พยาบาลส่งขวดแก้วฝาปิดให้คนไข้ชาย
พยาบาล: "พรุ่งนี้กรุณานำน้ำเชื้อของคุณใส่ขวดนี้มาด้วยนะคำ"

วันรุ่งขึ้นคนไข้คนเดิมกลับมาหาพยาบาล พร้อมกับส่งขวดเปล่าใบดิมให้

ชายหนุ่ม: "ไม่สำเร็จครับ ผมใช้มือทั้งสองข้างสุดแรงก็ไม่สำเร็จ"
พยาบาล: "ทำไมไม่ให้ภรรยายช่วยล่ะคะ"
ชายหนุ่ม: "ภรรยาก็ช่วยออกแรงทั้งสองมือละครับ ก็ยังไม่สำเร็จ"
พยาบาล: "ถึงขนาดนั้นเลยหรือคะ"
ชายหนุ่ม: "ครับ ตอนดึกผมก็เรียกสาวใช้มาช่วยอีกคน ยังไม่สำเร็จเลยต้องมาให้คุณพยาบาลช่วย"

พยาบาลหน้าแดงก่ำ
ชายหนุ่ม: "ช่วยเปลี่ยนขวดใหม่ให้ผมหน่อยเถอะ ฝามันปิดแน่นจริงๆ ไม่มีใครเปิดได้สักคนเลย"

รูปนี้ สาธิตจุฬารุ่นลุงจุ๊บฝากมาค่ะ กรุณาปฎิบัติตาม จะเป็นมงคลแก่ท่าน

เคยไปนั่งดื่มเบียร์ที่ห้างซีตี้ ประตูน้ำ
แล้วเพื่อนก้เรียกพนักงานเสริฟมา

เหนก : น้องจ๋า พี่ขอหอมหน่อยได้ไหมจ๊ะ

เด็กเสริฟ : ยิ้มอายๆ แล้วตอบว่า ไม่ได้หรอกพี่ อายเขานะ

เหนก : ไม่เหนต้องอายเลย น้องเดินเข้าไปในครัว แล้วก้บอกพ่อครัวว่า
ลูกค้าขอหอมจานนึงนะจ๊ะ

เด็กเสริฟ : @#%^%$!$

ป้ามดค่ะยังนึกไม่ออกเลยค่ะไว้ถ้ามีจะมาเล่านะค่ะ ... คิดถึงค่ะ

"Okay, now I'm ready for the Olympics"

Van Gogh's cat as painted by Eva Riser-Roberts

อิอิ

But she said, "the Line Cut!"

Here is Mark's story about this photo: "My sister-in law is from Oklahoma and has a slight accent. When she lived in the south she'd take her cats to the groomers to have what is called a Line Cut, which is when all of the fur hanging down below the cat's tummy is taken off (because it gets matted or snarled).

"When she moved to Chicago, the fur on one of the cats got all tangled up during the move so she took it in for a line cut. She was quite surprised when she heard the price ($80) as it was twice as much as it was down south. She confirmed with the groomer that he understood what a line cut was and he said "yes, I know what a LION cut is." It seems her accent came out sounding like LION not LINE and this is how her cat was returned to her.

"She cried for a week...but not as much as the cat. It was November in Chicago and the cat needed all the fur it had."

ตามมาอ่านค่ะป้ามด

ขำๆดีค่ะ เดี๋ยวหารูปมาลงให้หัวเราะบ้างนะคะ อิๆๆๆ

อีกรูปค่ะ ป้ามดคนรักแมวกำลังร้องไห้รึเปล่านี่

สวัสดีค่ะ ป้ามด..........อิอิ

HOW LATEX GLOVES ARE MADE
A dentist noticed that his next patient,was looking very nervous so he decided to tell her a littie joke as he put on his gloves.
"Do you know how they make these gloves?" he asked.
"No,I don't" she replied "Well," he spoofed "there's a building in China with a big tank of latex and workers of all hand sizes walk up to the tank, dip in their hands' let them dry, then peel off the gloves and throw them in to boxes of the right size."
She didn't crack a smile.
"Oh, well I tried!" he thought.
But five minutes later, durring a delicate portion of the dental procedure, she brust out laughing
"What's so funny" he asked.

"I was just pictureing how condoms are made!" she said.
Gotta watch those little old ladies!
Their minds are always working!

โจ๊กของหนูน้อย กับคุณแม่ของเพื่อน่ค่ะ

Little girl: "Why does your son say, 'Cluck, cluck, cluck?'"
Mother: "Because he thinks he's a chicken."
Little girl: "Why don't you tell him he's not a chicken?"
Mother: "Because we need the eggs."
Little girl : !!!

อิ อิ ขออาศัยขำก่อนนะครับ
เอาเรื่องนี้ละกัน เด็กๆดีอ่ะครับ
ณ วันหนึ่งหนูจิ๋วกำลังจะนั่งโต๊ะทานข้าวอยู่
ก็ได้ยินคุณพ่อบ่นว่า ทานไม่ค่อยจะลงท้องอืด ท้องเฟ้อจัง
คุณแม่เลยบอกคุณพ่อว่า ไปเอาอีโน มาทานสิคะคุณ
หนูจิ๋วได้ฟังดังนั้น ก็บอกว่าคุณแม่พูดจาไม่เพราะเลยคะ
คุณแม่ได้ฟังก็งง ถามลูกว่า พูดไม่เพราะยังไงจ๊ะ
หนูจิ๋ว จึงอธิบายดังนี้ว่า วันนี้คุณครู สอนไว้ว่า
การพูดจาให้ไพเราะ ต้องไม่มีคำว่า ไอ้หรืออี นะคะ.

ภูมิศาสตร์ผู้หญิง

ผู้หญิงอายุ 15-20 : เหมือนแอฟริกา ดินแดนที่ยังเป็นธรรมชาติ สดบริสุทธิ์ น่าตื่นต่าตื่นใจ ท้าทายให้นักเดินทางท่องสำรวจไปไม่สิ้นสุด
ผู้หญิงอายุ 20-30 : เหมือนอเมริกา ถูกสำรวจปรุโปร่งแล้ว สะดวก รู้งาน คล่องตัว สมบูรณ์แบบที่สุด
ผู้หญิงอายุ 30-35 : เหมือนอินเดียกับญี่ปุ่น ร้อน ลุ่มลึก และงดงาม
ผู้หญิงอายุ 35-40 : เหมือนฝรั่งเศส ถูกสงครามทำลายย่อยยับไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่ส่วนหลงเหลืออยู่ก็ยังพอเป็นที่ปรารถนา
ผู้หญิงอายุ 40-45 : เหมือนเยอรมัน ไร้สงคราม แต่ก็ยัไว้ซึ่งความหวังอยู่ดี
ผู้หญิงอายุ 50-60 : เหมือนรัสเซีย กว้างใหญ่ สงบแล้ว แต่ยังเป็นดินแดนที่ไม่ค่อยมีใครอยากไปเที่ยว

ผู้ชายกับรถไฟ

ผู้ชายอายุ 20 : เหมือนรถไฟที่อยากจะจอดดะทุกสถานีที่วิ่งผ่าน
ผู้ชายอายุ 30 : เหมือนรถไฟที่ต้องเลือกจอดได้เพียง 1 สถานีเท่านั้น
ผู้ชายอายุ 40 : เหมือนรถไฟที่อยากจะจอดเต็มแก่ แต่ยังไม่ได้รับอนุญาตให้จอดเสียที
ผู้ชายอายุ 50 : เหมือนรถไฟที่ถึงเวลาจอดแล้ว แต่ยังบังคับตังเองให้จอดไม่ได้จนแล้วจนรอด
ผู้ชายอายุ 60 : เหมือนรถไฟที่สตาร์ทไม่ติด แล้วจะให้คิดเรื่องจอดได้อย่างไรกันอีกล่ะนี่....โถ่ๆๆๆๆ

ผู้หญิงกับกีฬา
ผู้หญิงอายุ 18 : เหมือนลูกฟุตบอล ที่มีผู้ชาย 20 คนคอยวิ่งไล่ล่าเธออยู่ตลอดเวลา
ผู้หญิงอายุ 28 : เหมือนลูกฮอคกี้ที่มีผู้ชาย 8 คน ค่อยวิ่งไล่ล่าเธออยู่ตลอดเวลา
ผู้หญิงอายุ 38 : เหมือนลูกกอล์ฟที่มีผู้ชาย 1 คน พยายามตีเธอให้ออกไปจากชีวิตเขาอยู่ตลอดเวลา
ผู้หญิงอายุ 48 : เปรียบเสมือนลูกปิงปอง ที่มีผู้ชาย 2 คนไม่ต้องการเธออีกต่อไป พวกเขาจึงต้องคอยตบผลักเธอไปให้อีกฝ่ายตลอดเวลา :D

Haๆๆๆๆ
ขำง่ะ

เออ สงสัยค่ะ รูปข้างบนที่โชว์ โปรฟายส่วนตัว นั่นป้ามด เองเลยหรือเปล่าคะ

ถามดู

อิอิ

เหลือบตาดุรอบบ้าน

โอ๊ะ บ้านป้ามดน่ารักง่ะ

ผู้ชายกับผลไม้
ผู้ชายอายุ 20 : เหมือนมะพร้าวเปลือกเยอะ เนื้อน้อย เรียกร้องมากมายแต่ไม่ค่อยมีอะไรตอบแทน
ผู้ชายอายุ 30 : เหมือนทุเรียน หนามแหลมคม ดูอันตราย แต่อร่อยที่สุด
ผู้ชายอายุ 40 : เหมือนแตงโม ลูกกลมกลิ้ง รอบจัด จับไม่ค่อยได้ ไล่ไม่ค่อยทัน แต่ให้น้ำแตงโมหวานฉ่ำชื่นใจ
ผู้ชายอายุ 50 : เหมือนส้มแมนดาริน ปีหนึ่งจะมีมาให้ลิ้มรสเพียงฤดูกาลเดียวเท่านั้น
ผู้ชายอายุ 60 : เหมือนลูกเกด อดีตผลองุ่นที่ไม่มีน้ำองุ่นอีกแล้วตลอดอายุไข หมดน้ำยา ยู่ยี่ และเหี่ยวแห้งลงไปทุกวัน

ขอโทษที่มาช้าค่ะป้ามด

พอดีงานยุ้ง ยุ่งเลยค่ะเช้านี้

ผัวชวนเมีย ท่องแดน ที่แสนสุข หวังสนุก เมียตามใจ ไม่ขัดผัว
เมียบอกพี่ อย่าแรงนัก ชักหวั่นกลัว พ่อทูนหัว ไม่เคยยั้ง สักครั้งเดียว
พอผัวเร่ง อย่างแรง เมียร้องลั่น บอกใจสั่น พี่เร่งแรง แกล้งให้เสียว
ผัวบอกน้อง ชอบสะดิ้ง เสียจริงเชียว เร่งเต็มเหนี่ยว ถึงเมียบ่นไม่สนใจ
ผัวโยกซ้าย แล้วย้ายขวา ท่าซิกแซก เมีย หอบแฮ่ก กอดเอวผัว ตัวสั่นไหว
เมียร้อง วี๊ด สั่งผัวหยุด ในทันใด บอกไม่ซ้อน มอเตอร์ไซด์ ต่อไปเลย


คิดพาแฟน ท่องแดน ที่แสนสุข หวังสนุก แฟนก็ยอม พร้อมเต็มที่
พอขยับ จะเดินหน้า ท่าไม่ดี แฟนบอกพี่ วันนี้หนอ หนูขอลา
ของเคยแข็ง ดันมาอ่อน สะท้อนจิต แฟนคงคิด ว่าวันนี้ ไม่มีค่า
ที่หวังไว้ คงไม่สม ตรมอุรา ต้องสิ้นท่า ของมันอ่อน ถอนฤทัย
เมื่อก่อนนั้น มันเคยแข็ง แกร่งชะมัด ลุยสะบัด ไม่เคยเบื่อ เหนือจรดใต้
แต่ตอนนี้ มันอ่อนหมด หดหู่ใจ "ยางรถฉัน"...นั่นปะไร...ไยจึงแบน


ใจหงุดหงิด คิดฟุ้งซ่านงุ่นง่านนัก เมื่อเมียรักมาจากไกลให้ปล่าวเปลี่ยว
ต้องอดอยาก ปากแห้งอยู่ แต่ผู้เดียว จึงออกเที่ยว หาของดี เผื่อมีทาง
พอเดินผ่าน ย่านหญิงสาว ขายของสด ร่างงามงด ร้อยชั่ง นั่งถ่างขา
ด้วยความอยาก จึงมองจ้อง ของดีนาง ยืนตาค้าง สุดห้ามใจ ช่างใหญ่โต
เนื้อในแดง แต่เม็ดดำ น่าขำนัก จำใจควัก เงินจ่าย ให้คนโก้
ถึงเม็ดดำ จำใจหิ้ว ด้วยหิวโซ เพราะแตงโม ขายไม่แพง แถมแดงดี


บรรจงแกะ สิ่งห่อหุ้ม ออกจากร่าง มองตาค้าง เห็นผิวขาว พราวสดใส
กลิ่นช่างหอม อบอวล เย้าย้วนใจ น้ำลายไหล สุดจะฝืน กลืนลงคอ
ด้วยความอยาก จึงต้องก้ม ดมชิดใกล้ สุดห้ามใจ ใช้ลิ้นเลียเสียเถิดหนอ...
อดมานาน ต้องโลมเลีย เสียให้พอ เอาลิ้นจ่อ สั่นระรื่น ชื่นอุรา
พอแหวกเนื้อ อย่างเปิดเผย เลยเห็นเม็ด แถมเม็ดดำ จำต้องคาย เม็ดออกมา
กินน้อยหน่า อย่าคิดลึก นึกไปไกล....

ลีลาน้องเหมียวน่ารักมากเลย

แฉจากเรื่องจริงของนักศึกษาสาว..


มีเรื่องที่น่าสนใจมาให้อ่าน 2 เรื่อง ลองอ่านดูละกันนะ


-----------------------เรื่องแรก ---------------------
แฉจากเรื่องจริงของนักศึกษาสาวของมหาวิทยาลัยรัฐบาลที่มีชื่อที่เธอต้องเผชิญกับเหตุการณ์อันโหดร้าย

เธอยินดีนำมาเผยแพร่เพื่อเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้ห้คนอื่นๆจำไว้เป็นอุทธาหรณ์

นักศึกษาสาวคนหนึ่งเดินเข้าไปหาอาจารย์หนุ่มในห้องทำงาน พอไม่เห็นใครอยู่ หล่อนก็ปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างๆอาจารย์ สะบัดผมอย่างมีความหมาย แล้วจ้องตาอาจารย์หนุ่มหวานเชื่อม พร้อมอ้อนเสียงหวาน

"หนูยอมทำทุกอย่างที่อาจารย์ต้องการ เพื่อแลกกับการสอบผ่านครั้งนี้ "

แล้วหล่อนก็หลิ่วตาให้ "หนูพูดจริงๆนะคะหนูยอม... ทุกอย่าง "
อาจารย์หนุ่มก้มลงมาใกล้ๆ แล้วถามเสียงนุ่ม "ทุกอย่างเลยหรือ "
"ค่ะ ทุกอย่างเลย " หล่อนตอบเสียงหวาน

"ถ้างั้น...................ช่วยตั้งใจเรียนหน่อยได้มั้ย"


..........................เรื่องที่สอง...........................

น้องจอยเป็นเด็กสาวน่ารักและเรียบร้อย เมื่อต้องมาเรียนต่อในเมือง จึงไปอาศัยอยู่กับน้าชายซึ่งยังโสดอยู่ ซึ่งดูแล้วทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันเหมือนญาติทั่วไป

อยู่มาวันหนึ่ง น้องจอยก็ทนอึดอัดต่อไปไม่ไหว เรียกน้าชายมาหาที่ห้องแล้วบอกว่า
"น้าช่วยถอดเสื้อของหนูออกทีเถอะค่ะ" น้าชายทำตามอย่างว่าง่าย

"กางเกงของหนูด้วย" จากนั้นก็กลั้นใจพูดว่า........
"ถอดยกทรงของหนูด้วย"....ซึ่งน้าชายก็ไม่ทักท้วงใดๆ
จากนั้นน้องจอยก็หน้าแดงพูดด้วยความอายว่า.....
"ถอดกางเกงในของหนูด้วย"......หลังจากนั้นน้องจอยก็บอกว่า

"ขอร้องเถอะค่ะ! ต่อไปอย่าแอบเอาเสื้อผ้าหนูไปใส่อีก เข้าใจมั้ย?"


ใครรู้ตัวว่า คิดอกุศล กรุณาเขกหัวตัวเองสามที ฮ่าๆๆๆๆ

เช้าวันหนึ่งมี ข่าวหน้าหนึ่ง ว่า

แม่เฒ่าวัย 80 แต่งงานกับหนุ่มรุ่นหลานวัย 18 จัดพิธีแต่งงานใหญ่โต

เช้าวันรุ่งขึ้น

หนุ่มอายุ 18 เสียชีวิต ในห้องหอ คืนวันแต่งงาน

แพทย์ลงบันทึกประจำวันถึงสาเหตุการเสียชีวิตว่า

"ดื่มนมหมดอายุ"

บาทหลวงคนหนึ่งขณะขับรถอยู่ได้เห็นแม่ชีวัยรุ่นหน้าตาสะสวยกำลังเดินอยู่บนถนน
เขาจึงหยุดรถและอาสาจะไปส่ง แม่ชีคนนั้นตอบตกลง หลังจากบอกที่หมายแล้ว
ขณะนั่งรถแม่ชีได้นั่งไขว่ห้าง ทำให้ชุดคลุมของแม่ชีก็แหวกออกมาเห็นขาอันเรียวงาม
บาทหลวงเห็นดังนั้น จึงจ้องมองตาแทบไม่กระพริบจนทำให้รถเกือบชนกับคันหน้า

หลังจากที่คุมรถได้แล้ว เขาจึงค่อยๆเลื่อนมือไปสัมผัสที่ต้นขาของเธอ แม่ชีหันกลับมาตอบกลับว่า
"ท่านพ่อคะ ท่านจำบทสวด 129 ได้ไหมคะ" บาทหลวงจึงขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่และหดมือ
กลับมาอย่างเสียไม่ได้จากต้นขาคู่นั้น และอีกครั้งขณะที่เปลี่ยนเกียร์เขาได้เอื้อมมือไปจับต้นขา
ของแม่ชีอีกครั้ง แม่ชีหันกลับมาตอบกลับว่า "ท่านพ่อคะ ท่านจำกฎของบทสวด 129 ได้ไหมคะ"
บาทหลวงกล่าวว่า "พ่อต้องขอโทษด้วย แต่เนื้อหนังเจ้าช่างอ่อนแอเหลือเกิน"
พร้อมหันมามองแบบมี ความหมาย

หลังจากนั้นพอบาทหลวงมาถึงโบสถ์ของตน เขารีบเปิดไบเบิ้ลแทบจะทันทีสถ์

บทสวดที่ 129 ได้กล่าวไว้ว่า "จงขยับขึ้นไปและค้นหา เบื้องบนนั้น เจ้าจะพบ ชัยชนะอันรุ่งโรจน์และ
งดงาม"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "จงรู้ดีในงานที่คุณทำ มิเช่นนั้นคุณอาจจะพลาดโอกาสอันยิ่งใหญ่"

สวัสดีครับป้ามด เขิลเลยครับไปเรียกผมเป็นนักปิงปองทีมชาติ แต่ก็อดยิ้มแก้มป่องไม่ได้ สงสัยผมคงเป็นทีมชาติกับเขาได้เหมือนกัน แต่เป็นทีมชาติหน้า อิอิ

พอดีไปอ่านเจอฝรั่งล้อเลียนการแสดงโชว์ปิงปองของสาวไทย โดยแกล้งทำเป็นสำนักข่าว ENN เลยเอามาให้อ่านกันพออมยิ้มนะครับ

Thai "Ping Pong Show" Amazes Erik


One of Erik's friends, amazed by the ping pong ball.

-- PHUKET, Thailand

Lewd witnesses say that Erik attended a special performance offered by a woman in the tourist nightlife haven of Patong Beach, in the southern part of Thailand.

"Now wait a minute," Erik clarified when presented with the allegations that he attended a "raucous, wholly inappropriate, frankly amazing" show.

"I don't know what they told you," Erik said, referring to ENN's panel of morality judges, "But it wasn't even my idea to go in the first place. It was Mike's idea."

Witness reports are sketchy, but suggest that Erik and a group of about 10 other "ridiculous" tourists from exotic nations such as New Zealand attended a "Ping Pong Show," one of Thailand's most (in)famous attractions.

"All I can tell you," Mike told ENN, "is that it involves a naked woman, a ping-pong ball, some darts, balloons, and one or two candles. That's all I'm going to say." When asked if Erik enjoyed the show, Mike said simply, "Oh, yes."

"Yeah," Erik retorted, "but at least I didn't have my hat covering my lap during the show, Mike!"

Stay with ENN as we monitor the growing rift between Mike and Erik, and as we try to uncover more details about the "Ping Pong Show." Wow.

ไม่มีเรื่องตาหลก ไม่มีโจ๊กเลยค่ะป้ามดจ๋า

มาขำเฉยๆค่า

ขำ ๆ และน่ารัก ๆ ดีครับ

โห มาช้าอ่ะค่ะ แน่นขนัดเลย
มีหวังป้ามดได้เปิดภาค 3 แหงม
ลุยเลยดีกั่ว

คุณเคยเจอ คุณลุงคนนี้ มั้ย
1. รู้มั้ยว่าทำไม คุณลุง ถึงพาเพื่อนแห่กันไปดูหนังทีละ 18 คน...
ก็เพราะโรงเขาประกาศไว้ว่า ต่ำกว่า 18 ห้ามเข้า น่ะสิ(!!)
2. คุณลุงไปร้านขายทีวี ถามคนขายว่า "ไม่ทราบว่าที่นี่มีทีวีสีขายรึเปล่า"
คนขายตอบว่า "มี" คุณลุงเลยบอกว่า "งั้นเอาสีเขียวมาเครื่องนึง" (!!)

3. คุณลุงเข้าไปเดินดูของในร้านจีฉ่อย เห็นกระติกน้ำทำจากโลหะอันหนึ่งวางอยู่
่แล้วถามอาอึ้มว่า "อึ้ม ไอ้ที่วอบแวบสีเงินๆ นั่นอะไร"
อึ้มตอบว่า "กระติกน้ำไง" "แล้วมันทำอะไรได้มั่ง"
"ก็ใส่ของร้อนก็ร้อนนาน ใส่ของเย็นก็เย็นนาน"
คุณลุงเห็นว่าน่าสนใจ เลยตกลงซื้อมาอันนึง
วันรุ่งขึ้น คุณลุงก็เอากระติกน้ำที่พิ่งซื้อมาไปที่ทำงาน
ตั้งอวดบนโต๊ะอย่างภาคภูมิ
หัวหน้าคุณลุงเห็นเข้าเลยถามขึ้น "อะไรนั่นน่ะ"
"กระติกน้ำครับ" "แล้วมันมีอะไรพิเศษรึ"
"ก็ใส่ของร้อน ก็เก็บความร้อนได้ หรือใส่ของเย็น ก็เก็บความเย็นได้"
หัวหน้าเลยถามว่า "แล้วใส่อะไรมาล่ะ" คุณลุงยืดก่อนจะตอบว่า
"กาแฟร้อน 2 แก้ว กับไอติม 1 ถ้วยครับ" (!!)

4. ทุกครั้งหลังถ่ายเอกสารเสร็จ คุณลุงจะเอาฉบับก๊อปปี้มาตรวจทานเทียบกับต้นฉบับ
เพื่อเช็คดูว่ามีคำไหนสะกดผิดรึเปล่า (!!)

5. คุณลุงจะยิ้มทุกครั้งที่ฟ้าผ่า เพราะนึกว่ามีคนกำลังถ่ายรูปเขาอยู่ (!!)

6. รู้ป่าวว่า ทำไมคุณลุงถึง กดโทรศัพท์เบอร์ฉุกเฉิน(911)ไม่ได้
ก็เพราะเขาหาเบอร์ 11 (สิบเอ็ด) บนแป้นไม่เจอน่ะสิ (!!)

7.คุณลุงเพิ่งซื้อคอมพิวเตอร์มาใหม่เครื่องหนึ่ง เล่นไปซักพักก็เจอปัญหา
คุณลุงเลยลองกดที่ HELP บนแป้น F1 ผ่านไปพักใหญ่ คุณลุงหงุดหงิดมาก
เลยโทรไปต่อว่าร้านที่เขาซื้อคอมมา "ผมกด F1 ตามที่เครื่องบอก
เวลาที่มีปัญหา แล้วก็รออยู่เป็นชั่วโมง ยังไม่เห็นมีใครมาช่วยเลย"

8. คุณลุงไปหาหมอในสภาพหูบวมแดงน่ากลัว หมอถามว่าไปโดนอะไรมา
คุณลุงตอบว่า "ผมกำลังรีดผ้าอยู่ แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แต่แทนที่จะหยิบโทรศัพท์มาพูด
ผมดันเผลอ เอาเตารีดขึ้นมาแนบหูน่ะสิ"
"โอ้ว เดียร์" หมออุทานเป็นภาษาฝรั่งด้วยความเวทนา
"แล้วหูอีกข้างทำไมถึงแดงเหมือนกันล่ะ" หมอถามต่อ
"ก็ไอ้บ้านั่นเสือ_ โทรกลับมาอีกรอบอ่ะดิหมอ" (!!)

9. หลังจากใช้ความพยายาม ต่อจิ๊กซอว์อยู่นานในที่สุดคุณลุงก็ต่อเสร็จ
เขาเอาไปอวดเพื่อนด้วยความภูมิใจ "เป็นไง เนี่ยฉันใช้เวลาต่อแค่ 5 เดือนเองนะโว้ย"
เพื่อนคุณลุงงงที่เขากล้าอวด " 5 เดือนเหรอ ! แถวบ้านฉันเรียกว่าโคตรนานเลยนะนั่น"
"แกนี่ไม่รู้อะไร" คุณลุงไม่ยอมลดละ "ดูที่กล่องนี่ เห็นมั้ย มันบอกว่า
'สำหรับ 4 - 7 ปี 'แต่ฉันใช้เวลาแค่ 5 เดือนเอง"
#( For 4-7 years) หมายถึงสำหรับเด็กอายุ 4 ถึง 7 ปีย่ะ

ชายชราสองคนซึ่งห่างเหินจากเรื่องเซ็กซ์มานานนม แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะขอความสุขส่งท้ายให้ตัวเอง จึงตัดสินใจไปเที่ยวสถานบริการแห่งหนึ่ง เมื่อไปถึงก็ต้องพบหน้ากับมาม่าซัง พร้อมกับแสดงความจำนงว่า
ช่วยสรรหาอีหนูเอ๊าะมาให้ความสุขแก่ชายชราทั้งสองด้วยเถอะ ค่าป่วยการรับรองจ่ายให้ไม่มีบิดพริ้ว
มาม่าซัง คิดสะระตะในใจว่า ขืนจัดสาวๆ ให้คงจะเสียเวลาเปล่ ประโยชน์ เพราะอายุปูนนี้แล้วคงไปได้ไม่กี่น้ำหรอก ว่าแล้วก็จัดหา "ตุ๊กตายาง" 2 ตัว เอาไปไว้ในห้อง 2 ห้อง เอาผ้าห่มคลุมไว้อย่างดีแล้วบอกให้สองชายชราเข้าไปจัดการ ได้ตามสบาย
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ ชายชราทั้งสองคนซึ่งได้พบกับความอัศจรรย์ใจจริงๆ ทั้งคู่กลับมาถึงบ้านแล้วแลกเปลี่ยน ประสบการณ์ที่ได้ไปประสบมาพร้อมๆ กัน
คนแรกบอกว่า "กันคิดว่า ผู้หญิงที่มาม่าซังพามาให้กันนั้นนะ ตายแล้วว่ะ เพราะเธอเล่นไม่กระดุกกระดิกเลย
พับผ่าซิ แล้วของแกล่ะเป็นไง"
คนที่สองบอกว่า "กันคิดว่าเธอเป็นแม่มดแน่นอนเลย"
คนแรก "เป็นไปได้ไงวะ"
คนที่สอง "ก็ตอนที่กันกัดที่หน้าอกเธอ เธอก็แฟบหมดลมแล้วก็ลอยหายออกไปทางหน้าต่างเลยล่ะ"

ศรีสุดาเป็นคนชอบเพลงมาก และเป็นนักสะสมแผ่นเสียงตัวยง
เธอเดินนวยนาดเข้าไปในร้านขายแผ่นเสียง แล้วเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเซะซี่ ว่า
ศรีสุดา : เฮีย...เฮีย จ๋า เฮีย
เฮีย : ครับผม
ศรีสุดา : มีขนาด12นิ้วมั้ยคะ ( ขนาดของแผ่นเสียง )
เฮีย : ผมมีขนาด8นิ้วครับ
ศรีสุดา : เหรอค่ะ...8นิ้วเล่นได้นานไหมคะ
เฮีย : อ๋อ! ของผมเล่นได้เป็นชั่วโมง...ครับ
ศรีสุดา : อยู่ไหนเหรอคะ ขอดูหน่อย
เฮีย : อุ๊ย...เอาออกมาไม่ได้หรอกครับ..มันอุจาด..

ก็อยากอยู่หรอกนะ

ปู่ (เต่าล้านปี) กับหลานนั่งชมบรรยากาศในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

หลานจอมแก่น " คุณปู่ครับ หนังสือพิมพ์ลงข่าวเรื่องยาไวอะกร้า คุณปู่ไม่ซื้อมาลองบางหรือ"

ปู่มองหลานชายแล้วถอนหายใจ " ปู่ไม่ลองหรอก"

หลานชาย " อ้าว ทำไมล่ะครับ ผมยังอยากจะลองเลย"

ปู่ตอบด้วยเสียงเศร้าสุดชีวิต

" หลานเอ๋ย มันเป็นเรื่องโง่ที่จะเติมใส้ดินสอ โดยไม่รู้ว่าจะไปเขียนอะไรที่ไหนได้"

A man and woman are driving...

A man and a woman are driving down the same road at the same time.
As they pass each other the woman leans out the window, points and yells, “PIG! ”

The man immediately leans out his window, shakes his fist and shouts back, “WITCH!"

They each continue on their way, and as the man rounds the next corner, he slams into a pig that had wandered into the middle of the road.

If only men would listen.

