|
เพลงยุทธ์ก้องหล้าเซียนสุราไร้เทียมทาน
Zhou Munan : เขียน เป๋าเป่า : แปล 🔥ซีรีส์จีนเรื่องนี้ทำไมไป่หลี่ตงจวินหล่อเกินต้นฉบับอ่ะ😂 อ่านมาเนี่ยที่หล่อสุดไม่ใช่หลี่เซียนเซิงภาคหนุ่มหรอกเหรอ ดูแคสตัวละครภาคนี้ไม่ถูกใจทั้งไป่หลี่ ซือคง เยี่ยติ่งจือ แปดคุณชายและอื่นๆ ไม่อยู่ในจินตนาการเลย ส่วนคนที่แสดงเป็นพระเอกเหมาะแสดงเป็นหลี่เซียนเซิงตอนเป็นหนานกงชุนสุ่ยมากกว่า
[ภาค 1: บัญญัติวีรชน จบแล้วแบบปลายเปิดไม่มีแปล] [ภาค 2 : เพลงยุทธ์ก้องหล้า] [ภาค 3 : ตำนานนทีมืดจบแล้ว จีนออกเล่มแล้ว แต่ยังไม่มีข่าวสนพ.ไหนได้ลิขสิทธิ์ไป] [ภาค 4 : หมื่นยุทธ์พิชิตใต้หล้า] [ภาค 5 : บุปผากระบี่ เขียนยังไม่จบ]
🍂ภาค : แปดคุณชายแห่งเป่ยหลี (เป็นเรื่องราวที่เกิดก่อนหมื่นยุทธ์ยี่สิบปี)
"ข้าคือผู้พเนจรจากซีฉู่ ขี่หงส์จากไปไกลเก้าหมื่นหลี่ ลงมาเวียนว่ายหลายครั้งบนโลกนี้ ด้วยหวังว่าจะมีคนทราบเจตนาข้า"
ไป่หลี่ตงจวิน คุณชายน้อยแห่งจวนเจิ้นซีโหวในเมืองกานตง สนใจศาสตร์ปรุงสุรามากกว่าการฝึกวรยุทธ์อายุเก้าขวบกราบอาจารย์หมักสุรา อายุยี่สิบกว่าหนีออกจากกานตงมาเปิดร้านสุราตงกุยที่เมืองไฉซัง มีซือคงฉางเฟิงเป็นสหายร่วมเป็นตาย เปิดกิจการได้เพียงเดือนเดียวก็ถูกล้อมสังหาร
คุณชายเหลยเมิ่งซาแห่งคฤหาสน์สกุลเหลย จัดอยู่ในแปดคุณชายบนทำเนียบสำนักไป่เสี่ยวได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ตงจวินจึงเรียกงูยักษ์เสี่ยวไป๋(ไป๋หลิวหลี)พาพวกเขาทั้งสามหลบหนี
ตงจวินกับซือคงฉางเฟิงถือว่าโชคชะตาเล่นตลกจับพลัดจับพลูเข้าสู่การต่อสู้แย่งชิงอำนาจระหว่างสกุลกู้กับสกุลเยี่ยน นายท่านห้ากับนายท่านสามสกุลกู้ร่วมมือกับสกุลเยี่ยนสังหารผู้นำสกุลกู้...กู้ลั่วหลี ทั้งยั้งวางแผนบีบบังคับให้คุณชายรองกู้เจี้ยนเหมินแต่งงานกับคุณหนูเยี่ยน แต่คุณหนูเยี่ยนกลับรักกู้ลั่วหลี นางจึงคิดล้างแค้นให้เขา โดยวางแผนสังหารพี่ใหญ่ของนาง
การลอบสังหารครั้งนี้ พวกเขาวางแผนให้ ตงจวินไปทำลายงานแต่งลักพาตัวเจ้าสาว ส่วนกู้เจี้ยนเหมินก็สังหารผู้นำสกุลเยี่ยนในกระบี่เดียว ความแค้นสองสกุลถือว่าสิ้นสุดกันแค่นี้
เวินหูจิ่ว ลุงของตงจวินพาเขากับซือคงฉางเฟิงจากไป เวินหูจิ่วใช้เบญจพิษไส้ขาดรักษาซือคงฉางเฟิงที่มีเส้นชีพจรผิดปกติเพียงแต่ช่วยยืดชีวิตให้ชั่วคราว เด็กหนุ่มต้องเดินทางไปหาราชาโอสถซินไป่เฉาภายในสิบวันเพื่อช่วยเหลืออีกต่อหนึ่ง ก่อนเวินหูจิ่วจะพาไป่หลี่ตง จวินกลับกานตง
เหตุการณ์ที่ผ่านมาทำให้ตงจวินเปลี่ยนมุมมองต่อยุทธภพ เขาตั้งใจว่ากลับไปหนนี้จะตั้งใจศึกษาเล่าเรียนฝึกวรยุทธ์ เพราะเหตุนี้ระหว่างทางกลับกานตงผู้เป็นลุงจึงพาหลานชายตะลุยยุทธภพ ลุงของตงจวินพาเขาไปร่วมงานชุมนุมทดสอบกระบี่ที่คฤหาสน์เขาหมิงเจี้ยน(กระบี่เลื่องชื่อ) เพื่อขอกระบี่ให้หลานชาย
