พฤษภาคม 2556

 
 
 
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
เส้นทางที่ผ่านมา2
ได้เกริ่นนำเรื่องการลดความอ้วนมาบ้างแล้ว ไปต่อกันเลยค่ะ 
ตอนสมัยม.ปลาย น้ำหนักตัวจะอยู่ที่70กิโลกรัม ที่จำได้เพราะที่บ้านเคยให้ไปสอบพยาบาลซึ่งกำหนดเกณฑ์ว่าน้ำหนักต้องไม่เกิน70 ซึ่งเราไปสมัครแบบพอดีเป๊ะ(แต่ก็สอบไม่ติดพยาบาลนะคะ) เลยได้ไปใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยกับเด็กมัธยมต่างกันอย่างสิ้นเชิง วันไหนมีเรียนก็ไปเรียน ไม่มีเรียนคือว่าง อิฉันก็ใช้ชีวิตแบบนั้น บางครั้งมีเรียนเช้าจะเรียนอีกทีก็บ่าย ระหว่างนั้นจะทำอะไรหล่ะค่ะ กินสิค่ะพี่น้อง บางทีเพิ่งเดินออกมาจากโรงอาหาร เพื่อนเพิ่งมาถึง เฮ้ย!ยังไม่ได้กินไรเลย ไปนั่งเป็นเพื่อนหน่อย เอา ก็ไปค่ะ ไปแล้วจะไปนั่งมองเพื่อนกินเหรอค่ะ ก็ต้องกินอะไรบ้าง ไอ้อะไรที่ว่าก็เป็นของว่างเช่นลูกชิ้นทอด ขนมปังหน้าหมู โตเกียว ขนมเค้กบ้าง ขนมไทยใส่น้ำแข็ง น้ำหวาน ฯลฯ ชื่อเป็นของว่าง แต่แคลลอรี่นี่เปี่ยมค่ะ
     ใช้ชีวิตอย่างนั้นได้1-2ปี น้ำหนักก็ค่อยๆขึ้นจนกลายเป็น80กว่าๆจำตัวเลขที่แน่นอนไม่ได้ ก็เริ่มคิดถึงการลดน้ำหนักอีกครั้ง ในเมื่อไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลรัฐฯไม่สำเร็จ ชีวิตก็เริ่มเบนไปทางที่ผิด คือไปลดที่คลินิก(จริงๆ ตอนที่ไปเค้าเปลี่ยนเป็นโรงพยาบาลแล้วหล่ะ แต่ขนาดพื้นที่เล็กมาก เหมือนคลินิกเลย)ชื่อดัง ชนิดที่ว่าสมัยนั้น ถ้าเป็นเรื่องลดความอ้วนต้องที่นี่ และนี่คือความผิดพลาดก้าวแรก
       ไปถึงก็ทำประวัติชั่งน้ำหนัก วัดความดัน นั่งรอพบหมอ เจอหมอๆก็บอกน้ำหนักเยอะนะ(เออ!สิ ไม่งั้นจะมาหาหมอเหรอ) ให้กินยานะ ผลไม้ให้กินได้แค่ ชมพู่กับฝรั่งแต่ห้ามจิ้มน้ำตาลหรือพริกกะเกลือนะ เสร็จแล้วไปนั่งรอจ่ายตังค์ รับยากลับบ้านได้ เราก็กินยาที่หมอให้ โอ้แม่เจ้า กินเข้าไปแล้วเหมือนอิ่มทิพย์เลยค่ะ ไม่อยากกินอะไร ปากคอขมไปหมด กินอะไรนิดนึงก็อิ่ม ระยะเวลาแค่สองสัปดาห์แรกลดไป6กิโลกรัม ครั้งต่อๆมาเหมือนจะไม่ได้พบหมออ่ะค่ะ แค่ยื่นบัตรบอกว่ามารับยา เขาก็จะให้ชั่งน้ำหนัก วัดความดันแล้วก็จ่ายตังค์รับยา หลังๆน้ำหนักเริ่มลดช้า ลดจนได้น้ำหนัก68-69กิโล ไม่ค่อยลงอีก ก็ส่งไปพบหมอ พอพบหมอๆจะปรับยาให้ เลยบอกหมอไปว่าขอหยุดก่อน ขอพักก่อนแล้วค่อยกลับมาลดใหม่ หมอก็โอเคค่ะให้ยาหยุดมาทาน
               เพราะเราลดด้วยยา เราไม่รู้ว่ายาไปทำปฏิกิริยาอะไร แต่เราไม่ได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินอะไรเลย แค่ช่วงที่กินยา มันทำให้เรากินไม่ได้ พอหลังจากหยุดยา  เราก็ใช้ชีวิตของเราไปตามปกติ กินได้ปกติ กินตามปกติ ทีนี้แหละค่ะ จากลดเหลือปลายๆหกสิบ น้ำหนักก็ค่อยๆไต่มาเรื่อยๆจนหนัก90กว่ากิโล สยองดีไหมหล่ะค่ะ ลดไปสิบ ได้กลับมายี่สิบ เฮ้อ!!!!!!!!!!!ขอพักไปถอนหายใจก่อนนะคะ แล้วมาว่ากันต่อค่ะ



Create Date : 01 พฤษภาคม 2556
Last Update : 1 พฤษภาคม 2556 11:53:38 น.
Counter : 499 Pageviews.

1 comments
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: ดินสอสีม่วง วันที่: 4 พฤษภาคม 2556 เวลา:8:29:06 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

beoni
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]