ทัพพีที่หายไป

เมื่อวินัยเชิญแม่ของเขามากินมื้อค่ำที่อพาร์ทเมนท์
ซึ่งเขาอยู่กับสาวสวยชื่อนิสา
คุณแม่จึงอดเคลือบแคลงในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้
ระหว่างร่วมโต๊ะมื้อเย็นนั้นเอง
คุณแม่ของวินัยเฝ้าสังเกตสายตาที่ทั้งคู่มองสบกัน
จนลูกชายชักเดาใจออก จึงรีบพูดขึ้นว่า
“ผมรู้นะว่าแม่กำลังคิดอะไร .. แต่ผมยืนยันได้แน่ว่า
ผมกับนิสาเป็นแค่รูมเมทเท่านั้น ไม่มีอะไรเกินเลยจริงๆ”
หลังจากแม่ของวินัยกลับไปได้ 1 อาทิตย์ นิสาจึงบอกวินัยว่า
“ตั้งแต่แม่ของคุณมาเยี่ยมเราคราวนั้น ฉันก็หาทัพพีคันโปรดไม่เจอเลย
ที่จริง..ฉันก็ไม่คิดว่าแม่ของคุณจะเอาไปหรอกนะคะ หรือคุณว่ายังไง”
วินัยจึงตอบว่า “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่จะลองเขียนจดหมายไปถามคุณแม่ดู”
วินัยจึงนั่งลงเขียนจดหมาย เนื้อความว่า..
“เรียน คุณแม่สุดที่รัก..
ผมไม่ได้คิดว่าคุณแม่จะเผลอเอาทัพพีที่บ้านผมไปหรอกนะครับ
แต่จะว่าแม่ไม่ได้เอาไป...................... ก็ยังไงอยู่ เพราะทัพพีสวย ๆ
คันหนึ่งหายไปตั้งแต่วันที่คุณแม่มาทานข้าวเย็นที่บ้าน
ขอแสดงความนับถือ
วินัย”
หลายวันต่อมา วินัยได้รับจดหมายตอบจากแม่ของเขา เนื้อความว่า..
“ถึง ลูกชายสุดที่รักของแม่
แม่ไม่เคยพูดว่าลูกมีอะไรกับนิสา
แต่แม่ก็ไม่ได้คิดว่าลูกจะไม่มีอะไรกับเธอ
เพราะความจริงมีอยู่ว่า ถ้านิสานอนที่ห้องตัวเอง ก็คงเจอทัพพีนั่นไปตั้งนานแล้ว
รักมาก
แม่”

ตอนเป็นแฟนกัน อะไรๆมันก็ดีอย่างนี้

ชายหนุ่ม : บ้านคุณอยู่ไกล ซอยเปลี่ยว อันตราย ให้ผมไปส่งดีกว่า
หญิงสาว : ซอยมันแคบกลับรถลำบากนะค่ะ
ชายหนุ่ม : ไม่เป็นไรครับ ผมถอยหลังผ่านตลอดออกได้
เมื่อแต่งงานกันผ่านไป 5 ปี.... อะไรอย่างนี้ก็เกิดขึ้น
ภรรยา : พี่ ๆ กลับเถอะดึกมากแล้ว
สามี : จะคุยกับเพื่อน กลับไปก่อนซิ
ภรรยา : ซอยมันเปลี่ยว อันตรายน่ะพี่
สามี : กลับประจำ ไม่มีอะไรหรอก
ภรรยา : ชั้นกลัวถูกข่มขืน
สามี : ไม่หรอกน่า ... เดี๊ยวนี้ โจรมันฉลาด... มันรู้จักเลือก

วิธีประหยัด

เรื่องของคุณลุงคนนึง แกทำงานอยู่ กทม. ใกล้จะเกษียณแล้วล่ะ
วันหนึ่งก็มารอรถเมล์จะกลับบ้าน รออยู่คันแล้วคันเล่ารถก็ดูเต็มทุกคัน
แกรออยู่ตั้งนาน
เวลาก็ค่ำลงๆ ก็มีอยู่คันหนึ่ง ทำท่าว่าจะจอดรับ แต่ก็ไม่จอด
แต่ลุงแกนึกว่าจะจอดก็ค่อยๆ วิ่งไล่ตามแกวิ่งไล่ตามไปเรื่อยๆ
เผลอไปสักพักใหญ่
...เฮ้ย ......................ถึงบ้านแล้วนี่หว่า แกดีใจ
เออดี ......................ไม่ต้องเสียค่ารถเมล์สามบาท แกดีใจ ใหญ่เลย กลับไปเล่าให้
เมียฟัง
ลุง : นี่เธอจ๋า .. วันนี้พี่วิ่งไล่ตามรถเมล์มานะ ถึงบ้านพอดี
ตังค์ก็ไม่ต้องเสียตั้งสามบาทล่ะ
เมีย : (พอได้ยินแทนที่จะดีใจไปด้วยกลับด่าส่ง)...ไอ้แก่จะตายแล้วยังจะโง่อีก
ลุง : อ้าวมาด่าชั้นทำไมล่ะ
เมีย : นี่ถ้าแกวิ่งตามแท็กซี่ แกรู้มั้ย ประหยัดได้อีกตั้งเท่าไหร่

บ่ออธิษฐาน

หนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินมาถึงบ่อศักดิ์สิทธิ์ที่หลายคนมาอธิษฐานขอพร
ฝ่ายชายเริ่มโน้มตัวไปข้างหน้า ตั้งจิตอธิษฐานและโยนเหรียญลงไป
ฝ่ายภรรยาอยากอธิษฐานเช่นกันแต่เธอโน้มตัวไปมากเกินจนเสียศูนย์ ตกลงไปในบ่อ
แล้วจมน้ำตาย
สามีพูดขึ้นเบาๆว่า “ว้าว ได้ผลจริงๆด้วย”

สามีนอนดูอเมริกันฟุตบอลอยู่ ภรรยาเข้ามาขอร้อง
"ซ่อมไฟทางเดินให้หน่อยสิ มันเสียมาหลายวันแล้ว"
"ซ่อมไฟเหรอ" สามีโมโห
"ฉันไม่ได้ทำงานเจเนรัลอิเลคทริคนะ ดูที่หน้าผากซิมี จีอี. สลักไว้หรือเปล่า"
"งั้นซ่อมประตูตู้เย็นให้หน่อยนะ" ภรรยาขอต่อ
"ซ่อมตู้เย็น ? " สามีฉุน "ไม่ได้ทำงานเวิล์ดพูลนะ ดูหน้าผากฉันซิมีอักษรสลักไว้หรือเปล่า"
"ค่ะ อย่างน้อยช่วยดูบันไดให้หน่อยได้ไหม รู้สึกมันจะพังแล้วนะ
"ซ่อมบันได" สามีโมโหสุดขีด "ฉันไม่ใช่พนักงานรับซ่อมบ้านนะ ดูซิมีเครื่องหมายพนักงานอยู่ตรงไหน"
สามีปึงปังออกจากบ้านไป เขาไปดื่มเหล้าดับอารมณ์อยู่สักพักก็รู้สึกตัวว่าเขาพูดจารุนแรงไป
เขาตัดสินใจกลับบ้านมาซ่อมของใช้ให้ภรรยา
เมื่อกลับเข้าบ้าน เขาเห็นไฟทางเดินส่องสว่างดี ประตูตู้เย็นก็ซ่อมเป็นปกติ บันไดก็ซ่อมเสร็จ
เขาจึงถามภรรยา "ที่รัก นี่เธอซ่อมมันยังไง"
"อ๋อ พอคุณออกจากบ้านไป ฉันก็นั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าบ้าน มีผู้ชายคนหนึ่งผ่านมาถาม ฉันเลยเล่าให้ฟัง
เขาอาสาว่าจะซ่อมให้ โดยขอนอนกับฉันครั้งหนึ่ง หรือไม่ก็ทำคุกกี้ให้เขา"
"เหรอ แล้วเธอทำคุกกี้อะไรให้เขาล่ะ" สามีถาม
"นี่คุณ" ภรรยาขึ้นเสียง
"ดูหน้าผากฉันซิ มีอักษร S & P หรือเปล่า"

เปลี่ยนช่องไปเรื่อย ๆ

เอามาจากบอร์ดหรรษานะครับ ของคุณ dragon
(สมมติว่า ... คือ เปลี่ยนช่องนะครับ)
สมมติว่าคุณดู ทีวีแล้วเอารายการแต่ละช่องมาต่อกันจะเกิดzzz.....

เริ่ม สวัสดีครับท่านผู้ชมทุกท่าน ช่อง 3 เปิดสถานีวันนี้เรามาพบกับ

zzz... สินค้าสุขภัณฑ์ในครัวเรือนของคุณต้องได้รับการปกป้องคุ้มครองจาก

zzz... กองกำลังผสม ซึ่งนำโดยสหรัฐอเมริกา และอังกฤษได้บุกเข้าสู่

zzz... สถาณีวิทยุโทรทัศน์ กองทัพบกช่อง 7 ร่วมกับ

zzz... นางอองซาน ซูจี และสมาชิกพรรคเอ็นแอลดี ถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ใน

zzz... ทะเลทรายซาฮาร่า เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์มากมายมที่รอการ

zzz... ปราบปรามกลุ่มผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ มันถึงเวลาแล้วที่เราจะ

zzz... การ์ดสแลช! กิลม่อนเปลี่ยนร่างเป็น!

zzz... ประธานาธิปดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช และนายโทนี่แบล์ ได้พบปะหารือกันเพื่อ

zzz... สุขภาพลูกน้อยของคุณ ผ้าอ้อมแพมเพอร์ส ดีต่อ

zzz... หน้าฉัน เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร?

zzz... ทำได้โดยการยิงประตูขึ้นนำในนาทีที่ 25 โดย

zzz... อีหล้า! อีลูกไม่รักดี ตอนแกเกิดฉันน่าจะ

zzz... โอม มะลึกกึกกึ๊ยส์ มะลึกกึกกึ๊ยส์ มะลึกกึกกึ๊ยส์

zzz... เมื่อพระสงฆ์สวดพระคาถาจบแล้ว ลำดับต่อไป

zzz... เชิญพบกับข่าวต่างประเทศ เราจะเริ่มกันที่การประชุม APEC ซึ่งได้ข้อสรุปว่า

zzz... แมลงสาป น่าเกลี๊ยด น่าเกลียด ไต่กันยั๊ยเยี๊ย ทำลายข้าวของ วันนี้เรา

zzz... ไม่รอให้ฟ้า ให้ดิน ลิขิต ไม่ปล่อยให้ชีวิตผ่านไป ไม่ว่า

zzz... การอภิปรายไม่ไว้วางใจวันนี้ อาจมีข้อขัดแย้งอยู่บ้าง แต่ในที่สุด

zzz... สหรัฐอเมริกา ก็ประกาศอิสรภาพในวันที่ 4 ก.ค. ซึ่งส่งผลให้

zzz... คำตอบนะครับ.. ถูกต้องนะคร้าบ!!!

zzz... ไชโย ไชโย ไชโย กินเหล้าขวดโตแล้วหาแฟนใหม่ แฟนเก่าเขา

zzz... คือนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ คือคนไทยผู้ยิ่งยง

zzz... แล้วพบกันใหม่ วันนี้เวลา 5 นาฬิกา สำหรับตอนนี้สวัสดีครับzzz...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
: การที่เราหมุนวิทยุไปมา นำสิ่งที่ได้ยินมาทำเป็นเรื่อง คุณเคยลองรึยัง :

zzz... ขณะนี้ผมอยู่ที่สภาครับ ผู้ที่มาzzz...

zzz... ซุกซ่อนยาบ้าไว้ที่กระโปรงหลัง โดยถูกค้นพบเมื่อzzz...

zzz... มุมแดงทำการไหว้ครูเสร็จแล้ว กำลังเดินzzz...

zzz... อยู่เหนือมหาสมุทรแปซิฟิก คาดว่าจะถึงสนามzzz...

zzz... ประลองปัญญากับ ครอสเวิรด์ ในงานzzz...

zzz... มิสอัลคาซาร์ ณ พัทยาใต้ เวลาzzz...

zzz... แปดโมงเช้าวันอังคาร นึกถึงคราวที่ผ่านมา วันนั้นที่เธอzzz...

zzz... ได้ขับรถหักหลบสุนัข ชนเสาไฟฟ้าzzz...

zzz... ทำให้ฝ่ายค้านยื่นอภิปรายไม่ไว้วางใจzzz...

zzz... เซอร์ อเลกซ์ เฟอร์กรู สัน ซึ่งกล่าวถึงอาการบาดเจ็บของเบคแฮมว่าzzz...

zzz... มีเหตุขัดข้องที่ปีกข้างขวา ทำให้นักบินzzz...

zzz... เตะซ้าย เตะขวา โอ้โห!!เข้าก้านคอฝ่ายzzz...

zzz... เจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งได้ทำการวิสามัญzzz...

zzz... ผู้สมัครหมายเลข13 ส่งเข้าประกวดโดยzzz...

zzz... กองกำลังเขมรแดง ได้เคลื่อนที่เข้าzzz...

zzz... ตีศอกอีก แต่ฝ่ายน้ำเงินกันไว้ได้ โอ้โห!!ฝ่ายแดงzzz...

zzz... ลงจอดฉุกเฉินzzz...

zzz... ที่หมอชิต มีผู้คนตกค้างจากวันที่13เมษายนเยอะมาก ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ได้ประกาศบอกผู้ที่ตกค้างว่าzzz...

zzz... อาบน้ำกันมั้ย!zzz...อาบน้ำกันมั้ย!zzz...

zzz... ไม่ครับ ผมไม่ได้มีส่วนร่วมในzzz...

zzz... อาการบาดเจ็บของเบคแฮม หมอได้ลงความเห็นว่าzzz...

zzz... ควรต้องโทษจำคุกตลอกชีวิต โดยฝ่ายจำเลยzzz...

zzz... พยายามเข้าคลุกวงใน ตอนนี้กรรมการzzz...

zzz... พยายามดับไฟที่โถมมาจากzzz...

zzz... มุมแดงกำลังโดนนับzzz...

zzz... โด เร มี โด เร มี ซอล ลา หนูขอzzz...

zzz... ประท้วงครับท่าน ผมมีหลักฐานยืนยันว่าzzz...

zzz... เบคแฮมต้องเข้ารับการผ่าตัดzzz...

zzz... แปลงร่างเป็นมดเขียวV3 นายปิศาจ แกzzz....

zzz... ไม่มีสิทธิยื่นอุทรณืในคดีนี้ เพราะฝ่ายจำเลยzzz...

zzz... มีการกัดหูด้วยครับ! กรรมการต้องzzz...

zzz... วิ่งลงสนามมาแล้ว คู่ทีมชาติไทย กับzzz...

zzz... ผู้ที่ได้รับรางวัลขวัญใจช่างภาพ ได้แก่zzz...

zzz... นังซิน!!ชั้นสั่งให้แกzzz...

zzz... เริ่มเปิดเกม ซิโก้ได้เลี้ยงเข้าไปในzzz...

zzz... ศูนย์บัญชาของเขมร ค้นหาที่ซ่อนของzzz...

zzz... ไม้กวาดเรอะ แค่นี้ไม่รู้รึไงว่าzzz...

zzz... วันนี้เป็นวันสงกรานต์ สนุกสนานกันแบบไทยๆ สงกรานต์เป็นวันzzz...

zzz... รับสมัครผู้เข้าแข่งขัน ครอสเวิรด์ ภายในzzz...

zzz... ยกที่8แล้ว เหลืออีกไม่กี่ยก ฝ่ายแดงก็จะzzz...

zzz... เลี้ยงเข้าเขตกรอบโทษแล้ว ผู้รักษาประตูจะรับได้รึไม่?zzz...

zzz... ไม่เป็นไร...ชั้นรับได้ทุกอย่าง

ไม่อาจอธิบายได้"

ชายคนหนึ่งนั่งหน้าเศร้าอยู่ในบาร์ พอดีคนรู้จัก

แวะเข้ามาเห็นจึงทักทายอย่างเป็น ห่วงว่า

"เฮ้ ทำไมมานั่งเหงาอยู่คนเดียวล่ะ มีเรื่องอะไรเหรอ"

ชาวนาส่ายหน้าแล้วตอบว่า

"บางครั้งบางเรื่องก้อไม่อาจอธิบายได้"

"มีเรื่องอะไรนักหนา เล่าให้ผมฟังสิ"
ชายมาใหม่ นั่งลงใกล้ๆ

"เมื่อเช้าผมนั่งรีดนมวัวอยู่ดีๆ พอนมวัวใกล้เต็มถัง

ไม่รู้วัวมันเป็นอะไรขึ้นมา มันยกเท้าซ้ายเตะถังล้มคว่ำหมด"

"เอ ฟังดูก้อไม่น่ามีอะไรมานี่นา"

"บางครั้งบางเรื่องก้อไม่อาจอธิบายได้" ชาวนาตอบ

"ถ้างั้น เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะ"

"ผมก้อเลยมัดขาซ้ายมันไว้ กับเสาด้าน
ซ้าย

แล้วผมก้อรีดนมมันต่อ พอใกล้จะเต็มถัง

มันก้อ ยกเท้าขวาเตะถังล้มลงอีก"

"อีกแล้วเรอะ" ชายที่ได้ฟังหัวเราะ

"แล้วคุณทำไงต่อล่ะ"

"บางครั้งบางเรื่องก้อไม่อาจอธิบายได้"

ชาวนาตอบ ก่อนที่จะเล่าต่อ

"ผมก้อเลยมัดขาขวามันไว้กับเสาด้านขวา"

"แล้วหลังจากนั้นล่ะ"

"ผมก้อรีดนมมันต่อ พอใกล้เต็มถังอีก

มันก้อใช้หางปัดถังล้มลง"

"ฮืม..." ชายผู้นั้นพยักหน้า หงึกๆ

"บางครั้งบางเรื่องก้อไม่อาจอธิบายได้" ชาวนาบอกอีก

"แล้วคุณทำไงต่อล่ะ"

"ผมหาเชือกไม่ได้ เพราะใช้หมดไปแล้ว

ผมก้อเลยถอดเข็มขัดออก แล้วคล้องหางมัน

ไว้กับคาน นาทีนั้นเอง กางเกงผมก้อหลุดลง

กองกับพื้น แล้วเมียผมก้อเดินเข้ามาพอดี

คุณว่ามั๊ย บางครั้งบางเรื่องก้อไม่อาจอธิบายได้"้

กลอน...กล่อน...กล้อน...กล๊อน...กล๋อน

ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน

ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น

พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม

ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแทงโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา

ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี

ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดในลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที

ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดตูด ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว ... ฮือๆๆ

ชายคนหนึ่งพาครอบครัวย้ายไปตั้งถิ่นฐานในเมืองใหญ่ พวกเขาเพิ่งเคยเห็นกระจกเงาเป็นครั้งแรกในชีวิต
เมื่อเขาเห็นภาพในกระจก เขาคิดว่าเป็นรูปพ่อของเขา จึงตัดสินใจซื้อดอกไม้มาแสดงความเคารพพ่อทุกวัน
ส่วนภรรยาขี้หึงก็ตั้งใจจะสืบเรื่องของสามีอยู่ตลอดเวลา พอเห็นภาพในกระจก เธอมั่นใจว่าเป็นภาพของชู้รักสามี
จึงเล่าเรื่องนี้ให้แม่ของเธอฟังแล้วพามาดูภาพดังกล่าว แม่ของเธอเพ่งมองภาพในกระจก แล้วพูดว่า
"สามีแกช่างโง่จริงๆ ไปชอบคนหน้าตาน่าเกลียดอย่างยายคนนี้ได้ยังไงนะ"

ขำ ขำ ขำ ขำ ... อย่างแรงค่าป้ามด(แต่ยังไมถึงขนาดลงไปชักดิ้นแบบเจ้าโดเบอร์แมนนั่นนะค๊า) อ่านเพลิน ยังนึกของตัวเองไม่ออก เด๊วมาใหม่ค่ะ

An old man goes to the doctor for his yearly physical, his wife tagging along. When the doctor enters the examination room, he tells the old man, "I need a urine sample, a stool sample and a sperm sample."

The old man, being hard of hearing, looks at his wife and yells: "What?" "What did he say? What's he want?"

His wife yells back, "He needs your underwear."

MacGregor had a toothache and went to Dr. Friedman.

"What do you charge for extracting a tooth?" asked the Scotsman.

"Fifty dollars." replied the dentist.

"Fifty dollars for only twenty seconds' work?" exclaimed MacGregor.

"Well," replied the dentist, "if you want, I could extract it very slowly."

คนไข้: คุณพยาบาลครับ ผมรักคุณมาก จนไม่อยากออกไปจากโรงพยาบาลเลยครับ

พยาบาล: คุณคงจะไม่ได้ออกไปง่ายๆหรอกค่ะ เพราะหมอเจ้าของไข้ที่เข้ามาเห็นตอนคุณจูบฉัน เขาก็หลงรักฉันเหมือนกัน

พยาบาล : เช้านี้เวลาหมอเข้ามาดูอาการ คุณช่วยแสดงท่าทางสดชื่นแจ่มใส แบบมีความสุขมากๆหน่อยนะคะ

คนไข้ : ผมทำไม่ได้หรอก เพราะจิตใจกังวลกับการผ่าตัดพรุ่งนี้มากเหลือเกิน

พยาบาล : พยายามหน่อยสิคะ ให้กำลังใจคุณหมอหน่อย เพราะคุณหมอก็กำลังกังวลเรื่องเดียวกับคุณเลย

ถ้าบริษัทเหล่านี้หันมาผลิตถุงยางล่ะ

ถุงยางพริงเกิลล์ - "ลองเมื่อไหร่มันไม่เลิก"
ถุงยางเลย์ "ชิ้นเดียวไม่เคยพอ"
ถุงยางแมคโดนัดล์ "อร่อยรส สนุกล้ำ"
ถุงยางคลอสเตอร์ "ความสุขที่คุณดูดได้"
ถุงยางลีโอ "ถูกคอ ถูกใจ"
ถุงยางเป๊ปซี่ "รสชาติของคนรุ่นใหม่"
ถุงยางไนกี้ "Just do it"
ถุงยางเอนเนอร์ใจเซอร์ "ให้พลังนานกว่าถุงยางธรรมดา 7เท่า"
ถุงยางแอร์โรว์ "เอกลักษณ์ของเอกบุรุษ"
ถุงยางมิต้า "เล็ก ๆ มิต้าไม่ ใหญ่ ๆ มิต้าทำ"
ถุงยางฮิตาชิ "ป๊อบเลือกฮิตาชิ"
ถุงยาง tv direct "ถ้าไม่พอใจยินดีคืนเงินให้ใน 30วัน"
ถุงยาง Orange "ทำให้คุณได้อยู่กับคนสนิทยาวนานขึ้น"
ถุงยาง DTAC "ง่ายสำหรับคุณ"
ถุงยาง GSM "ชีวิตเหนือระดับ"
ถุงยางเอไอเอส - ถุงยางเหนือระดับ
ถุงยางใกล้ชิด - รักแท้แพ้ถุงยาง
ถุงยางวอลโว่ - ทุกชีวิตปลอดภัยในถุงยาง
ถุงยางลิโพ - คำเตือน: ห้ามใช้เกินวันละ2ห่อและโปรดอ่านคำเตือนบนฉลากก่อนใช้ทุกครั้ง
ถุงยางสไปร์ท - สดใสซาบซ่า
ถุงยางออร์ร่า - ใส สะอาด บริสุทธิ์
ถุงยางมิสทีน - ถุงยางมาแล้วค่ะ
ถุงยางธานินทร์ - ทุกบาทคุ้มค่าด้วยถุงยาง
ถุงยางคอลเกต - ถุงยางไม่ผุอยู่แล้ว
ถุงยางคอฟฟี่เมต - เพราะถุงยางนั้นคู่กับ...(คิดเอาเอง)
ถุงยางไวตามิลค์- มีโปรติน ให้พลังงาน
ถุงยางคอนเวิร์ส - ถุงยางใครถุงยางมัน
ถุงยางเบียร์ช้าง - ถุงยางระดับโลกของไทย
ถุงยางเบียร์ไท - รสดี ดีกรีหนัก
ถุงยางคาเธ่แปซิฟิก - ถึงที่หมาย สบายผิดกัน
ถุงยางเพ็ดดีกรี - เหมาะสำหรับสุนัข
ถุงยางยาจุดกันยุงตราห่านฟ้า - ห่านดินกินหญ้าห่านฟ้ากิน...(คิดเอาเอง)
ถุงยางโซดาสิงห์ - ซ่าจนหยดสุดท้าย
ถุงยางตรา Carson - ทนดีไม่มี ' ย้วย '
ถุงยางห้าห่วง - ทนหายห่วง
ถุงยางรอสโซ่ - ปราการด่านสุดท้ายของท่านชาย
ถุงยาง Camry - ทำให้ผู้อื่น เป็นผู้ตาม
ถุงยาง Chicklet - มันจนหยุดไม่ด๊ายยยยยย !!!!!!
ถุงยาง Isuzu - Direct Injection ต้อง Isuzu
ถุงยาง Hack - รสชาติที่คุ้นลิ้นมานาน
ถุงยางปตท. - พลังไทยเพื่อไทย
ถุงยางเอสโซ่ - จับเสือใส่ถุง(ยาง)พลังสูง
ถุงยางเชลล์ - วางใจเมื่อใช้เชลล์
ถุงยางเซเว่นอีเลฟเว่น - ถุงยางที่รู้ใจใกล้ๆคุณ
ถุงยางดูเม็คส์ - โตเต็มตัว ฉลาดเต็มวัย
ถุงยางเฟสสัน - ถุงยางยุคพัฒนา ควรค่าแก่การเลือกใช้
ถุงยาง Dove - มีมอยเจอไรเซอร์ถึง 1 ใน 4 ของถุง
ถุงยางนกแก้ว - ถุงยางหอมคู่คนไทยมานับสิบๆปี
ถุงยางชาร์ป - ก้าวล้ำไปในโลกแคบ
ถุงยางทีวีพูล - รู้ลึก รู้จริง
ถุงยางไมโล - ถุงยางไมโลเสริมเพิ่มพลังงาน ๆ
ถุงยางปุ๋ยม้าบิน - หวัดดี ... จ้าวโลก
ถุงยางSALTZ - เค็ม ... แต่ดี
ถุงยาง อี โม ฟอร์ม - หนืดดี ฟันไม่เสียว
ถุงยางแมกกี้ - เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม
ถุงยางเวลออย - ลื่นเหลือล้น ทนเหลือหลาย
ถุงยางตราหมี - หนึ่งนี้ที่คุณแม่เลือก
อันนี้ special สุดๆๆ ถุงยางโอวัลติน - น้องพลับขอ 2

10 คำคมของเฒ่าหัวงู - [อายุต่ำกว่า 18 ไม่ควรอ่าน ]
1. อายครูไม่รู้วิชา... อายภรรยาไม่มีบุตร
แต่ถ้าได้ครูเป็นภรรยา... จะได้ทั้งวิชาและบุตร
2. รักเมียเสียเพื่อน... รักเพื่อนเสียเมีย
แต่ถ้ารักเมียเพื่อน... จะเสียทั้งเพื่อนและเมีย
3. ผู้ชายนั้น...รักจริงแต่เอาเล่น ๆ
...แต่ผู้หญิงรักเล่น ๆ... แต่เอา(เป็นผัว)จริง ๆ
4. มีความพยายามอยู่ที่ไหน...
มีความสำเร็จอยู่ที่นั่น...
แต่บรรดาเฒ่าหัวงูทั้งหลายบอกว่า
มีตัณหาอยู่ที่ไหน... มีความพยายามอยู่ที่นั่น
5. การไอหรือจาม... จะเป็นอันตรายถึงชีวิต...
ถ้าท่านสุภาพบุรุษทั้งหลาย...
ไอหรือจาม...อยู่ใต้เตียงเมียของคนอื่น
6. ที่ใดมีรัก... ที่นั่นมีทุกข์ ...เพราะฉะนั้น...
เราะจะไปแต่ที่ใดซึ่งมีแต่ความรัก
ที่นั่น...เราจะไม่ไป... เพราะมีแต่ความทุกข์
7. อิทานังทุกขังโลเก... หมายถึง...
การเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก
แต่คนแก่ที่ไม่ยอมสู้ทั้งหลายก็คือ...
กาเมมรณังทุกขังโลเก... กามตายด้านเป็นทุกข์ในโลก
8. ทำดีได้ดี... ทำชั่วได้ชั่ว... หรือหว่านพืชเช่นไร...
ย่อมได้ผลเช่นนั้น
มีข้อยกเว้นคือ... ปลูกถั่วเขียว ...ได้ถั่วงอก
9. ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว
...จะสูญเสียทั้งข้างหน้าและข้างหลัง...
สูญเสียข้างหน้า... คือนางสาว... (เหลือแต่นาง)
สูญเสียข้างหลัง ...คือนามสกุล... (รู้นะคิดอะรัยอยู่
อิอิ)
10. น้องเมีย...เป็นทรัพยากรอันมีค่ายิ่งของพี่เขย...
ใครบังอาจมาจีบน้องเมีย...
ถือว่าเป็นผู้ที่ทำลายความหวัง....อันบรรเจิดจ้าของพี่เขย

เรื่องที่ 1
หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้าไปหาชายแก่ที่นั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน
หญิงสาว-ขอโทษนะคะคุณลุงคือดิฉันเผอิญสังเกตเห็นว่าคุณลุงดูมีความสุขจังไม่ ทราบว่ามีเคล็ดลับสำหรับชีวิตที่ยืนยาวและแสนสุขมั๊ยคะ
ชายแก่-ผมสูบุหรี่วันละ 3 ซองดื่มเบียร์วันละลัง กินอาหารมันๆ และไม่เค้ยไม่เคยออกกำลังกายเลย
หญิงสาว-ว๊าว!!! ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ คุณลุงอายุเท่าไหร่คะเนี่ย?
ชายแก่-26
-----------------------------
เรื่องที่2
มีลายแทงแผ่นหนึ่งได้ไปตกบ้านของสมหมาย
สมหมายจึงพาเพื่อนๆไปตามลายแทง
พอไปถึงก็เห็นเต่ายักษ์ตัวหนึ่งที่กระดองเขียนว่า
จงพลิกกูขึ้น แล้วจะเจอสมบัติ
ทุกคนก็ช่วยกันพลิกแต่กว่าจะพลิกได้ก็กินเวลาไป 2ชม.
เมื่อพลิกแล้วก็เจอ......อักษรเขียนว่า
จงคว่ำกูลง ไว้หลอกคนต่อไป......
------------------------------------
เรื่องที่ 3
ลึกสุดลึกในป่าแห่งหนึ่ง
เจ้าเต่าน้อยกำลังปีนต้นไม้หลายชั่วโมงผ่านไปมันก็ปีนถึงยอด
แล้วมันก็กระโดดขึ้นไปในอากาศตีขาหน้าไปมา
แล้วก็ตกแอ็กลงบนพื้น...
หลังจากหายมึน มันก็ปีนต้นไม้ขึ้นไปอย่างเชื่องช้าอีก
กระโดดแล้วก็ตกแอ็กลงมาอีกตามเคย
แต่เต่าน้อยก็ไม่ละความพยายามปีนแล้วปีนอีกก็ตกแล้วตกอีก...
นก2-3ตัวเกาะอยู่บนกิ่งไม้ไกล้ๆ มองเต่าน้อยด้วยความสงสาร
และแล้วนกตัวเมียก็พูดกับนกตัวผู้ว่า: "ที่รักจ๊ะ ชั้นว่ามันถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะต้องบอกลูกเต่าว่า...ลูกเป็นบุตรบุญธรรมของเรา"
----------------------------
เรื่องที่ 4
ในงานแต่งงานของบ่าวสาวคู่หนึ่ง
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของฝ่ายเจ้าสาว
ได้ถูกเชิญให้ขึ้นไปอวยพรบ่าวสาวท่านอวยพรว่า...
"ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมรู้จักเจ้าสาวเป็นอย่างดี
เพราะเธอเป็นเลขาของผมเอง ทำงานร่วมกันมาก็หลายปี
จากการที่ได้ทำงานใกล้ชิดกัน
ทำให้ผมได้เห็นนิสัยใจคอของเธอผมได้เห็นอะไรต่อมิอะไรดีๆในตัวเธอ
และผมกล้ายืนยันกับทุกๆคนในที่นี้ว่า
จิ๋มเธอน่ารักมาก"
จบคำอวยพร เล่นเอาแขกเฮกันลั่นกันทั้งงาน
: ปรัชญานี้สอนให้รู้ว่า หากคุณมีลูกสาว อย่าพยายาม ตั้งชื่อว่าจิ๋ม

:~:~:~: คำ เตือน แปลก ๆ :~:~:~:
1. ข้างกล่องยาจุดกันยุงแบบขดยี่ห้อนึงเขียนไว้ว่า “วัตถุมีพิษ ห้ามรับประทาน” (ใครอยากฆ่าตัวตายด้วยการกินยากันยุงแบบขดก็ตามใจเถอะ)

2. บนถุงขนมขบเคี้ยวยี่ห้อนึง “คุณมีสิทธิ์ได้รับรางวัลโดยไม่จำเป็นต้องซื้อ โปรดอ่านรายละเอียดในซอง” (อ้าว...)

3. แปะอยู่บนสบู่ยี่ห้อดัง “วิธีใช้ : เหมือนสบู่ทั่วไป” (ขอบใจ..จะบอกทำไมเนี่ย)

4. บนกล่องอาหารแช่แข็ง “โปรดอุ่นก่อนรับประทาน” (ถ้าคนไหนกินได้ ก็กินไปเถอะ)

5. บนที่เป่าผมยี่ห้อนึงเขียนว่า “ห้ามใช้ขณะหลับ” (จะบ้าตาย)

6. พิมพ์อยู่ด้านใต้ของกล่องเค้กที่ขายในห้างดัง “คำเตือน : ห้ามคว่ำกล่อง” (????????)

7. บนกล่องซาลาเปาในร้านสะดวกซื้อ “คำเตือน : อาหารจะร้อนเมื่อนำเข้าไมโครเวฟ” (คงเย็นหรอกน๊ะ)

8. บนกล่องเตารีด “ห้ามใช้รีดผ้าขณะที่สวมใส่” (ใครจะรีดเนี่ย...)

9. บนกล่องยาแก้หวัดเด็ก “ห้ามขับรถ หรือคุมเครื่องจักรขณะรับประทานยานี้” (จะบ้าตาย...)

10. บนกล่องยานอนหลับ “คำเตือน : อาจทำให้ง่วงเมื่อใช้ยานี้” (ทำไมต้องบอกกกกกก...ที่กินก็เพราะอยากง่วงงงงง)

11. บนกล่องไฟประดับฉลองปีใหม่ “ใช้สำหรับภายในหรือภายนอกอาคาร” (ไม่บอกไม่รู้น๊ะเนี่ย)

12. บนกล่องถั่วกระป๋องยี่ห้อดัง “วิธีใช้ : เปิดกระป๋องแล้วรับประทานถั่ว” (ขอบคุณที่บอก)

13. บนชุดซุปเปอร์แมนของเด็ก “คำเตือน : คนสวมใส่เสื้อผ้านี้ไม่สามารถทำให้บินได้” (!!!!)

ว้าว ....พี่หนูก๊า ....ยอดจริงๆ ป้ามดจะติดดาวมอบตำแหน่งให้เลยนะก๊า ที่มาช่วยต่ออายุเรื่องขำขันให้

รองเท้าอะไร หายากที่สุด ..: • :. รองเท้าหาย

ส้มบางอะไร หวาน ..: • :. ส้มบางลูก

ปลาอะไร สองตัวยี่สิบ ..: • :. ปลาตัวละสิบ

ปลาอะไร กินลูกตัวเอง ..: • :. ปลาใจร้าย

ปลาหมอตายเพราะอะไร ..: • :. ไม่หายใจ

ทำไม ปลาจึงวางไข่ ..: • :. เพราะถ้าโยน ไข่จะแตก

อะไรเอ่ย สวยแต่เหม็น ..: • :. นางสาวไทยตด

เดือนอะไร มี 32 วัน ..: • :. เดือนกว่า ๆ

อะไรเอ่ย คนหนึ่งรู้ สองคนรู้ สามคนไม่รู้ ..: • :. ตด

ทำไมเวลาสิงโตตื่นนอนต้องหันซ้ายทีขวาที ..: • :.
เพราะหันทีเดียวพร้อมกัน 2 ข้างไม่ได้

หมาอะไร อดอยาก ผอมโซ ..: • :. หมาไม่กินข้าว

งูอะไรทำเหมือนหมา ..: • :. งูเห่า

ทำไมขนมจีบถึงชอบซาลาเปา ..: • :. เพราะซาลาเปาทั้งขาว ทั้งอวบ

ทำไมเวลาเปิดตู้ยาต้องเปิดและปิดเบาๆ ..: • :. กลัวยานอนหลับตื่น

โยนนมสองกระป๋องลงน้ำ ทำไมกระป๋องนึงจมแต่อีกกระป๋องไม่จม ..: • นมตราหมี (จม) /นมตราเรือใบ (ลอย)

มีรถบรรทุกปลาทู ปลาทูตกลงบนถนน
รถคันที่ตามหลังมาแล่นมาทับทำไมปลาทูไม่ตาย..: • :. ปลาทูแข็งแรงมาก

10+10 เท่ากับเท่าไร ..: • :. = 25 (กระเทยตอบ "ยี่สิบฮ้าาาา...")