*(คฤหาสน์เขาหมิงเจี้ยนเป็นสถานที่สร้างกระบี่อันดับสองของยุทธภพรองจากสุสานฤทัยกระบี่ กระบี่ที่คฤหาสน์เขาหมิงเจี้ยนสร้างเรียงลำดับขั้นต่ำไปสูง คือ บรรพตสูง (เกาซาน) มหาสมุทร(ชังไห่) เมฆสวรรค์(อวิ๋นเทียน)และตำหนักเซียน(เซียนกง))
ในงานชุมนุมทดสอบกระบี่เจ้าสำนักคฤหาสน์เขาหมิงเจี้ยนคนใหม่กลับสามารถสร้างกระบี่ตำหนักเซียนขึ้นเล่มหนึ่งซึ่งเป็นกระบี่ที่เมือง อู๋ซวงหมายปองในการมาร่วมงานครั้งนี้ ไป่หลี่ตงจวินเองก็ต้องการกระบี่เล่มนี้ แต่เขาไม่เคยฝึกกระบี่ ไหนเลยจะสู้ผู้ฝึกกระบี่จากเมืองอู๋ซวงได้ ทว่าไม่มีใครคาดคิดว่าอาจารย์ของตงจวินกลับเป็นยอดคนในตำนาน ตอนตงจวิ๋นยังเยาว์วัยเขาร่ายรำเพลงกระบี่ซีฉู่ ถามมรรคาจากฟ้าให้ตงจวินดูเที่ยวหนึ่ง
ไป่หลี่ตงจวินย้อนทบทวนความทรงจำในอดีตเพียงพริบตาก็ร่ายรำเพลงกระบี่ในตำนานต่อสู้กับซ่งเยี่ยนหุย พาเอาทุกคนในงานตกตะลึง(เทพเกินไปละ ความจำของตงจวินสุดยอดมาก) สุดท้ายไป่หลี่ตงจวินก็ได้ครอบครองกระบี่ขั้นเซียนกงนามไม่เปื้อนธุลี(ปู้หร่านเฉิน)แบบงงๆ😂ท่านลุงของมันรับพามันกลับเมืองกานตงทันที
ไป่หลี่ตงจวินกลับไปหาอาจารย์(กู่เซียนเซิงแห่งซีฉู่)เพื่อขอฝึกกระบี่ ทางด้านซือคงฉางเฟิงได้ราชาโอสถช่วยเหลือ แต่มีข้อแม้ว่าเขาจะออกจากหุบเขาราชาโอสถได้ต้องเรียนวิชาแพทย์จากอีกฝ่ายไปครึ่งหนึ่งให้ได้ก่อน
ทูตจากสำนักศึกษาเซียวเซียนเซิง(เซียวรั่วเฟิง องค์ชายเจ็ดหรืออีกนามคือหลางหยาอ๋องพ่อของเซียวเซ่อในหมื่นยุทธ์) เดินทางมายังเมืองกานตง เพื่อพาตัวตงจวินไปเข้าสำนักศึกษาที่เมืองหลวงเทียนฉี่เพราะหลี่เซียนเซิงต้องการรับเขาเป็นศิษย์คนสุดท้าย
ศึกแย่งชิงตัวเซียนกระบี่ในตำนานจึงประทุขึ้น เมื่อคนของเทียนไว่เทียนยื่นมือเข้ามา ไม่มีใครสู้อู๋ฝ่ากับอู๋เทียนได้ ทว่าเมื่อฐานะของเซียนกระบี่เปิดเผยพวกเขาถึงกับอึ้งไป ที่แท้ชายชราเป็นกู่เฉินเซียนปราชญ์แดนมนุษย์ ผู้ใช้วิชามนุษ์ย์โอสถ หาใช่กู่โม่เซียนกระบี่ในตำนานไม่ พวกเขาปรารถนาท่ากระบี่นามมหามรรคาสู่ฟ้าของกู่โม่ที่ตายไปในสนามรบตั้งนานแล้ว
ก่อนตายเซียนปราชญ์ได้ถ่ายทอดมหามรรคของตัวเองให้ตงจวิน แต่เขาก็บอกให้อีกฝ่ายค้นหามหามรรคาของตัวเอง
ส่วนวิชามนุษย์โอสถถูกหุบเขาราชาโอสถเอาไปแล้ว(ซึ่งในภาคหมื่นยุทธ์ เล่มท้ายๆเรื่องซอมบี้เต็มเมืองเทียนฉี่)
หลังเซียนปราชญ์แดนมนุษย์สิ้นชีพ องค์ชายเจ็ดกับเหลยเมิ่งซา พาไป่หลี่ตงจวินกลับเมืองเทียนฉี่
🌼หลังอ่าน🌼
เรื่องนี้ไม่ชอบอยู่อย่างเดียวคือการแปลทับศัพท์ การที่แปลภาษาไทยไว้หนเดียว ทำให้จำยากมากถ้าไม่จด อีกทั้งความที่เนื้อหาก็ยาว ถ้าไม่จดพออ่านเจออีกทีปัญหาคือนึกไม่ออกว่าแปลว่าอะไร ดังนั้นเวลารีวิวเราจะใช้คำแปลแทนละกันในบางอันนะ
เปิดตัวภาครุ่นลูกหมื่นยุทธ์แย่งชิงโลงศพทองคำ พอเปิดตัวรุ่นพ่อในเพลงยุทธ์ต่างแย่งชิงกระบวนท่ามหามรรคาสู่ฟ้ากันเลยทีเดียว สนุกมากจริงๆ
