23 May 2007 นานมากแล้วที่ไม่ได้มาอัพอารายเลย เห้อ .... ในที่สุดช้านนน ก้อเรียนจบแล้ว ดีใจจังเลย วันนี้ได้ดูหนังเรื่องนึง เรื่อง 1 litre of tears เป็นซีรี่ย์ญี่ปุ่น ที่คนดูต้องเสียน้ำตาอย่างแน่นอน [เราเชื่อว่าอย่างนั้น] หนัง 6 แผ่น ทำเราเสียน้ำตาไปเยอะเหลือเกิน รู้สึกสงสาร อายะ จับใจ ดูไม่ได้อยากร้องไห้ แต่น้ำตามันก้อไหลออกมาเองซะอย่างนั้น พยายามจะไม่ร้องละนะ แต่ห้ามไม่อยู่จริงๆ ดูแล้วก้อย้อนกลับมาดูตัวเอง แล้วก้อคิดว่าทำไมคุณ อายะ เค้าถึงอดทนขนาดนี้ดีจัง เป็นเราคงท้อไปนานแล้ว แล้วก้อคิดอีกอย่าง ว่าโชคดี ที่วันนี้เรายังมีชีวติอยู่ ยังหายใจได้ และไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงถึงขั้นรักษาไม่หาย แต่ยังไง ก้อเอาใจช่วยคนที่เป็นโรคแล้วรักษาไม่หายนะคะ อย่าเพิ่งท้อ อย่างน้อยก้อมีคนในครอบครัวที่รักและห่วงใยเราอยู่เสมอ ** เราเพ้ออารัยของเราเนี่ย ไม่รู้เรื่องเลยเนอะ ** Fighting มุ่งหน้า หางาน ** ตอนนี้รู้สึก เหงา เหนื่อย เบื่อ และตาจะลืมไม่ขึ้น เพราะเสียไปให้กับอายะ   Create Date : 23 พฤษภาคม 2550 3 comments Last Update : 23 พฤษภาคม 2550 1:16:52 น. Counter : 317 Pageviews. Share Tweet

มาทักทายค่ะ   โดย: เอ๊กกี่ 23 พฤษภาคม 2550 9:51:47 น.

โดย: เดี๋ยวขอนึกก่อนนะ 23 พฤษภาคม 2550 17:05:53 น.

ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม   โดย: aun_nb 23 พฤษภาคม 2550 23:56:28 น.