Group Blog |
ย้อนรอยอดีต1 อันที่จริงตอนแรกคลอด(อุแม่เจ้า ย้อนขนาด) บีก็น้ำหนักพอๆกับเด็กๆอื่นๆ น้ำหนักตัว 2,800กรัม แต่หลังจากนั้นก็เริ่มสะสมความพองขึ้นมาเรื่อยๆ ที่อ้วนจริงๆก็อายุประมาณ5-6ขวบ ใช่ คุณดูไม่ผิดหรอก 5-6ขวบ ค่านิยมสมัยนั้นเด็กอวบอ้วนดูน่ารักดี แก้มยุ้ยๆ ประกอบกับตอนเล็กๆนั้นฐานะที่บ้านปานกลางค่อนข้างมาทางดี ถ้าใครที่เกิดทันหรือพอรู้ประวัติจะรู้ว่าห้างที่ชื่อดังสมัยนั้นคือ ห้างไทยไดมารุ มีสินค้าจากญี่ปุ่นนำเข้าหลายอย่าง และแน่นอนที่สุดที่จะไม่มีขาย เสียไม่ได้คือ ขนม!!! และขนมที่บีโปรดปรานมากเป็นพิเศษคือ ชอกโกแลตค่ะ กินมันทุกแบบ แบบแท่ง แบบเหรียญ เป็นเม็ดๆ(แบบM&Mสมัยนี้)ในกล่องทรงกระบอก อิฉันถือติดมือแล้วกระดกกินเข้าไปค่ะ ไม่ได้หยิบเป็นเม็ดๆ แต่ใช้กรอกเข้าปาก ทีนึงๆก็พอที่จะเคี้ยวได้โดยไม่กระเด็นออกจากปาก กล่องขนาดเล็กอิฉันเมินค่ะ กระดก2ทีก็หมดกล่องแล้ว อย่างอิฉันกินทีต้องไซด์จัมโบ้เท่านั้น นอกจากขนมที่กินไม่อั้น อาหารโปรดของอิฉัน(ขณะนั้นนะค้า)ก็ล้วนแล้วแต่อุดมไขมันทั้งนั้น ของโปรดสุดคือกากหมูผัดน้ำตาล สมัยนั้นไม่มีน้ำมันพืชเป็นขวดๆขายอย่างปัจจุบัน เวลาจะทำกับข้าวต้องซื้อมันหมูแล้วมาเจียวเอาน้ำมัน ผลิตผลที่เหลือคือกากหมูอันแสนอร่อย ลำพังกากหมูที่เจียวใหม่ๆโรยเกลือนิดหน่อยก็อร่อยแล้ว แต่คุณยายแม่ครัวที่บ้านมีเมนูเพิ่มเติมความอร่อยขึ้นไปอีก ด้วยการนำกากหมูไปผัดกับน้ำตาลปี๊บที่เคี่ยวแล้ว คุณเอ้ย วันไหนมีเมนูนี้อิฉันกินข้าวแหกหม้อแหกไห ขอบอก เมนูโปรดอื่นๆของอิฉันก็อยู่ในจำพวกเพิ่มห่วงยางให้รอบเอวทั้งนั้นคุณขา ต้มข่าไก่เอย ไข่เจียวหมูสับ หมูทอดกระเทียม หนังไก่ทอด ขาหมู(หนังนะคะ อนุญาตให้มีเนื้อแซมเล็กน้อย ไม่ค่อยชอบเนื้อค่ะเพราะติดฟัน) แกงมัสมั่นเนื้อ แกงเขียวหวานเนื้อ เนื้อทอด(แน่นอนค่ะ มันเนื้ออร่อยที่ซู้ด) แต่นอกเหนือจากที่ชอบกินของมันๆทอดๆแล้ว นิสัยดีเพียงอย่างเดียวที่อิฉันได้มาคือ อิฉันกินผักได้ ซึ่งต่างจากพี่ชายที่ไม่กินผักเลย แต่อย่างว่าหล่ะค่ะ ถึงกินได้ แต่ระหว่างเนื้อสัตว์ มันสัตว์กับผัก อิฉันจะเลือกอะไรหล่ะค่ะคุณขา เนื้อสิค่ะชนะเลิศ แหม ตอนแรกนึกว่าจะไม่ยาวพอเอาเข้าจริงๆยาวแฮะ ขอยกยอดต่อคราวต่อไปนะคะ คุณผู้อ่านที่รัก ครั้งหน้าเรามาว่าด้วยเรื่องของหวานกันนะคะ โปรดติดตามนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันค่ะ |
Link |