แต่ถ้าอ่านภาคหมื่นยุทธ์(ภาค4)จะรู้ถึงชีวิตของไป่หลี่ตงจวินที่อยู่เฝ้าเซียนโม่อีที่หลับ ใหลอยู่บนเกาะเผิงไหล แล้วต่อจากนั้นคือคนอ่านต้องจินตนการเองเหรอว่าเป็นยังไง ในเมื่อเรื่องราวของภาค 5 เหมือนเป็นคนละเรื่องไปเลย
🍂ภาค : ชื่อเสียงโด่งดังทั่วหล้า
อู๋ฝ่า อู๋เทียนหลังจากต่อสู้กับเซียนปราชญ์ได้รับบาดเจ็บสูญเสียพลังยุทธ์ไปครึ่งหนึ่ง อู๋จั้วท่องเที่ยวทั่วหล้าไม่รู้อยู่แห่งหนใด พรรคมารเหนือฟ้ายังมีฟ้า(เทียนไว่เทียน)มีเพียงทูต อู๋เจียงเฝ้าอยู่ ส่วนประมุขพรรคมารปิดด่านกักตนไม่มีกำหนดออกมา อู๋เจียงออกคำสั่งให้จงเฟยหลีเดินทางไปเทียนฉี่จับตัวไปหลี่ตงจวินผู้มีชีพจรยุทธ์โดยกำเนิดกลับมายังพรรคมาร
ทางเขาชิงเฉิง เจ้าสำนักหลี่ว์ซู่เจิน มอบหมายให้หวังอีสิง(ปลอมชื่อเป็นเจ้าอวี้จย่า)ที่พึ่งกลับมาถึงสำนักเดินทางไปเทียนฉี่เพื่อเข้าร่วมการสอบของสำนักศึกษา
ไป่หลี่ตงจวินแม้เข้าไปอยู่ในสำนักศึกษาแต่ยังต้องผ่านการสอบคัดเลือกถึงจะได้เป็นศิษย์ที่แท้จริง ราวกับรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าเซียนปราชญ์ผู้ล่วงลับได้วางตัวผู้สอนกำลังภายในให้เขาไว้ในสถานศึกษาด้วยหวังว่าตงจวินจะสอบผ่านและกลายเป็นศิษย์คนสุดท้ายของหลี่เซียนเซิง
ในการสอบครั้งสุดท้าย ผู้ที่น่าจับตามองมี เยี่ยติ่งจือ(ประมุขพรรคมารในอนาคต-อดีตเป็นบุตรชายคนที่สี่ของแม่ทัพใหญ่เยี่ย ถูกจักรพรรดิและชิงอ๋องยัดข้อหากบฏให้) อิ่นลั่วสยา(เซียนพนันน้อย) หวังอีสิง(จากยอดเขาชิงเฉิง) ไป่หลี่ตงจวิน และจูเก่ออวิ๋น(เป็นตระกูลที่เคยช่วยเหลือจักรพรรดิรวบรวมดินแดน ต่อมาจักรพรรดิกลับส่งคนไปสังหารคนในตระกูลจูเก่อ)
ระหว่างการสอบรอบสุดท้าย พวกไป่หลี่ตงจวินนอกจากจะถูกพวกไป๋ฟ่าเซียนของพรรคมารตามรังควาน ยังตกเข้าไปยังเขตอาคมกูซวีอันจูเก่ออวิ๋น(ตัวปลอม) มันถึงกับเป็นคนคู่(ฝาแฝด) สุดท้ายมีคนหนึ่งถูกหลี่เซียนเซิงสังหารไป
มีเพียงสองคนที่มีโอกาสที่หลี่เซียนเซิงจะรับเป็นศิษย์คือตงจวินกับเยี่ยติ่งจือ ทว่าเยี่ยติ่ง จือกลับไร้วาสนาที่จะได้กราบอาจารย์
หวังอีสิงพาเยี่ยติ่งจือที่บาดเจ็บหลบหนีจากการตามล่าของพรรคมารพลัดหลงเข้าไปยังจวนจิ่งอวี๋อ๋อง(ฮ่องเต้ในหมื่นยุทธ์) ถูกว่าที่พระชายาอี้เหวินจวินช่วยไว้(อนาคตนางจะกลายเป็นแม่ของอู๋ซิน)
เยี่ยติ่งจือถูกชิงอ๋องเซียวเซี่ยประกาศจับทั่วเมืองข้อหาลูกกบฏ ทางฝ่ายศิษย์พี่ของตงจวินต้องหาตัวเยี่ยติ่งจือให้เจอก่อนชิงอ๋องเพื่อพาเขาหนีออกจากเมือง เดิมทีเขามาเมืองเทียนฉี่จุดประสงค์ที่แท้จริงเพื่อสังหารชิงอ๋องแก้แค้นให้ครอบครัว
เซียนกระบี่อวี่เซิงหมัวแห่งหนานเจวี๋ย ถึงกับเดินทางมาตามหาเยี่ยติ่งจือผู้เป็นศิษย์ จนเกิดการต่อสู้สะเทือนฟ้าสะเทือนดินกับหลี่เซียนเซิงแต่สุดท้ายก็ยังคงพ่ายแพ้ หลี่เซียนเซิงรับปากว่าจะตามหาศิษย์ให้เขาอวี่เซิงหมัวถึงยอมจากไป
