Bloggang.com : rabbitjumps : กว่าจะมาเป็นช้างเร่ร่อน‏

กว่าจะมาเป็นช้างเร่ร่อน‏

ทำอย่างไรให้ผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบต่อการทารุณกรรมช้างป่าเหล่านี้มีจิตสำนึกถึงสัตว์ร่วมโลกคู่บุญบารมีของแผ่นดินไม่ต้องมาถูกทรมานอย่างไร้ความปราณีเพื่อประโยชน์ของธุรกิจท่องเที่ยวหรือนายทุนบางกลุ่มเท่านั้นหรือ?

โดยปกติแล้ว พรานที่ล่าสัตว์อย่างผิดกฎหมายจะฆ่าแม่ช้างเพื่อขโมยและนำลูกช้างมาฝึกให้เชื่อง ตามคำกล่าวของเจ้าหน้าที่รัฐบาลไทยว่า “ พรานล่าสัตว์อย่างผิดกฎหมายจำเป็นต้องฆ่าแม่ช้าง เพราะช้างมีความผูกพันทางจิตใจที่แน่นแฟ้นและไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ลูกของตน … ลูกช้างจะไม่ตามช้างอื่นๆ ไปกับฝูงแต่ยังคงดูดนมแม่ของตนที่ตายไปแล้ว ”

ทารุณกรรมที่น่าสะพรึงกลัวที่กระทำกันอยู่เป็นประจำและแพร่หลายในค่าย “ ฝึกหัด ” ลับต่างๆ ในประเทศไทย ลูกช้างที่ยังไม่อดนมแม่เหล่านี้ได้ถูกลากไปจากแม่ของตน ซึ่งทำให้ต้องดิ้นรนและกรีดร้องลูกช้างได้ถูกนำมากักขังไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว ถูกเฆี่ยนตีอย่างเมามันและถูกตอกด้วยตะปูเป็นเวลาครั้งละหลายๆ วัน พิธีการ “ ฝึกหัด ” เหล่านี้ทำให้ลูกช้างได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส รวมทั้งความชอกช้ำทางจิตใจหรือบางครั้งทำให้ถึงแก่ความตาย

คำกล่าวของนักท่องเที่ยวรายหนึ่งที่เพิ่งมาประเทศไทย...รายงานว่า:

สิ่งที่เราได้เห็นมาจากบางท้องที่เป็นภาพที่สะเทือนใจ และการทารุณต่อช้างสามารถเห็นได้ชัด ช้างที่ " ไม่ได้ใช้งาน" จะถูกล่ามโซ่ไว้กลางแสงแดดที่ร้อนจัด ซึ่งไม่มีร่มเงาให้ใช้กำบังแต่อย่างใด ช้างพังที่กำลังตั้งท้องเชือกหนึ่งถูกล่ามด้วยโซ่สั้นๆ ในกลางแจ้งที่ไม่มีร่มเงา เพื่อช้างเชือกนั้นจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ในค่ายช้างแห่งหนึ่งเราสามารถเห็นประจักษ์แก่ตาที่ผู้ฝึกช้างได้เฆี่ยนตีช้างของเขาอย่างเหี้ยมโหด ผลก็คือ ช้างเชือกนั้นมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลบนศีรษะ แห่ง อีกแห่งหนึ่งที่บริเวณหู ที่ค่ายช้างอีกแห่งหนึ่ง มีช้างหลายเชือกที่มีบาดแผลสดๆ บนศีรษะ และ/หรือ ที่หู เรารู้สึกเศร้าสลดใจเมื่อเห็นวิธีการที่ผู้ฝึกช้างปฏิบัติต่อช้างของตน
ทำไมต้องล่าลูกช้างป่า ?
ขบวนการล่าช้างป่าเริ่มต้นจากนายทุนมีใบสั่งซื้อไปยังพรานล่าช้าง ข้อมูลจากกองทุนสัตว์ป่าโลก รายได้จากการล่าลูกช้างป่าอยู่ที่ 20,000 บาทต่อตัว เพื่อนำมาขายในราคาตัวละ 100,000 - 150,000 บาท แล้วแต่ความสดของลูกช้างป่าตัวนั้นๆ กรณีที่ช้างบาดเจ็บจะได้ราคาน้อยลงไปอีก เมื่อล่าได้แล้วก็นำมาขายต่อยังตลาดหลายๆ กลุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มนายทุนเจ้าของปางช้าง โรงแรม หรือรีสอร์ท ซึ่งให้ราคาสูง และสั่งเป็นจำนวนมากกว่าตลาดกลุ่มอื่น กฤษฎาให้ข้อมูลว่า บริเวณที่มีการนำลูกช้างป่ามาขายอยู่แถบตะวันตก เริ่มแต่ อ.อุ้มผาง จ.ตาก ลงไป อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี , อ.เมือง ประจวบคีรีขันธ์ , อ.เมือง ระนอง และแถบชายแดนไทย-มาเลเซีย อ.ศรีสาคร จ.นราธิวาส แต่แหล่งใหญ่ที่สุดอยู่ที่ด่านสิงขร อ.เมือง จ.ประจวบคีรีขันธ์ โดยผู้รับซื้อช้างนอกเหนือจากโรงแรม ปางช้างเอกชนชื่อดังซึ่งเกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ยังมีกลุ่มฝึกช้าง จ.ชัยภูมิ เพื่อนำไปฝึกแสดงละครช้างเร่ หรือกลุ่มช้าง จ.สุรินทร์ บุรีรัมย์ นำไปเดินเร่ร่อน โดยนายทุนส่วนมากเป็นนักการเมือง , นักการเมืองท้องถิ่น , หัวคะนนนักการเมือง เป็นผู้ปล่อยเงินกู้โดยใช้บ้าน และที่ดินเป็นประกัน ช้างเร่ร่อน 90% เป็นของนายทุน แล้วนำมาปล่อยให้ควาญเช่าตัวละ 4 - 5 หมื่นบาท การให้อาหารช้างเร่ร่อนไม่ได้ช่วยให้ช้างอยู่รอด แต่เป็นการช่วยให้นายทุนอยู่ดีกินดี และควาญช้างก็ไม่ต้องทำงานหนักเพื่อปากท้อง แล้วท้ายที่สุดมันยังเป็นการช่วยกันทรมานช้างอย่างไม่รู้สึกตัว

