นั่งปลดปล่อยความคิด ไปกับลมกับฟ้า ให้ใจที่มันอ่อนไหว จากความรัก ได้พักผ่อนคลายเสียบ้าง จะได้ไตร่ตรองดูให้ดี สิ่งที่อยู่ในใจคั่งค้าง ฉันควรทำอย่างไรกับรักที่ไม่มีทาง ...อยากรู้ว่าจะมีใครไหม ที่มีความรักแล้วต้องเก็บเอาไว้ และเมื่อได้พบทีไร ถึงแม้ดีใจ ก็ต้องฝืนทำตัวเหินห่าง ทั้งที่หัวใจอยากบอก แต่ก็ดูเหมือนมีอะไรมาขวาง จะต้องทำอย่างไรกับรักที่ไม่มีหนทาง... แม้จะรักเธอเท่าไหร่ ฉันก็ต้องคอยบังคับใจฉันให้เหินห่าง ทั้งที่ใจตัวเอง อยากระบายให้เธอรู้บ้าง และเธอสูงเกินจะใฝ่ เธอคงจะไม่สนใจในคนข้างล่าง ที่เขาเฝ้ามองอยู่ ถึงแม้ไม่มีความหวัง...ก็ได้แค่มองดู เพราะเขาทำได้เท่านั้น...
...ก็มีความสุขแล้วล่ะ