เยี่ยติ่งจือที่หลบซ่อนตัวอยู่ในจวนจิ่งอวี๋อ๋อง ถึงกับคิดการใหญ่หวังพาอี้เหวินจวินหนีออกจากวังเพื่อท่องโลกหล้า แต่ความฝันพลันดับสลายนอกจากเขาสู้ลั่วชิงหยางที่อยู่เฝ้าจวนไม่ได้แล้ว หลี่เซียนเซิงพลันปรากฏตัวมารับเขาไปด้วยตนเอง แต่เยี่ยติ่งจือสัญญากับอีกฝ่ายว่าจะกลับมารับนางและสัญญากับไป่หลี่ตงจวินว่าอนาคตจะกลับมาพบกันอีกครั้ง
เพราะหลี่เซียนเซิงช่วยเยี่ยติ่งจือออกจากเทียนฉี จักรพรรดิไท่อันจึงคิดสังหารเขา ขันทีใหญ่(แพ้ไม่เป็นท่า)และท่านราชครูฉีเทียนเฉิน(จำต้องแกล้งต่อสู้กับหลี่เซียนเซิง) ส่วนท่านราชครูกลับกลัวหลี่เซียนเซิงบ้าขึ้นมาสังหารจักรพรรดิ สุดท้ายไม่มีใครขวางผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้าอย่างหลี่เซียนเซิงไม่ให้ออกจากวังได้
หลี่เซียนเซิงตั้งใจพาไป่หลี่ตงจวินท่องโลกหล้า ดังนั้นจึงให้เฉินหรูเซียนเซิงแห่งสถานศึกษาซานเฉียนมารักษาการแทน การไปหนนี้ของหลี่เซียนเซิงอาจจะเป็นการจากไปตลอดกาล
ซือคงฉางเฟิงออกจากหุบเขาราชาโอสถมายังเทียนฉี่ได้พบกับไป่หลี่ตงจวิน แต่พวกเขาอยู่ร่วมกันได้ไม่นาน ตงจวินก็ถูกหลี่เซียนเซิงพาออกท่องโลกหล้า ก่อนออกจากเมืองเทียนฉี่ จีรั่วเฟิงเจ้าสำนักไป่เสี่ยวได้มาพบพวกเขาและเพราะจีรั่วเฟิงมาปรากฏกายหนนี้ความลับที่ชวนแตกตื่นของหลี่เซียนเซิงจึงถูกเปิดเผย
จุดมุ่งหมายของหลี่เซียนเซิงจะพาไป่หลี่ตงจวินเดินทางไปยังเมืองเสวี่ยเยวี่ย ความจริงแล้วที่หลี่เซียนเซิงต้องการออกท่องโลกหล้าเป็นเพียงข้ออ้างที่ท่านต้องการเปลี่ยนฐานะตัวเองใหม่ เพราะวิชาที่ท่านฝึกทำให้ทุกๆสามสิบปีจากชราหวนสู่ทารก เมื่อผ่านไปจนร่างกายเป็นเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มวรยุทธ์จะสิ้นสูญต้องเริ่มฝึกปรือใหม่ ท่านจึงเลือกไป่หลี่ตงจวินที่ไม่ได้คุ้นเคยกันมากเท่าศิษย์คนอื่นๆ การเริ่มต้นตัวตนใหม่ย่อมทำง่ายกว่าหากหวนกลับมาอีกครั้งก็ไม่มีใครจดจำท่านได้แล้ว นับแต่นี้ไปหลี่เซียนเซิงจะไม่มีตัวตนอีกต่อไปมีเพียงหนานกงชุนสุ่ยที่เป็นสหายของไป่หลี่ตงจวินแทน
แต่ก่อนจะไปถึงเมืองเสวี่ยเยวี่ย พวกเขาสองคนตั้งใจจะแวะมางานชุมนุมประลองพิษของสำนักถังแห่งแคว้นสู่ก่อน งานนี้ไป่หลี่ตงจวินได้พบกับซือคงฉางเฟิงอีกครั้ง ส่วนท่านผู้เฒ่าหลี่ก็แสดงความเป็นเทพจนฐานะเปิดเผย ซ้ำประกาศต่อหน้าธารกำนัลเรื่องเปลี่ยนแปลงฐานะและรับไป่หลี่ตงจวินเป็นศิษย์คนโต หลีหานอี(ลูกสาวของเหลยเมิ่งซา)เป็นศิษย์คนรอง รับซือคงฉางเฟิงเป็นศิษย์คนที่สาม แท้จริงแล้วจุดมุ่งหมายที่ท่านมาตระกูลถังเพราะต้องการอาศัยพิษจากหลายสำนักช่วยในการถอนวรยุทธ์ที่ท่านฝึก ต่อไปจะไม่มีวิชาหวนคืนชราสู่ทารกอีกแล้ว เขาจะมีชีวิตอยู่อีกเพียงหกสิบปีเท่านั้น
ทางด้านวังหลวงผู้กุมอำนาจที่แท้จริงเป็นขันทีใหญ่จั่วชิง คนที่สามารถเลือกฮ่องเต้ขึ้นครองราชย์มีเพียงเขาและเขาสลับสนุนชิงอ๋องเซียวเซี่ย สำหรับขันทีใหญ่มีแต่คนโง่จึงจะสามารถควบคุมอยู่ในกำมือได้ ดังนั้นหากชิงอ๋องต้องการเป็นจักรพรรดิในอนาคตสิ่งที่เขาต้องทำเพื่อให้ขันทีใหญ่เขียนชื่อเขาลงไปในม้วนตรามังกรคือการสังหารท่านโหวแห่งเมืองกานตง(ปู่ของตงจวิน)