โรงเรียนอะไร เล็กที่สุด ..: • :. โรงเรียนของหนู (ทำปากจู๋ด้วย)

เราเรียกผู้หญิงที่ไม่ยอมคุมกำเนิดว่าอะไร ..: • :. คุณแม่

ชีอะไร ไม่ชอบว่ายน้ำ ..: • :. She doesn't like swimming

นกอะไรเอ่ย ตัวติดกับเท้า หัวก็ติดกับเท้า ปีกก็ติดอยู่กับเท้าปากก็ติดอยู่กับเท้าอีก ..: • :. นกโดนเหยียบ

คนอะไรมีสองตา ..: • :. คนที่มีสองยาย

กาอะไรมี 5 เสียง ..: • :. กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า

ทำไมนกจึงบินมาประเทศไทยจากทางทิศใต้ ..: • :. เพราะมันเดินมาไม่ได้..ไกลมาก

ทำไมหินถึงจมน้ำ ..: • :. ว่ายน้ำไม่เป็น

"สลิมเคย" คืออะไรอยู่ใน กรุงเทพฯ ..: • :. บางกะปิ (สลิม=บาง / เคย= กะปิ)

อะไรเอ่ย มัจฉาอ่อนแรง ..: • :. ปลาร้า (อ่อนล้า)

จระเข้หางขาด แล้วจะเป็นอย่างไร ..: • :. เป็นแผลที่หาง

พยาบาลกลัวอะไรที่สุด ..: • :. กลัวหมอฟัน

ก่อนเป็นพยาบาลต้องเป็นอะไรมาก่อน ..: • :. พยาตูม (ต้องตูมก่อนถึงจะบาน)

โรงเรียนอะไรอยู่กลางถนน ..: • :. โรงเรียน ลดความเร็ว (ป้ายจราจร)

ทำไมชีวิตคนเราต้องมีการเปลี่ยนแปลง ..: • :. เพราะแปรงเก่าใช้มานานจนขนแปรงบานแล้ว

วันอะไรไม่ควรสระผม ..: • :. วันพฤหัส (วันพฤหัสสระบ่ดี)

เงินสกุลอะไรน่ากลัวที่สุด ..: • :. เงินบาด

มีอะไร ตัวสีขาว หัวสีแดง ขาสีฟ้า ตาสีรุ้ง ..: • :. มีที่ใหนกันเล่า..โธ่เอ๋ย

ทำไมจึงต้องเติมจุดที่ซาลาเปา ..: • :. จะได้รู้ว่าลูกไหนเติม ลูกไหนยังไม่เติม

ลุ่มน้ำอะเมซอนเป็นแหล่งที่อยู่ของปลาปีรันย่า ถ้าคนตกลงไปจะเป็นอย่างไร ..: • :. เปียก

ทหารราบ กลัวอะไรที่สุดในสงคราม ..: • :. ทหารลาว (เพราะทหารลาวกินลาบ)

อะไรรุนแรงกว่า "ลูกเตะ" ..: • :. พ่อเตะ

ทำไมขับรถชนนก ถึงต้องติดคุก ..: • :. ขับรถไปชนนกหวีดที่ติดอยู่กับปากตำรวจจราจร

ผู้ชายกับผู้หญิง ใครฉี่ไกลกว่ากัน ..: • :. ผู้หญิง (ผู้ชายฉี่ข้างๆรถได้แต่ผู้หญิงต้องไปฉี่ไกลถึงโน่น)

พระใช้อะไรตีระฆัง ..: • :. ใช้เณร

คิดอะไร เราอดกิน ..: • :. คิด คิด เพื่อนเคี้ยว

กัดแอปเปิ้ล1คำเจอหนอน1ตัว กัด 2 คำเจอ 2 ตัว ถามว่ากัดจนเจอหนอนกี่ตัวจึงตกใจสุดขีด ..: • :. ครึ่งตัว

อาภาพร นครสวรรค์ชอบ!อะไร ..: • :. ม้า (ชอบม้า..ชอบม้า…รูปร่างหน้าตาอย่างเนี้ย….

ถ้า"ยุ้ย"เป็นพยาบาลแล้ว "ยอม"เป็นอะไร ..: • :. ยอมเป็นข้าวมันไก่ (เพลงของเจมส์)

จากเพลง"แมลง"ของทาทา "โปรมีสิต"อะไร ..: • :.โปรมีสิทธิ์จะรีไทร์

ใครเป็นคนเทเบียร์ลีโอให้ผู้ว่าฯ ในโฆษณา ..: • :. นิโคล (นิโคล
เทลีโอ)

ไบรโอนี่มีเขา แล้วไบกอนมีอะไร ..: • :. มีขายตามท้องตลาด

หวัดดีค่ะป้า คือแบบหนูไม่มีเรื่องโจ๊ก จะเล่า แต่ขออาศัยอ่านเอานะค้า

ป้ามดจ๋า.....ขอโทษที่มาช้ามาก....
หนูส่งมา 2 วันแล้ว แต่ส่งมาไม่ได้เลย
แต่ใจ.....น่ะนะ....ส่งมาให้ป้าเสมอค่ะ

หนู.ไม่มีเรื่องขำเลยค่ะ ....

ขอเก็บเรื่องที่คนอื่นส่งให้ป้าไว้อ่านก็แล้วกันค่ะ
ระลึกถึงป้ามด ณ สะเมิงเสมอค่ะ

ยังไม่ได้แป่ะเลยอ่ะเจ้าค่ะป้ามด ... ขอมาอาศัย ขำ ขำ ก่อน แล้วจะรีบมาแป่ะก๊บบบบ

เข้ามายืดอก (not my brain) รับดาวก๊าบ
แล้วก้อ ขอเพิ่มด้วยนะคะ คริคริ



แฮ่มๆ แปะต่อๆ
คำตอบของพี่ศิรานี
ถึงพี่ศิรานีนะคะ...
พี่ศิรานีคะ เชอร์รี่ได้ติดตามผลงานการตอบคำถามของพี่ศิรานีมาหลายฉบับแล้วค่ะ แต่ตอนนี้เชอร์รี่มีคำถามจะมาถามพี่ศิรานีมั่งค่ะ คือเชอร์รี่คาใจมากเลย เรื่องมีอยู่ว่า...เชอร์รี่ได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งในการแชทจากทางอินเตอร์ เน็ทอ่ะค่ะ เราคุยกานผ่านทาง msn เรา2คนคุยกันได้ซักระยะ ก็นัดเจอกันค่ะ วันนั้นเชอร์รี่รู้สึกตื่นเต้นมากเลยค่ะ พอถึงวันนั้น... เชอร์รี่ได้เตรียมตัวอย่างพร้อมที่สุดเลยค่ะพี่ศิรานี วันนั้นเชอร์รี่ใส่ ก่ออกสีดำกระโปรงสีชมพูค่ะ ถึงแม้เชอร์รี่จะหน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไรแต่เรื่องการแต่งตัวไม่เคยเสียเซลฟ์แน่นอนค่ะ คิกๆ เรานัดเจอกันหน้าเซนทรัลลาดพร้าวค่ะ พอถึงเวลา เชอร์รี่ก็เจอเค้าค่ะ เค้าบอกว่าจะใส่เสื้อเชิ๊ตสีน้ำตาลกางเกงยีน เชอร์รี่เห็นเค้าครั้งแรกก็เชื่อเลยค่ะเค้าต้องเป็นคู่แท้แน่ๆเลยค่ะ พอไปถึงนะคะ เชอร์รี่ก็ลองไปทักเค้าดูค่ะ และก้อใช่เค้าจริงๆด้วย ตอนแรกนะคะเค้ามองเชอร์รี่แบบว่า...ตะลึงอ่ะค่ะ คงจะตะลึงในความงามของเชอร์รี่มั้งคะ(นี่เชอร์รี่ไม่ได้หลงตัวเองนะ)เชอร์รี่เกาะแขนเค้าค่ะ เพื่อจะไปเดินดูของในห้างกัน เค้าตัวแข็งทื่อเลยค่ะ สงสัยจะเกร็งที่เชอร์รี่เกาะแขนเค้า แต่เชอร์รี่ก็หันไปสบตาเค้าค่ะ แต่เค้าก็หลบสายตา(คงอายมั้งคะ) เราไปกินข้าวด้วยกัน เค้าหล่อมากๆเลยค่ะพี่ศิรานีเชอร์รี่ก็ยิ่งมั่นใจเพิ่มมากขึ้นอีกว่าเค้าคงเป็นคู่แท้ค่ะ พอช่วงบ่ายๆหน่อยเชอร์รี่ชวนเค้าไปดูหนังค่ะ ตอนแรกเค้าอ้ำอึ้งแต่เค้าก็บอกว่าจะไปดูกับเชอร์รี่ค่ะดีใจมากเลย ตอนดูหนังนะคะ เชอร์รี่เลือกหนังผีค่ะ เค้าก้อโอเค ตอนอยู่ในโรงหนังถ้าตอนไหนเชอร์รี่ตกใจก็จะไปซบไหล่เค้า แต่เค้าก็แข็งทื่อมากเลยค่ะสรุปคือเค้าตัวแข็งจนหนังจบเลยค่ะ พอหนังจบเชอร์รี่กะจะชวนเค้าไปเดินเล่นต่อ แต่เค้าบอกว่านัดกับทางบ้านเอาไว้ เชอร์รี่จึงบอกเค้าว่า เดี๋ยวจะโทรศัพท์ไปคุยด้วยนะ เค้ามองหน้าเชอร์รี่แปปนึงแล้วก้อวิ่งไปเลยค่ะ และหลังจากวันนั้นมาน่ะค่ะพี่ศิรานีรู้ไหมคะ เค้าไม่ติดต่อเชอร์รี่อีกเลย เชอร์รี่เข้าไปmsnเค้าก้อไม่เคยออนเลยค่ะ โทรไปเหมือนเค้าจะตัดสายเชอร์รี่ทิ้ง เชอร์รี่จะทำยังไงดีคะ


ส่งถึงพี่ศิรานีนะครับ...
ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดตามผลงานของพี่ศิรานีมาตลอดนะครับ...ผมชื่ออาร์มนะครับ เรื่องมี่อยู่ว่า...ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งทางmsnครับ หลังจากที่ผมได้คุยกับเธอได้ซักพัก เธอก็นัดเจอผมครับ ตอนแรกผมก็บอกไม่ว่างหรอกครับ แต่เค้าบอกว่าคราวนี้ยังไงๆต้องมาผมเลยตัดสินใจไปครับ เรา2คนนัดเจอกันที่เซลทรัลลาดพร้าวครับ วันนั้นเธอบอกกับผมว่า ผมจะใส่เสื้อสีอะไรมาคะ ผมเลยบอกไปว่า เสื้อเชิ๊ตสีน้ำตาลกางเกงยีนก้อแล้วกัน เธอเลยบอกกับผมว่า ถ้างั้นเด๋วเชอร์รี่เป็นคนไปทักอาร์มก่อนนะ ผมก็โอเคครับ พอมาถึงวันนั้น...ผมยืนรอเธออยู่ครับ และก็....มีผู้หญิงคนหนึ่งมาทักผมครับ ตัวดำ อ้วน สิวเขรอะเลยครับ ผมตกใจมาก(และผมคิดในใจไว้ว่าขออย่าให้เป็นเชอร์รี่เลย) แต่...พระเจ้าไม่เข้าข้างผมเลยครับพี่ศิรานีผู้หญิงคนนั้นคือเชอร์รี่ครับ ผมแทบจาแทรกแผ่นดินหนีเลย แต่งตัวได้อุบาทมากเลยครับ ก่ออกสีดำ กระโปรงสีชมพู (ยังกะแหนมเลยครับ แต่เป็นแหนมถั่วดำ นะ)เธอมาเกาะแขนผมครับ ผมกลัวเธอจะฆ่าผมผมเลยยอมให้ผมเกาะครับ ผกลัวมากเลยนะครับพี่ศิรานีเค้าพาผมไปเดินดูของครับ ดูพวกลิปสติกไรเงี้ย ผมจะบ้าตายเลย และพอตอนเที่ยงๆเค้าพาผมไปทานข้าวครับ เค้าจ้องหน้าผมแบบว่าตาหวานๆน่ะครับ แต่ผมรู้สึกว่าเหมือนเค้าจาเอาตาอันตี่ๆมาขม้ำผมยังไงยังงั้นเลยอ่ะครับ และช่วงบ่ายๆเค้าชวนผมไปดูหนังครับ จริงๆแล้วผมก็อยากปฏิเสธอยู่หรอกนะ แต่ก็อ่ะนะครับ เค้ามองหน้าผมแบบว่าถ้าผมไม่ไป ผมได้แบนแน่ๆเลยอ่ะครับ กลัวมากเลยครับ เลยต้องจำใจไปดูด้วย แต่....เค้าดันเลือกหนังผีอีกอ่ะสิครับ พอเข้าไปดูนะ ผมว่าผีกับเค้า ผียังดูหน้าตาดีกว่าอีกครับ เค้าชอบมาเกาะแขนผม ผมขนลุกไปทั้งตัวเลย พอหนังจบนะครับ ผมรีบแก้ตัวไปเลยว่า ทางบ้านให้รีบกลับบ้าน คราวนี้ล่ะครับผมรีบแจ้นไม่สนใจใครทั้งนั้นน่ะครับ ดีกว่ามานั่งทนกับยัยหน้าผีนั่น หลังจากนั้นมากน่ะครับ ผมก้อไม่เข้าmsn อีกเลยครับ เค้าโทรมาผมก็จะตัดสายทิ้งครับ พี่ศิรานีครับ ผมจะทำอย่างไรดีเพื่อให้เค้าเลิกมาตื๊อผมซักที ผมกลัวมากเลยนะครับนี่ ผู้หญิงอะไรก้อไม่รู้
ขอขอบคุนพี่ศิรานีไว้ล่วงหน้านะครับ...

ผู้หญิงให้ผู้ชายเลี้ยงเรียก “แม่บ้าน”
ผู้ชายให้ผู้หญิงเลี้ยงเรียก “แมงดา”



ผู้หญิงนุ่งกางเกงเรียก “ทะมัดทะแมง”
ผู้ชายนุ่งกระโปรงเรียก “อีตุ๊ด”

ผู้หญิงทำงานของผู้ชายเรียก “หญิงเหล็ก”
ผู้ชายทำงานผู้หญิงเรียก “กินแรง”



ผู้หญิงถ่ายนู้ดเรียก “ศิลปะ”
ผู้ชายถ่ายนู้ดเรียก “หากินกับเกย์”

ผู้หญิงนั่งผู้ชายยืนบนรถเมล์เรียก “โปรดเอื้อเฟื้อแก่ เด็ก สตรี คนชรา”
ผู้ชายนั่งผู้หญิงยืนบนรถเมล์เรียก “เห็นแก่ตัว”



ผู้หญิงแต่งหน้าเรียก “ไก่งามเพราะขน”
ผู้ชายแต่งหน้าเรียก “คนวิปริต”

ผู้หญิงผอมเรียก “หุ่นดี”
ผู้ชายผอมเรียก “ขี้ก้าง”



ผู้หญิงไม่แต่งงานเรียก “หญิงยุคใหม่พึ่งตัวเอง”
ผู้ชายไม่แต่งงานเรียก “เป็นเกย์แน่ๆ”

ผู้หญิงสมัยม.ปลาย “เดินสยาม”
ผู้ชายสมัยม.ปลาย “ตัดผมเกรียน เรียน รด.”



ผู้หญิงต่อยผู้ชายเรียก “นางเอกนักบู๊”
ผู้ชายต่อยผู้หญิงเรียก “หน้าตัวเมีย”

ผู้หญิงมีเพื่อนเป็นกะเทย เรียก “เพื่อนสาว”
ผู้ชายมีเพื่อนเป็นกะเทยเรียก “เอ...หรือมันจะเป็นไปกับเค้าด้วย”



ผู้หญิงถูกข่มขืนเรียก “เหยื่อ”
ผู้ชายถูกข่มขืน เรียก “เป็นโชค”

ผู้หญิงทักผู้หญิงแปลกหน้าก่อน เรียก “ทักทาย”
ผู้ชายทักผู้หญิงแปลกหน้าก่อน เรียก “หน้าหม้อ”



ผู้หญิงทักผู้ชายแปลกหน้าก่อนเรียก “มนุษยสัมพันธ์ดี”
ผู้ชายทักผู้ชายแปลกหน้าก่อน เรียก “เฮ้ย!!! แม่งจะเอาตูดกู”

ผู้หญิงให้ผู้ชายเลี้ยงข้าว เรียก “มารยาท”
ผู้ชายให้ผู้หญิงเลี้ยงข้าว เรียก “....ไม่รู้จะเรียกอะไร เพราะหน้าด้านมาก”



ผู้หญิงแก่มากไปไหนมาไหนกับเด็กหนุ่ม เรียก “มากับหลาน”
ผู้ชายแก่มากไปไหนมาไหนกับเด็กสาว เรียก “ไอ้เฒ่าหัวงู”

ผู้หญิงฉี่ในห้อง เรียก “เรื่องธรรมดา”
ผู้ชายฉี่ในห้อง เรียก “สงสัยไปขี้”



ผู้หญิงปลอมเป็นผู้ชายในละครเรียก “เจ้าสัวน้อย หรือ ไอ้หยัง”
ผู้ชายปลอมเป็นผู้หญิงในละครเรียก “เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับเยาวชน”

ผู้หญิงอยู่ข้างบนเรียก “woman on top”
ผู้ชายอยู่ข้างบนเรียก “กดขี่”



สิทธิสตรี “สิ่งที่สังคมควรให้ความสำคัญ”
สิทธิบุรุษ “จะบ้าเหรอ!!! มีด้วยเหรอ”

How Dachshunds and Men are the same:

1. Both take up too much space on the bed.
2. Both have irrational fears about vacuum cleaning.
3. Both mark their territory.
4. Neither tells you what's bothering them.
5. The smaller ones tend to be more nervous.
6. Both have an inordinate fascination with women's crotches.
7. Neither does any dishes.
8. Both fart shamelessly.
9. Neither of them notice when you get your hair cut.
10. Both like dominance games.
11. Both are suspicious of the postman.
12. Neither understands what you see in cats.

แฮ่กๆ หลังจากเข้ามาขำฟรีสองสามวัน ในที่สุดก็พยามยามไปค้นเจอจนได้ค่ะ

ชายหนุ่มคนนึงเพิ่งกลับจากต่างประเทศ
วันนึงขณะเดินเล่นอยู่ในย่านชุมชน
เกิดปวดท้องขึ้นมาอย่างกะทันหัน ไม่รู้จะทำยังไง
จึงตรงดิ่งเข้าร้านสุกี้ที่อยู่ใกล้ๆ ซึ่งมีลูกค้านั่งอยู่ตรึม
เหลียวซ้ายแลขวามองหาห้องนํ้า แต่หายังไงก็ไม่เจอ
จึงวิ่งขึ้นไปชั้นสองปรากฏว่าชั้นสองกำลังปิดปรับปรุง
เศษไม้กองระเกะระ กะ
ทันใดนั้นสายตาเหลือบไปเห็นห้องนํ้าพอดี
ถึงแม้จะมีป้าย"ห้องนํ้าชำรุด"แปะไว้ที่ประตู
ชายหนุ่มก็ไม่สน
พุ่งเข้าไปนั่งแล้วปล่อยเต็มสูบ หลังจากเสร็จธุระ
ก็เดินลงมา แต่เอ๊ะ! คนหายไปไหนหมดวะ
เมื่อกี้ยังนั่งกินกันเต็มร้านอยู่นี่หว่า
ว่าแล้วก็ตะโกนเบาๆ
"เฮ้ มีใครอยู่รึเปล่า! หายไปไหนกันหมด?"
สักพักก็มีพนักงานคนหนึ่งคลานออกมาจากเคาน์เตอร์พร้อมกับพูดว่า
............................................
" แม่..ง เมื่อกี้มีขี้หล่นลงมาจากเพดานโดนพัดลมพอดี คุณไม่โดนเหรอ
ไปอยู่ไหนมาน่ะ โชคดีจริงๆ"
ฮุๆๆ ส้วมมันชำรุดหนักเลยอ่ะค่ะ ป้ามด

ปัญหาสุขภาพ กับแพทย์หญิงละมุด

ข้อความ : จากเด็กสาวผู้อ่อนต่อโลก
สวัสดีค่ะอาหมอที่เคารพ
หนูติดตามอ่านคอลัมพ์ของอาหมอมานานแล้วจากถุงกล้วยแขกที่แม่หนูขาย หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์ ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะ

อาหมอคะหนูอายุ 17 ขวบแล้ว เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชายที่โรงเรียน เขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าว หนูก็กินค่ะ เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ

เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2 วัน เขาก็ชวนหนู ไปดูหนังค่ะ หนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเอง หนูก็โอเค ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู หนูไม่ยอม เพราะข้าวโพดคั่วมันจะหก หนูเสียดายค่ะ
พอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้านแต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้า เขียนว่าโรงแรม ก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ หนูต่อว่าเขา แล้วรีบวิ่งหนีเขาไปข้างใน บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนูขอห้อง วี.ไอ.พี.ค่ะ หนูเขาไปนั่งอยู่บนเตียง เขาเข้ามากอดจูบหนู หนูก็ผลักเขาออก
แล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัว หนูกลัวเสื้อยับค่ะ อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา
ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ จะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ หนูเลยสั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ

หลังจากวันนั้นเขาก็พยายามชวนหนูอีก หนูต้องให้เขารับปากว่า เขาจะเป็นคนจ่ายค่าห้อง กับค่าลิโพ
หนูถึงตกลงค่ะ อาหมอว่าหนูเสียเปรียบไหมคะ เพราะหนูต้องออกค่ารถเมล์เองค่ะ เราแอบได้เสียกันจนเริ่มมีปัญหาค่ะ หนูกลุ้มใจมากอยากให้อาหมอช่วยรีบตอบด้วยค่ะ

ถาม : อาหมอคะตอนนี้ประจำเดือนหนูไม่มาเกือบ 6 เดือนแล้วค่ะ พุงหนูก็โย้ออกมามากจนใส่กางเกงไม่ได้แล้ว อาหมอว่าหนูจะท้องไหมคะ
ตอบ : อาหมอไม่แน่ใจนะคะต้องลองไปตรวจดูก่อน
ถาม : ถ้าหนูท้องขึ้นมาจริงๆ จะทำไงคะ หนูควรจะออกค่าทำคลอด หรือให้เขาออกคะ หนูกลุ้มมาก เพราะ
เขาก็ออกค่าโรงแรมแล้ว
ตอบ : หนูน่าจะเป็นคนออกเงินนะคะ เพราะเขาอาจท้วงได้ว่าหนูไม่ต้องจ่ายค่าผ้าอนามัยมาตั้งหลายเดือนแล้วนี่นา
ถาม : อาหมอคะ อาหมอว่าเขาจะเบื่อหนูไหมคะ พักหลังเขาไม่สั่งลิโพให้หนูดื่มเลย เขาชอบสั่งแต่ แรงเยอร์ค่ะ ทั้งที่รู้ว่าหนูชอบลิโพ
ตอบ : หนูอย่าไปคิดมากเลยค่ะ เพราะอาหมอเองก็หันมาดื่มแรงเยอร์เหมือนกัน ใต้ฝามีรางวัลด้วยค่ะ
ถาม : อาหมอคะทำไมโรงแรมนี้แอร์ถึงไม่ค่อยเย็นคะ แล้วข้าวต้มก็ใส่กุ้งแค่ 2-3 ตัวเองค่ะ อาหมอว่า หนูควรจะฟ้องผู้จัดการมั้ยคะ
สุดท้ายนี้ขอให้คุณอาหมอมีความสุขนะคะ ช่วยรีบตอบหนูด้วย เพราะหนูกลุ้มมาก และแม่หนูก็จะเลิกใช้ถุงกระดาษใส่กล้วยแขกแล้วด้วย
ตอบ : อาหมอว่าหนูน่าจะเปลี่ยนโรงแรมดีกว่าค่ะ ลองมาที่แถวรัชดาฯ น่าจะดีกว่า ที่นี่แอร์เย็นเหมือนห้องดับจิต อาหารก็อร่อย มีกระจกรอบ กระทั่งในโถส้วม แถมมี วี.ดี.โอ ให้ดูทั้งคืน


เบื่อยังคะ ป้ามดขา

เพศศึกษาประสาเด็กเด็ก
ข้อความ : เด็กชายไข่นุ้ยอายุ 4 - 5 ขวบ กำลังอยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็น
วันหนึ่งออกไปเดินเล่นกับพ่อ เห็นหมาตัวผู้ติดสัดกำลังผสมพันธุ์กับหมาตัวเมีย
(หมาตัวผู้คร่อมหมาตัวเมียอยู่)

เด็กชายไข่นุ้ยก็ถามพ่อว่า พ่อ พ่อ นั่นหมามันทำอะไรนะ
พ่อ : หมามันจะทำ "ลูกหมา" น่ะ
เด็กชายไข่นุ้ยพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "อ๋อ ทำลูกหมานี่เอง"


ต่อมาคืนหนึ่งเด็กชายไข่นุ้ยนอนไม่หลับกะจะเข้าไปคุยกับพ่อ
พอเปิดห้องพ่อ เห็นแม่นอนหงาย พ่อทับแม่อยู่บนเตียง.....
ด้วยความสงสัย เด็กชายไข่นุ้ยก็ถามพ่อด้วยความฉงนว่า
"พ่อค๊าบ พ่อทำอะไรกับแม่น่ะ"

พ่อ : พ่อกำลัง "ทำน้อง" ให้ลูก.....ไงล่ะ......
พอพ่อพูดไม่ทันเสร็จเด็กชายไข่นุ้ยก็ร้องลั่นทันที
ว่า

"พ่อจับแม่คว่ำสิ.. ผมไม่อยากได้น้อง...
ผมอยากได้ "ลูกหมา"

คำถามของคนโง่
มีผู้ชาย3คน คนแรกเป็นนักปรัชญา คนที่สองเป็นนักคณิตศาสตร์ คนสุดท้ายเป็นคนโง่
อยู่มาวันหนึ่ง3คนนี้นั่งรถไปเที่ยวด้วยกัน ระหว่างทางรถเกิดอุบัติเหตุชนกับข้างทาง ทำให้ทั้ง3ตายหมด วิญญาณทั้ง3จึงต้องไปหายมบาล พอไปถึงยมบาลก็บอกว่า
"เจ้าแต่ละคนจงถามคำถามมาคนละข้อ ใครถามคำถามที่ข้า(ยมบาล)ตอบไม่ได้ จะได้ขึ้นสวรรค์ แต่ถ้าข้าตอบได้ คนที่ถามจะต้องลงนรก"
นักปรัชญาถามเป็นคนแรกว่า "ให้อธิบายความหมายของปรัชญาข้อหนึ่ง"
ยมบาลตอบได้ นักปรัชญาจึงลงนรกไป
นักคณิตศาสตร์ถามเป็นคนที่สองว่า "ให้คิดโจทย์เลขข้อนี้ให้ได้ "
ยมบาลตอบได้อีก นักคณิตศาสตร์จึงลงนรกไป
พอมาถึงคนสุดท้ายคือคนโง่
คนโง่บอกว่าก่อนถามคำถาม ขอเก้าอี้ที่มี8รู พอ ได้เก้าอี้คนโง่ก็นั่งลง แล้วตดออกมา
แล้วถามยมบาลว่า "ข้าตดออกมาจากรูไหน"
ยมบาลตอบว่า "รูที่2จากทางซ้าย"
คนโง่บอกว่า "ผิดแล้ว"
ยมบาลก็ถามว่า "ถ้างั้นคำตอบคืออะไร"
คนโง่จึงเฉลยว่า "ข้าตดออกมาจากรูตูด"

ครบ 100 มะไร ป้ามดจะเปิดห้องที่ 3 นาค้า.....

ผู้คุมเรือนจำรู้สึกสงสารนักโทษคนหนึ่ง ที่ไม่มีญาติมิตรมาเยี่ยมเลย แม้ในวันเยี่ยมญาติ เขานั่งเหงาอยู่เพียงคนเดียวในห้องขัง

"เบ็น" ผู้คุมพูดด้วยความเมตตา "ฉันสังเกตว่าเธอไม่มีใครมาเยี่ยมสักคนเลยนะ เธอไม่มีเพื่อนหรือครอบครัวเลยหรือ"

"โอ๊ย ... มีเยอะแยะ" เบ็นตอบ "แต่ทุกคนเข้ามาอยู่ในนี้กันหมดละครับ"

อันนี้สงสัยจะเข้าข่าย dirty joke อ่ะนะคะป้ามด พึ่งได้รับมาจากสาวสวยคนที่ไปดึงสายพัดลมของพี่นูหลุดติดมือมาไงคะ จำได้ก่อเจ๊า ...

เรียน ผู้จัดการฝ่ายบุคคล

กระผม นายจู๋ มีความประสงค์ขอขึ้นเงินเดือนโดยมีเหตุผลดังนี้

1. กระผมเป็นผู้ใช้แรงงาน
2. กระผมทำงานในที่ลึกมาก
3. กระผมต้องสอดหัวเข้าไปก่อนทุกครั้งที่ทำงาน
4. กระผมไม่มีวันหยุดสุดสัปดาห์ และไม่เคยหยุดวันนักขัตฤกษ์
5. กระผมทำงานในสภาวะแวดล้อมที่อับชื้น
6. กระผมไม่เคยได้รับค่าล่วงเวลา
7. กระผมทำงานในที่มืด และไม่มีอากาศถ่ายเท
8. กระผมทำงานในที่ร้อนอบอ้าว
9. กระผมทำงานที่เสี่ยงกับโรคติดต่อ

จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
############################
จดหมายตอบจากฝ่ายบุคคล

1. คุณไม่ได้ทำงาน 8 ชม./วัน
2. คุณงีบหลับหลังชั่วโมงทำงานเสมอ
3. คุณไม่ทำตามคำสั่งบ่อย ๆ
4. คุณไม่ประจำอยู่ในที่ทำงานของคุณ และมักแวบไปรับงานที่อื่นบ่อย ๆ
5. คุณไม่มีความเป็นผู้นำ ต้องอาศัยแรงกดดัน
แรงสั่นสะเทือนเพื่อกระตุ้นให้ทำงาน
6. คุณทิ้งให้ที่ทำงานสกปรก เลอะเทอะ เมื่องานเสร็จ
7. คุณมักไม่ปฏิบัติตามกฎแห่งความปลอดภัย เช่น การสวมเสื้อป้องกัน
8. คุณเกษียณก่อนอายุ 65 ปี
9. คุณไม่สามารถทำงานควบสองกะได้
10. บางครั้งคุณละทิ้งหน้าที่ก่อนเสร็จงาน หรือไม่งั้นคุณก็จะเข้า และออกจาก

ที่ทำงานพร้อมแบกกระเป๋าที่น่าสงสัยถึง 2 ใบ

จึงเรียนมาเพื่อทราบ

Actual Radio Conversation
This was a conversation between a US naval ship and Canadian
authorities off the coast of Newfoundland in late 1995.

Canadians: Please divert your course 15 degrees to the south
to avoid a collision.

Americans: Recommend you divert your course 15 degrees to the north
to avoid a collision.

Canadians: Negative. You will have to divert your course 15 degrees
to the south to avoid a collision.

Americans: This is the captain of a US Navy ship. I say again,
divert YOUR course.

Canadians: No, I say again, you divert YOUR course.

Americans: This is the Aircraft Carrier US LINCOLN, the second
largest ship in the United States Atlantic Fleet. We
are accompanied with three Destroyers, three Cruisers
and numerous support vessels. I DEMAND that you change
your course 15 degrees north. I say again, that's
one-five degrees north, or counter-measures will be
undertaken to ensure the safety of this ship.

Canadians: This is a lighthouse. Your call.

ชีวิตรันทด

> พออ่านเรื่องนี้จบ นํ้าตาผมก็ไหล....................
> น้องนกเป็นเด็กน่ารัก มีอยู่วันนึงขณะที่นั่งทำการบ้าน
> ก็มีเสียงกริ่งดังขึ้น
> น้องนกก็รีบไปเปิดประตู เห็นผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตู
> ขณะที่ยืนสงสัยอยู่นั้น แม่ก็เดินออกมาจากครัว
> ยิ้มให้ชายคนนั้นแล้วพูดว่า"มาแล้วเหรอ"
> จากนั้นหันมาพูดกับน้องนกว่า "เรียกพ่อสิ"
> น้องนกยืนอึ้ง และถามตัวเองว่า ชายคนนี้เป็นใคร?
> ทำไมแม่บอกให้เรียกพ่อ? หรือว่า........................
> แม่เห็นน้องนกยืนนิ่ง ก็บอกซํ้าว่า "เรียกพ่อสิ"
> น้องนกก็ยังเงียบอยู่เหมือนเดิม จนแม่ต้องเอ็ดซํ้า "เรียกพ่อ เร็วสิ"
> เมื่อเห็นน้องนกยังนิ่งเฉย
> คราวนี้จึงโดนแม่ฟาดด้วยฝ่ามือพร้อมกับเอ็ดว่า "
> ใบ้กินรึไง? เรียกพ่อสิ"
> น้องนกยืนนํ้าตาไหล นึกไม่ถึงว่าจะถูกแม่ตีเพราะคนแปลกหน้า
> พร้อมกับพูดอย่างไม่เต็มเสียงว่า " พะ พะ พ่อ"
> จากนั้น..............................................
> แม่ก็ส่ายหัวพร้อมกับเอ็ดน้องนกด้วยความโมโหว่า
>
>
>
>
>
>
> " พ่อแกอยู่ในห้อง เรียกยังงี้จะได้ยินได้ไง รีบไป เรียกเร็ว
> ช่างเค้าจะไปซ่อมแอร์ที่อื่นอีก"
>
>
>

หุหุ เพิ่งเปิดเจอครั้งแรกนะเนี่ย หนุกดีๆชอบๆ

เจ้าไส้เดือน..น้อยคอยแหงนมองดอกไม้มานาน
ในใจคิดว่า..ดอกไม้ช่างงดงาม …

เจ้าดอกไม้..เจ้าก็ชื่นชมที่ผีเสื้อมาดอมดมทุกวัน
ไม่เคย..ไม่เคยมองลงพื้นดิน
ไม่รู้..ไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่คอย..รัก …

ยังจำได้ดี.

ตอนที่เจ้าดอกไม้เล็กอยู่..ไม่มีแรงอ่อนล้า..เจียนตาย

เจ้าหนอน..กัดกินทั้งใบ.

และหัวใจของเธอ ไส้เดือนตัวหนึ่ง..คอยมาพรวนดินเสมอ
ดูแลอยู่ทุกวัน.

ดอกไม้ไม่เคยรู้ …
เมื่อคราวเจ้าหนอนกลับมา..เป็นผีเสื้อโก้หรู
ดูเธอพอใจ แต่ ไส้เดือนเจ็บช้ำ เธอรู้รึเปล่า..เมื่อเธอเฉามันก็ไป

เธอรู้รึเปล่า...

เมื่อเธอเฉาไป ใครกันที่ห่วงเธอ
และไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร
จะร่วงโรย.

