 26 มิถุนายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 26 มิถุนายน 2551 16:35:19 น. |
Counter : 401 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: tempopo 26 มิถุนายน 2551 18:08:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: NuHring 26 มิถุนายน 2551 18:29:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินมินเองเจ้าค่ะ (nardlada ) 27 มิถุนายน 2551 13:14:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เสีย ใจ ด้วย ก้าบบ