ณ ดินแดนหนานเจวี๋ย อวี่เซิงหมัวเพราะฝึกกระบี่มาร ทำให้มีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ก่อนตายเขาได้ท้าสู้กับยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งหนาน เจวี๋ยเยี่ยปี้สยาเพื่อถ่ายทอดวิชากระบี่ครั้งสุดท้ายของชีวิตให้เยี่ยติ่งจือดู แม้เขาจะชนะเยี่ยปี้สยา ทว่าสุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดี
หลังจากหนานกงชุนสุ่ยพาไป่หลี่ตงจวินกับซูคงฉางเฟิงออกจากตระกูลถังก็เดินทางไปยังเมืองเสวี่ยเยวี่ย เพื่อไปแต่งลั่วสุ่ยเจ้าเมือง เสวี่ยเยวี่ยเป็นภรรยา(ฮามาก)
ทางเมืองเทียนฉี่จวนจิ่งอวี๋อ๋องกำลังจะมีงานมงคล หนานกงชุ่ยสุยจึงให้ศิษย์ทั้งสองไปร่วมงานแทนตัวเอง ในวันพิธีอภิเษกของจิ่งอวี้อ๋อง เยี่ยติ่งจือกับลั่วชิงหยาง(ศิษย์พี่ของอี้เหวินจวินว่าที่พระชายา)ร่วมเป็นร่วมตายชิงตัวหญิงคนที่ตนรักหนีการแต่งงานโดยมีไป่หลี่ตงจวินกับ ซือคงฉางเฟิงเป็นทัพเสริม
เพราะความรักลั่วชิงหยางจึงต่อสู้กับผู้เป็นอาจารย์(ดีนะที่ภาคหมื่นยุทธ์ลั่วชิงหยางยังมีโอกาสได้ใช้ชีวิตบั้นปลายกับศิษย์น้องหญิง)สุดท้ายพ่ายแพ้ถูกจับตัวไป ทางด้านเยี่ย ติ่งจือต้องรับมือกับเซียวรั่วเฟิงต่อให้พ่ายแพ้เขากลับไม่เคยยอมแพ้ แม้ต้องไปจากหญิงคนรักไปจากเมืองเทียนฉี่แต่เขาจะกลับมาอีกครั้งพร้อมกับความยิ่งใหญ่ ส่วนไป่หลี่ตงจวินกับซือคงฉางเฟิงก็ถูกไป่หลี่เฉินเฟิงจับตัวกลับไปเมืองกานตง ตงจวินยอมถูกกักบริเวณเขาตั้งใจใช้เวลาทั้งหมดเพื่อฝึกฝนตัวเอง ส่วนซือคงฉางเฟิงก็จากไปเพื่อกลับมาพบกันใหม่ในวันข้างหน้า
หนานกงชุนสุ่ย มอบคัมภีร์ทวนให้กับซือคงฉางเฟิงก่อนออกเดินทางท่องโลกหล้ากับภรรยา
เยี่ยติ่งจือได้พบกับภิกษุวั่งโยวปรมาจารย์แห่งลัทธิพุทธที่กำลังเดินทางไปรับตำแหน่งเจ้าอาวาส ณ วัดหานซาน ท่านช่วยระงับจิตมารของชายหนุ่มทั้งยังพาอีกฝ่ายเดินทางไปด้วยกันเพราะท่านต้องการใช้เวลาสองปีทำลายจิตมารของเยี่ยติงจื่อให้สลายไป
เทียนไว่เทียนเป็นดินแดนที่อยู่เหนือสุดเดิมทีพวกเขาเป็นชาวเป่ยเชวี่ยแห่งแคว้นวรยุทธ์ ต่อมาถูกกองกำลังของแม่ทัพเยี่ยและท่านโหวเมืองกานตงขับไปยังชายแดนของเป่ยหลี เจ้าแคว้นมีนามว่าเยวี่ยเฟิงเฉิง มีฐานะเป็นประมุขมรรคมาร เขากักตนยังแดนศักดิ์สิทธิ์หลางเยี่ยเพื่อฝึกวิชาจิตสูญ ทว่าสิบปีผ่านไปไม่มีใครรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว มีเพียงผู้มีชีพจรยุทธ์โดยกำเนิดแล้วฝึกวิชาจิตสูญจึงจะสามารถเปิดประตูแดนศักดิ์สิทธิ์หลางเยวี่ยได้
ไป่หลี่ตงจวินที่มีชีพจรยุทธ์โดยกำเนิดจึงเป็นที่หมายตาของมรรคมาร แต่ในเมื่อจับตัวไป่หลี่ตงจวินไม่สำเร็จ เทียนไว่เทียนจึงเบนเป้าหมายไปที่เยี่ยติ่งจือผู้มีชีพจรยุทธ์โดยกำเนิดเช่นกัน