แห้งเ!่ยว


ไส้เดือนไม่เคยรังเกียจเธอ..ไส้เดือนตัวนี้..รักเดียว

จะอยู่กับเธอ……จนเป็นดินไปด้วยกัน

แด่ลูก ที่กำลังคิดจะ ทรพี พ่อแม่


เวลาไม่มีเงิน ...

คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและแม่



แต่พอมีเงิน ...

คนแรกที่คิดถึงคือแฟนและเพื่อน



อยากได้รถ ...

คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและแม่



แต่พอมีรถ ...

คนแรกที่จะไปรับคือแฟนและเพื่อน



ร้านอาหารหรู ๆ บรรยากาศคลาสสิค ...

มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน



อาหารบนโต๊ะที่บ้าน .

มีสำหรับพ่อและแม่



โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า ...

มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน



ทีวี และสวนหน้าบ้าน ...

มีไว้สำหรับพ่อและแม่



พ่อและแม่ คิดบัญชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน ...

เพื่อความอยู่รอด



ลูกนอนคุยโทรศัพท์ เล่นเนตก่อนนอน ...

เพื่อให้หลับฝันดี



เวลาเรามีความสุข ...

มักจะมองหาแฟนและเพื่อน



เวลาเรามีความทุกข์ ...

คนที่กังวล หดหู่และเศร้าสลดใจ คือพ่อและแม่



เวลาประสบความสำเร็จ !...

เรามักมองหาแฟนและเพื่อนเพื่อนัดฉลองและสังสรร



แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่ ...



แต่พ่อและแม่

กลับกลายเป็นคนที่เรามองข้ามไป



ลูกไปรื่นเริงตามโรงหนัง

เธค ผับ โต๊ะสนุ๊ก ฯลฯ ...



พ่อและแม่กลับทำงาน หรือ

นอนหลับเก็บแรงไว้ทำงานหาเงินในวันรุ่งขึ้น



เพื่อแลกความสุขของลูก

อยากให้ลูกเรียนสูง ๆ



เวลาแต่งงาน ...

คนที่เป็นธุระหาสินสอดทองหมั้นคือพ่อและแม่



คนที่มีความสุขคือลูก



พ่อและแม่ตำหนิ ตักเตือน บางครั้ง

เต็มไปด้วยอารมณ์ห่วงใย...



เพื่อให้ลูกได้ดี



แต่ลูกคิดว่าสิ่งที่ พ่อและแม่พูด ...

เป็นแค่เรื่องไร้สาระ



พ่อและแม่ ...

คือผู้ฝ่าฟันปัญหาเป็นร้อยพันประการเพื่อลูก



แต่พอลูกมีปัญหา ...

มักคิดได้แค่ ท้อถอย หดหู่หรืออยากตาย!!!!



พ่อและแม่คือผู้ที่ปกป้อง

และยืนเคียงข้างลูกจวบจนชีวิตจะหาไม่



ลูกกำลังคิดถึงสิ่งใด ...



คำว่า “พ่อ” หรือ “แม่”

อาจเป็นคำแรกที่เราพูดได้ตั้งแต่เกิด



แล้วคุณเตรียมอะไรไว้

เพื่อคุณพ่อคุณแม่ของคุณหรือยัง

ผมมีกระทู้ของผมเองใน เวปประมูลอ่ะ โพสเรื่องพวกเนี่ยแหละ มีก๊อบไปลงบ้างมะว่ากานนะค๊าบ

ส่วนเรื่องนี้ผมคัดลอกมาจากหนังสือ อ่านแล้วซึ้งดี

"เราเลิกกันเถอะ"
คำพูดประโยคนั้นดังออกมาจากหญิงสาว เข้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนใส ที่ดูเย็นชา พอๆกับน้ำเสียง

ชายหนุ่มผิวคล้ำหน้าคมเข้มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามอ้าปากค้าง เบิ่งตามองดวงหน้าสวยของคนพูดอย่างตกตะลึง

"คุณว่าอะไรนะปัญ" เป็นนานกว่าที่เขาจะหาเสียง และสติของตัวเองเจอ แล้วถามออกไปด้วยความมึนงง

"ฉันบอกว่า...เราเลิกกันเถอะ" เธอพูดซ้ำย้ำคำนั้น อีกหน ด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า ราวกับไร้หัวใจ นัยน์ตาคู่คม ของคนมองเต็มไปด้งบคำามและความไม่แน่ใจ

"ปัญ...ทำไม"

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ยืดยาว ด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายอย่างชัดแจ้ง ก้อนจะยักไหล่ด้วยท้วงท่าสะดุดตา หากคนมองกลับเจ็บแปล๊บที่หัวใจ

"จะต้องให้ฉันตอบว่า เพราะคุณดีเกินไป หรือเปล่าคะ"

"ปัญ" เชาอุทานชื่อเธอด้วยน้ำเสียงรวดร้าว หายหญิงสาว ยังคงมองได้เฉยเมย ไร้ความรู้สึก

"ฉันขอตัวก่อนนะคะ จวนได้เวลาเข้างานแล้ว" ปัญชิกาพูดตัดบท มือเรียวขาว เอื้อมไปหมายจะตว้าประเป๋าถือที่วางไว้บนโต๊ะขึ้นมา หากมือใหญ่แข็งแรงของชายหนุ่มคนนั้น กลับคว้าจับข้อมือเธอเอาไว้แน่น

"คุณจะไปไหน เรายังคุยกันไม่จบ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเข้มแข็ง หากในดวงตาคู่นั้นก็ปิดรอยร้าวไว้ไม่มิด

และหญิงสาวก็ยังคงมองมันด้วยดวงตาว่างเปล่าเช่นเดิม...

เธอจ้องดวงตาคู่นั้นเงียบๆ ไม่พูดไม่ำทอะไรทั้งสิ้น

และทั้งๆที่เขาเผ้าบอกตัวเองอย่างหนักแน่น ว่าจะไม่มีวันปล่อยมือเธอออก ถ้าไม่ได้คุยกันให้รู้เรื่องเสียก่อน

แต่ในที่สุดเขาก็กลับเป็นฝ่ายคลายมือออก จากกานเกาะกุมข้อมือบาง นั้นเสียเองในยามที่มองสบนัยน์ตาของเธอ

ไม่มีหัวใจ...ผู้หญิงคนนี้ไร้หัวใจ

นัยน์ตาคู่นั้นบ่งบอกออกและยืนยีนข้อสงสัยขิง้ขาตลอดเวลาเกือบสองเดือนที่คบกันมาได้เป็นอย่างดี

เธอไม่มีหัวใจ เธอไม่เคยมี "ใจ" ให้เขาเลยแม้สักนิด...

"ขอตัวก่อนนะคะ สวัสดี"

เธอก้มหัวนิดๆ เป็นเชิงอำลา สะพายกระเป๋าถือใบเล็กขี้นไหล่ แล้วลุกขึ้นยืนด้วงท่วงท่ามั่นใจ ก่อนจะก้าวตรงไปยังเค้าเตอร์ไกล้ประตูทางออก

เมื่อจัดการค่าอาหารมื้อสุดท้ายระหว่างเขากับเธอเรียนร้อย เจ้าของร่างเพียวระหง ก็เดินด้วยความมั่นใจ ออกจากร้านอาหารเล็กๆ ที่เคยเป็นร้านประจำของเขาและเธอไป

โดย...ไม่เหลียวกลับมามองแม้สักนิดว่า ใครบางคนนั่งหัวใจแหลกสลายอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง

ถ้วยไอศกรีม ลายสวยยี่ห้อดัง ถูกวางลงบนโต๊ะเบาๆ ชายหนุ่มหน้าใส นัยน์ตาเรียวยาว ละสายตาออกจากหน้าจอ คอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว

หาก(ชื่อคน)ก็ยังไม่ทันกับคนที่มาหย่อนไอศกรีมถ้วยนั้น ไว้บนโต๊ะเขา เพราะร่างเพรียวระหงในชุดสูทสั้นสีครีมที่เป็น เครื่องแบบของบริษัท เดินหิ้วถุงไอศกรีมผ่านไปยังโต๊ะอื่นเรียบร้อยแล้ว


353. fenlasia (0)



05-07-2005, 16:43:03 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------

*********************

"ลาภปากอีกแล้ว" วรุฒ เพื่อนที่นั่งทำงานอยู่โต๊ะข้างๆ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระหยิ่ม เอื้อมมือไปหยิบไอศกรีม ของตัวเองขึ้นมาเปิดกินโดยไม่รั่งรอ

"ไม่กินล่ะ ธิน เดี๋ยวก็ละลายหมดหรอก"

ชายหนุ่มบุ้ยใบ้มายังไอศกรีมรสวานิลา ที่วางอยู่ตรงหน้าเขา อธิน ยิ้มนิดๆ ไม่พูดอะไร หาก(ฃื่อคน)ก็จัดการกับไอศกรีมถ้วยนั้นตามที่เพื่อนบอก

"คราวนี้หาไปนาน นึกว่าจะไม่ได้กินซะแล้ว" วรุฒพูดต่อระหว่างที่จัดการตักไอศกรีมเข้าปากซะงักไปนิดหนึ่ง ด้วยสะดุดใจในคำพูดนั้น

ใช่ ไอศกรีมจากเธอคนนั้น หายไปเสียนาน สามเดือน...เกือบสามเดือน นับตั้งแต่ คราวก่อนที่เธอซือ้ไอศกรีมแจกทุกคนในแผนก...

ไม่มีใครสงสัยว่าทำไมเธอถึงได้ทำเช่นนี้ เพราะมันเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว ที่เธอจะแจกไอศกรีม ทุกครั้งที่บอกเลิกกับคนที่คบอยู่...

"นายว่านานแค่ไหนเจ้แกจะแจกไอศกรีมอีกรอบวะ" เพื่อนปากเปราะของเขาเริ่มถามเมื่อไอศกรีมในมือหมด เขาหัวเราะออกมาเบาๆ ทั้งที่ในใจไม่ได้รู้สึกอยากหัวเราะไปด้วยเลย

"ตั้งกะข้ามาทำงานที่นี่เกือบสองปี ได้กินไอศกรีมจากเจ้แกมาทั้งหมดสิบถ้วยแล้วนะเว้ย"

"นายนับด้วยหรือ" อธินย้อนถามด้วยน้ำเสียงกลั้นหัวเราะ

สิบสำหรับเพื่อนเขา และสิบสองสำหรับเขา ที่เข้าทำงานที่นี่ก่อนหน้าเพื่อนสี่เดือน

สิบสอง...นิบตั้งแต่ที่ได้รู้จักเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็ได้มีแฟนและเลิกมาแล้ว สิบสองคน

"นายว่าใครจะเป็นรายต่อไปของเจ้แกวะ อืม ไม่สิ ต้องพูดว่าใครจะ มาสารภาพรักเจ๊แกก่อนถึงจะถูก ก็อย่างที่รู้ๆกัน ใครมาบอกรัก เจ๊แกก็ร้อบไว้ตลอด ไม่เคยเห็นปฏิเสธใคร แต่มาบอกเลิกเอาทีหลังให้ผู้ชายได้อกหักจะเป็นจะตายซะทุกคน แต่ก็น่าแปลกนะ ไม่เห็นมีใครเข็ดซะคน"

วรุฒพูดไม่ผิดไปจากความจริงที่ทุกคนได้เห็น หัวใจปัญชิกาไม่เคยว่าง แม้ว่าเธอจะดูเชื่อมั่นในตัวเองและเจ้าอารมณ์จนเกือบจะเกินพอดีไปเสียหน่อย

หากก็มีชายหนุ่มหลายคนไม่ว่าจะเป็นพนักงานในบริษัท ลูกค้าที่ทั้งหล่อทั้งรวยแถมยังโสดสนิด หรือแม้กระทั่งดาราดังๆ มาฝากรักเธอไม่เคยขาด

และก็น่าแปลกที่ปัญชิกาจะตอบรับชายหนุ่มพวกนั้นเสียทุกคน และท้ายสุด เธอก็เป็นฝ่ายบอกเลิกเสียทุกราย

มีใครหลายคนพร้อมใจกันเรียกเธอว่า "ผู้หญิงเจ้าชู้" แต่ปัญชิกาก็มีกฎของเธอ เธอไม่เคยคบใครพร้อมๆกันทีละหลายคน

เธอคบผู้ชายทีละคน เพียงแต่ว่าระยะเวลาการคบของเธอมีตั้งแต่สั่นเพียงแค่สัปดาห์เดียวจนยาวที่สุดสามเดือนเท่านั้นเอง

"แต่บอกเลิกก็ดีนะ พวกเราก็ได้กินไอศกรีมฟรีอร่อยไป จริงสิ ข้าว่า...เพรียวระหงที่เดินวนแจกไอศกรีมครบทุกคนในแผนกเรียบร้อยแล้ว ดังมาจากทางด้านหลัง วรุฒ หันไปยิ้มแหยๆ ให้ปัญชิกา ที่ยืนกอดอกมองคนทั้งคู่ด้วยนัยน์ตาดุ

"แหม เจ๊ปัญ ผมล้อเล่น"

"ปากดีนักนะเรา คราวหน้าอดได้เลย"

"โห เจ๊ เพิ่งเลิกกับแฟนคนนี้หยกๆ กำหนดจะเลิกกับคนต่อไปไว้แล้วเหรอ"

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้นชะงักไปชั่วแวล...เพียงวิบเดียวที่วรุฒไม่ทันสังเกตเห็น หาก(ชื่อคน)กับเขา...อธินที่เผ้าจับตามองเธอมาตลอดก็สังเกตเห็นได้ชัด

"เรื่องของฉัน บอกแล้วถ้าพูดมาก คราวหน้านายอด"

"โธ่ เจ๊ปัญสุดสวย อย่าใจร้ายใจดำกับเลยนะครับเจ๊ คราวหน้าผมขอรสชาเขียนนะครับ ตอนนี้กำลังฮิต...เพื่อสุขภาพ" วรุณอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงทะเล้น

ปัญชิกาสะบัดหน้ามองค้อน แล้วเดินผ่านเลยไปยังเต๊ะทำงานของตัวเองที่ตั้งอยู่อักมุมหนึ่งของห้อง ทิ้งให้อธินมองเธอด้วยสายตาครุ่นคิด


354. fenlasia (0)



05-07-2005, 16:43:36 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่กลับหรือครับ คุณปัญ" เสียงนุ่มทุ้มที่เอ่ยอยู่ไกล้ๆ ทำเอาร่างบางระหงของหญิงสาวที่นั่งทอดสายตาไปยังท้องฟ้าเบื้องบนสะดุ้งเฮือก เธอจวัดสายตากลีบมา เพื่อที่จะพบกันนัยน์ตาสีดำราวกับท้องฟ้ายามค่ำคืน ที่กำลังจ้องมองเธออยู่ก่อนแล้ว

หญิงสาวเลิกคิ้วเรียวสวยขึ้นเป็นเชิงถาม เขายิ้มกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวเล็กๆ ตรงมุมปากด้านว้าย รอยยิ้มเปิดเผยและนัยน์ตาคู่นั้นทำเอาเธอใจสั่นไปนิดหนึ่ง ก่อนที่เธอจะหลบเกลื่อนมันด้วย มาดเย็นชาเหมือนเดิม

"ยังไม่กลับ!อครับ คุณปัญ" เขาถามเธออีกครั้งด้วยประโยคเดิม

"ยัง ทำงานอยู่"

"แต่ดึกแล้วนะครับ"

"แอ๊ะ ก็ฉันบอกว่างานยังค้างอยู่" เธอขึ้นเสียงด้วยมาดพี่ใหญ่ประจำแผนก แต่เขาที่เป็นรุ่นน้อง...ทั้งประสบการ์ณการทำงาน และอายุกลับยังคงยิ้มรับด้วยท่าทางสบายๆ ที่ทำให้คนมอง มองแล้วขัดให้ใจยิ่งนัก

"ผมช่วย"

"นายจะช่วยอะไรฉันได้" เธอพูดด้วยน้ำเสียวดูถูก แต่เขาไม่สนใจฟัง

อธืนก้มมองจอคอมพิวเตอร์ของเธอนิดหนึ่ง พอเห็นว่าเธอทำอะไรค้างอยู่ ก็จัดการกันเธอให้หลบไปอีกทาง แล้วตัวเองก็เลื่อนเก้าอี้ตัวข้างๆมานั่ง

ก่อนจะลงมือทำงานแทรเธออย่างรวดเร็ว เพราะเขาถนัดงานแบบนี้มากกว่า คนใช้สมองในการคิดวางแผนต่างๆอย่างเธอ

"นาย..."

ปัญชิกาพูดไม่ออก เมื่อยู่ๆ ก็ถูกรุ่นน้องมาแย่งทำงานเอาดื้อๆ แถมเขายังกันเธอ ออกได้อย่างนุ่มนวลจนไม่อาจจะโวยวายได้เหมือนเคย

สิบนาที...งานเธอที่นั่งจมกับมันมากกว่าชั่วโมงก็เสร็จสิ้นลง เขาจัดการกด save ไฟล์ แล้วถือวิสาสะปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ให้เธออย่างเรียบร้อย

อธินหัวกลับมายิ้มกว้างใส่ดวงตาสีน้ำตาลที่จ้องเขาตาโต

"เรียนร้อยแล้วครับ กลับบ้านกันดีกว่า"

"นาย..."

"ไปครับ คนอื่นเขากลับกันไปหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเราแค่สองคน ขืนกลับมืดกว่านี้ เกิดมีอะไรออกมานั่งเป็นเพื่อน...คงสนุกหน้าดูนะครับ"

เขาขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นๆ แบบที่ทำให้เธอหนาวเยือกตรงไขสันหลัง และทั้งๆที่ปัญชิกาแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้กลัวสิ้งลี้ลับ ที่จับต้องไมได้ และมองไม่เห็นที่เรียกง่ายๆว่า "ผี"

หากเธอก็ยอมเก็บข้าวของแล้วเดินตามหลังเขาออกจากแผนกอย่างไม่มีปากเสียงผืดจากทุกที

"เดี๋ยวก่อน" ปัญชิการ้องเรียกชายหนุ่มที่ทำท่าจะแยกออกไปอีกทาง อธืนหัวมามองคนเรียกอย่างแปลกใจ

"บ้านนายอยู่ที่ไหน เดี๋ยวฉันจะไปส่ง" เธอพูดลอยๆ ไร้อารมณ์ อธิน ยิ้มกว้างขยับปากพูด หากคนใจร้อนกลับพูดดักคอขึ้นมาก่อน

"ก็แค่ตอบแทนที่ช่วยงานเท่านั้นแหละ ไม่ต้องคิดอะไรมากไปล่ะ"

เขาโคลงศีรษะ กับคำตอบนั้นอย่างอ่อนใจ

"คุณปัญชิกาต่างหากที่คิดมาก ผมไมได้คิดอะไรอยู่แล้ว

"ว่าไง จะไปไม่ไป" เธอถามอย่างอารมณ์เสีย เขารีบพยักหน้ารับ ก่อนที่สาวเจ้าอารมณ์จะเปลีย่นใจ

แล้วชายหนุ่มร่างสูงก็ก้าวเดินตามร่างเพรียวระหง ของสาวรุ่นพี่ไปยังลิฟท์ เฉพาะที่จะลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินแต่โดยดี

"บ้านคุณปัญอยู่ที่ไหนล่ะครับ" อธินย้อนคำถามกลับ เมื่อปัญชิกาเอ่ยถามที่อยู่ของเขาอีกครั้งยามที่ขับรถออกจากบริษัทแล้ว

"ถามทำไม" น้ำเสียงนั้นแฝงความระมัดระวังไว้สุดตัว เขาหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี

"ไม่ได้จะทำไมหรอกครับ ก็แค่อยากจะรู้ว่าบ้านคุณปัญอยู่ทางไหน ไปทางเดียวกันหรือเปล่า ถ้าเกิดอยู่ห่างจากบ้านผมมากนัก ก็จะได้ให้ไปส่งที่ สถานี่รถไฟฟ้าข้างหน้านี่ก็ได้ เพราะบ้านผมนั่งรถไฟฟ้าไปลงสุดสาย ต่อเรือข้ามฟากไปก็ถึงแล้ว"

"ฉันบอกว่าจะไปส่งก็ไปส่งสิ พูดมากจนน่ารำคาญ" เธอสะบัดเสียง ว่าแล้วไม่พูดอะไรอีก หัวกลับไปสนใจกับการขับรถตามเดิม

เพราะจากที่เขาบอกมาคร่าวๆ เมือ่ครู่ คนฉลาดอย่างเธอก็พอจะรู้แล้วว่าบ้านของเขาอยู่ที่ไหน ไม่จำเป็นต้องถามอะไรให้มากความ

หากหญิงสาวก็ไม่อาจจะขับรถเงียบๆได้อย่างที่คิด เพาะคนพูดมากก็เริ่มเอ่ยปากชวนขึ้นมา

"ไปทานข้าวด้วยกันมั้ยครับคุณปัญ"

เธอไม่ตอบ หากตวัดสายตามองหน้าเขาด้วยสายตานิ่งๆ อธินยิ้ม...ยิ้มอีกแล้ว ยิ่มที่สั่นหัวใจเธอ

"ก็ดึกแล้ว ผมหัวข้าว แล้ววันนี้ที่บ้านผมไม่มีอะไรให้ทานน่ะครับ พอดีว่าแม่ไม่อยู่ ไปทำบุญกับเพื่อนๆ กว่าจะกลับก็อีกสองวัน"

"นายเห็นแม่เป็นแม่ครัวประจำตัวนายหรือไง แม่ไม่อยู่เลยไม่มีปัญญาจะหาข้าวกินเอง" เธออดกัดเขาออกมาไม่ได้ อธินหัวเราะกับคำพูดนั้น

"ผมไมได้หมายความว่าอย่างนั้นซักหน่อย จริงๆผมก็ทำอาหารได้นะครับ อย่างราดหน้าทะเลนี่...ผมทำอร่อยอย่างนี้เลย"

เขายกนิ้วโป้งขึ้นรับประกันความอร่อย ปัญชิกามองค้อนอย่างหมั่นไส้ สีหน้าสีตาบ่งบอกว่าไม่เชื่ออย่าชัดแจ้ง(ขี้คุย)

"อ๊ะ อย่าดูถูกกันครับคุณปัญ ไว้ถ้ามีโอกาศ ผมจะลองทำให้คุณทาน...ผมว่าแค่นิ้วเดียวน่ะ ไม่พอกับความอร่อยที่ผมทำหรอกน้า"

เขายังไม่วายยั่วให้หญิงสาวได้มองค้อน ก่อนจะวกมาสรุปเรื่องให้เธอไม่ทันได้ปฏิเสธ อย่างใจ

355. fenlasia (0)



05-07-2005, 16:45:13 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
โอยยย พิมพ์ต่อไม่ไหวแล้ว ก็มันหนาว...ใจจะขาด......

ปล.เป็นเรื่องสั้นนะ มีอีกเยอะ ซื้อหนังสือมาอ่ะ อ่านแล้วหนุกดี เลยเอาลงให้อ่านต่อๆกาน

ใครที่เคยอ่านแล้วก็ทำเป็นมองไม่เห็นละกัน ไม่ก็อ่านอีกรอบค่าเวลา ^^

356. ~•|nw•~Nu (0)



05-07-2005, 20:21:47 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
วู้ววววว อัพต่อสิ ค๊าบบบ หนุกๆๆๆๆๆ

357. fenlasia (0)



06-07-2005, 07:18:44 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"เลี้ยวซ้ายตรงร้านหน้าเลยครับคุณปัญ ร้านนั้นขาหมูทอด อร่อยที่สุดในย่านนี้เลย เลี้ยงเลยครับ"

คำสุดท้ายเขาร้องเสียงดัง และเธอก็บ้าจี้เลี้ยวรถ เข้าตามที่เขาร้องยอก โดยไม่ทันแม้แต่จะเปิดไฟเลี้ยว ทำเอารถคันหลัวบีบแตรยาว อย่างต่อว่าทันที

"บ้า นายมันบ้า" จอดรถได้เรียบร้อย คนขับที่เพิ่งถูกด่าด้วยเสียงแตรก็หัวมาเล่นงานเขา

อธินกลั้นยิ้มจนตาเป็นประกาย ก่อนจะเอ่ยขอโทษอย่างยอมรับความผิดแต่เพียงผู้เดียว ทำเอาปัญชิกาพูดไม่ออก เพราะคิดว่าอธินคงจะต่อปากต่อคำให้เธอได้ต่อว่าเป็นอีกแน่

"ผมหิวแล้ว...ไปกินข้าวกันดีกว่านะครับ คุณปัญ มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง ตอบแทนไอศกรีมเมื่อตอนบ่าย"

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้นชะงักไปอีกครั้ง เมื่อได้ยินเขาเอ่ยถึงไอศกรีมถ้วยนั้น หากเธอก็เกลื่อนร้อยนั้นให้หายไปอย่างรวดเร็ว แล้วหันมาแยกเขี้ยวใส่เขาด้วยมาดรุ่นพี่สาวจอมวีน

"เดี๋ยวฉันจะกินจนนายหมดตัว"

อาหารมื้อค่ำภายใต้บรรยากาศของแสงเทียนสลัวสีแดงเข้มกลางโต๊ะเสร็จสิ้นลงไปแล้ว ท่านกลางความอื่มและอร่อยของหนุ่มสาวทั้งคู่

ท่าทีของปัญชิกา ดูผอ่นคลายกว่าตอนขาเข้ามาอย่างเห็นได้ชัด เธอเปิดปากคุยกับเขาด้วยเรื่องทั่วๆไป โดยไม่ตั้งป้อมรวนหรือกัดเขาเหมือนที่เคยทำ

พอได้เห็นมาดนุ่มๆ รายยิ้มหวานๆ ของหญิงสาวตรงหน้า อธินจึงไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมปัญชิกาถึงหาแฟนได้ง่ายนัก

ทั้งทีจริงเขาก็รู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์แค่ไหน แต่คนในแผมนกเดียวกันคงจะมองไม่ค่อยเห็น เพาะมาดรุ่นพี่สาวขาลุยประจำแผนกกลบทับเอาไว้เสียก่อน

ปัญชิกา เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ ใช่ เขายอมรับในข้อนั้นได้อย่างเต็มหัวใจ เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่มีผู้ชายคนไหนคิดจะมองข้าม รวมทั้งตัวเขาด้วย...

อธินรู้ตัวดีตั้งแต่พบหน้าเธอครั้งแรก ผู้หญิงที่มีรอยยิ้มหวาน ดวงตามุ่งมั่น และท่วงท่ามั่นใจคนนี้แฝงกายเข้ามานั่งเงียบๆ ในหัวใจเขาโดนไม่ทันรู้ตัว

แต่พอรู้แล้ว...มันก็ถอนตัวหรือออกปากไล่เธอให้เธอเดิรออกไปจากหัวใจเขาไม่ได้ง่ายๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น...เพราะเธอไม่เคยมีสายตาเหลือบแลมาที่เขา

ทุกครั้งที่ได้รับไอษกรีมมาจากหญิงสาว เขาเป็นต้องดีใจทุกคราว เพราะรู้สึกเหมือนประตูแห่งโอกาศกำลังเปิดรอให้เขาก้าวเข้าไปไกล้

หากก็ดีใจได้ไม่เท่าไร เพราะไม่ทันที่จะได้รวบรวมกำลังใจทำอะไรลงไป หัวใจเธอก็ไม่ว่างไปเสียอีกแล้ว มันวนเวียนไปอย่างนี้จนเขาเกือบจะท้อ

แต่คราวนี้ล่ะ...คราวนี้ที่เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ใครหน้าไหน ก้าวเข้าประตูแห่งโอกาศสนั่นอีก

คราวนี้ล่ะ...ที่เขาจะเป็นคนก้าวเข้าประตูนั้นไปเอง จะไม่ยืนมองคนอื่นผ่านเข้าไปเหมือนเคยอีกแล้ว

"คุณปัญครับ" ชายหนุ่มเอ่ยเรียกคนที่นั่งมองเปลวเทียนสีส้มกลางโต๊ะอย่างเหม่อลอยด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม

เธอตวัดสายตาขึ้นมอง หากไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกมา

เธอชอบพูดด้วยสายตาเช่นนี้เสมอ

อธินส่งยิ้มไปเป็นทัพหน้า ก่อนจะรวบรวมกำลังใจ แล้วเอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจเขานานปีออกไป

"ผมชอบคุณปัญครับ"

358. fenlasia (0)



06-07-2005, 07:19:50 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
งานที่โรงเรียนมันเยอะอ่ะ เลยมะค่อยมีเวลาเท่าไร ก้อขออภัยด้วยนะค๊าบบที่ล่าช้า ง้า ง้า ง้า

359. fenlasia (0)



06-07-2005, 07:33:49 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
เขาคาดว่าจะได้เห็นรอยตกใจหรือเขินอายในดวงตาคู่นั้นเองเธอ หากเขาไม่คาดคิดจริงๆ ว่าจะเป็นรอยชะงักและไม่แน่ใจอย่างที่เห็นในดวงตาเธอขณะนี้

ปัญชิกาไม่พูดอะไรออกมาซักคำ ไม่...แม้แต่จะหลบเมินสายตาของเขา

เธอจ้องมองสบตาเขาเนิ่นนาน และอธินก็จ้องตอบโดยไม่พูดอะไรเช่นกัน

หากเขารู้ตัวดีว่ากำลังพูด พูดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในหัวใจด้วยดวงตาที่สบมองเธอ

"ดึกแล้ว เรากลับกันดีกว่า ฉันว่าเรากลับกันดีกว่า" ในที่สุด ปัญชิกาก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อนจะเมินหลบสายตาของเขา

เธอเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมา

"เดี๋ยวมื้อนี้ฉันจ่ายเอง"

"คุณปัญ..."

น้ำเสียงอ่อนระโหยที่เอ่ยเรียกชื่อเธอ หยุดชะงัก มือเรียวแตะค้างอยู่กรเป๋าใบนั้น

เธอนิ่งไปนานและเขาก็นิ่งอย่างรอคอย จนในที่สุดเธอก็ถอนหายใจยาวออกมา แล้วเงยมองสบตาเขา หญิงสาวแต้มยิ้มนิดๆบนริมฝีปากสวยได้รูป

"เด็กโง่ นายรู้ตัวมั้ยนายกำลังพูดอะไร"

"คุณปัญ...ผมไม่ใช่เด็ก" เขาพูดด้วยเสียงต่ำอย่างสกัดกั้นอารมณ์คุกรุ่นขึ้น

เธาหัวเราะเบาๆด้วยเสียงหวานใส

"นายอ่อนกว่าฉันกี่ปี"

"สองปี...แค่สองปีเท่านั้นครับ"

"สองปี...ฉันไม่ชอบเด็ก"

"แต่คุณปัญเคยคบคนที่เด็กกว่า" (ขอแจมหน่อยเหอะ เด็กกว่าแล้วไงวะ - -")

ถ้อยคำประโยคนั้นหยุดเสียงหัวเราะให้ขาดหาย อธินหายใจวาบเมื่อเห็นแววตาที่เหมือนจะฉานร้อยเป็นปวดของหญิงสาวตรงหน้า

หากเธอกลับคลายยิ้มแล้วหัวเราะออกมาอีก นัยน์ตาคู่นั้นว่างเปล่าและติดเย็นชา จนอธินเกือบจะไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นเมื่อครู่เป็นความจริงหรือภาพลวงตา

"ก็ใช่...แต่สำหรับนาย...ไม่ใช่" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ หยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ออกแล้วลุกขึ้น

"มื้อนี้ฉันจ่าย...เดี๋ยวนายไปขึ้นรถไฟฟ้าตรงสถานีไกล้ๆนี่กลับบ้านเองแล้วกัน ลาก่อน..."

ปัญชิกาสั่งแล้วเดินมั่นใจจากไป ทิ้งให้อธินมองตามร่างเพรียวระหงอยางไม่เข้าใจอะไรเลย

เขาไม่เข้าใจ...ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไม ทำไมและทำไม...

หากที่เขารู้ตอนนี้ก็คือหัวใจ...มันร้าวมันเจ็บจนเกินจะบรรยาย...

360. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:00:45 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"ผมชอบคุณปัญ"

เสียงทุ้มนุ่มเหมือนดังกระซิบบอกอยู่ข้างๆหู หญิงสาวสะบัดหน้าไล่ถ้อยคำที่ตามมารบกวน

แม้ว่าจะกลับมาถึงห้องพักบนคอนโดสูงใตจกลางเมืองเรียบร้อยแล้ว

หากจะไล่เท่าไร พยายามซักแค่ไหน ทั้งคำพูด ทั้งแววตา และน้ำเสียงของผู้ชายคนนั้นกลับไม่ยอมหายไปง่ายๆอย่างที่ควรจะเป็ร

บ้าจริง เลิกคิดถึงเสียทีจะได้มั้ย เลิกคิด...เลิก...

เธอเวียนบอกตัวเองเป็นรอบที่ร้อย แต่รอยยิ่มของใครคนนั้น ...ผู้ชายอันตราย...ที่เธอเคยสั่งและเตือนตัวเองว่า "ห้ามเข้าไกล้" กลับปรากฏชัดราวกับรอยประทับที่จารึกลงกลางใจ

เขาเป็นคนอันตราย...ลืมเขาเสียทีปัญชิกา เพียงแค่นี้เขาก็ทำเธอสับสนและหวั่นไหวถึงขนาดนี้

แล้วถ้าหาก...เป็นอะไรมากกว่านีเล่า เขาจะไม่ทำเธอเจ็บเจียนตายเลยหรือ

พอได้แล้วปัญชิกา

หากจนแล้วจนรอด ต่อให้บอกตัวเองแค่ไหน เตือนตัวเองเท่าไร หัวใจที่เคยคิดว่าแกร่ง หัวใจที่เธอเคยควบคุมได้ กลับไม่ยอมทำตามสิ่งที่เธอต้องการ ผู้ชายคนนั้นฝั่งลงมาลึกกว่าที่เธอจะคาดคิด

หรือจะหรือไม่พ้นความเจ็บปวดอีกครั้งของหัวใจ


361. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:06:23 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"สวัสดีครับคุณปัญ"

นัยน์ตาสวยตวัดสายตามองคนที่ยืนส่งยิ้มทักอยู่ตรงหน้าโต๊ะ

"สวัสดี"

ปัญชิกาตอบกลับด้วยรน้ำเสียงเรียบเฉย หากอธินยังคงสิ่งยิ้มกว้างมาให้เหมือนเคย

หญิงสาวชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะซ่อนรอยผิดปกติในดวงตา ด้วยการเมิงสายตาไปจับจ้องข้อมูลในหน้าจอคอมพิวเตอร์แทน

"ไปทานข้าวกลางวันด้วยกันนะครับ เที่ยงกว่าแล้ว"

เขาชวนด้วยน้ำเสียงสดใส ทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ระหว่างเขากับเธอเมื่อวานนี้

ทำราวกับเขาไม่ได้สารภาพรักเธอเมื่อวาน...