ลูกช้างไทยถูกทารุณกรรม เพื่อธุรกิจการท่องเที่ยว

เหตุใดลูกช้างเชือกนี้ ส่งเสียงกรีดร้อง ?.......

ช้างพังเชือกนี้ชื่อ พังเหมี่ยว มีอายุเพียง 3 ปีเท่านั้น แต่ถูกพรากมาจากแม่ของเธอ

ชาวบ้านดึงลูกช้างที่กำลังดิ้นรนให้เข้าไปในลังไม้เล็ก ๆ ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าตัวลูกช้างเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ขาหน้าและขาหลังของเธอถูกมัดด้วยเชือกเพื่อไม่ให้มีการเคลื่อนไหว

ลังไม้มีขนาดเล็กมากเธอจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และเธอจะถูกขังอยู่ในลังไม้นี้เป็นเวลานานอีกหลายวัน โดยไม่ได้กินอาหาร ดื่มน้ำ หรือแม้แต่นอนหลับ

ชาวบ้านผลัดเปลี่ยนกันเฆี่ยนตีเธอบนขาทั้งสองข้าง บนเนื้ออ่อนระหว่างเล็บเท้า และทั่วร่างกายอย่างไม่ปราณี

ภาพนี้จะเห็นชายคนหนึ่งฟันคมตะขอจมลึกลงในศรีษะลูกช้างพัง ก่อนแทงไม้แหลมลงในบาดแผลนั้น

ความเจ็บปวดสุดที่เธอจะทนทานได้ เธอรู้สึกอ่อนเพลียอย่างที่สุด เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดและรู้สึกสับสน

คุณเพิ่งได้เห็นพิธีกรรม "ผ่าจ้าน" ซึ่งเป็นพิธีกรรมฝึกหัดช้างในประเทศไทย เพื่อที่จะนำช้างมาใช้ในธุรกิจการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

ใครจะคิดว่าความรู้สึกรักสงสารอันละเอียดอ่อนของมนุษย์ จะกลายเป็นหนทางหากินของนายทุน ทั้งยังเป็นการลดจำนวนสัตว์คู่บ้านคู่เมืองไทยอย่างไม่รู้ตัว

...ใครจะคิดว่าแค่สงสารลูกช้างจะสะเทือน ถึงดวงดาวได้

Create Date : 28 สิงหาคม 2553

Last Update : 2 กันยายน 2553 0:55:59 น.

0 comments

Counter : 1837 Pageviews.