เยวี่ยเหยาลูกสาวคนโตของประมุขพรรคเทียนไว่เทียนปลอมตัวเป็นครูมาสอนฉินให้ไป่หลี่ตงจวินสองปี
เยวี่ยชิงลูกสาวคนสุดท้องของประมุขพรรคเทียนไว่เทียน เร้นกายอยู่ในเมืองกูซู คอยเกลี้ยกล่อมให้เยี่ยติ่งจือไปยังเทียนไว่เทียน
หลังจากพระชายารองอี้เหวินจวินให้กำเนิดอ๋องน้อยเซียวอวี่ เทียนไว่เทียนรวมมือกับขันทีใหญ่ในวังลักพาตัวนางให้มาพบกับเยี่ยติ่งจือ
ชิงอ๋องเริ่มแผนล้มล้างตระกูลไป่หลี่ ฮ่องเต้ออกราชโอการให้ผู้ตรวจการทั้งเจ็ดร่วมตรวจสอบว่าไป่หลี่ลั่วเฉินคิดก่อการกบฏจริงหรือไม่
จักรพรรดิมีคำสั่งลับให้เซียวรั่งเฟิงพาท่านโหวมาเมืองเทียนฉี่ ทางด้านชิงอ๋องกับขันทีใหญ่ได้จ้างวานสำนักอั้นเหอให้สังหารท่านโหวและเซียวรั่วเฟิงในระหว่างที่เดินทางมายังเมืองเทียนฉี่ แต่ใครหน้าไหนจะสังหารท่านโหวได้ในเมื่อหนานกงชุนสุ่ยก็อยู่ด้วย(ท่านเทพมาอีกละ ชอบเฮียมากจริงๆ เรื่องนี้เฮียเด่นสุดละ😂)
หลังจากที่สำนักตรวจการตรวจสอบหลักฐานแล้วสรุปว่าท่านไม่ได้มีใจก่อกบฏ จักรพรรดิหาได้ต้องการสังหารท่านโหว แต่คนที่พระองค์ไม่อยากให้มีชีวิตอยู่กลับเป็นไป่หลี่ตงจวิน เพราะพระองค์ไม่ต้องการให้ตระกูลไป่หลี่สืบทอดไปจนถึงรุ่นที่สาม(จักรพรรดิแดนเป่ยหลี่นี่เลวครบสูตรจริงๆ) จึงมีรับสั่งผ่านขันทีใหญ่ให้ชิงอ๋องไปจัดการเรื่องนี้
สองขันทีล้อมสังหารไป่หลี่ตงจวิน ส่วนขันทีใหญ่เดินทางไปถ่วงเวลาของพวกซือคงฉางเฟิงแต่ถูกหนานกงชุนสุ่ยซัดจนหมอบ สุดท้ายการลอบสังหารไป่หลี่ตงจวินเป็นอันยุติอย่างถาวร เพราะบนโลกใบนี้ไม่มีใครเป็นคู่มือของหลี่เซียนเซิงได้อย่างแท้จริง
หนานกงชุนสุ่ยพาไป่หลี่ตงจวิจกลับเมือง เสวี่ยเยวี่ย หลังจากนั้นทุกๆสามเดือนตงจวินจะออกท่องโลกหล้าแล้วกลับมาเมืองเสวี่ยเยวี่ยสามเดือนเวียนสลับกันไปเช่นนี้
ทางเมืองเทียนฉี่จักรพรรดิประชวรเพียงนับวันรอสวรรคต ภายในเทียนฉี่เกิดสงครามแปดอ๋องแย่งชิงราชบัลลังก์กันอย่างโจ่งแจ้ง เซียวรั่วเฟิงได้มิตรสหายคอยปกป้องเกิดเป็นสี่ผู้คุ้มกันแห่งเทียนฉี่(หลี่ซินเยวี่ย จีรั่วเฟิง(อาจารย์ของเซียวเซ่อ) ซืแคงฉางเฟิง ถังเหลียนเยวี่ย)
ต่อมาจักรพรรดิไท่อันสวรรคต ชิงอ๋องและองค์ชายทั้งห้าคิดยึดอำนาจแต่ล้มเหลว
ในวันประกาศแต่งตั้งองค์จักรพรรดิเซียวรั่วเฟิงได้ฉีกม้วนตรามังกรฉบับที่ขันทีใหญ่รับหน้าที่อ่านราชโองการสืบทอดบัลลังก์ก่อนประกาศว่าผู้ที่ได้เป็นจักรพรรดิของเป่ยหลี่คือเซียวรั่วจิ่น
เมื่อไป่หลี่ตงจวินขึ้นอันดับสามของทำเนียบไร้เทียมทาน เยวี่ยเหยาธิดาจักรพรรดิเป่ยเชวี่ยก็ได้มาหาเขาตามสัญญา ขณะเดียวกันหนานกงชุนสุ่ยและภรรยาก็ออกเดินทางไปยังดินแดนเหนือสุดไม่ยุ่งเกี่ยวกับแดนเป่ยหลี่อีก ลั่วสุ่ยเจ้าเมืองเสวี่ยเยวี่ยมอบตำแหน่งของนางให้ไป่หลี่ตงจวินสืบทอดต่อไป
เยวี่ยเหยาได้บอกจุดประสงค์ของนางอย่างตรงไปตรงมาคือขอให้ไป่หลี่ตงจวินไปช่วยเหลือบิดานางออกมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หลางเยวี่ยซึ่งเขาตกลงรับปากทันที แต่ว่าพวกเขาต้องรีบไปช่วยเยี่ยติ่งจือก่อนเพราะทูตอู๋เซียงได้เริ่มแผนการให้เยี่ยติ่งจือกลายเป็นมารแล้ว