"ฉันยังไม่หิว"

ปัญชิกาเลือกที่จะตอบปฏิเสธด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาลากเก้าอี้ที่ว่างข้างๆ มาทรุดตัวนั่งลง ทำท่าคล้ายจะรอ

ใช่ เขาจะรอเธอ เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยอมถอยออกไปง่ายๆ กับคำปฏิเสธเมื่อวาน

เขาจะรอ...รอจนกว่าวันที่เธอเปิดรับหัวใจรับเขาให้ก้าวเข้าไปในหัวใจเธอ...

362. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:15:43 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"นั่งทำไม"

"ก็ผมจะรอจนกว่าคุณปัญจะหิว"

"เอ๊ะ" เธออุทานอย่างขัดใจ

อดไมได้ที่จะกวาดสายตามองรอบๆ ด้วยเกรงว่าคนอื่นจะสังเกตเห็นความผิดปกตินี้

แล้วเธอก็ถอนหายใจ เมื่อพนักงานในแผนกต่างพากันลงไปทานอาหารกลางวันกันหมดแล้ว

ในตอนนี้จึงเหลือแต่เธอและเขาเพียงเท่านั้น

"ไม่ต้องมาเอ๊ะเลยครับ ผมจะรอ" เขาพูดด้วยรอยยิ้มกว้างเหมือนเคย

ร่างสูงเอนพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทีสบายๆ แถมยังกอด อกจ้องมองเธออย่างไม่ยอมวางสายตาอีกตางหาก

คราวนี้หญิงสาวไม่เก็บทนอาการเอาไว้อีกแล้ว เธอหัวไปแยกเขี้ยวใส่คนช่างตื้อทันที

"ไปเลยนะ นายอธิน ไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้"

แทนที่ชายหนุ่มรุ่นน้องจะเกรงกลัว เขากัลบหัวเราะลั่นราวกับคนเส้นติ้นขึ้นมาเสียอย่างนั้น

"ผมไม่ไป"

"นาย..." คราวนี้คนช่างวีนกลับพูดอะไรไม่ออก ได้แต่จ้องหน้าเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ

หากอธินจะกลัวสักนิดหรือก็ไม่ เขายังคงยิ้มอย่างสบายอารมณ์ ราวกับว่าเขากำลังมองเธอด้วยสายตาหวานหยด

หลังจากทำสงคราวสายตากันชั่วครู่ แล้วคนที่เคยชนะใครๆมาทั่ว กลับต้องมาแพ้กลับรอยยิ้มสดใส และท่าทีไม่รู้ร้อนรู้หนาว ของชายหนุ่มรุ้นน้องเอาเสียง่ายๆ

เธอปเดลิ้นชักหยิบกระเป๋าสะตางค์ ใบเล็กขึ้นมาอย่างกระทันหัน แล้วลุกขึ้นยืนทันที

"จะไปกินข้าวไม่ใช่เหรอ แล้วนั่งอยู่ทำไม"

เธอต่อว่าเขาด้วยน้ำเสียงเผ็ดร้อน แล้วร่างเพรียวระหงก็ก้าวพรวดๆ จากไป

โดยไม่ใส่ใจเลยสักนิดว่าคนที่นั่งยิ้มอยู่จะเดินตามมาหรือไม่ อธินยิ้มออกมา แล้วค่อยๆ ลุกยืนและสาวเท้าก้าวยาวๆ เดินตามหลังเธอไป


363. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:38:02 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ผู้คนในห้องอาหารของบริษัทิดูบางตาลงไปแล้ว ด้วยว่าเป็นเวลาเกือบๆจะบ่ายโมง

ร่างเพรียวระหงของปัญชิกา เดินถือถาดพลาสติกไปหยิบอาหารที่วางรอให้เลือกสองสามชนิด โดยเน้นเนื้อ!เป็นส่วนใหญ่

เธอมองเมินสลัดจานเล็กที่มีผักสีเขียว ประดับด้วยมะเขือเทศสีแดงสองสามลูกไปอย่างไม่ใยดี หากอธินไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้นง่ายๆ

"เอาสลัดด้วยสิครับคุณปัญ"

อธินบอกพร้อมกับหยิบสลัดจานเล็กลงบนถาดอาหารหญิงสาว

ปัญชิกาสะบัดหน้ามองค้อน แล้วหยิบสลัดจานนั้นกลับไปวางที่เดิม

และ...อะนก็หยิบมันกลับมาวางบนถาดของเธอ เหมือนเดิมอีกที

ปัญชิกาไม่ยอมแพ้ เธอหยิบมันกลับไปคืนที่เดินอีกครั้ง แล้วเดินไปจ่ายเงินทันที

อธินมองตามคนที่เดินหนีไปด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะหยิบสลัดจานนั้นวางลงบนถาดตัวเอง แล้วเดินตามเธอไปจ่ายเงินอย่างไม่รีบร้อนนัก

"ของคุณ"

สลัดเจ้าปัญหาถูกเลื่อนกลับมาวางตรงหน้าหญิงสาว ที่เริ่มทานอาหารไปโดยไม่รอชายหนุ่มผู้ร่วมโต๊ะอีกคน เธอเมินไม่มองสลัดจานนั้น

"ฉันไม่กิน"

"คุณต้องทาน"

"ฉันไม่กิน ฉันไม่ได้ซื้อ ไม่ได้จ่ายเงิน เพราะอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่ของฉัน ฉันไม่กิน จะมีอะไรมั้ย" เธอถามอย่างรวนๆ

เขายิ้มนิดๆ ตรงมุมปาก ไม่พูดอะไร แต่เลื่อนจานสลัดที่ถูกผลักกลับมาไปหน้าเธอเหมือนเดิม

"คุณต้องทาน"

"นายจ่ายตังค์ซื้อมาก็ต้องกินเอง"

"ของผมมีแล้ว" เขาพยักหน้าไปยังจานสลัดที่วางอยู่ในถาดอาหารของตัวเอง

"ฉัน...ไม่...กิน" เธอพูดย้ำทีละคำอย่างหนักแน่น แล้วผลักสลัดจานนั้นไปตรงหน้าเขา

เธอมองจ้องหน้าเขาตาเขม็ง แล้วหวังจะใช้สายตาดุๆข่มเขาให้กลัว

หากอธินไม่ใส่ใจ เขายังตั้งหน้าตั้งตาเลื่อนจานสลัด จานนั้นมาตรงหน้าเธออย่างมุมานะพยายาม

"คุณต้องทานครับ ผักมีวิตามิน มีประโยชน์ต่อร่างกายมากนะครับ"

"ฉันไม่ชอบ ไม่กิน มีอะไรมั้ย" เธอพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ อย่างหาเรื่องเขา ยักไหล่นิดๆ

"ก็ตามใจคุณ แต่คุณรู้มั้ยว่ากว่ามะเขือเทศลูกนี้มันจะโตขึ้นมาได้ต้องใช้เวลา ทั้งกำลังใจ กำลังกายของคนปลูกมากแค่ไหน แล้วคุณคิดดูถ้าคุณไมก่น คุณก็ต้องทิ้งมันลงไปนอนในถังขยะ...เท่ากับว่าคุณทิ้งความตั้งใจของชายแก่คนหนึ่ง ที่ลงมือลงแรงปลูกและดูแลจนมะเขือเทศลูกนี้โต พร้อมที่จะให้คุณทานได้ปล่าวๆ คุณไม่คิดว่าคุณไร้หัวใจเกินไปหรือครับ"

ปัญชิกามองหน้าคนพูดตาโต ยิ่งเห็นเขาพูดด้วยท่าทางจริงจัง เธอก็อดไม่ได้จริงๆที่จะหลุดเสียงหัวเราะออกมา...

"คนบ้า"

"ผมพูดจริงๆนะครับ คุณคิดดู คุณตาคนที่ปลูกมะเขือเทศในจาน นี้อาจจะอายุสักเก้าสิบ เรี่ยวแรงก็แทบจะไม่มี แต่ก็ยังเฝ้าประคบประหงม เพื่อให้มะเขือเทศสีแดงที่มันโตขึ้น และพร้อมจะให้คุณทาน แต่คุณก็ยังจะโยนมันทิ้งไปโดยไม่เห็นค่าความพยายามของคุณตาคนนั้น"

"นายรู้ได้ไงว่าคนปลูกเป็นคุณตาอายุเก้าสิบ" เธอย้อนถามอย่างสงสัย

อธินหยักไหล่ก่อนจะตอบหน้าตาเฉย

"ก็เดาเอา"

ทำให้เรียกเสียงหัวเราะของเธอได้อีกครั้ง...

"คนบ้า บ้า บ้า บ้า...ก็ได้ฉันกินก็ได้ เห็นแก่คุณตาอายุเก้าสิบหรอกนะ ไมได้เห็นแก่นาย"

เธอพูดอย่างไว้ฟอร์ม หากจะยอมใช้ซ้อมจิ้มมะเขือเทศสีแดงสดสองลูกที่ชุ่มไปด้วยน้ำสลัดมาทานแต่โดยดี

"ต่อไปจะมีคุณยายอายุแปดสิบสี่มาปลูกผักกาดแก้วนี่ด้วยหรือเปล่า"

ปัญชิกาถามดักคอ ทำเอาคนที่กำลังจะขยับปากจะเล่าความเป็นมาของผักกาดแก้วสีเขียวๆ ถึงกับชะงัก พูดไม่ออกเสี้ยววินาที ก่อนที่เขาจะยิ้มกว้างออกมา

"คุณปัญรู้อยู่แล้วนี่ครับ งั้นผมไม่ต้องบอก คุณก็จะทานอยู่แล้วนี่...ใช่มั้ย?"

เขาหยอดถามคำถามสุดท้ายด้วยเสียงหวาน ปัญชิกามองค้อนคนเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยอมกินผักกาดแก้วในจานนั้นอย่างไม่ฝืนใจเหมือนที่คิด

ผักเขียวๆมันก็ไม่ได้ขม เท่าที่คิดสักเท่าไหร่เลยนะเนี่ย ปัญชิกา...


364. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:40:39 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อยและ

365. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:47:36 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
บ น เ ส้ น ท า ง เ ดิ น เ รี ย บเ รี ย บ


มี ห อ ย ท า ก ตั ว ห นึ่ ง

กั บ ค น ห นึ่ ง ค น

กำ ลั ง เ ดิ น ท า ง

ค น...เ ดิ น บ้ า ง วิ่ ง บ้ า ง

ส ะ ดุ ด กิ่ ง ไ ม้

ห ก ล้ ม ไ ป ต า ม ท า ง

เ จ็ บ ตั ว แ ล ะ เ จ็ บ ใ จ

ห อ ย ท า ก ...ไ ม่ เ ดิ น ไ ม่ วิ่ ง

แ ต่ ก็ เ ค ลื่ อ น ตั ว ไ ป ข้ า ง ห น้ า

อ ย่ า ง ช้ า . . . ช้ า

เ จ อ กิ่ ง ไ ม้ ก็ ไ ม่ ส ะ ดุ ด

ห อ ย ท า ก ห ก ล้ ม . . . ไ ม่ เ ป็ น

ค น คิ ด อ ย า ก เ ป็ น ห อ ย ท า ก

เ พ ร า ะ อ ย า ก เ ค ลื่ อ น ตั ว ไ ป ข้ า ง

ห น้ า อ ย่ า ง มั่ น ค ง

แ ล ะ อิ จ ฉ า ห อ ย ท า ก ที่ ไ ม่ เ ค ย

ล้ ม . . . ไ ม่ เ จ็ บ ตั ว

ห อ ย ท า ก คิ ด อ ย า ก เ ป็ น ค น

ไ ม่ ใ ช่ เ พ ร า ะ อ ย า ก เ ดิ น ห รื ออ ย า ก วิ่ ง

แ ต่ เ พ ร า ะ อ ย า ก จ ะ ห ก ล้ ม บ้ า ง

ห อ ย ท า ก อ ย า ก ห ก ล้ ม เ ป็ น

อ ย า ก มี ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ เ ค ย ห ก ล้ ม บ้ า ง

จ ะ ไ ด้ รู้ ค ว า ม เ จ็ บ เ ป็ น อ ย่ า ง ไ ร

จ ะ ไ ด้ เ รี ย น รู้ วิ ธี ที่ จ ะ ลุ ก ขึ้ น ม า ด้ ว ย ตั ว เ อ ง

แ ล ะ จ ะ ไ ด้ รู้ ว่ า จ ะ มี ใ ค ร บ้ า ง น ะ

ที่ ค อ ย ยื่ น มื อ ม า ใ ห้ ใ น ย า ม ที่ ล้ ม ล ง

วั น นี้ . .

นึ ก อ ย า ก เ ป็ น ห อ ย ท า ก

ค่ อ ย ค่ อ ย เ ดิ น ไ ป ข้ า ง ห น้ า

เ ห มื อ น ห อ ย ท า ก ที่ ค ล า น ช้ า ช้ า

แ ต่ . . ไ ม่ ห วั่ น ไ ห ว

มี ค ว า ม สุ ข กั บ ค ว า ม ง า ม ต า มท า ง ที่ ไป

ไ ม่ ค้ น ห า ว่ า ค ว า ม สุ ข อ ยู่ ที่ ไ ห น
เ พ ร า ะ ค ว า ม สุ ข อ ยู่ ใ น ใ จ ข อ งตั ว เ อ ง


366. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:49:15 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ม่ายมีคนขุดห้ายเยยยอ๊ะ แง้งๆๆๆๆๆๆ

367. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:53:17 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
รู้จักตัวตนจากเวลาเกิด

ผู้ที่เกิดเวลาตี 5 ถึง 7 โมงเช้า
ช่วงเวลานี้เป็นเวลากระต่าย จะทำให้คุณเป็นคนรักสวยรักงาม
ทำอะไรละเอียดอ่อน สะอาดสะอ้าน ชอบแต่งตัวให้ดูดีเสมอ
บุคลิกของคุณจะค่อนข้างสุภาพดูอ่อนโยน
พูดจาหวานและนอบน้อมถ่อมตัว มีมารยาทเป็นเลิศ
ดูแล้วผู้ดี้ผู้ดี สงบ เงียบ เรียบร้อย เป็นผู้ใหญ่
ด้านนิสัยใจคอแม้จะดูเงียบนุ่มปานนั้น ลึกๆ
มั่นใจและทะเยอทะยานไม่น้อย เป็นคนเข้ม แข็งข้างใน
รู้จักระมัดระวังรอบคอบ เป็นนักการทูต จิตวิทยาสูง
มีความเข้าอกเข้าใจคนอื่นดี ใจกว้าง โกรธง่ายหายไว จิตใจดี
ใจอ่อน ชอบทำบุญ ชอบช่วยเหลือ รสนิยมดี

ผู้ที่เกิดเวลา 7 โมงเช้าถึง 9 โมงเช้า
เวลานี้เป็นเวลามังกร บุคลิกของคุณจะดูหยิ่งทะนงมาก
ท่าทางสง่าผ่าเผย ดูหัวสูง ติดหรู ความทะเยอทะยานจะเห็นได้ชัด
คุณดูน่าเกรงใจ เข้าถึงยาก มีความเป็นผู้นำสูง นิสัยของคุณจริงๆ
แล้วเป็นคนใจกว้างและเด็ดเดี่ยว รักศักดิ์ศรี โมโหร้าย
บุ่มบ่าม มุทะลุ ทำอะไรต้องตรงไปตรงมา
ไม่ชอบเรื่องเล่ห์หลี่ยม ในด้านดีอยู่ที่เป็นหลักพึ่งพิงได้
รับผิดชอบสูงและขี้สงสาร เป็นคนที่มีประสิทธิภาพสูงทีเดียวนะ
อนาคตของคุณค่อนข้างแจ่มแจ้งด้วยความมุ่งมั่นบากบั่นของคุณนั่นแหละ


ผู้ที่เกิดเวลา 9 โมงเช้าถึง 11 โมงเช้า คนที่เกิดสาย
เวลานี้ซึ่งเป็นเวลางู โดยมากจะหน้าตาดี แต่งตัวดีเสมอ
ด้วยของหรูหราราคาแพงหรือมียี่ห้อ
ภาพพจน์ของคุณต้องมาก่อนเสมอบุคลิกของคุณดูเงียบขรึม
เรียบร้อยสุภาพนุ่มนวล มายาทดี พูดจาหวานหูชื่นใจ
นิสัยข้างในค่อนข้างฉลาด
เก็บความรู้สึกและความต้องการได้นิ่งลึกมาก
คุณรักการแข่งขันชิงดีชิงเด่น มีความทะเยอทะยานสูง
ชอบทำตัวเด่น อยากมีชื่อเสียง
เป็นนักวางแผนผู้ชาญฉลาดใจแข็งไม่หวั่นไหวอ่อนข้อให้ใครง่ายๆ
ถ้าจะล้วงความลับจากตัวคุณคง ไม่ง่ายนักหรอก


ผู้ที่เกิดเวลา 11 โมงเช้าถึงบ่ายโมง
เวลาเกิดช่วงนี้เป็นเวลาม้า ทำให้คุณมีบุคลิกของนักกีฬา
แข็งแรงอดทน ร่าเริงคึกคัก ชอบสนุกสนาน เรื่องตลกโปกฮาล่ะ
ชอบนัก ความที่รักอิสระเสรีกับการเป็นนักผจญภัย
ถือเป็นจุดเด่นในตัวคุณ มีความเป็นตัวของตัวเอง ชอบแหกกฎ
นิสัยของคุณเป็นคนใจกว้าง กระตือรือร้นมากแต่รอบคอบไม่เป็น
ใจร้อน ชอบทำก่อนคิด กล้าลุยไปข้างหน้า จิตใจเข้มแข็ง
มานะบากบั่น มีความจริงใจสูง รักเพื่อนและครอบครัว
เวลามีทิฐิจะเป็นคนหัวแข็ง ดื้อรั้นสุด ๆ
เวลาน่ารักจะมีชีวิตชีวาน่าตื่นเต้น
เจอมรสุมก็ยังลุกขึ้นสู้ได้ยิ้มได้ทั้งน้ำตาเลยนะคุณน่ะ


ผู้ที่เกิดเวลาบ่ายโมงถึงบ่าย 3 โมง
คุณที่เกิดเวลานี้เป็นเวลาแพะ
จะเป็นคนใจดีอ่อนโยนจนถึงขั้นขลาดเขิน
บุคลิกท่าทางของคุณจะสุภาพอ่อนโยน นุ่มนวล มีมารยาท
ดูสุขุมใจเย็น ไม่มีพิษไม่มีภัย
ขี้อายแต่มีความคิดสร้างสรรค์ช่างฝัน มีไอเดียมันส์
กับเรื่องตลกจี้เส้นที่ทำให้หัวเราะน้ำหูน้ำตาไหล
บางเวลาดูเศร้าซึมเพราะชอบคิดมากเกินเหตุ
จิตใจดีทำร้ายใครไม่เป็น ถ้าถูกรังแกจะสู้ยิบตา
มีความมั่นใจซ่อนไว้ใต้ท่าทางอ่อนโลก
คุณเป็นคนซื่อตรงรักสงบ เกลียดความรุนแรง อะไรๆ ก็ดีหมด
ยกเว้นเรื่องดื้อรั้นของคุณ ครองแชมป์ ตลอดกาลเลย


ผู้ที่เกิดเวลาบ่าย 3 โมงถึง 5 โมงเย็น คุณที่เกิดเวลาบ่าย
ๆซึ่งเป็นเวลาของลิง
จะมีอิทธิพลทำให้คุณค่อนข้างแอ็กทีฟไม่อยู่เฉย
บุคลิกของคุณดูเปิดเผย ใจร้อน
และซุ่มซ่ามนิสัยของคุณเหมือนเด็ก ๆชอบเล่นพิสดาร
คุณเป็นคนฉลาดหัวไว มีไหวพริบกล้าพูดกล้าทำ ตรงไปตรงมา
เป็นนักวางแผนและรู้จักเอาตัวรอด
มีเล่ห์กลแต่ไม่ทำร้ายใครลับหลัง มีความสามารถรอบตัว
ปรับตัวเข้ากับคนได้ทุกระดับ ทุ่มเทกับการงานมาก
งานดีเชื่อมือได้
เสน่ห์ในตัวอยู่ที่ความขี้เล่นมีชีวิตชีวาเฮฮา
แม้ท่าทางจะดูคล้ายกะล่อนเล็กๆแต่ก็หนักแน่นจริงใจมากนะ


ผู้ที่เกิดเวลา 5 โมงเย็นถึง 1 ทุ่ม ช่วงหัวค่ำเป็นเวลาไกล้
ส่งผลให้คุณเป็นคนเข้มแข็ง หยิ่งยโส หัวรุนแรง ขวางโลก
และหัวโบราณ คุณเป็นคนที่ชอบแต่งตัว ใช้แต่ของดีมีราคา
บุคลิกขี้อวดไม่ใช่เล่น ว่าฉันเนี่ยรสนิยมดีนะ
ในส่วนลึกของจิตใจคุณเป็นนักอนุรักษ์นิยม เจ้าระเบียบ จู้จี้
ขี้บ่นเก่ง หงุดหงิดง่ายดาย ไม่ยอมเสียเงินแบบไร้ค่า
ยกเว้นเรื่องภาพพจนน์นะก็โอ.เค. คุณมีหัวในการบริหาร ควบคุม
มีความเด็ดขาดละเอียดถี่ถ้วน ต่อสู้กับอุปสรรคไม่มีถอย
ยามอารมณ์จะเป็นคนสนุก ชอบล้อเล่น ใจกว้าง มีน้ำใจนักกีฬา
ไม่ชอบการใช้อำนาจ เกลียดคนอวดเบ่งที่สุด



368. fenlasia (0)



06-07-2005, 16:53:55 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ผู้ที่เกิดเวลา 1 ทุ่มถึง 3 ทุ่ม
คุณทีเกิดช่วงเวลานี้เป็นเวลาของหมา ทำให้คุณเป็นคนรักคุณธรรม
ความถูกต้องซื้อสัตยEริงใจมาก จนถึงขั้นยึดมั่น
ถือมั่นทีเดียว ยืดหยุ่นไม่ค่อยเป็น
คิดและทำอะไรก็ตามตรงทื่อไปหมด
ไม่กล้าแหกกฎระบบระเบียบจนเกินไป
ชีวิตถึงไม่ค่อยมีอะไรแปลกใหม่
บางครั้งจึงดูน่าเบื่อและแสนเซ็ง มีความขยัน ฉลาด
แต่พลิกแพลงไม่เป็น เอาตัวไม่ค่อยรอด
คุณเกิดมาเป็นนักปกป้องคุ้มครองคนอื่นมองโลกแบบตรงไปตรงมา
ไม่เพ้อฝัน ขาดอารมณ์ทรมานซะแต่ก็เป็นคนตลกจี้เส้น
เพราะมองโลกในแง่ดี เรื่องเสียสละเพื่อคนอื่น
คุณเป็นเจ้าชาย-เจ้าหญิงในเรื่องนี้เลยล่ะ
ซื่อไปนิดเซ็งไปหน่อยแต่จริง ใจไม่มีใครเทียบได้เลย


ผู้ที่เกิดเวลา 3 ทุ่มถึง 5 ทุ่ม คุณที่เกิดเวลาหมู
อันเป็นช่วงเวลาแห่งการพักผ่อน ทำให้คุณขี้เกียจนิดๆ
เฉื่อยหน่อย ๆ คุณรักความเรียบง่ายไม่มากเรื่อง สุภาพอ่อนโยน
ใจดี และอบอุ่น บุคลิกออกจะนุ่ม ๆคุณมีจิตใจดี จริงใจ
มีอารมณEุนทรียEรักดนตรี ศิลปะสวยงาม มีความโรมานซในหัวใจ
แม้จะพูดน้อย แต่เอาอกเอาใจเป็นเลิศ
คุณชอบแต่งตัวแบบผู้ดี้ผู้ดี รสนิยมดี ชอบทำอาหารและ
ชอบกินด้วย รูปร่างจึงออกจะแข็งแรงและสมบูรณ์
คุณเป็นคนใจกว้างและชอบให้อภัย หากถูกทำร้ายจะกลายเป็นหมูป่า
สู้ถวายชีวิต
ความคิดและการกระทำจะเป็นแบบค่อยๆเป็นค่อย ๆไป
รอบคอบใจเย็นจนกว่าจะมั่นใจนั่นแหล่ะถึงจะลุย
ไม่ว่าคุณจะหญิงหรือชาย คุณจะเป็นแม่บ้านพ่อเรือน
และรักครอบครัวมาก


ผู้ที่เกิดเวลา 5 ทุ่มถึงตี 1 เป็นเวลาของหนู
คุณที่เกิดเวลานี้จะมีบุคลิกกระตือรือร้น
ร่าเริงปราดเปรียวสดใส แต่มีความระแวดระวัง ฉลาดหัวไว
ไหวพริบดี ตรงไปตรงมาไม่มีเล่ห์เหลี่ยม บุคลิกท่าทางดูขรึม
พูดน้อย เฉยชาแต่มีมารยาท รักเพื่อน มีความสุขในหมู่เพื่อน
ๆชอบช่วยเหลือและมีน้ำใจ จุดเด่นคือความขยัน
และสะสมเก่งคุณมักมีเงินสำรองช่อนไว้ไม่มีใครรู้หรอก
ชอบวางแผนการเงิน ประหยัดไม่ฟุ่มเฟือย เป็นคนมีระเบียบ
บากบั่นมุ่งมั่นสูง ปรับตัวเก่ง มีความรักแบบผู้ใหญ่
รักบ้านรักครอบครัว แต่ก็รักอิสระ ไม่อยากถูกผูกมัด
กว่าจะลงเอยกับใครสักคน คิดนาน คิดลึก จนผมหงอกเลยเชียวล่ะ


ผู้ที่เกิดเวลาตี 1 ถึงตี 3 เวลานี้เป็นเวลาของวัว
ทำให้คุณทำอะไรช้ากว่าชาวบ้าน บุคลิกท่าทางแข็งแรงบึกบึน
และอึดเป็นบ้าเลย เป็นคนเฉื่อย แบบใจเย็นๆ
โกรธยากแต่โกรธทีเหมือนระเบิดลง
ข้อดีอยู่ที่มีความบากบั่นมีระเบียบ ขยันอดทนหนักแน่น
อยู่ในจำพวกสมบูรณ์แบบนิยม ทำอะไรตรงไปตรงมา ไม่รู้จักปรับตัว
ไม่มีเล่ห์เพทุบายกับใครเค้าหรอก คุณน่ะทื่อตรง
จนไม่ค่อยทันใคร ขาดอารมณ์ขัน ตลกก็ตลกแบบฝืดๆ
โดยปกติเป็นคนอดทนมาก ไม่ชอบความรุนแรง การทะเลาะวิวาท
เลี่ยงได้จะเลี่ยง
ถ้าเลี่ยงไม่ได้คุณจะเปลี่ยนร่างเป็นวัวกระทิงขวิดสุดฤทธิ์ทีเดียว


ผู้ที่เกิดเวลาตี 3 ถึงตี 5
คุณที่เกิดเวลานี้จะเป็นคนดวงแข็ง เพราะนี่เป็นเวลาเสือ
ส่งผลให้คุณหุนหันพลันแล่น ก้าวร้าวเข้มแข็งและดูมีอำนาจ
คุณมีจิตใจที่กล้าหาญเด็ดเดี่ยว มั่นใจในตัวเองสูง
แต่ขาดความรอบคอบ เพราะอารมณ์อยู่เหนือหัวใจ แต่ก็เป็นคนใจดี
ชอบเสียสละ ใจกว้างไม่จุกจิกกับเรื่องเล็ก ๆน้อยๆ
มีความรับผิดชอบ ชอบฉายเดี่ยวไม่อยู่ติดที่
คุณมักจะมองโลกในแง่ดี มีอารมณ์ขัน ขี้โม้โอ้อวด
หลงใหลเรื่องรักใคร่โรแมนติก ชอบเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปชั่ววูบ
มีความเซ็กซี่เป็นเสน่ห์ส่วนตัวที่น่าดึงดูดใจ
ข้อเสียมีแค่ไม่รู้จักยอมออมชอมบ้างขาวเป็นขาว ดำเป็นดำ
จะหาสีเทาจากคุณน่ะยากเหลือเกิน



369. fenlasia (0)



07-07-2005, 08:58:55 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"งานยังไม่เสร็จหรือครับ ผมช่วยนะ" คนที่พักนี้เข้ามาประกบชิดเป็นเงาตามตัวปัญชิกาถามด้วยประโยคเดิมๆ ที่เคยถามทุกวันในตอนหัวค่ำหลังเวลาเลิกงานที่ทุกคนกลับกันไปหมดแล้ว และเหลือแค่เขาที่เก็บของเสร็จแล้วกับเธอที่ยังคงง่วนอยู่กับงานเหมือนเคย

"ไม่ต้อง" เธอตอบไปด้วยประโยคโดมเหมือนที่เคยตอบไปทุกวันนั้นล่ะ

แต่คนดื้อ...ดื้อแบบที่เธออดคิดไม่ได้ว่าสงสัยใบหูเขาจะแข็งจนถ้าถอดออกไปปาหัวหมาแตกคนนี้ ก็ไม่เคยที่จะยอมรับฟังดีๆ

อธินเป็นต้องยื่นหน้าเข้ามาสำรวจดูก่อนว่าเธอกำลังทำงานอะไร และถ้าหากเป็นงานที่เขาช่วยได้ เขาก็ไม่รั้งรอที่จะลงมือช่วย หรือถ้าเป็นงานที่เขาไม่อาจจะช่วยได้ เขาก็จะลากเก้าอี้ว่างที่อยู่ไกล้ๆ มาทรุดตัวนั่งและคอยเป็นประจำ จนปัญชิกา เองก็เริ่มจะ เคยชินกับการกระทำนั้นของเขาไปเสียแล้ว

งานวันนี้อธินช่วยปัญชิกาไม่ได้ เขาเลยลากเก้าอี้ตัวเดิมมานั่งรอ หากงานของหญิงสาวก็มีมากกว่าที่คิด

งานจึงไม่เสร็จได้เร็วอย่างที่คิด ประกอบกับเมื่อคืนนี้ชายหนุ่ม ได้นอนแค่สามชั่วโมง เพราะมันแต่เชียร์บอลนัดพิเศษจนดึก

จึงทำให้อธินเผลอนั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว ชั่วโมงต่อมาเมื่อหญิงสาว จัดการงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลียวกลับมามองคนที่นั่งรอกฌเห็นเขานั่งกอดอก หลับคอพับคออ่อนไปเสียแล้ว

ปัญชิกากลั้นยิ้มแทบไม่อยู่ยามเมื่อเห็นภาพนั้น เธอนั่งเท้าคางมองหน้าตนขี้เซาด้วยอาการอุ่นๆในหัวใจ


370. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:00:24 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
แม้ไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องวันนั้นซ้ำสอง หากการกระทำที่อธินทำก็ราวกับจะยืนยำคำพูดนั้น

และหัวใจเธอก็ไม่ได้แกร่งอย่างที่คิดว่ามันจะเป็น เพราะมันไม่เคยต่อต้านหรือปฏิเสธ การกระทำของเขาได้เลยแม้ซักครั้ง และเธอก็จำต้องยอมรับกับตัวเอง เธอมีความสุขที่มีเขาอยู่ข้างๆ แบบนี้

ความสุข...ที่เธอไม่ได้พบกับมันมานานแล้ว

ความสุข...ที่ทำให้เธอหวานกลัวที่จะพบเธอ

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนอดที่จะหม่นแสงลงไม่ได้เมื่อคิดกังวลถึงบางสิ่งทีอาจจะเกิด

อีกนิดเดียว ขอเวลาอีกนิดนะ ขอเก็บเกี่ยวความสุขตรงนี้ไว้ก่อน แล้วจะ...ปล่อย...มือ...


371. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:00:49 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
วิชาคอมน่ะ เลยมาโพสได้ 5 5 5 ไม่ได้โดดนะคร๊าบบ


372. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:14:05 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ดวงตาที่เรียวยาวที้ปิดสนิดเริ่มขยุกขยิก ก่อนที่เปลือกตาอันประดับไปด้วยจนตายาวดำสนิทเหมือนสีของดวงตาจะกะพริบเปิดลืม

แวบแรกที่เขาเห็นคือดวงหน้าสวยและนัยน์ตาเศร้าของใครบางคนที่ประทับอยู่ในใจ

หากพอกะพริบตาอีกทีแล้วเพ่งมองซ้ำอีกครั้ง นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้นก็ฉายรอยว่างเปล่าแบบที่เขาไม่ได้เห็นมานานแล้วในพักหลังๆนี้

"คุณปัญ..." เขาอุทานเรียกอย่าง งงๆ ไม่รู้ตัวว่าเผลอหลับไปตอนไหนและหลับไปนานเท่าไร ปัญชิกาเมินสายตาหลบ ก่อนจะเอื้อมไปคว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วลุกยืน

"โกรธผมหรือครับที่เผลอหลับ..." อธินผุดลุกขึ้นยืนแล้วละล่ำละลักถาม...เธอส่ายหน้าแทนคำตอบ

"เปล่า...ความจริงถ้านายเหนื่อย ไม่ต้องรอฉันก็ได้นะ"

"ผมอยากรอ ผมอยากกลับบ้านพร้อมคุณ"

"ยังไงฉันก็ส่งนายที่สถานนีรถไฟฟ้าเหมือนเดิมนั้นล่ะ ไมได้ไปส่งนายที่บ้านเสียหน่อย" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียนเฉย อธินยิ้มกว้างกับคำพูดประโยคนั้น

"คุณปัญก็รู้นี่ครับว่าผมรอคุณทำไมทุกวัน"

ไม่เพียงแค่นัยน์ตาของเธอเท่านั้นที่เอ่ยความรู้สึกแทนคำพูดได้ หากดวงตาเขาก็เช่นกัน ดวงตาสีดำสนิดลึกล้ำคู่นั้นเอ่ยทุกสิ่งทุกอย่างในหัวใจเขาให้เธอได้รับรู้

บอก...จนหมดสิ้นถึงทุกสิ่งของหัวใจ

ปัญชิกาอดไหวเยือกในหัวใจไม่ได้ เธอเมินสายตาหนีดวงตาคู่นั้นก่อนจะสาวเท้าเดินตรงไปยังลิฟท์เงียบๆ โดยมีชายหนุ่มก้าวเดินไปดังเช่นทุกวันที่ผ่านมา


373. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:17:06 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ผมมีเคล็ดลับในการพิมพ์โดยไม่มองแป่นคีร์บอร์ดมาฝาก

อย่างแรก คุณต้องคุ้นเคยกับการพิมพ์

สอง สายตามองตาคอมอย่างเดียว

สาม บางทีคำบางคำที่คุณไม่แน่ใจ ก็แอบลงไปดูได้ แต่อย่าลงไปดูหมด เพราะบางทีมันก็มีพิมพ์ผิดบ้าง แต่คงไม่เยอะมั้ง

อย่างสุดท้าย สำคัญที่สุด คุณต้องนึกเสมอว่าคุณทำได้ คุณทำได้ คุณทำได้ เพระถ้าคุณคิดว่า ทำไมได้ ทำไม่ได้ ทำไม่ได้ คุณก็จะไปมองที่คีร์บอร์เหมือนเคย

.......คุณทำได้........ fenlasia

374. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:31:30 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
โปรแกรมการท่องเที่ยวที่จัดขึ้นในทุกปีเพื่อกระชับความสัมพันธ์ระหว่างพนักงานในแผนก ถูกติดประกาศไว้ที่บอร์ด ก่อนวันเดินทางล่วงหน้าสองอาทิตย์

พร้อมทั้งใบลงชื่อแจ้งความจำนงสำหรับคนที่ต้องการจะไป ทะละแถบปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการโหวต เมื่อสองเดือนก่อน

เกือบทุกคนลงชื่อว่าไปด้สน เหลือเพียงปัญชิกาที่ปกติต้องไปทุกปี เพระาตำแหน่งที่ค่อนข้างสูง ในแผนกบังคับกลายๆ

หากปีนี้เธออดไม่ได้ที่จะลังเลว่าจะไปดีหรือไม่ไปดี

เพราะยามเมื่อสบตาชายหนุ่มคนนั้น...คนที่เธอรู้ทั้งรู้ว่าเขาเป็น "ตัวอันตราย" ต่อหัวใจ

แต่กลับไม่อาจจะบังคับใจตัวเองว่าไม่ควรจะไป

ไม่ควรจะเปิดโอกาสให้เขาและตัวเธอในบรรยากาศโรแมนติกริมทะเล ไม่ควรจะทำให้หัวใจถลำลึกไปมากกว่าที่เป็น...

แต่ยังไม่ทันจะคิดหาเหตุผลมาแก้ตัวเพื่อปฏิเสธกับใครๆ อธินก็เขียนชื่อเธอ ต่อท้ายชื่อเขาลงไปในใบแจ้งความจำนงทันทีโดยไม่คิดจะถามเธอให้เสียเวลา

"นายถือดียังไงมาเขียนชื่อฉัน" เธอโวยวายเมื่อเห็นชื่อตัวเองปรากฏหราอยู่ในกระดาษแผ่นนั้น โดยลายมือผู้ชายที่ลงเสีนหนักแบบนั้น ไม่ต้องไปสืบหาดูก็รู้ว่าเป็นลายมือของใคร

"อ้าว ทำไมละครับ ยังไงคุณปัญก็จ้องไปอยู่แล้วนี่ไม่ใช่หรือครับ" เขาพุดด้วยรอยยิ้ม ไม่นำพาเลยสักนิดว่าคนถามน่ะ แยกเขี่ยวถามด้วยอาการอยากจำขย้ำหนุ่มหน้าใสให้ตายคามือ

"ฉันไม่อยากไป"

"แต่หัวหน้าณรงค์บอกว่าอยากให้ทุกคนไปนี่ครับ แล้วยิ่งคุณปัญ เหมือนผมได้ยินแว่วๆ ว่าหัวหน้า สั่งว่าคุณปัญต้องไปยังไงก็ไม่รู้สิ"

เขาเอ่ยอ้างถึงหัวหน้าแผนกที่ตอนนี้ไม่ค่อยได้อยู่ประจำที่แผนกเท่าใดนัก เพราะเขาทำลังเตรียมตัวเลื่อนขั้นไปทำงานยังตำแหน่งอื่นที่สูงกว่า

พอเจอเหตุผลของเขาเข้าให้ ปัญชิกาก็เอ่ยอะไรไม่ออก ได้แต่สบัดหน้ามองค้อน แล้วเดินหนีไปยังโต๊ะทำงานของตัวเอง อดคิดตงิดๆ ขึ้นมาไม่ได้

พักนี้ทำไมเธอแพ้ชายหนุ่มคนนั้นจนหมดท่าแบบนี้บ่อยๆ ก็ไม่รู้...


375. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:32:18 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
อยากรู้จัง ว่าที่เขียนๆปายเนี่ยมีคัยอ่านบ้างป่ะเนี่ย T_T



376. fenlasia (0)



07-07-2005, 09:49:13 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
หาดทรายสีขาวละเอียดทอดตัวเป็นแนวยาวขนาดไปกับทะเลสีฟ้าคราว ที่กว้างไกลไปจนจรดปลายของฟ้าสีน้ำเงินเข้มที่ใสกระจ่างไร้เมฆลอย

ตะวันดวงโตฉายแสงอยู่ตรงกึ่งกลางฟ้ายามเมื่อรถบัสขนาดกลางเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านพักต่างอากาศริมทะเลที่ตั้งกระจายอยูาในดงสนห่างๆกัน บรรยากาศรอบๆ เงียบสงบ ได้ยินเพียงแค่คลื่นสีขาวที่เคลื่อนเข้ากระทบชายหายเป็นระยะๆ

เนื่องจากเป็นเขตบ้านพักของอุทยานแห่งชาติที่ต้องเดินเข้ามาค่อนข้างลึก เลยไม่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวทั่วๆไปนัก บ้านพักขนาดเล็กสี่หลังถูกแบ่งให้พนักงานชายหญิงเข้าพักฝ่ายละสองหลัง

และหัวหน้าณรงค์ที่มาพร้อมกับภรรยาได้รับอภิสิทธิ์เป็นบ้านพักหลังเดี่ยวที่อยู่ติดริมทะเล

หลังจากจัดการอาหารกลางวันเรียบร้ยแล้ว ก็พอกันนอนพักผ่อนริมทะเล พอข้าวเรียงเม็ด เกมกระชับความสัมพันธ์จึงเริ่มจึ้นโดนใช้เวลาเพียงสองชั่วโมง

หลังจบเกม ความสัมพันธ์ของคนในแผนกเกือบยี่สิบคนก็กระชิบแน่นได้บรรลุตามจุดประสงค์ของงาน

แล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัย

อธินอาศัยจังหวะที่ปัญชิกากำลังเหลียวมองหาคนเกาะกลุ่ม ตรงเข้าไปคว้าลากข้อมือเธอให้เดินตาม โดยไม่สนใจสายตาไคร่รู้ของใครหลายๆคนที่เฝ้ามอง

"ปล่อยฉัน" ปัญชิการ้องบอกเป็นรอบที่ยี่สิบ ทั้งยังสะบัดมือหนีจนข้อมือแทบจะเคล็ด แต่คนใจร้ายก็ไม่ยอมฟัง แถมยังไม่ยอมปล่อยมือเธอเสียอีกด้วย

"นายจะพาฉันไปไหน คนบ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" เธอยังโวยวายไม่เลิก

คราวนี้มีการแตะทรายใส่คนที่เดินน้ำหน้าประกอบด้วย และมันก็ได้ผล เพราะเขาหันมามองเธอด้วยสายตาดุๆ ทันที

"เดินดีๆสิครับ อย่างทำเสียงดัง รู้มั้ยว่าาหูผมแทบจะอื้อเาะเสียงคุณ ไปแล้วนะ" เขาแกล้งว่าเสียงดุ ผู้ชายหน้าใสที่เคยยิ้มให้เธอทุกครั้ง

พอดุ ก็ทำเอาคนเคยวีนหยุดโวยวายได้เหมือนกัน หากก็ยังอดไม่ได้ที่จะสะบัดหน้ามองค้อนใส่เขาด้วยความหมั่นไส้

"นายก็ปล่อยมือฉันก่อนสิ มาลากกันแบบนี้ไม่เห็นหรือไงว่าใครเขาจะมองยังไง" เธอว่าด้วยน้ำเสียงที่เบาลงกว่าตอนแรกนิดหนึ่ง และครวนี้อธินก็ยอมปล่อยมือเธอ ออกต่โดยดี

เธอยกมือที่ถูกจับกุมแน่นตลอดทาง ขึ้นมาสะบัดเบาๆ ผิดขาวจัดจนเห็นข้อมือเล็กเป็นร้อยแดงๆ จากการเกาะกุมและดึงยิ้อกันไปมา ชายหนุ่มมองรอยนั้นด้วยสายตาสำนึกผิด

"เจ็บมั้ยครับ"

นิ้วเรียวแข็งแรงแตะเบาๆ ที่รอยแดงนั้น เธอมองค้อนก่อนจะสะบัดเสียงตอบ

"เจ็บสิ แรงนายยังกับช้างแปดเชือกขนาดนั้น"


377. fenlasia (0)



07-07-2005, 10:01:47 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"ผมขอโทษ" เขาว่าเสียงอ่อย

ทำเอาหญิงสาวใจอ่อนยวบหายเคืองเขาไปแล้ว

"ผมแค่กลัวคุณจะหนี"

"บ้าสิ ฉันจะหนีนายทำไม" เธอว่าไปอย่างนั้นๆ ทั้งๆที่รู้ดีว่าตัวเองก็คิดจะทำแบบที่เขาบอกอยู่เช่นกัน

"ช่างเถอะ ว่าแต่นายจะพาฉันไปไหน"

"พาไปกินปูเผาครับ" เขาพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อเห็นหญิงสาวทำตาโตมองอย่างแปลกใจ

"อะไรนะ"

"คือผมเคยมาเที่ยวที่นี่กับเพื่อนๆน่ะครับ แล้วเคยเดินไปเที่ยวที่โน่น..."

เขาชี้มือไปยังหมู่บ้านชาวประมงเล็กๆ ที่ต้องข้ามคลองทางขาวมือไป

"เห็นเขาจับปูจับปลาไปขายในเมือง ก็เลยขอซื้อปูซือ้ปลา แล้วให้เขาจัดการย่างให้เรียบร้อย มีแถมน้ำจิ้มสูตรพิเศษให้ด้วยนะครับ ให้จัดการย่างปูกับทำน้ำจิ้มไว้ พอดีว่าวันนี้แกจับปูได้หลายตัวเลยครับ ไปทานกันนะครับ หิวแล้วใช่มั้ย" เขาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

เธอเชิดหน้าขึ้นแล้วตอบอย่างวางฟอร์ม

"ไม่หิว"

หากให้ตายเถอะ ทำไมคนเรามันบังคับอาการต่างๆในร่างกายไม่ได้นะ เพระาอยู่ๆ ท้องเธอก็ร้องเสียงดังประท้วงคำพูดนั้นอย่างหมดท่า

ทำเอาเธอเขินจนหน้าแดงก่ำ และคนบ้าๆที่มีรอยยิ้มกวนใจ ก็กลั้นยิ้มจนตาคู่นั้นเป็นปาะกายเจิดจ้าราวกับแสงตะวันที่กำลังตล้อยต่ำไปยังเขาลูกโน้นด้วยเสียอีก

"คุณบอกว่าไม่หิว...แต่ผมว่าท้องคุณกำลังประท้วงว่าหิวจัง...หิวจังเลยน้า"

"บ้า"คราวนี้เธอว่าเหามรวมทั้งคนทั้งท้องเธอเลยนั้นล่ะ อธินไม่รอฟังคำปฏิเสธแบบไว้ฟอร์มเธออีก เขาถือวิสาสะจับข้อมือเล็กบางมากุมไว้หลวมๆ แล้วพาเธอเดินไปยังเรือท้องแบนทั้จอดอยู่ริมตลิ่ง พอเธอสอบถามก็ได้ว่า เขาขอยืมตาผลมาจอดรอเธอ เพื่อว่าเธอจะได้ไม่ต้องลุยน้ำให้เปียกข้ามไปอย่างที่เขาทำเมื่อตอนบ่ายที่ผ่านมา


378. fenlasia (0)



07-07-2005, 10:02:50 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
จามีคนอ่านมะน้อๆๆๆๆๆ

379. fenlasia (0)



07-07-2005, 15:53:15 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"กินเยอะๆนะครับ กว่าจะได้กินอาหารเย็นก็คงจะค่ำเลย เพระาเดี๋ยวเขาจะมีเล่นอะไรกันอีกนิดหน่อยก่อนกินข้าว" ชายหนุ่มในชุดกางเกงข้าสั้นเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งลวดลายสดใสที่ติดกระดุมแค่าองเม็ดล่างเผยให้เห็นอกกว้างที่ผิวขาวๆ ถูกแดดจนเป็นสีแดงคล้ำชวนมอง บอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางแกะเนื้อปูวางในจานของหญิงสาวอย่างใส่ใจ

คนทั้งคู่กำลังเพลินกับปูเผาหลายตัวในกาละมังสังกะสีใบหใญ่ ที่ตาผล ยกมาวางบนแคร่ใต้ต้นมะพร้าวให้หนุ่มสาวได้นั่งกินอย่างสะดวก

"จริงสิ อาหารคืนนี้ก็ทะเลเผา เดี๋ยวคุณจะเบื่อหรือเปล่านี่" อธินพูดขึ้นอย่างนึกได้

ปัญชิกาเงยหน้าจากจานที่เจ็มไปด้วยเนือ้ปูสีขาวขึ้นส่งยิ้มกว้างให้เขา

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันก็กินอย่างอื่นที่ไม่ใช่ปูสิ"

ฟังคำตอบเธอแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะคลายยิ้มกว้างออกมา นัยน์ตาสีดำสนิททอดมองคนที่นั่งง่วนกินปูจิ้มน้ำจื้มรสเด็ด ฝีมือยายเนียมคู่ชีวิตตาผล ด้วยความเอ็นดู

มือก็คอยแกะเนือ้ปูส่งไปให้ไม่ขาด ปัญชิกาเพลินกับเนื้อปูหวานๆ น้ำจิ้มรสถึงใจไปสักพักแล้วนั้นล่ะ ถึงได้สังเกตเห็นว่าชายหนุ่มยังไม่ได้กินปูเลยสักคำ

"นายก็กินด้วยสิ มาแกะให้ฉันอย่างเดียวทำไม" เธอเงยหน้าขึ้นมาเขาเสียงดุ อธินหัวเราะเบาๆ

"ผมเห็นคุณกินท่าทางอร่อยแบบนี้ก็อิ่มแล้วครับ"

"บ้าสิ กระเพราะไม่ได้ติดกันเสียหน่อย" เธอว่าด้วยเสียงสะบัดเหมือนเคย มือหยิบยื่นเนื้อปูตรงส่วนก้ามจะวางใส่จานเขา หากอธินยกจานหนีเสียดื้อๆ

"แอ๊ะ "ขัดใจทีไร เธอของเขาเป็นต้องร้องคำนี้ทุกที อธินแกล้งเก็กหน้าขรึมแล้วส่ายหน้าปฏิเสธ

"ไม่ครับ"

"ทำไม" คนเจ้าอารมณ์เริ่มจะมีน้ำโหขึ้นแล้ว

"ผมไม่กิน ถ้าคุณไม่ป้อน" อธินพูดได้หน้าตาเฉย แถมยังอ้าปากรออีกด้วย

ปัญชิกามองคนที่ทำหน้าตากวนอารมณ์ด้วยอาการพูดไม่ออก บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าหน้าร้อนเห่อราวกับกำลังถูกแดดเผา ไม่ต้องส่องกระจกดูก็พอจะรู้ตัวเองว่าตัวเองหน้าแดงจัดขนาดไหน

"เร็วๆสิครับ ผมหิวจัง คุณปะญจะใจร้ายแกล้งไม่ให้ผมกินหรือเปล่าน้า"

คนบ้า บ้าได้แบบไม่อายฟ้าอายดิน ปัญชิกาหมั่นไส้จนอยากจะส่งปูชิ้นนั้นเข้าปากตัวเอง แต่พอมองสบนัยน์ตาอ้อนๆ คู่นั้นเธอก็ใจอ่อน เลยยอมส่งเนื้อปูชิ้นใหญ่เข้าปากเขาอย่างกระแทกกระทั้น เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่เต็มใจ

"หวานจังเลยครับ"

"เงียบไปเลยนะ ถ้ายังๆม่อยากลงเล่นน้ำตอนนี้" เธอแหวขึ้นเอาเสียงข่มกลบความอาย อธินกลั้นยิ้มอย่างสถดความสามารถ

ยิ่งเห็นหน้าขาวๆแดงก่ำ ก็อยากจะนึกคว้าเธอมากอดให้สมใจ แต่เอาเข้าจริงๆเขาก็ไม่กล้า ได้แต่ทำหน้าที่เป็ยมือแกะเปลือกปูไปตามเดิมอย่างเต็มใจ


380. fenlasia (0)



07-07-2005, 15:59:10 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
อาหารมื้อค่ำเสร็จสิ้นลงไปในยามที่จันทรน์ดวงโตไต่ระดับขึ้นไปประดับบนท้องฟ้าสีดำสนิดของยามราตรี

แล้วคนทั้งหมดก็แบ่งออกเป็นสามกลุ่มใหญ่ๆ คือกลุ่มผู้หลงเมามายในบรรรยากาศการร่ำสุรา...ดื้มเหล้าเคล้าแสงจันทร์ในดงสน

กลุ่มสองคือพวกชอบนับเลข...ฝึกสมองประลองปัญญาที่พากันยึดบ้านหลังหนึ่งของฝ่ายชายเป็นฐานทัพ

และกลุ่มสุดท้าย...กลุ่มอารมณ์ศิลปินส่งเสียงร้องเพลงเคล้าเสียงคลื่นที่ริมหาดทราย

ปัญชิกายึดเอากลุ่มสุดท้ายไว้เป็นโล่กำบังยามที่อธินตรงลิ่งมาหาเธอ และเป็นโชคดีของปัญชิกาที่ชายหนุ่มคนนั้นเจอวรุฒ เพื่อนสนิดดึงไปร่วมกลุ่มดื่มด่ำกลับบรรยากาศในวงเหล้า เธอเลยมานั่งฟังเสียงวเพลงหวานใส ของพนักงานหน้าใหม่ที่เพิ่งเรียนจบมาทำงานได้สองเดือนแทน

นัยว่าสาวน้อยคนนั้นเคยอยู่วงคอรัสของมหายลัยมาก่อน เสียงที่ร้องคลอไปกับเสียงกีต้าร์ของมือกีต้าร์หนุ่ม ที่เล่นไปส่งสายตาจีบนักร้องไปด้วยเลย หวานและ ทรงพลัง

*เขาร้องเพลง เงาที่หายไป ของธงไชย แมคอินไตย์


381. fenlasia (0)



07-07-2005, 16:05:06 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"คุณปัญ คุณปัญ" เสียงเรียกซ้ำๆของทิพย์รัตน์ดังปลุกหญิงสาวที่นั่งเหม่อมองจันทร์ฟังเสียงเพลงให้สะดุ้งเฮือก

เธอกลับพริบตาเรียกสติที่ลอยหายไป ก่อนจะหันมองคนเรียกอย่าง งงๆ หลายคนแอบยิ้มกับอาการแอบบนั้น เพราะเห็นได้ไม่บ่อยนักหรอกกับสาวเก่งประจำแผนกคนนี้

"คะ ว่าไงคะ"

"คืออยากจะรบกวนคุณปัญสักนิดน่ะค่ะ"

"อะไรคะ" เธอถามอย่างแปลกใจ ทิพย์รัตน์หัวไปสบตาเพื่อนั่งยิ้มอยู่ข้างๆ อย่างมีความหมาย แล้วจึงเอ้ยบอกความต้องการ

"บอสเขาเล่นกีต้าร์มาหลายเพลงจนเจ็บมือแล้ว ก็เลยอยากจะรบกวนให้คุณปัญช่วยไปตามธินมาเล่นกีต้าร์แทนบอสเขาหน่อยได้มั้ยค่ะ"

ประโยคที่ลูกคู่ของทิพย์รัตน์เอ่ยรับ ทำเอาหญิงสาวหน้าร้อนขึ้นมาด้วยทราบความนัยชัดเจน

บ้าจริงนายอธิน เพราะนายทีเดียว ทำให้ฉันต้องโดนแซวแบบนี้...

ปัญชิกาเลือกที่จะไม่ต่อความยาวอะไรเข้าเนื้อเข้าตัวมากไปกว่านี้

เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปยังกลุ่มดื้มเหล้าเคล้าแสงจันทร์ในดงสนทันที


382. fenlasia (0)



07-07-2005, 16:12:56 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ปัญชิกาชะงักคำเอ่ยเรียกใครบางคนไว้ที่ริมฝีปาก พลางขยับตัวแอบชินในเงามือของต้นสนใหญ่ ยามเมือ่ได้ยินบทสนทนาของวงเหล้าใต้แสงจันทร์ชัด

"อุบเงียบเลยนะอธิน เรื่องเจ๊ปัญน่ะ" วรุฒล้อเพื่อนด้วยเสียงกึ่มๆ เพราะเหล้าฝรั่งยี่ห้อดีราคาแพงที่หัวหน้าแผนกถือติดมือมาพร้องไปได้เยอะแล้ว

"ก็ไม่จำเป็นต้องป่าวกระกาศอะไรนี่" อธินพูดเรียบๆ หยิบกับแกล้มขึ้นกินแทนการจิบเหล้า

เขายังไม่อยากจะเมาไปก่อนที่จะได้ชมจันทร์กับปัญชิกาในคืนนี้...

"ทำไม หรือว่ากลัวจะเสียฟอร์มาเจ๊ปัญเอาไอศกรีมมาแจกคนในแผนกตอนที่บอกเลิกนาย"

วรุฒ ยังไม่ทิ้งอาการปากเปราะเหมือนเคย และคราวนี้ก็เปราะยิ่งกว่าเดิม เพราะมีเหล้ามาช่วยเพิ่มดีกรี

ชายหนุ่มสามคนในวงเหล้าตบมือเป่าปากอย่างถูกใจในคำพูดนั้น ในขณะที่อธินไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ่มนิดๆเหมือนเคย

"ว่าแต่ถามจริงเหอะ คิดยังไงถึงได้ไปเป็นแฟนเจ๊ปัญวะ" คนเมาเหล้าได้ที่คว้าคอคนไม่เอามากอดไว้แลวถามถึงข้อสงสัยในใจ อธินยังคงใช้ความเงียบเป็นคำตอบเช่นเดิม

"นายก็น่าจะรู้ว่าเจ๊แกน่ะ ผ้านผู้ชายมาขนาดไหน หรือว่านายคิดจะเล่นๆวะ"

"ถ้านายพูดอย่างนี้อีกครั้ง นายไม่มีปากไว้กินเหล้าอีกแน่" คำพูดประโยคนั้นทำเอาเสียงหัวเราะในยวงเหล้าเงียบกริบ วุฒจ้องมองเพื่อนอย่างไม่เชื่อสายตา

อธินยังคงยิ่มในขณะทีพูด หากดวงตาคู่นั้นของเขาไม่ได้ยิ้มอย่างปากด้วยเลย แม้เขาจะเมาจนได้ที่ หากเข่าก็รู้ดีว่า ถ้าดวงตาคู่นั้นของอธินคือไฟ...เขาคงถูกมันเผามอดไหม้เป็นจุณอยู่แทบเท่าเพื่อนไปแล้ว

มือที่กอดคอเพื่อนอยู่ตกลงข้างตัวโดยไม่ทันรู้ตัว


383. fenlasia (0)



07-07-2005, 16:15:43 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ปัญชิกายืนนิ่งในความเงียบที่ได้ยินเพียงเสียงลมพัดผ่านยอดสนอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจก้าวออกไปจากเงามืดของต้นสน

แสงสลัวสีส้มของหลอดไฟดวงเก่า และแสงจันทร์บนฟาหฟ้าจับร่างเพรียวระหงให้เด่นชัดในเงามืดอันรางเลือน

เสียงอุทานหลายเสียงดังขึ้นเมื่อเห็นคนที่เพิ่งก้าวเข้ามา ปัญชิกาไม่สนใจมองใคร เพียงคนเดียวเท่านั้นที่แจ่มชัดอยู่ในดวงตาเธอ...อธิน

ร่างสูงของชายหนุ่มก้าวเดินช้าๆ ตามหลังร่างเพรียวระหงที่เดินเลาะไปตามชายหาดที่กินพื้นที่ลึกลงไปในทะเลเพราะเป็นช่วงน้ำลงเงียบๆ เดินไปจนเกือบจะสุดเวิ้งอ่าว

ปัญชิกาก็หันกลับมายืนจ้องประสานสายตาคนที่หยุดยืนอยู่ข้างหลัง แสงจันทร์กระจ่างสาดส่องให้เห็นดวงตาคู่งามได้ชัด อธินวาบลึกเข้าในหัวใจ

เธอกำลังร้องไห้...

ไม่มีหยาดน้ำตาหลั่งรินออกมาจากดวงตาคู่นั้น หากแต่ทำไมหนอ เขารู้สึกราวว่าเธแกำลังร้องไห้...หัวใจเธอกำลังร่ำไห้ จนหัวใจเขาพลอยเจ็บตามไปด้วย

อธินเอื้อมมือไปหมายจะดึงร่างเพรียวเข้ามากอดเพื่อปลอบประโลม

หากมือเรียวกลับยกขึ้นดันหน้าอกเขาไว้เสียก่อน

"พอแค่นี้ดีกว่านะ...ธิน"

เป็นครั้งแรกกระมังที่เธอเอ่ยเรียกชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างนี้ หากเขากลับไม่ดีใจเท่าที่คิดว่าจะเป็น เพราะคำพูดประโยคนั้นมันทำเอาหัวใจเขาราวกับจะขาดรอนๆ

"คุณปัญ"

หญิงสาวกล้ำกลืนความรู้สึกที่ประดังขึ้นมาลงไป เธอพยายามไม่มองดวงตาคู่นั้น...ดวงตาที่ร้าวรานพอๆกับดวงตาของเธอ

"พอแค่นี้ดีกว่านะ เราก้าวเข้ามาไกล้กันมากเกินไปแล้ว อย่า...ไกล้กันมากกว่านี้อีกเลย"

ทั้งๆที่เธอพูดประโยคนั้นด้วยรอยยิ้ม หากเขากลับเหมือนได้ยินเสียงสะอื้นร่ำไห้ออกมาจากหัวใจเธอ

หรือที่จริงมันอาจจะออกมาจากหัวใจเขาก็ไม่รู้

"ทำไมครับ คุณปัญ..."

เธอนิ่งเงียบเป็นคำตอบ จ้องมองสบตาเขาเนิ่มนาน แล้วร่างเพรียวระหงก็หนุ่มตัวกลับจะเดินจากไป หากมือใหญ่ๆกลับคว้าไหล่บอบบางของคนที่จะเดินหนีให้หันมาเผชิญหน้า

เพียงแค่มองสบตา หยาดน้ำตาก็เอ้อล้นจากหัวใจ แล้วหลั่งรินออกมาทางดวงตา อธินไม่พุดอะไรซักคำ เขาเอื้อม รั่งร่างเบาบางเข้ามากอดเอาไว้อย่างอ่อนโยน หัวใจเขาได้ยินเพียงเสียงสะอื้นที่เคล้าไปกับเสียงคลื่นและแสงจันทร์

"ถ้าเป็นฉันที่จะถูกเลิกรัก ก็ขอให้เป็นฉัน...ที่เป็นฝ่ายเลิกรักจะดีกว่า"

เสียงหวานที่ยังเจือรอยสะอื้นดังบอกเบาๆ เธอดันตัวออกห่างจากอกกว้างนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเงยมองวบตาสีดำสนิทราวกับสีของท้องฟ้ายามค่ำคืนนิ่งนาน

"เพระาถ้าเป็นแบบนั้น...ฉันคงจะเจ็บไม่มาก...เหมือนที่เคยเจอ

นัยน์ตาคู่นั้นของคนเล่ามีรอยรำลึกถึงบางสิ่งที่คงจะก่อความปวดร้าวให้เธอไม่น้อย

"เมื่อก่อน...ทุกครั้งและทุกคน...คนที่บอกรักฉัน...ขอคบกันฉัน พอท้ายสุดก็เป็นฝ่ายบอกเลิกและเดินจากฉันไป เป็นฝ่ายถูกบอกเลิกรักจากคนที่เคยบอกว่ารัก...มันเจ็บจนเกินกว่าจะทนได้จริงๆนะ"

ปลายเสียงมีรอยหัวเราะที่เจือรอยร้าวเอาไว้จนเขาปวดหัวใจ

"ฉันก็เลยบกอตัวเองว่าพอเสียที ถูกเลิกรักร่ะมันเจ็บเกินไป ต่อไปนี้ ฉันจะเป็นคนบอกเลิก...ฉันจะไม่เป็นคนที่ถูกบอกเลิกอีกแล้ว ฉันจะไม่แพ้อีกแล้ว ฉันจะไม่ร้องไห้เหมือนวันเก่าๆ อีกแล้ว...ไม่มีทาง..."

เธอหัวเราะออกมาเบาๆยามเมื่ออ่านคำพูดในดวงตาคู่นั้นของเขาออก


385. fenlasia (0)



07-07-2005, 16:35:30 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------

"ใช่นายเข้าใจไม่ผิด หลังจากนั้นเวลาที่ฉับคบกับใคร...ฉันจะไม่รอจนหัวใจมันถล่ำลึก เมือ่ไหร่ที่ฉันรู้ว่าจวนนะอันตรายแล้วนะ ถ้าก้าวข้ามเสีนนี้ไปฉันจะต้องเสียใจ ฉันก็จะบอกเลิก...เพราะว่าฉันจะได้ไม่เจ็บเหมือนอย่างที่เคยเป็น

"ทำแบบนั้น...คุณคิดว่าดีแล้วหรือครับ คุณเป็นคน...ชนะ...หรือครับ"

คำถามนั้นเหมือนจะตรงเข้ารมากระแทบหัวใจคนฟัง

ชนะหรือ ไม่เลย...ถ้าเธอคิดว่าตัวเองชนะ ทุกครั้งที่บอกเลิกคนที่เคยคบ เธอจะเศร้าจนต้องหาซือ้ไอศกรีมไปแลกรอยนิ้มจากคนอื่น เพื่อมาเติมพลังให้หัวใจที่อ่อนล้าหรือ ไม่เลย...ไม่ใช่ลย

"ไม่ใช่...ใช่มั้ยครับ" เขาตอบแทนเธอที่ได้แต่นิ่งเงียบ

"แล้วทำไม...ถึงได้บอกเลิกกับผมล่ะครับ ทำไม...เราถึงต้องแยกกัน"

เขาถามต่อด้วยน้ำเสียงร้าวราน เธอนิ่งอึ้งไป ไม่อยากจะตอบคำถามนั้น หากนัยน์ตาสีดำลึกล้ำของเขาก็อ้อนวอนขอเหตุผล

"จริงๆ แล้วฉันไม่ควรจะเข้าไกล้นายตั้งแต่แรก...และนายก็ไม่น่าจัก้าวเข้ามาไกล้ฉันตั้งแต่ตอนนั้น...เพราะเพียงนายเท่านั้น นายเท่านั้นที่แค่มอง ฉันก็รู้ดีว่าไม่ควรจะเข้าไปยุ่งกับนาย..."


386. fenlasia (0)



07-07-2005, 16:49:49 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
เพระาหัวใจมันเผลอยกไปให้ตั้งแต่เพียงแค่มองสบตา ยกไปให้...โดยไมใทันที่จะรั้งหัวใจ...

"แต่นายก็ก้าวเข้ามาไกล้ มาทำให้ฉันบังคับตัวเองให้ถอยห่างออกไปจากนายไมได้ มาทำให้..."

รักจนหมดหัวใจ

เธอไม่ได้พูดคำนั้นออกมา หากแววตาเธอก็บอกออกมาให้เขาได้รับรู้

ยิ่งนานวันที่ได้คบ หัวใจเธอยิ่งก้าวถลำลึก เตือนตัวเองได้...แต่หัวใจก็ไม่เคยฟัง จนถึงวันนี้ ในตอนนั้นที่ได้ยินคำพูดโต้ตอบของบเขากับวรุฒ

เธอก็รู้ดีว่าไม่ควรจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้อีกต่อไป เพราะในที่สุแล้ว...เขา คงสะสร้างรอยแผลให้หัวใจเธอได้ร้ายและลึกกว่าที่มีใคารเคยทำ...

เพราะเขากำลังทำให้เธอรักยิ่งกว้าหมด...ทั้งหัวใจ...

