|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
....วันเปิดเทอม...
....กลับมาแล้วค๊าตามคำเรียกร้องโฮะๆๆๆ วันนี้จะมาเล่าเรื่องวันเปิดเรียนวันแรกของป้าให้ฟังกันน่ะค๊า เนื่องจากที่ได้เกริ่นไว้แล้วว่าป้ามาถึงที่นี่ก่อนเปิดเรียนแค่ 3 วัน แล้วพี่ที่ป้ามาพักด้วยก้อไม่มีเวลาพาป้าไปไหนสักเท่าไหร่ เพราะว่าพี่เค้าต้องทำงาน.....
....หลังจากที่พี่เค้าอธิบายทางให้ป้าเป็นที่เรียบร้อย คืนนั้นป้าก็นอนหลับไปด้วยความตื่นเต้น เนื่องจากว่าพรุ่งนี้ยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะเป็นงัยบ้าง กริ๊ง.....กริ๊ง...เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นป้ารีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวที่จะไปเรียน ที่พักของป้าเป็นอพาตเม้นต์ 4 ชั้น มี 2 ห้องนอน ป้าอยู่ชั้นแรกเลยค๊า ระยะทางจากบ้านห่างจากสถานีรถไฟใช้เวลาเดินประมาณ 10 นาทีค๊า สองข้างทางก้อเป็นบ้านคนเสียส่วนใหญ่ มีสถานีตำรวจ อยู่ใกล้ๆ ถนนใหญ่ แล้วก็มีสถานรับเลี้ยงเด็กอยู่ใกล้ๆกัน คนที่นี่ส่วนใหญ่ก็พึ่งเจ้ารถไฟนี่แหละค๊า ค่ารถของป้าก็ตกอาทิตย์ละ 31 เหรียญ ((ประมาณ 900 กว่าบาท)) ป้าซื้อตั๋ว แบบWeekly Ticket ใช้กี่ครั้งก็ได้ภายใน 1 อาทิตย์ รถไฟที่นี่เป็นอะไรที่ตรงเวลามาก ถ้าตกรถไฟก็ต้องรอรอบต่อไปซึ่งก็นานพอสมควร ระยะทางจากบ้านไปโรงเรียนใช้เวลาประมาณ 1 ชม. วันแรกเป็นอะไรที่เอ๋อ..มากๆเนื่องจากป้าลงผิดสถานีค๊าคู๊ณณณ ดันลงเลยไปหนี่งป้าย ซึ่งต้องเดินย้อนกลับมาซึ่งคิดดูน่ะค๊า ว่ากะเหรี่ยงที่น่าสงสารอย่างป้าพึ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกจะเป็นยังไง เอิ๊กสสสสสสสสสสส หลังจากที่มั่วเดินอยู่นาน สวรรค์ทรงโปรด...โอ้....เจอแล้วค๊าตึกเรียนของป้า หลังจากนั้นป้ารีบใส่เกียร์หมาขึ้นตึกทันที วันแรกเค้าก็มีการปฐมนิเทศ แล้วก็สอบเลือกชั้นกัน ก็เป็นข้อสอบ ฟัง อ่าน เขียน แล้วก็พูด หลังจากนั้นก็ปล่อยกับบ้านค๊า แต่ว่า...ป้ายังไม่กลับหรอกค๊าบ้าน ไหนๆมาทั้งทีก็ต้องเดินสำรวจในเมืองสักหน่อยๆโฮะๆๆๆ ป้าโชคดีที่เจอรุ่นพี่เก่าที่มหาวิทยาลัยซึ่งมาเรียนที่นี่ พี่เค้าก็ใจดีพาป้าไปเปิดหูเปิดตา พี่เค้าบอกว่าอยู่ที่นี่ต้องหัดเดินให้เก่ง ตอนแรกก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแต่ตอนนี้ป้ารู้ซึ้งแล้วค๊า พี่เค้าเล่าว่ามาที่นี่ใหม่ๆไม่กล้าซื้อบุหรี่สูบเลยค๊า เนื่องจากแพงมาก((เป็นการเลิกไปในตัว เอิ๊กสสสส)) แต่ทำงัยได้ละค๊าก็คนมันติดแล้วพี่เค้าบอก อยู่นานๆเข้าเลยคิดว่าช่างมันฟระ ดีกว่าอยากแล้วไม่ได้สูบ เอิ๊กสสสสสสสสส ((เจริญล่ะพี่ช้านน)) วันนั้นกว่าจะกลับบ้านก็เย็นเหมือนกัน พี่ที่บ้านก็ลุ้นกันแทบแย่ว่า มันจะหาทางกลับบ้านถูกไหมเนี้ยยยยย วันแรกก็ผ่านพ้นไปด้วยดี เอาละได้เวลาเข้านอนเก็บแรงไว้เตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้แล้วล่ะ....
....เอาไว้ป้าจะมาทยอยลงไว้ให้อ่านก็แล้วกันน้าหลาน โฮะๆๆๆๆๆ....
Create Date : 27 สิงหาคม 2549 |
Last Update : 27 สิงหาคม 2549 15:35:01 น. |
|
3 comments
|
Counter : 637 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ดะ...ดะ...ดะ....เดยย IP: 203.188.40.42 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:15:44:20 น. |
|
|
|
โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:15:48:16 น. |
|
|
|
โดย: ใน IP: 61.47.96.210 วันที่: 12 กันยายน 2549 เวลา:9:22:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
....ความรักก็เปรียบเสมือนการเดินทาง ที่สักวันหนึ่งมันก็ต้องมีจุดสิ้นสุด บางคนสามารถหาจุดหมายของตัวเองได้เร็ว ในขณะที่บางคนอาจจะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตในการตามหาสิ่งนั้น......
|
|
|
|
|
|
|
........55555555 คุณป้า ขำมาก ก๊อง มากด้วย 55555
อ่านแล้วขำชมัดเลย แต่ ดีนะ ที่ คุณป้าเพียรเดินสำรวจอ่ะ
แล้วคุณป้า อยู่ห้องไหนล่ะ หลานว่า ค่า รถไฟ แพงมากเลยอ่ะ 7 วัน 900 ก่าบาท ไปกลับด้วยเปล่าคะ
อย่างนี้ เดือน 1 ก็ ตั้ง เกือบ 2 พันแหน่ะคุณป้า ขา อย่างเรา อ่ะ ม่ะมี ทางไปเหยียบได้แน่เลย โอ๊วววว นี่เหรอ อ้ายเดียร์ 5555