แผนการพรากภรรยาของเยี่ยติ่งจือประสบผล เมื่ออี้เหวินจวินถูกกำยานสลายวิญญาณทำให้ฝันร้ายถึงบุตรชายในวัง ก่อนถูกเจ้าหน้าที่วิญญาณเฟยจั่นของเทียนไว่เทียนหลอกว่าองค์ชายเซียวอวี่ป่วยหนัก ทำให้สุดท้ายนางตัดสินใจเข้าวังพร้อมเขาทิ้งไว้เพียงจดหมายสั่งลาและลูกน้อยวัยสามขวบไว้ให้เยี่ยติ่งจือ
พวกจงเฟยหลีเกลี้ยกล่อมให้เยี่ยติ่งจือฝึกวิชาจิตสูญเพราะมีเพียงฝึกวิชานี้ถึงจะเอาชนะหลี่เซียนเซิงเหยียบใต้หล้าไว้ใต้ฝ่าเท้าได้ มีเพียงวิธีนี้ถึงจะทำลายเทียนฉี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง จุดประสงค์ของเทียนไว่เทียนคือการทำลายล้างแดนเป่ยหลี ส่วนจุดประสงค์ของเยี่ยติ่งจือคือพาภรรยาออกมาจากวังหลวง
พวกไป่หลี่ตงจวินมาช้าไปก้าวหนึ่งเยี่ยติ่งจือไปกับเทียนไว่เทียนแล้ว พวกเขาไล่ตามระหว่างทางถูกคนของเทียนไว่เทียนขัดขวางเผชิญหน้ากับทูตอู๋จั้วที่เคยปลอมตัวเป็นจูเก่ออวิ๋น แต่ถูกศิษย์พี่ใหญ่จวินอี้สังหาร เขาแค่มาตามคำขอของหลี่เซียนเซิงผู้เป็นอาจารย์ให้มาปกป้องไป่หลี่ตงจวินระหว่างทางไปเทียนไว่เทียน
ในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางเยวี่ย เยวี่ยเฟิงเฉิงประมุขมรรคมารหวังดูดกำลังภายในของเยี่ยติ่งจือเพื่อให้ตนก้าวสู่ขั้นที่เก้าของจิตสูญ ทว่าไป่หลี่ตงจวินเข้ามาสอดแทรกทำให้นอกจากต้องมาเสียชีวิตแล้วยังถูกเยี่ยติ่งจือดูดกำลังภายในไปทั้งหมดรวมทั้งกำลังภายในของไป่หลี่ตงจวินด้วย
เยี่ยติ่งจือกลายเป็นมารอย่างแท้จริงแต่เป็นมารที่ยังคงมีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ เขาสังหารทูตอู๋เซียงกับจงเฟยหลี ตั้งตนเป็นประมุขพรรคเทียนไว่เทียน
ไป่หลี่ตงจวินและเยวี่ยเหยาไปยังบรรพตเซียนโพ้นทะเลแห่งเกาะเผิงไหล ด้วยหวังว่าเจ้านิกายชิงเฟิง(อาจารย์ของราชครูแห่งเทียนฉี่)กับโม่อีจะสามารถช่วยเหลือไป่หลี่ตงจวินได้
โม่อีพาไปหลี่ตงจวินไปดูมรรคาสวรรค์เพื่อให้เขาคิดค้นกำลังภายในของตัวเอง เมื่อกลับมาผืนแผ่นดินใหญ่ โลกหล้าก็ไม่เหมือนเดิม
เยี่ยติ่งจือก่อตั้งพรรคมารก่อนร่วมมือกับสามสิบสองลัทธินอกเขตรุกรานเป่ยหลี่ แม่ทัพเหลยเมิ่งซารับมือทางเหนือกับเป่ยหมาน หลางหยาอ๋องรับมือทางใต้กับหนานเจี๋ย ซื่อจื่อไป่หลี่เฉิงเฟิงรับมือกับฝูงชนทางตะวันตก ส่วนพรรคมารบุกเข้าทางตะวันตกเฉียงเหนือโดยมีพวกไป่หลี่ตงจวินคอยรับมืออยู่ บัดนี้เป่ยหลี่ล้วนถูกเหล่าข้าศึกล้อมเอาไว้
เยี่ยติ่งจือที่ฝึกปรือถึงขั้นเขตแดนเซียนปีศาจเดินทางไปเมืองเทียนฉี่ตั้งใจบุกเข้าวังหลวงไปสังหารจักรพรรดิหมิงเต๋อหวังช่วยภรรยาออกมา ราชครูฉีเทียนเฉินและขันทีใหญ่(ศิษย์ของขันทีใหญ่คนก่อน)รวมถึงยอดฝีมือทั้งหลายในเป่ยหลีรวมตัวกันขัดขวางเขา