"เพราะอย่างนั้น...ถ้าแยกอกอจากกันตอนนี้...ตอนที่ฉันยังพอจะทำใจได้ มันก็คงจะดีกว่าปล่อยให้ถึงเวลานยั้น...เวลาที่นายจะมาบอกกันฉันว่า เราเลิกกันเถอะ ฉันคงทนไม่ได้...ถ้าจะได้ยินคำนั้นจากปากของนาย"

น้ำตาอีกหบาดหยดร่วงริน เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกง่ายๆ แล้วคลายยิ้มอย่างสมเพชตัวเอง อธินจับมือที่ยังเปียกชื้นด้วยน้ำตาออกง่ายๆขึ้นมาประทับรอยจูบเนิ่นนาน

ก่อนจะเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงที่บาดลึกลไงปถึงก้นหัวใจ

"แต่ถึงจะบอกเลิก...ถึงจะแยกกันในตอนนี้ คุณ...ก็ยังเจ็บ...อยู่ใช่มั้ย...เจ็บ...เหมือนที่ผมเจ็บ...ใช่มั้ย"

นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนคู่นั้นชะงักไป ก่อนที่แววตานั้นตะหลายลง แล้วความเศร้าปวดร้าวก็เข้ามาแทนที่

เธอยิ้มออกมาได้เศร้าพอๆ กับแสงจันทร์ ไม่ต้องเอ่ยออกมาเป็นคำพูด...เขาก็รู้สิ่งที่อยู่ในหัวใจเธอดี

"เจ็บ...ทั้งคนที่บอกว่าเลิกรักและคนถูกเลิกรักแบบนี้ แต่ผม...ผมก็เจ็บ...ไม่น้อยไปกว่าคุณ...คุณก็รู้ใช่มั้ย"

ดวงตาเขาก็ฉายรอยร้าวไม่น้อยไปกว่าหัวใจเธอ ร่างเพรียวระหงสะท้าน ลั่นน้ำตาหยาดรินลงมาอีกครั้ง

"ขอโทษ ฉันขอโทษ"

นิ้วเรียวแข็งแรงยกขึ้นแตะซับหยาดน้ำตาที่ร่วงพรู

"ผมไม่มีพลังพิเศษที่จะหยั่งรู้ว่าในอนาคตจะเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ว่าระหว่างเราสองคนจะเป็นยังไง จะยังรักกันจนแก้เฒ่าจวบจนตาย หรือว่า ใครจะเป็นฝ่ายพูด...คำนั้น...ออกมา แต่ที่ผมรู้ในตอนนี้ เวลานี้ ก็คือผม รักคุณ คุณรักผม...เรารักกัน...ผมรู้เท่านี้ แค่นั้น...พอไหม..."

เขาจ้องลึกลงไปในดวงตาสีน้ำตาลออ่นใสที่เจือไปด้วยรอยน้ำตานิ่งนาน

"แค่นี้เท่านั้น...พอไหมคุณปัญ พอ...ที่คุณจะหยุดหัวใจของคุณเอาไว้ที่หัวใจของผมได้มั้ยคุณปัญ"

"พอ...แค่นี้เท่านั้น...พอแล้ว"

แม้น้ำเสียงที่เอ่ยตอบจะเต็มไปด้วยรอยสั่นสะอื้นจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง

หากอธินก็ได้ยินคำตอบนั้นชัดราวกับคนพูดมากระซิบบอกอยู่กลางใจ

"หัวใจฉันจะหยุดอยู่ที่ตรงนี้"

มือเรียกยกขึ้นจับมือใหญ่เอาไว้แล้วเลื่อนไปแตะ...ตรงตำแหน่งของหัวใจเขาด้วยกัน และเป็นครั้งแระ...ที่อธินได้เห็นรอยยิ้มที่ฉายออกมาจากหัวใจเธอ...ผู้หญิงที่เขาฝากหัวใจ

"ฉันรักคุณ"

******************END******************

เอามาจากกระทู้ของผมเอง อิอิ

เฮ้ยยยยยย !! ลืมตัด กาทู้อื่น - -""""

โทดที คือมันขี้เกียจอ่ะ 5 5 5 55 +

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 15 ปีที่แล้ว วันที่ 31 ธันวาคม 2528
ซึ่งเป็นวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ที่ร้านบะหมี่ " ฮอกไก " บนถนนซัปโปโร

การกินบะหมี่โซบะในคืนวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่นั้นเป็นประเพณีของชาวญี่ปุ่น
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ร้านบะหมี่ขายดีในวันสิ้นปี "ร้านฮอกไก" นี้ก็เช่นกัน ในวันนี้คน
แน่นร้านแทบทั้งวัน จนกระทั่งถึงเวลา 22.00 น. คนก็เริ่มน้อยลง โดยปกติแล้วบน
ถนนสายนี้คนจะแน่นขนัดไปจนถึงเช้าตรู่


แต่วันนี้ทุกคนจะต้องรีบกลับบ้านเพื่อไปต้อนรับปีใหม่กัน ดังนั้นถนนสายนี้จึงปิดร้าน
เร็วกว่าปกติ เถ้าแก่ของร้าน "ฮอกไก" เป็นคนซื่อ และเถ้าแก่เนี้ยก็เป็นคนอัธยาศัยใจ
คอดี

ในคืนวันส่งท้ายปีเก่า พอลูกค้าคนสุดท้ายกลับไปในขณะเถ้าแก่เนี้ยก็จะปิดร้าน
ประตูร้านก็ถูกเปิดออกอย่างเบา ๆ มีผู้หญิงคนหนึ่งพาเด็กชายสองคน
คนหนึ่งประมาณ 6 ขวบกับอีกคนหนึ่งประมาณ 10 ขวบเข้ามาในร้าน

เด็กชายทั้งสองคนสวมชุดกีฬาใหม่เอี่ยมเหมือนกันทั้งสองคน
ส่วนหญิงคนนั้นสวมโอเวอร์โค้ทลายสก๊อตเก่า ๆ เชย ๆ

"เชิญนั่งครับ" เถ้าแก่ร้องทักทายออกมา

หญิงคนนั้นเอ่ยปากอย่างขลาดกลัวว่า
"ขอบะหมี่น้ำสักชามได้ไหมค๊ะ"

เด็กชายสองคนที่อยู่ข้างหลังสบตากันอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก

"ได้ค่ะ ได้ค่ะ ทำไมจะไม่ได้ล่ะค่ะ เชิญนั่งก่อนค่ะ"

เถ้าแก่เนี้ยพาพวกเขาไปนั่งที่โต๊ะเบอร์สองชิดกำแพง
แล้วตะโกนบอกไปทางห้องครัวว่า "บะหมี่น้ำหนึ่งชาม"
บะหมี่หนึ่งชามมีบะหมี่แค่หนึ่งก้อน เถ้าแก่คิดแล้วก็ใส่บะหมี่
เพิ่มไปอีกครึ่งก้อน ต้มบะหมี่ได้ชามเบ้อเริ่ม
ทั้งเถ้าแก่เนี้ยและสามแม่ลูกต่างก็ไม่รู้เรื่อง
สามแม่ลูกนั่งล้อมชามบะหมี่กินกันอย่างเอร็ดอร่อย
กินพลางพูดพลาง

"ทานเถอะครับ" ลูกคนพี่พูด


"แม่ทานหน่อยสิครับ"ลูกคนน้องพูดไปก็คีบบะหมี่ให้แม่กิน
ไม่นานก็กินบะหมี่หมดชาม จ่ายเงินไปหนึ่งร้อยห้าสิบเยน
แล้วทั้งสามคนก็ชมว่า

"ขอบคุณมากค่ะ(ครับ) บะหมี่อร่อยมากค่ะ(ครับ)"

พร้อมกับค้อมตัวเล็กน้อยแล้วลาจากไป

"ขอบคุณมากค่ะ(ครับ) สวัสดีปีใหม่ค่ะ(ครับ)"

ทั้งเถ้าแก่และเถ้าแก่เนี้ยต่างก็กล่าวขอบคุณ
ทำงานไปวันแล้ววันเล่ายุ่งตั้งแต่เช้าจรดเย็น และแล้วก็ผ่านไปอีกหนึ่งปี
วันที่ 31 ธันวาคมก็เวียนมาครบรอบอีกครั้งหนึ่ง ในวันส่งท้ายปีเก่า
ร้านบะหมี่ "ฮอกไก" ก็ยังคงขายดีและดูเหมือนจะขายดีกว่าปีที่ผ่านมา
สองตายายยังคงยุ่งวุ่นวายอยู่กับการค้าขาย และแล้ววันที่วุ่นวายก็จบสิ้นลง
22.00น.กว่า ในขณะที่เถ้าแก่เนี้ยกำลังจะปิดร้านอยู่นั้น
ประตูร้านก็ถูกผลักออกเบา ๆ ผู้ที่เข้ามาก็คือหญิงวัยกลางคนกับเด็กชายสองคน
พอเห็นเสื้อโอเวอร์โค้ทที่เก่า และเชย
เถ้าแก่เนี้ยก็นึกขึ้นมาได้ว่าเป็นลูกค้าคนสุดท้ายในวันส่งท้ายปีเก่าของปีที่แล้วนั่นเอง

2. fenlasia (0)



21-06-2005, 15:36:07 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
"ขอบะหมี่น้ำหนึ่งชามได้มั๊ยคะ"

"ได้ค่ะ ได้ค่ะ เชิญนั่งตามสบายนะคะ"

เถ้าแก่เนี้ยนำพวกเขาไปนั่งที่เดิมที่เคยนั่งเมื่อปีที่แล้ว โต๊ะเบอร์สอง
ตะโกนไปพลางว่า "บะหมี่น้ำหนึ่งชาม" เถ้าแก่รับคำพลาง
จุดเตาที่เพิ่งจะดับไปพลาง "ได้ครับ บะหมี่น้ำหนึ่งชาม"
เถ้าแก่เนี้ยแอบไปพูดที่ข้างหูของเถ้าแก่ว่า

"นี่ตาแก่ ต้มบะหมี่ให้พวกเขาสามชามไม่ได้หรือ"

"ไม่ได้ ถ้าทำแบบนั้นจะทำให้พวกเขาอายและไม่สบายใจได้รู้มั๊ย"

สามีตอบพลาง แล้วโยนบะหมี่อีกครึ่งก้อนลงไปในหม้อที่น้ำกำลังเดือดพล่าน
เดินไปยืนข้างภรรยาแล้วก็ยิ้ม ภรรยาก็พูดขึ้นว่า

"เห็นเธอซื่อ ๆ ทึ่ม ๆ ไม่นึกเลยว่าจิตใจก็ดีเหมือนกันนะ"


ฝ่ายสามีเดินไปตักบะหมี่ชามใหญ่ที่กลิ่นหอมชวนกินชามนั้นแล้วให้ภรรยายกไปให้สาม
แม่ลูก สามแม่ลูกนั่งล้อมชามบะหมี่ กินไปพลางคุยไปพลาง
เสียงคุยของสามแม่ลูกดังถึงหูของตายาย

"หอมจังเลย…ยอดไปเลย…อร่อยจริง ๆ "

"ปีนี้สามารถกินบะหมี่ของร้านฮอกไกได้ นับว่าไม่เลวทีเดียว"

"ถ้าปีหน้าสามารถมากินได้อีกก็ดีนะสิ"

กินเสร็จก็จ่ายเงินไปหนึ่งร้อยห้าสิบเยน
แล้วสามแม่ลูกก็เดินออกจากร้านฮอกไกไป

"ขอบคุณค่ะ(ครับ) สวัสดีปีใหม่ค่ะ(ครับ)"
มองตามหลังสามแม่ลูกจนลับหายไป

สองตายายก็ยกเรื่องสามแม่ลูกมาพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกไปได้ระยะหนึ่ง
ในวันสิ้นปีของสามปีมานี้ กิจการของร้านฮอกไกดีมาก
สองตายายต่างก็ยุ่งจนไม่มีเวลาคุยกัน แต่พอเลย 21.00น.ไปแล้ว
สองตายายก็เริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมา พอถึง 22.00น.
พนักงานในร้านต่างก็รับอั้งเปาแล้วก็แยกย้ายกันกลับไป

พอคนกลับไปหมดแล้วเจ้าของร้านทั้งสองก็ช่วยกันเอาป้ายราคาบะหมี่ในร้านที่เขียน
ไว้ว่า "บะหมี่ชามละสองร้อยเยน" ที่แขวนไว้ตามผนังทั้งหมดพลิกกลับหลัง
แล้วช่วยกันเขียนใหม่ว่า "บะหมี่ชามละร้อยห้าสิบเยน"
30นาทีก่อนเถ้าแก่เนี้ยก็เอาป้าย "จองแล้ว"
ไปวางไว้บนโต๊ะเบอร์สอง


เหมือนกับว่าจะมีเจตนารอแขกที่ลูกค้าออกจากร้านไปหมดแล้วถึงจะมาอย่างนั้นแหละ
22.30น. ในที่สุดสามแม่ลูกก็ปรากฎตัวขึ้น พี่ชายสวมเครื่องแบบมัธยมของรัฐแห่งหนึ่ง

น้องชายสวมเสื้อแจ๊คเก็ทที่พี่ชายสวมเมื่อปีก่อนดูหลวมและไม่พอดีตัว
เด็กทั้งสองคนโตขึ้นมาก

ส่วนผู้เป็นแม่ก็ยังคงสวมเสื้อโค้ทลายสก๊อตที่ทั้งเก่าและเชยแถมสีซีดตัวเดิม

"เชิญค่ะ เชิญค่ะ"

เถ้าแก่เนี้ยกล่าวทักทายอย่างมีน้ำใจ

มองใบหน้าอันยิ้มแย้มและท่าทางต้อนรับอย่างเต็มที่ของเถ้าแก่เนี้ย

ทำให้ผู้เป็นแม่นั้นเปล่งคำพูดออกมาอย่างงกงกเงิ่นเงิ่นว่า

"รบกวนช่วยทำบะหมี่น้ำให้สักสองชามได้ไหมค่ะ" "ได้ค่ะ เชิญนั่งทางนี้ค่ะ"

เถ้าแก่เนี้ยนำแม่ลูกไปนั่งยังโต๊ะเบอร์สอง

แล้วรีบเอาป้าย"จองแล้ว"ออกเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แล้วตะโกนบอกไปทางครัวว่า

"บะหมี่น้ำสองชาม"

"ได้ครับ บะหมี่น้ำสองชามได้เดี๋ยวนี้แหละครับ"

เถ้าแก่พลางตอบ พลางโยนบะหมี่ลงไปในหม้อน้ำสามก้อน
สามแม่ลูกกินไปพูดไป

ดูแล้วเหมือนมีความสุขกันมาก




สองสามีภรรยาที่ยืนอยู่หลังโต๊ะทำบะหมี่ได้รับรู้ถึงความสุขที่พวกเขาได้รับกัน
ในใจก็พลอยเบิกบานไปด้วย

"ลูกรัก วันนี้แม่ต้องขอบคุณลูก ๆ เป็นอย่างมาก"

"ขอบคุณ ?"

"ทำไมครับ"

"เรื่องเป็นอย่างนี้


คือคุณพ่อของลูกที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปได้ทำให้คนอีกแปดคนได้รับบาดเจ็บ
และทางบริษัทประกันก็ไม่รับผิดชอบในส่วนนั้น

ในช่วงหลายปีมานี่ทำให้เราต้องจ่ายเงินเดือนละห้าหมื่นเยนทุกเดือน"

"เอ๊ะ เรื่องนี้เราก็ทราบกันอยู่แล้วนี่ครับ"
ผู้เป็นพี่ตอบ


3. fenlasia (0)



21-06-2005, 15:36:45 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ส่วนเถ้าแก่เนี้ยได้แต่ตั้งใจฟังอย่างเงียบ ๆ
อยู่หลังโต๊ะทำอาหาร

"แต่เดิมนั้นเเราต้องชำระหนี้ไปจนถึงปีหน้าเดือนมีนาคม

แต่ตอนนี้เราได้ชำระหนี้ไปหมดแล้ว"

"จริง ๆ หรือครับ แม่"

"จริงสิจ๊ะ
นี่เป็นเพราะว่าพี่ชายของลูกขยันไปส่งหนังสือพิมพ์

ส่วนตัวลูกเองก็ช่วยแม่ซื้อกับข้าวทำอาหาร
ทำให้แม่ไปทำงานได้อย่างเต็มที่

ทางบริษัทจึงได้ให้เงินเบี้ยขยันพร้อมทั้งเงินโบนัสพิเศษอื่นๆ อีก

จึงทำให้วันนี้สามารถชำระในส่วนที่เหลือได้หมด"

"ว้าว แม่ครับ พี่ครับ อย่างนี้ก็วิเศษสิครับ

แต่ว่าต่อไปขอให้ผมได้ช่วยทำอาหารต่อไปเถอะนะครับ"

"ผมก็จะส่งหนังสือพิมพ์ต่อนะครับ นายน้องชาย

เราต้องร่วมแรงร่วมใจกันสู้หน่อยแล้วนะ"

"ขอบใจลูกทั้งสองมาก ขอบใจจริง ๆ "


"แม่ครับผมกับน้องก็มีความลับจะบอกกับแม่เหมือนกันครับ
คือในวันอาทิตย์วันหนึ่งของเดือนพฤศจิกายนโรงเรียนของน้อง
ได้แจ้งให้ผู้ปกครองไปเยี่ยมชมนักเรียนในห้องเรียนในวันพบผู้ปกครอง
คุณครูของน้องยังได้แนบจดหมายมาอีกหนึ่งฉบับว่า
เรียงความของน้องได้ถูกคัดเลือกให้เป็นตัวแทนของฮอกไกโด
เพื่อไปแข่งขันเรียงความทั่วประเทศ นี่ผมได้ยินมาจากเพื่อน ๆ
ของน้องนะครับผมถึงทราบ ดังนั้นในวันนั้นผมจึงไปเป็นตัวแทนแม่
ไปร่วมในงานวันพบผู้ปกครองของน้อง"

"จริงหรือลูก แล้วต่อมาล่ะ"

"หัวข้อที่คุณครูให้เรียงความคือ ความปรารถนาของข้าพเจ้า"

น้องได้เอาเรื่องของบะหมี่น้ำหนึ่งชามมาเขียนเป็นเรียงความ

แล้วยังได้อ่านต่อหน้าทุกคนด้วย"


"เรียงความเขียนว่า…หลังจากที่คุณพ่อประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์แล้ว
ได้ทิ้งหนี้สินให้เรามากมาย เพื่อที่จะชำระหนี้ คุณแม่ต้องทำงานดึกดื่นหาม
รุ่งหามค่ำทุกวัน แม้แต่เรื่องของผมที่ต้องไปส่งหนังสือพิมพ์
น้องก็ยังเอาไปเขียนเลย…"

"ยังมีอีก น้องยังเขียนถึงในคืนวันที่ 31 ธันวาคม
พวกเราสามคนแม่ลูกได้มาล้อมวงกันกินบะหมี่น้ำ
อร่อยมาก…สามคนกินบะหมี่น้ำแค่ชามเดียว
คุณตาคุณยายเจ้าของร้านยังกล่าวขอบคุณพวกเราอีก
แล้วยังอวยพรวันปีใหม่ให้พวกเราอีก

เสียงเหล่านั้นเหมือนกับว่าให้กำลังใจให้เข้มแข็งที่จะยืนหยัดมีชีวิตอยู่ต่อไป
พยายามปลดเปลื้องหนี้สินทั้งหลายของคุณพ่อให้หมดให้เร็วที่สุด…"


"ด้วยเหตุนี้น้องจึงได้ตัดสินใจว่าโตขึ้นน้องจะเปิดกิจการร้านบะหมี่
แล้วจะต้องเป็นเจ้าของร้านบะหมี่ยอดเยี่ยมอันดับหนึ่งของญี่ปุ่นอีกด้วย
แล้วยังจะให้กำลังใจแก่ลูกค้าทุกคน…ขอให้มีความสุขครับ…ขอบคุณครับ…"

สองตายายเจ้าของร้านบะหมี่ที่ยืนฟังอยู่หลังโต๊ะทำบะหมี่จู่ ๆ
ก็หายตัวไป

พวกเขาไม่ได้หายไปไหนเลยเพียงแต่คุกเข่ากันอยู่ใต้โต๊ะ
ในมือถือปลายผ้าขนหนูกันคนละข้าง

พยายามซับน้ำตาที่ไหลไม่ยอมหยุดเหมือนทำนบพังนั้นอย่างไม่ลดละ

"พอน้องอ่านเรียงความจบ คุณครูก็พูดว่า

"วันนี้พี่ชายได้มาเป็นตัวแทนของคุณแม่ ดังนั้นขอเชิญพี่ชายขึ้นมากล่าวอะไรสักหน่อยค่ะ "

"จริงหรือลูก แล้วลูกทำอย่างไรหล่ะ"

"ก็มันกระทันหันเกินไป ตอนแรก ๆ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
ผมจึงพูดว่า…ขอบคุณทุกคนที่เอาใจใส่น้องผมเป็นอย่างดี
น้องผมต้องไปจ่ายตลาดซื้อกับข้าวกลับมาหุงหาอาหารทุกวัน
ดังนั้นในเวลาที่เพื่อน ๆ ทุกคนมีกิจกรรมกันในตอนเย็นก็มักจะ
อยู่ร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ได้เพราะต้องรีบกลับบ้าน
เมื่อเป็นอย่างนี้คงจะทำให้ทุกคนวุ่นวายกันพอสมควร"

"เมื่อครู่นี้ตอนที่ได้ยินน้องอ่านเรียงความเรื่องบะหมี่น้ำหนึ่งชาม
ผมรู้สึกอายมาก แต่พอได้เห็นน้องยืดอกอ่านเรียงความเรื่องบะหมี่
น้ำหนึ่งชามด้วยเสียงอันดังนั้นจนจบ ถึงได้รู้สึกว่าความรู้สึกอายเมื่อ
สักครู่นี้ถึงจะเรียกว่าเป็นความอายจริงๆ "

"หลายปีมานี้ ความกล้าของคุณแม่ที่จะสั่งบะหมี่น้ำหนึ่งชามนั้นเพื่อกิน
กันสามคนนั้นผมกับน้องจะไม่มีวันลืมเป็นอันขาด ผมและน้องจะต้องขยัน
และดูแลแม่เป็นอย่างดี และผมขอฝากน้องของผมให้ทุกคนช่วยดูแลด้วยครับ"

สามแม่ลูกกุมมือกันเงียบ ๆ ตบไหล่ กินบะหมี่หมดอย่างมีความสุขกว่าทุก ๆ ปี

จ่ายเงินไปสามร้อยเยนกล่าวขอบคุณค้อมตัวลงเคารพและเดินออกจากร้านไป

มองตามหลังสามแม่ลูกไป เจ้าของร้านจึงได้รู้สึกว่าปีนี้ได้ผ่านไปแล้วจริง ๆ

พร้อมกับกล่าวว่า "ขอบคุณค่ะ(ครับ) สวัสดีปีใหม่ค่ะ(ครับ)"

และแล้วก็ผ่านไปอีกปีหนึ่ง


4. fenlasia (0)



21-06-2005, 15:37:14 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
พอถึงเวลา21.00น.ทางร้านฮอกไกก็วางป้าย"โต๊ะจอง"ไว้บนโต๊ะเบอร์สองและเฝ้ารอคอย
การมาเยือนของสามแม่ลูกเช่นเคย

แต่ในปีนั้นสามคนแม่ลูกไม่ได้มาปรากฏตัวที่ร้านเลย

ปีที่สอง ปีที่สาม
โต๊ะเบอร์สองก็ยังคงว่างอยู่เช่นเดิม

สามแม่ลูกไม่ได้มาที่ร้านฮอกไกอีกเลย
กิจการของร้านฮอกไกดีมาก

เรียกว่าดีวันดีคืนเลยทีเดียว
ภายในร้านมีการตกแต่งใหม่

โต๊ะเก้าอี้ก็มีการเปลี่ยนใหม่

จะมีก็แต่โต๊ะเบอร์สองที่เก็บรักษาไว้เหมือนเดิม

"นี่มันเรื่องอะไรกัน"
ลูกค้าหลายคนต่างก็ถามด้วยความกังขา


เถ้าแก่เนี้ยก็เลยเล่าเรื่องบะหมี่หนึ่งชามให้แก่ลูกค้าฟัง

โต๊ะเก่าตัวนั้นวางอยู่กลางร้านเหมือนกับว่าเป็นการให้กำลังใจตัวเองอย่างหนึ่ง

และก้อไม่แน่ว่าวันใดวันหนึ่งลูกค้าทั้งสามอาจจะกลับมาอีก

พวกเขาหวังว่าจะใช้โต๊ะเก่าตัวนั้นในการต้อนรับลูกค้าทั้งสามของเขา

โต๊ะเบอร์สองตัวนั้นเปลี่ยนเป็นชื่อว่า "โต๊ะแห่งความสุข"

ลูกค้าต่างก็พูดต่อๆ กันไป



มีนักเรียนหลายคนอยากเห็นโต๊ะตัวนี้ถึงขนาดที่ว่านั่งรถมาจากที่ไกลแสนไกลมากิน
บะหมี่ และเจาะจงที่จะนั่งโต๊ะตัวนี้

ผ่านวันที่ 31 ธันวาคม ไปอีกหลาย ๆ ปี

พอถึงวันสิ้นปีหลังจากปิดร้านแล้ว เจ้าของร้านค้าในระแวกใกล้เคียงร้านฮอกไก

ก็มักจะมารวมตัวฉลองโดยการกินบะหมี่ที่ร้านฮอกไก
กินไปพลาง

ก็รอเสียงระฆังส่งท้ายวันสิ้นปีเก่าไปพลาง

แล้วทุกคนก็ไปวัดเพื่อไหว้พระด้วยกัน
เป็นธรรมเนียมมา 5-6 ปีแล้ว

ในวันนี้พอเลย 21.30น.ไปแล้ว

เจ้าของร้านขายปลามาถึงก่อนพร้อมทั้งนำซาซิมิมาด้วย

ต่อจากนั้นก็มีคนมาเรื่อยๆ เป็นระยะ บ้างก็เอาเหล้ามา
บ้างก็เอาอาหารกับแกล้มมา

ปกติแล้วก็จะรวมตัวกันได้ประมาณ 30-40 คน
ต่างก็คึกคักกันมาก

ทุกคนที่มานั้นต่างก็รู้ตำนานเกี่ยวกับโต๊ะเบอร์สอง

ทุกคนก็พยายามไม่เอ่ยถึงมันแต่ในใจต่างก็คิดกันว่า

วันนี้"โต๊ะจอง"ตัวนั้นไม่มีคนที่พวกเขาเฝ้ารอมานั่ง

มันคงจะว่างเปล่าเพื่อส่งท้ายปีเก่าอีกเช่นเดิม

พวกเขาบ้างก็กินเหล้า บ้างก็กินบะหมี่ บ้างก็เข้า ๆ
ออก ๆ

พอเตรียมกับข้าวกับแกล้ม ต่างก็กินกันไปคุยกันไป
พูดเรื่องการค้าบ้าง

คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ แม้แต่น้ำทะเลขึ้นลง

ในระยะนี้บ้านไหนมีเด็กเกิดใหม่

ก็นำมาพูดคุยในวงสนทนา คุยมันทุก ๆ เรื่อง

จนเหมือนกับว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน

เวลาผ่านไปจนถึง 22.30น.
ทันใดนั้นเองประตูร้านก็ถูกผลักออกเบา ๆ

ทุกคนในร้านหยุดพูดคุยกัน
สายตาทุกคู่มองตรงไปยังประตูร้าน


5. fenlasia (0)



21-06-2005, 15:37:47 [Edit message]
--------------------------------------------------------------------------------
ชายหนุ่มสองคนยืนสง่าในชุดสูทสากล
พาดโอเวอร์โค้ทไว้บนแขน


พอเห็นว่าผู้ที่มาเป็นใครทุกคนก็รู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มผ่อนคลายลง

และเริ่มสนทนากันต่อไปอย่างคึกคัก
ในขณะที่เถ้าแก่เนี้ยกำลังจะพูดว่า

"ขอโทษค่ะ ที่นั่งเต็มหมดแล้วค่ะ"

เพื่อปฏิเสธลูกค้าที่ไม่ได้รับเชิญอยู่นั้น



ก็มีหญิงคนหนึ่งสวมชุดกิโมโนเดินเข้ามายืนระหว่างกลางของชายหนุ่มทั้งสองคน


ทุกคนในร้านแทบจะหยุดหายใจเมื่อได้ยินคุณนายผู้นั้นพูดว่า

"เอ้อ…รบกวน…รบกวนช่วยทำบะหมี่ให้สามชามได้ไหมคะ"

ทันทีที่เถ้าแก่เนี้ยได้ยินสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
เวลาผ่านไปสิบกว่าปีแล้ว

ภาพของสามแม่ลูกในความทรงจำ
กับภาพของสามแม่ลูกตรงหน้า

เธอพยายามจะนำทั้งสองภาพมาวางซ้อนกัน

เถ้าแก่ที่ยืนตะลึงอยู่ที่โต๊ะทำบะหมี่

ชี้นิ้วไปยังทั้งสามแม่ลูก "พวกคุณ .. พวกคุณ"
เขาพูดได้เพียงแค่นั้น

คำพูดทุกคำจุกอยู่ที่คอ




ชายหนุ่มหนึ่งในสองคนเห็นท่าทีของเถ้าแก่เนี้ยที่ทำอะไรไม่ถูกก็เลยพูดกับ
เถ้าแก่เนี้ยว่า

"พวกเราสามคนแม่ลูกที่เมื่อสิบสี่ปีก่อนในวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่มา
สั่งบะหมี่น้ำหนึ่งชามทานกันสามคนไงครับ
และพวกเราก็ได้รับกำลังใจจากบะหมี่น้ำชามนั้น
พวกเราจึงได้สามารถยืนหยัดมาถึงวันนี้ได้"


"หลังจากนั้นก็อพยพครอบครัวไปอาศัยอยู่กับยายที่อำเภอชิกะ
ปีนี้ผมสอบผ่านได้เป็นนายแพทย์แล้ว
ตอนนี้ผมเป็นแพทย์ฝึกหัดแผนกกุมารเวชที่โรงพยาบาลเกียวโต
ปีหน้าเดือนเมษายนก็จะย้ายมาประจำโรงพยาบาลกลางของซัปโปโรแล้ว"

"วันนี้พวกเราก็เลยแวะมาที่โรงพยาบาลเพื่อทำความรู้จักและฝากเนื้อฝากตัว
แล้วเลยไปไหว้สุสานของคุณพ่อ
และน้องชายที่ครั้งหนึ่งเคยใฝ่ฝันว่าจะเป็นเจ้าของกิจการร้านบะหมี่นั้น

ขณะนี้ได้ทำงานในธนาคารเกียวโต
ได้เสนอความคิดที่เลิศเลออย่างหนึ่งก็คือ

ปีนี้ในวันส่งท้ายปีเก่า


พวกเราสามคนแม่ลูกจะมาเยี่ยมคารวะเจ้าของร้านบะหมี่ฮอกไกที่ซัปโปโร

และทานบะหมี่น้ำสามชามของร้านฮอกไกด้วย"

สองตายายฟังไปพลาง พยักหน้าไปพลางด้วยน้ำตาคลอเบ้า

เถ้าแก่ร้านขายผักที่นั่งอยู่ตรงหน้าประตู


พยายามใช้แรงอย่างเต็มที่ที่จะกลืนบะหมี่คำที่คาอยู่ในปากลงไปในคอ

แล้วลุกขึ้นยืนพูดว่า "อ้าว…เถ้าแก่… เป็นอะไรไปหล่ะ

อุตสาห์เตรียมการมาตลอดสิบปีเพื่อเฝ้าคอยวันนี้
"โต๊ะจอง"

ตัวนั้นไงที่พวกเถ้าแก่จองให้ลูกค้าที่จะมาตอนหลังสิบโมงของคืนวันสิ้นปีไง

รีบๆ ต้อนรับพวกเขาสิ เร็วเข้า"

ในที่สุดเถ้าแก่เนี้ยก็ได้สติ
ตบไหล่ของเถ้าแก่ร้านขายผัก แล้วพูดว่า


"ยินดีต้อนรับค่ะ…เชิญนั่งข้างในค่ะ…นี่ตาเฒ่า…บะหมี่น้ำสามชามโต๊ะสอง"

เถ้าแก่ที่ยืนตะลึงอยู่ก็รีบปาดน้ำตาแล้วรับคำว่า
"ครับ..บะหมี่น้ำสามชาม"

หากดูกันตามจริงแล้ว


สิ่งที่เถ้าแก่ร้านบะหมี่ทั้งสองได้ให้ไปมันไม่ได้มีค่ามากมายอะไรเลย

มันเป็นแค่เพียงบะหมี่ไม่กี่ก้อน
คำพูดที่จริงใจและให้กำลังใจเพียงไม่กี่คำ

รวมทั้งคำอวยพรว่า "ขอบคุณค่ะ(ครับ)
สวัสดีปีใหม่ค่ะ(ครับ)"ก็เท่านั้นเอง


แต่มันกลับให้ผู้ที่ถูกความจริงอันโหดร้ายบีบให้จมอยู่ในสถานการณ์
คับขับได้สามารถกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

รบกวนเนื้อที่เวป ป้า ป่าวเนี่ย - -""""

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา 1 วันให้ถาม บรรณาธิการของหนังสือพิมพ์รายวัน

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา 1 วินาที ให้ถามคนที่เพิ่งรอดตายจากอุบัติเหตุ

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา เสี้ยว วินาทีให้ถามคนที่ วิ่งแข็งชนะเหรียญทองโอลิมปิก

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา 1เดือน ให้ถามพนักงานที่ทำงาน รับเงินรายเดือน

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา 9 เดือน ให้ถามแม่คุณดู

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา 1 ปี ให้ถาม เด็กหัวเกรียนที่มันซ้ำชั้น

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลา หลายๆปี ให้ถามคู่ สามี-ภรรยา ที่เพิ่งเลิกกัน

ถ้าอยากรู้ค่าของเวลาที่ผ่านมาทั้งหมด ให้ย้อนกลับไปดูว่า มีอะไรที่เราอยากทำ แล้วยังไม่ได้ทำ

ชายคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อ เขาเฝ้าจับตาความคืบหน้ามาตลอด กระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็กปรากฏอยู่ที่ผิวภายนอก

ชายคนนั้นจึงนั่งลงและเฝ้าจับตามองความเคลื่อนไหว ของตัวอ่อนผีเสื้ออยู่นานหลายชั่วโมง

เขาเห็นมันพยายามดิ้นรนจะพ้นจากช่องเล็กๆของรังไหมให้ได้ แต่เมื่อไม่สำเร็จ เจ้าตัวน้อยก็หยุดการเคลื่อนไหว เหมือนจะยอมรับว่า ไม่อาจขืนทำอะไรไปมากกว่านั้น

เมื่อตัดสินใจได้ว่าจะช่วยตัวอ่อนแล้ว ชายคนนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่องรังไหม จนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมาได้อย่างง่ายดาย ตัวอ่อนผีเสื้อน้อยจึงออกมาเผชิญโลกทั้งสภาพร่างกายบวมกลม ตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็กนิดเดียว !

แต่เขาก็เฝ้าจับตามองตัวอ่อนนั้นต่อไป ด้วยความหวังว่าอีกไม่ช้า ปีกของมันจะขยายใหญ่ขึ้น และแข็งแรงพอจะพยุงร่างกายมันได้เมื่อถึงเวลาอันควร แต่เมื่อเวลาผ่านไป กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ! ผีเสื้อน้อยต้องเดิน และคลานไปมาทั้งชีวิต ด้วยสภาพร่างกายบวมกลม และ ปีกแห้งเล็กที่ไม่มีโอกาสจะบินได้ ภายใต้การดูแลอย่างอ่อนโยนของชายผู้หวังดี

สิ่งที่ชายคนนี้ไม่เคยเข้าใจก็คือ ธรรมชาติได้กำหนดมาแล้วว่า ตัวอ่อนจะออกไปเผชิญโลกได้ ก็ต่อเมื่อของเหลวในร่างกายลดน้อยลง จนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีกเท่านั้น จึงจะสามารถลอดออกจากช่องว่างขนาดเล็กของรังไหมได้สำเร็จ และถ้าตัวอ่อนได้ผ่านการดิ้นรนจนถึงเวลานั้น มันจึงจะเติบโตเป็นผีเสื้อที่พร้อมโบกบินจากรังได้อย่างอิสระโดยแท้

การมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องผ่านอุปสรรคใด ๆ เลย จึงมีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหาก ที่เป็นหัวใจสำคัญของการดำเนินชีวิต ซึ่งจะช่วยให้เรายืนหยัดอยู่ได้อย่างแข็งแกร่ง

เพราะอย่างนั้นภูมิใจกับการดิ้นรนในวันนี้เถอะ ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึงวันดีๆ ของชีวิตที่สามารถโบยบินได้อย่างเสรี...

งานวิจัยในสุขาขาย
ทำโดยแอบสังเกตชายไทยจำนวน100คน ช่วงอายุระหว่าง 18-40 ปี
ที่ฉี่ในห้องน้ำศูนย์การค้า
ผลการวิจัยพบว่าพฤติกรรมการฉี่มีความสัมพันธ์กับ
บุคคลิคภาพอย่างมีนัยสำคัญดังนี้

1. หนุ่มชอบสังคม
เข้าห้องสุขาพร้อมกันหลายคน คนที่ไม่ปวดก็เข้าช่องยืนฉี่เป็นเพื่อนกันด้วย
มักส่งเสียงคุยกันเสียงดังเหมือนตลาดสด ไม่ค่อยปกปิดสิ่งสงวน

2.หนุ่มขี้อาย
ถ้ามีใครเดินเข้ามาฉี่ข้าง ๆ จะกดน้ำและเก็บช้างน้อยทันที เดินออกจากห้องสุขา
แล้วค่อยกลับเข้าไปใหม่เมื่อปลอดคน

3.หนุ่มขี้ตกใจ
ฉี่เป็นจังหวะสั้น ๆ พร้อมกลั้นหายใจ เหลียวมองคนรอบข้าง

4.หนุ่มสอดรู้สอดเห็น
มองช้างน้อยของคนข้าง ๆ เปรียบเทียบกับตัวเอง ทำหน้าเศร้า

5.หนุ่มเปิดเผย
ยืนห่างจากโถฉี่สองศอก ไม่ใช้มือบังช้างน้อย คุยเสียงดัง

6.หนุ่มซื่อตรง
ไม่ใช้มือประคองช้างน้อย ฉี่ประทบจุดศูนย์กลางของโถอย่างต่อเนื่อง
ความคลาดเคลื่อนต่ำกว่า ร้อยละ 0.5

7.หนุ่มมักง่าย
หากโถฉี่ไม่ว่าง จะฉี่ใส่อ่างล้างหน้าแทน

8.หนุ่มขี้เล่น
ฉี่โค้ง ฉี่สูงต่ำ ทดลองฉี่ข้ามไปโถข้าง ๆ

9.หนุ่มไม่รู้จักโต
ฉี่แรง ๆ ไปที่ตะแกรงก้นโถพยายามทำให้เกิดฟองมาก ๆ

10.หนุ่มใจลอย
ยืนชิดโถ ปลดเข็มขัด รูดซิปแล้วฉี่ราดชั้นใน

11.ทหารม้า
ฟาดงวง ฟาดงา ใส่โถฉี่ หลังฉี่เสร็จ

12.หนุ่มประณีต
ใช้กระดาษทิชชูซับเมื่อฉี่เสร็จ หรือเดินไปล้างที่อ้างหน้ามือ

13.คนไข้
ยืนฉี่นานกว่าปกติ เพราะรอให้แผ่นวัดน้ำตาลในเลือดแห้ง
ยกเทียบกับชาร์ตสีข้างขวด

14.คนเมา
ใช้มือขวาจับนิ้วโป้งด้านซ้าย เล็งตรงไปที่โถแล้วฉี่ราดกางเกง

15.คนขี้แพ้
ยืนนิ่งพักหนึ่ง รูดซิบลง ยืนนิ่งพักหนึ่งรูดซิปขึ้น สะอื้นไห้
แล้วเดินจากไปโดยไม่ได้ฉี่

16.คนเจ้าเลห์
ผายลมเงียบเชียบขณะฉี่ ทำหน้าไร้เดียงสา

17.แพทย์
ล้างมือ 1 ครั้ง เดินไปที่โถกดน้ำ 1 ครั้งฉี่กดน้ำ 2 ครั้ง
ล้างมือด้วยสบู่ถึงข้อศอกนาน 2 นาที เช็ดช้างน้อยด้วยแอลกอฮอล์

18.จิตรกร
จิตรกรรมฝาผนัง

19.สถาปนิก
ฉี่สะพานโค้งกลมก้นหอยเกลียว

20.กวี
เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวจนเยี่ยวหด บรรจงตดเบา ๆ อย่างเศร้าหมอง

21.ชายรักสนุก ทุกข์ถนัด
ยืนถ่างขา หน้าผากชนฝาผนัง ฉี่แรกสะดุ้งโหยง น้ำตาร่วงหลังพวงมาลัย

22.นักการเมือง
ประชาธิปไตยอยู่ในมือท่านแล้ว ลองก้มดูสิ

e-mail ผม นะครับ

salamander_01@hotmail.com

add msn มาได้นะครับ ^^

คุยได้หมดจ้า

ให้ผมเดานะ

ป้ามดเนี่ย

คงจะ อายุราวๆ 60 up

หนัก 65 up

เหี่ยว ย่น

แอร์กี่

พุงโย้ย

ใส่แว่น

ชอบถักไหมพรหม

แล้วก็ชอบนั่งโย๊กที่เก้าอี้ตัวเดิมบ่อยๆ

สุดท้าย บ่นๆๆๆ งุงิ

(ขำๆนะป้า อย่าคิดมากไปท้าต่อยกะหมาข้างบ้านล่ะ >< กล้าป้าแพ้มันอ่ะ จาเจ็บตัวฟรี ^-^)

คุณ fenlasia เจ้าคะ

เขาให้แปะเรื่องขำขำ คุณมาแปะเรื่องซึ้ง ๆ น้ำตาหยดแหมะเลย ได้ไง ผิดวัตถุประสงค์นี่นา
>
แถมที่คุณบรรยายลักษณะป้ามดหน่ะ
ตรงข้ามหมดเลย นั่นมันดิฉันเองนะคะ

โดย: Jookjik IP: 208.147.1.1 วันที่: 20 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:42:51 น.

//www.pantip.com/cafe/isolate/topic/M3617992/M3617992.html

wow ดีใจจังเลยค่ะ ไร้สังกัดมาบุก โดยป้าเกษนำทัพมา


ฮึ!!!ป้าเกษเธอตีจากห้องต้นไม้ไปตั้งตะมะไรนะ

ลืมเวปป้าไปเลยนะนี่แน่ะ - -" แฮะๆ คนแรกในปี 49 รึเปล่า

อีกอย่าง เวปป้าปิงโคตรๆๆๆเยอะ มันเลยโคตรๆๆๆช้าอ่ะ

ผมมาใหม่กับเวปของผมครับป้า ลองไปดูๆกัน //pzzonenc.th.gs ครับ

เวปนี้ไม่มีใครดูแล้วเหรอ วันก่อนผมเห็นป้ามดออกทีวีด้วยแหละๆๆๆ

i liek and love

[URL=//www.dol3xc53.info/hotmail] hotmail [/URL] hotmail [URL=//www.dol3xc53.info/licenza] licenza [/URL] licenza [URL=//www.dol3xc53.info/body] body [/URL] body [URL=//www.dol3xc53.info/cagliari] cagliari [/URL] cagliari [URL=//www.dol3xc53.info/isola] isola [/URL] isola [URL=//www.dol3xc53.info/monti] monti [/URL] monti [URL=//www.dol3xc53.info/campionato] campionato [/URL] campionato [URL=//www.dol3xc53.info/spartito] spartito [/URL] spartito [URL=//www.dol3xc53.info/senso] senso [/URL] senso [URL=//www.dol3xc53.info/tassa] tassa [/URL] tassa [URL=//www.dol3xc53.info/temperature] temperature [/URL] temperature [URL=//www.dol3xc53.info/alimenti] alimenti [/URL] alimenti [URL=//www.dol3xc53.info/spartiti] spartiti [/URL] spartiti [URL=//www.dol3xc53.info/museum] museum [/URL] museum [URL=//www.dol3xc53.info/baci] baci [/URL] baci [URL=//www.dol3xc53.info/arabo] arabo [/URL] arabo [URL=//www.dol3xc53.info/villaggi] villaggi [/URL] villaggi [URL=//www.dol3xc53.info/gianfranco] gianfranco [/URL] gianfranco [URL=//www.dol3xc53.info/sport] sport [/URL] sport [URL=//www.dol3xc53.info/dolore] dolore [/URL] dolore

[URL=//www.regpole90.org/copertina] copertina [/URL] copertina [URL=//www.regpole90.org/xiii] xiii [/URL] xiii [URL=//www.regpole90.org/cascina] cascina [/URL] cascina [URL=//www.regpole90.org/asilo] asilo [/URL] asilo [URL=//www.regpole90.org/lega] lega [/URL] lega [URL=//www.regpole90.org/head] head [/URL] head [URL=//www.regpole90.org/faenza] faenza [/URL] faenza [URL=//www.regpole90.org/conte] conte [/URL] conte [URL=//www.regpole90.org/cavalieri] cavalieri [/URL] cavalieri [URL=//www.regpole90.org/plus] plus [/URL] plus [URL=//www.regpole90.org/cerimonie] cerimonie [/URL] cerimonie [URL=//www.regpole90.org/have] have [/URL] have [URL=//www.regpole90.org/wrestling] wrestling [/URL] wrestling [URL=//www.regpole90.org/pirandello] pirandello [/URL] pirandello [URL=//www.regpole90.org/road] road [/URL] road [URL=//www.regpole90.org/campi] campi [/URL] campi [URL=//www.regpole90.org/double] double [/URL] double [URL=//www.regpole90.org/jammin] jammin [/URL] jammin [URL=//www.regpole90.org/sound] sound [/URL] sound [URL=//www.regpole90.org/jackson] jackson [/URL] jackson

luogo grande:) nessun osservazioni! //www.fotti.org/tattoo

sono eccitato circa questo luogo, buon lavoro!:) //www.fotti.org/disney

Du musst ein Fachmann sein - wirklich guter Aufstellungsort, den du hast! //www.fotti.org/fumetti

Luogo molto buon:) Buona fortuna! //www.freud91.info/shemale

sono eccitato circa questo luogo, buon lavoro!:) //www.freud91.info/porche

Stupore! ho una sensibilitเ molto buona circa il vostro luogo!!!! //www.freud91.info/ecdl

OOOOO! Luogo che molto buon avete! Saluti da Milano:) //www.freud91.info/pressione

Desidero appena dire che e un luogo ben cotto //www.freud91.info/kelly

Grande! Il luogo cose buon, tutto e abbastanza ragionevole e piacevole.. //www.freud91.info/nino

ooo! it's one of the best sites ever! :) //www.attivi5ta67.info/pagine-bianche

Lavoro eccellente! ..ringraziamenti per le informazioni..realmente lo apprezzo: D //www.attivi5ta67.info/uomo

um... buoni, realmente buoni luogo e molto utile;) //www.attivi5ta67.info/camion

Interesting comments.. :D //www.attivi5ta67.info/cartone

luogo fine, sapete.. //www.attivi5ta67.info/parto

[URL=//www.stoyeci40.info/translation] translation [/URL] translation [URL=//www.stoyeci40.info/bulgari] bulgari [/URL] bulgari [URL=//www.stoyeci40.info/magico] magico [/URL] magico [URL=//www.stoyeci40.info/bobble] bobble [/URL] bobble [URL=//www.stoyeci40.info/castello] castello [/URL] castello [URL=//www.stoyeci40.info/chef] chef [/URL] chef [URL=//www.stoyeci40.info/diana] diana [/URL] diana [URL=//www.stoyeci40.info/monica-belluci] monica belluci [/URL] monica belluci [URL=//www.stoyeci40.info/felicita] felicita [/URL] felicita [URL=//www.stoyeci40.info/forestale] forestale [/URL] forestale [URL=//www.stoyeci40.info/congresso] congresso [/URL] congresso [URL=//www.stoyeci40.info/piccola] piccola [/URL] piccola [URL=//www.stoyeci40.info/dilettanti] dilettanti [/URL] dilettanti [URL=//www.stoyeci40.info/cerimonie] cerimonie [/URL] cerimonie [URL=//www.stoyeci40.info/anniversario] anniversario [/URL] anniversario [URL=//www.stoyeci40.info/laura-pausini] laura pausini [/URL] laura pausini [URL=//www.stoyeci40.info/stay] stay [/URL] stay [URL=//www.stoyeci40.info/erotismo] erotismo [/URL] erotismo [URL=//www.stoyeci40.info/compro] compro [/URL] compro [URL=//www.stoyeci40.info/tempo] tempo [/URL] tempo

Ich besichtige deinen Aufstellungsort wieder bald fur sicheres! //www.attivi5ta67.info/ftv-girl

luogo interessante, soddisfare interessante, buon! //www.attivi5ta67.info/stampare

[URL=//www.attivi5ta67.info/anatomia] anatomia [/URL] anatomia [URL=//www.attivi5ta67.info/interni] interni [/URL] interni [URL=//www.attivi5ta67.info/nonsulenza] nonsulenza [/URL] nonsulenza [URL=//www.attivi5ta67.info/ecco] ecco [/URL] ecco [URL=//www.attivi5ta67.info/ravenna] ravenna [/URL] ravenna [URL=//www.attivi5ta67.info/technology] technology [/URL] technology [URL=//www.attivi5ta67.info/tipi] tipi [/URL] tipi [URL=//www.attivi5ta67.info/testi-canzoni] testi canzoni [/URL] testi canzoni [URL=//www.attivi5ta67.info/brasile] brasile [/URL] brasile [URL=//www.attivi5ta67.info/industrial] industrial [/URL] industrial [URL=//www.attivi5ta67.info/video-gratis-porno] video gratis porno [/URL] video gratis porno [URL=//www.attivi5ta67.info/informagiovani] informagiovani [/URL] informagiovani [URL=//www.attivi5ta67.info/fabbrica] fabbrica [/URL] fabbrica [URL=//www.attivi5ta67.info/congresso] congresso [/URL] congresso [URL=//www.attivi5ta67.info/posteriore] posteriore [/URL] posteriore [URL=//www.attivi5ta67.info/david] david [/URL] david [URL=//www.attivi5ta67.info/muro] muro [/URL] muro [URL=//www.attivi5ta67.info/teatro] teatro [/URL] teatro [URL=//www.attivi5ta67.info/buon] buon [/URL] buon [URL=//www.attivi5ta67.info/redazione] redazione [/URL] redazione [URL=//www.attivi5ta67.info/perline] perline [/URL] perline [URL=//www.attivi5ta67.info/pokemon] pokemon [/URL] pokemon [URL=//www.attivi5ta67.info/fisioterapia] fisioterapia [/URL] fisioterapia [URL=//www.attivi5ta67.info/apprendimento] apprendimento [/URL] apprendimento [URL=//www.attivi5ta67.info/spartiti] spartiti [/URL] spartiti

[URL=//www.attivi5ta67.info/riproduzione] riproduzione [/URL] riproduzione [URL=//www.attivi5ta67.info/grande] grande [/URL] grande [URL=//www.attivi5ta67.info/circolare] circolare [/URL] circolare [URL=//www.attivi5ta67.info/driver-usb] driver usb [/URL] driver usb [URL=//www.attivi5ta67.info/security] security [/URL] security [URL=//www.attivi5ta67.info/marine] marine [/URL] marine [URL=//www.attivi5ta67.info/cioccolato] cioccolato [/URL] cioccolato [URL=//www.attivi5ta67.info/delta] delta [/URL] delta [URL=//www.attivi5ta67.info/ventura] ventura [/URL] ventura [URL=//www.attivi5ta67.info/fans] fans [/URL] fans [URL=//www.attivi5ta67.info/amoroso] amoroso [/URL] amoroso [URL=//www.attivi5ta67.info/italo] italo [/URL] italo [URL=//www.attivi5ta67.info/editore] editore [/URL] editore [URL=//www.attivi5ta67.info/periti] periti [/URL] periti [URL=//www.attivi5ta67.info/comunista] comunista [/URL] comunista [URL=//www.attivi5ta67.info/eden] eden [/URL] eden [URL=//www.attivi5ta67.info/alba] alba [/URL] alba [URL=//www.attivi5ta67.info/leonardo] leonardo [/URL] leonardo [URL=//www.attivi5ta67.info/prezzo] prezzo [/URL] prezzo [URL=//www.attivi5ta67.info/santa] santa [/URL] santa [URL=//www.attivi5ta67.info/canon] canon [/URL] canon [URL=//www.attivi5ta67.info/riabilitazione] riabilitazione [/URL] riabilitazione [URL=//www.attivi5ta67.info/estetica] estetica [/URL] estetica [URL=//www.attivi5ta67.info/piante] piante [/URL] piante [URL=//www.attivi5ta67.info/cena] cena [/URL] cena

[URL=//www.attivi5ta67.info/nemico] nemico [/URL] nemico [URL=//www.attivi5ta67.info/cavalieri] cavalieri [/URL] cavalieri [URL=//www.attivi5ta67.info/diritti] diritti [/URL] diritti [URL=//www.attivi5ta67.info/frasi] frasi [/URL] frasi [URL=//www.attivi5ta67.info/societies] societies [/URL] societies [URL=//www.attivi5ta67.info/install] install [/URL] install [URL=//www.attivi5ta67.info/rodi] rodi [/URL] rodi [URL=//www.attivi5ta67.info/ostello] ostello [/URL] ostello [URL=//www.attivi5ta67.info/sigma] sigma [/URL] sigma [URL=//www.attivi5ta67.info/economiche] economiche [/URL] economiche [URL=//www.attivi5ta67.info/pompini] pompini [/URL] pompini [URL=//www.attivi5ta67.info/wallpapers] wallpapers [/URL] wallpapers [URL=//www.attivi5ta67.info/hotel-milano] hotel milano [/URL] hotel milano [URL=//www.attivi5ta67.info/nannini] nannini [/URL] nannini [URL=//www.attivi5ta67.info/sanitario] sanitario [/URL] sanitario [URL=//www.attivi5ta67.info/cristina] cristina [/URL] cristina [URL=//www.attivi5ta67.info/asian] asian [/URL] asian [URL=//www.attivi5ta67.info/creazione] creazione [/URL] creazione [URL=//www.attivi5ta67.info/teens] teens [/URL] teens [URL=//www.attivi5ta67.info/thing] thing [/URL] thing [URL=//www.attivi5ta67.info/latino] latino [/URL] latino [URL=//www.attivi5ta67.info/manuale] manuale [/URL] manuale [URL=//www.attivi5ta67.info/biografia] biografia [/URL] biografia [URL=//www.attivi5ta67.info/elementare] elementare [/URL] elementare [URL=//www.attivi5ta67.info/giornale] giornale [/URL] giornale

[URL=//www.attivi5ta67.info/cantanti] cantanti [/URL] cantanti [URL=//www.attivi5ta67.info/ricerche] ricerche [/URL] ricerche [URL=//www.attivi5ta67.info/vecchio] vecchio [/URL] vecchio [URL=//www.attivi5ta67.info/finanza] finanza [/URL] finanza [URL=//www.attivi5ta67.info/joystick] joystick [/URL] joystick [URL=//www.attivi5ta67.info/atto] atto [/URL] atto [URL=//www.attivi5ta67.info/museum] museum [/URL] museum [URL=//www.attivi5ta67.info/moderna] moderna [/URL] moderna [URL=//www.attivi5ta67.info/lettere] lettere [/URL] lettere [URL=//www.attivi5ta67.info/crisi] crisi [/URL] crisi [URL=//www.attivi5ta67.info/walt-disney] walt disney [/URL] walt disney [URL=//www.attivi5ta67.info/traduttore] traduttore [/URL] traduttore [URL=//www.attivi5ta67.info/collegamento] collegamento [/URL] collegamento [URL=//www.attivi5ta67.info/ferie] ferie [/URL] ferie [URL=//www.attivi5ta67.info/impossibile] impossibile [/URL] impossibile [URL=//www.attivi5ta67.info/elettronici] elettronici [/URL] elettronici [URL=//www.attivi5ta67.info/film] film [/URL] film [URL=//www.attivi5ta67.info/playhouse] playhouse [/URL] playhouse [URL=//www.attivi5ta67.info/fiori] fiori [/URL] fiori [URL=//www.attivi5ta67.info/autonoleggio] autonoleggio [/URL] autonoleggio [URL=//www.attivi5ta67.info/trattato] trattato [/URL] trattato [URL=//www.attivi5ta67.info/stefano] stefano [/URL] stefano [URL=//www.attivi5ta67.info/ballo] ballo [/URL] ballo [URL=//www.attivi5ta67.info/quad] quad [/URL] quad [URL=//www.attivi5ta67.info/forumfree] forumfree [/URL] forumfree

[URL=//www.attivi5ta67.info/oops] oops [/URL] oops [URL=//www.attivi5ta67.info/causa] causa [/URL] causa [URL=//www.attivi5ta67.info/spiagge] spiagge [/URL] spiagge [URL=//www.attivi5ta67.info/handicap] handicap [/URL] handicap [URL=//www.attivi5ta67.info/milano] milano [/URL] milano [URL=//www.attivi5ta67.info/amministrative] amministrative [/URL] amministrative [URL=//www.attivi5ta67.info/sales] sales [/URL] sales [URL=//www.attivi5ta67.info/unico] unico [/URL] unico [URL=//www.attivi5ta67.info/file] file [/URL] file [URL=//www.attivi5ta67.info/classics] classics [/URL] classics [URL=//www.attivi5ta67.info/fiamma] fiamma [/URL] fiamma [URL=//www.attivi5ta67.info/danno] danno [/URL] danno [URL=//www.attivi5ta67.info/bianco] bianco [/URL] bianco [URL=//www.attivi5ta67.info/regioni] regioni [/URL] regioni [URL=//www.attivi5ta67.info/materiale] materiale [/URL] materiale [URL=//www.attivi5ta67.info/calendari] calendari [/URL] calendari [URL=//www.attivi5ta67.info/seven] seven [/URL] seven [URL=//www.attivi5ta67.info/secret] secret [/URL] secret [URL=//www.attivi5ta67.info/green] green [/URL] green [URL=//www.attivi5ta67.info/ascoli] ascoli [/URL] ascoli [URL=//www.attivi5ta67.info/privata] privata [/URL] privata [URL=//www.attivi5ta67.info/rele] rele [/URL] rele [URL=//www.attivi5ta67.info/riserva] riserva [/URL] riserva [URL=//www.attivi5ta67.info/dentro] dentro [/URL] dentro [URL=//www.attivi5ta67.info/normativa] normativa [/URL] normativa

[URL=//www.docciax14.info/angeles-los] angeles los [/URL] angeles los [URL=//www.docciax14.info/about] about [/URL] about [URL=//www.docciax14.info/multisala] multisala [/URL] multisala [URL=//www.docciax14.info/ricambi] ricambi [/URL] ricambi [URL=//www.docciax14.info/tab] tab [/URL] tab [URL=//www.docciax14.info/vita] vita [/URL] vita [URL=//www.docciax14.info/cellulare] cellulare [/URL] cellulare [URL=//www.docciax14.info/gestione] gestione [/URL] gestione [URL=//www.docciax14.info/tributi] tributi [/URL] tributi [URL=//www.docciax14.info/capital] capital [/URL] capital [URL=//www.docciax14.info/peas] peas [/URL] peas [URL=//www.docciax14.info/gothic] gothic [/URL] gothic [URL=//www.docciax14.info/fuori] fuori [/URL] fuori [URL=//www.docciax14.info/simboli] simboli [/URL] simboli [URL=//www.docciax14.info/reviews] reviews [/URL] reviews [URL=//www.docciax14.info/online-dating-tip] online dating tip [/URL] online dating tip [URL=//www.docciax14.info/parade] parade [/URL] parade [URL=//www.docciax14.info/coriere-della-sera] coriere della sera [/URL] coriere della sera [URL=//www.docciax14.info/telefonico] telefonico [/URL] telefonico [URL=//www.docciax14.info/materiali] materiali [/URL] materiali [URL=//www.docciax14.info/asia] asia [/URL] asia [URL=//www.docciax14.info/campione] campione [/URL] campione [URL=//www.docciax14.info/gazzetta] gazzetta [/URL] gazzetta [URL=//www.docciax14.info/sportivi] sportivi [/URL] sportivi [URL=//www.docciax14.info/cinesi] cinesi [/URL] cinesi

[URL=//www.docciax14.info/mondo-di] mondo di [/URL] mondo di [URL=//www.docciax14.info/esse] esse [/URL] esse [URL=//www.docciax14.info/medievale] medievale [/URL] medievale [URL=//www.docciax14.info/address] address [/URL] address [URL=//www.docciax14.info/magazzino] magazzino [/URL] magazzino [URL=//www.docciax14.info/giovane] giovane [/URL] giovane [URL=//www.docciax14.info/windows98] windows98 [/URL] windows98 [URL=//www.docciax14.info/poster] poster [/URL] poster [URL=//www.docciax14.info/taylor] taylor [/URL] taylor [URL=//www.docciax14.info/kids] kids [/URL] kids [URL=//www.docciax14.info/compatibile] compatibile [/URL] compatibile [URL=//www.docciax14.info/antonio] antonio [/URL] antonio [URL=//www.docciax14.info/jammin] jammin [/URL] jammin [URL=//www.docciax14.info/nomi] nomi [/URL] nomi [URL=//www.docciax14.info/calzature] calzature [/URL] calzature [URL=//www.docciax14.info/quartiere] quartiere [/URL] quartiere [URL=//www.docciax14.info/santo] santo [/URL] santo [URL=//www.docciax14.info/jeans] jeans [/URL] jeans [URL=//www.docciax14.info/cellulari] cellulari [/URL] cellulari [URL=//www.docciax14.info/giudizio] giudizio [/URL] giudizio [URL=//www.docciax14.info/glossario] glossario [/URL] glossario [URL=//www.docciax14.info/sandra] sandra [/URL] sandra [URL=//www.docciax14.info/terreni] terreni [/URL] terreni [URL=//www.docciax14.info/immobiliari] immobiliari [/URL] immobiliari [URL=//www.docciax14.info/umane] umane [/URL] umane

[URL=//www.docciax14.info/island] island [/URL] island [URL=//www.docciax14.info/marshall] marshall [/URL] marshall [URL=//www.docciax14.info/difesa] difesa [/URL] difesa [URL=//www.docciax14.info/final] final [/URL] final [URL=//www.docciax14.info/karaoke] karaoke [/URL] karaoke [URL=//www.docciax14.info/morbo] morbo [/URL] morbo [URL=//www.docciax14.info/seno] seno [/URL] seno [URL=//www.docciax14.info/colonna] colonna [/URL] colonna [URL=//www.docciax14.info/bomboniere] bomboniere [/URL] bomboniere [URL=//www.docciax14.info/visto] visto [/URL] visto [URL=//www.docciax14.info/lista] lista [/URL] lista [URL=//www.docciax14.info/uomini] uomini [/URL] uomini [URL=//www.docciax14.info/cover-cd] cover cd [/URL] cover cd [URL=//www.docciax14.info/tool] tool [/URL] tool [URL=//www.docciax14.info/usate] usate [/URL] usate [URL=//www.docciax14.info/famose] famose [/URL] famose [URL=//www.docciax14.info/alessandro] alessandro [/URL] alessandro [URL=//www.docciax14.info/somma] somma [/URL] somma [URL=//www.docciax14.info/commission] commission [/URL] commission [URL=//www.docciax14.info/translations] translations [/URL] translations [URL=//www.docciax14.info/hobby] hobby [/URL] hobby [URL=//www.docciax14.info/tarot] tarot [/URL] tarot [URL=//www.docciax14.info/le-donne] le donne [/URL] le donne [URL=//www.docciax14.info/semi] semi [/URL] semi [URL=//www.docciax14.info/monica] monica [/URL] monica

[URL=//www.lies612.info/denso] denso [/URL] denso [URL=//www.lies612.info/el-greco] el greco [/URL] el greco [URL=//www.lies612.info/esperanto] esperanto [/URL] esperanto [URL=//www.lies612.info/maldini] maldini [/URL] maldini [URL=//www.lies612.info/video-xxx-gratis] video xxx gratis [/URL] video xxx gratis [URL=//www.lies612.info/bimbo] bimbo [/URL] bimbo [URL=//www.lies612.info/devi] devi [/URL] devi [URL=//www.lies612.info/ambra] ambra [/URL] ambra [URL=//www.lies612.info/indirizzo] indirizzo [/URL] indirizzo [URL=//www.lies612.info/add-adhd-test] add adhd test [/URL] add adhd test [URL=//www.lies612.info/museo] museo [/URL] museo [URL=//www.lies612.info/positano] positano [/URL] positano [URL=//www.lies612.info/catania] catania [/URL] catania [URL=//www.lies612.info/italia-master] italia master [/URL] italia master [URL=//www.lies612.info/adriano] adriano [/URL] adriano [URL=//www.lies612.info/jesse-mccartney-lyric] jesse mccartney lyric [/URL] jesse mccartney lyric [URL=//www.lies612.info/romano-prodi] romano prodi [/URL] romano prodi [URL=//www.lies612.info/lyric] lyric [/URL] lyric [URL=//www.lies612.info/alessandra] alessandra [/URL] alessandra [URL=//www.lies612.info/garibaldi] garibaldi [/URL] garibaldi

[URL=//www.lies612.info/appunti] appunti [/URL] appunti [URL=//www.lies612.info/sentenza] sentenza [/URL] sentenza [URL=//www.lies612.info/meglio] meglio [/URL] meglio [URL=//www.lies612.info/abbigliamento] abbigliamento [/URL] abbigliamento [URL=//www.lies612.info/sms] sms [/URL] sms [URL=//www.lies612.info/introduzione] introduzione [/URL] introduzione [URL=//www.lies612.info/ancora] ancora [/URL] ancora [URL=//www.lies612.info/tecnica] tecnica [/URL] tecnica [URL=//www.lies612.info/prodotti] prodotti [/URL] prodotti [URL=//www.lies612.info/cultura] cultura [/URL] cultura [URL=//www.lies612.info/funzionamento] funzionamento [/URL] funzionamento [URL=//www.lies612.info/motorino] motorino [/URL] motorino [URL=//www.lies612.info/bomboniere] bomboniere [/URL] bomboniere [URL=//www.lies612.info/cartoline] cartoline [/URL] cartoline [URL=//www.lies612.info/molise] molise [/URL] molise [URL=//www.lies612.info/tesi] tesi [/URL] tesi [URL=//www.lies612.info/annunci] annunci [/URL] annunci [URL=//www.lies612.info/manuale] manuale [/URL] manuale [URL=//www.lies612.info/giocattoli] giocattoli [/URL] giocattoli [URL=//www.lies612.info/amatoriali] amatoriali [/URL] amatoriali

[URL=//www.dollos77.info/ponte] ponte [/URL] ponte [URL=//www.dollos77.info/orari] orari [/URL] orari [URL=//www.dollos77.info/carburatore] carburatore [/URL] carburatore [URL=//www.dollos77.info/laboratorio] laboratorio [/URL] laboratorio [URL=//www.dollos77.info/agencies] agencies [/URL] agencies [URL=//www.dollos77.info/bandiera] bandiera [/URL] bandiera [URL=//www.dollos77.info/ristoranti] ristoranti [/URL] ristoranti [URL=//www.dollos77.info/antonio] antonio [/URL] antonio [URL=//www.dollos77.info/ostuni] ostuni [/URL] ostuni [URL=//www.dollos77.info/ricetta] ricetta [/URL] ricetta [URL=//www.dollos77.info/letti] letti [/URL] letti [URL=//www.dollos77.info/francesco] francesco [/URL] francesco [URL=//www.dollos77.info/testo] testo [/URL] testo [URL=//www.dollos77.info/blog] blog [/URL] blog [URL=//www.dollos77.info/coop] coop [/URL] coop [URL=//www.dollos77.info/gomme] gomme [/URL] gomme [URL=//www.dollos77.info/francese] francese [/URL] francese [URL=//www.dollos77.info/scelta] scelta [/URL] scelta [URL=//www.dollos77.info/rete] rete [/URL] rete [URL=//www.dollos77.info/genoa] genoa [/URL] genoa

เรื่องตลกพวกนี้สนุกมาเลยอะค่ะ ( ทะลึ่งไปนิด )
กะลังหางานไปส่งอาจาน มาเจอพอดี ขอบคุณนะค่ะ

.....

งงมากเลย มันคือ...
ไครคือ ป้าม-ด
ลักษณะอย่างไร
งงหมดแล้ว
ไม่รู้อะไร

สนุกดี มีสาระ ขอบคุงจร้า

เป็นบทความที่ชวนให้ติดตามอ่านเป็นอย่างมากๆครับ

Slim Fit Suits For Men Discount
Kids Designer Clothing Super Save Up
Cheap Junior Clothes Store Online
Doggy Diapers Shop
Rsx Wheels Shop
Meat Tenderizers Review

ไว้มีโอกาสผมจะเขียนบทความดีๆแบบนี้มาแบ่งปันบ้างนะครับ

Turntable Lazy Susan Best Seller
Best Price Fire Pit Wood
Heavy Duty Sewing Machines
Braun Electric Razor
Hdtv Lcd Samsung