ส่วนพวกซือคงฉางเฟิง ลีหานอวี้ เซี่ยเซวียนรับมือกับพรรคมารที่เข้ามาหลายระลอกจนปลีกตัวไม่ได้ สำนักอั้นเหอส่งคนมาช่วยพวกเขา แม้พวกเขาจะเป็นนักฆ่าแต่นาทีนี้ต้องสังหารคนรุกรานแผ่นดินก่อน
ไป่หลี่ตงจวิ๋นจำต้องขัดขวางไม่ให้เยี่ยติ่งจือสังหารจักรพรรดิ ระหว่างทั้งสองต่อสู้กันตงจวินพลันบรรลุมหามรรคฟ้าของตัวเองเอาชนะเยี่ยติ่งจือครึ่งกระบวนท่า ทว่าสภาพของคนทั้งสองไม่อาจต่อสู้ได้อีก จักรพรรดิมีออกคำสั่งสังหารเยี่ยติ่งจือ ตงจวินพาอีกฝ่ายหนีนัดแนะกับลั่วชิงหยางที่เป็นฝ่ายพาอี้เหวินจวินหนีออกจากวัง
หลังจากเยี่ยติ่งจือฟื้นคืนสติเขาตามล่าเจ้าหน้าที่วิญญาณเฟยจั่ว สังหารทูตอู๋ฝ่าอู๋เซียง ขณะเดียวกันห้าขันทีจากวังหลวงคอยติดตามเฝ้ารอสังหารเขา
เยี่ยติ่งจือไปยังกระท่อมที่เคยอยู่ร่วมกับภรรยาเขาได้พบอี้เหวินจวินอย่างที่ใจปรารถนา แต่เยี่ยติ่งจือกลับเลือกจบชีวิตตนต่อหน้าภรรยาอย่างที่ทุกคนคาดไม่ถึง
หลังฝังศพเยี่ยติ่งจือ ไป่หลี่ตงจวินออกตามหาอันซื่อ(อู๋ซิน)และพาคนของพรรคมารกลับทุ่งน้ำแข็งอย่างที่รับปากเยี่ยติ่งจือเอาไว้
อันซื่อฐานะประมุขน้อยของพรรคมารต้องอยู่เป่ยหลีเพื่อเป็นหลักประกันว่าภายในสิบสองปีพรรคมารจะไม่เข้ามายังเป่ยหลี่อีก ภิกษุวั่งโยวรับอันซื่อเป็นศิษย์ ตั้งนามให้เป็นอู๋ซิน(ไร้ใจ)
"ไร้ใจจึงกระจ่าง ไร้ใจจึงไม่ลำเอียง ไร้ใจจึงไม่เห็นแก่ตัว มีเพียงไร้ใจถึงจะเป็นอิสระได้"
🌼หลังอ่าน🌼 ภาคนี้เป็นเหตุการณ์ก่อนภาคหมื่นยุทธ์ พออ่านครบทั้งสองภาค มีความรู้สึกว่า มันมีช่องว่างของช่วงชีวิตของตัวละครที่ไม่ได้เอ่ยถึง ไม่แน่ใจว่าจะอยู่ในภาคตำนานนทีมืดหรือเปล่า เพราะเป็นช่วงเวลาที่อยู่ระหว่างภาคหมื่นยุทธ์กับภาคเพลงยุทธ์ เรายังอยากรู้ช่วงชีวิตบั้นปลายของตัวละครอีกหลายๆตัวละครในภาคนี้อยู่ หวังว่าคนเขียนจะไม่ทิ้งไป
สรุป อ่านจบแล้วชอบภาคหมื่นยุทธ์มากกว่า สนุกกว่ามีฉากต่อสู้และการหักเล่ห์ชิงไหวพริบเยอะกว่าภาคนี้มาก ภาคนี้ถ้าไม่มีตัวละครอย่างหลี่เซียนเซิงคอยชูโรงก็แทบไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ แม้กระทั่งความเก่งของไป่หลี่ตงจวิน ยังงงเลยว่าเก่งขึ้นมาได้ยังไง😂 หลี่เซียนเซิงเลยเหมือนเป็นพระเอกของเรื่องมากกว่า ถึงแม้ว่าหลังๆจะไม่มีบทบาทอีกแล้ว แต่ตอนที่ออกมาแต่ละทีคือเทพมาก อยากให้คนเขียนเขียนเรื่องราวของหลี่เซียนเซิงแยกออกมาต่างหากเหลือเกิน ซึ่งดูจากไทม์ไลน์ของเรื่องที่นักเขียนๆยังไม่มี
ปล.ภาคหมื่นยุทธ์พูดถึงเยี่ยติ่งจือราวกับชั่วร้ายมาก ทั้งๆที่ความจริงเขาเป็นคนดีคนหนึ่ง มีชีวิตอยู่เพื่อความรัก ตายไปก็เพราะความรัก เสียแต่สตรีที่เขารักไม่คู่ควรกับความรักของเขาก็เท่านั้น
Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2567 |
|
2 comments |
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2567 9:16:14 น. |
Counter : 208 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|