พลถ่ายรูปสวยดีนะ รูปมะดันกับมะกอกเนี่ยนอนพังพาบถ่ายบนพื้นรึป่าวเนี่ย ชอบมะกอกอ่ะน่ารักเนอะ

ป้ากำลังทำ manualการย่อภาพ ให้พลโดยใช้ Photoscape ป้าไปเม้นท์พร้อมทำลิงค์ให้ดาวน์โหลดจากบล็อกก่อนของพลนะ ลองดู ไฟล์ไม่ใหญ่มาก และเป็นโปรแกรมง่าย ๆ แต่เริ่ด มีไปประดับเครื่องไม่เสียหลาย

มันจะอธิบายทางอีเมลยากหน่อย วิธีใช้ไว้ในกล่องคอมเม้นท์ได้มั้ยอ่ะ


ทีนี้กะว่าจะเอามาโพสท์ในบล็อกพลนี่แหละ เพราะมันเป็นไฟล์รูปพร้อมวิธี

อีป้ามาพิมพ์อะไรไว้วะ อ่านไม่รู้เรื่อง ขออภัยพิมพ์ผ่านเว็บแล้วเป็นอย่างนี้ทุกที อายยยยยยยย

สวัสดีค่ะคุณพล บ้านป้าไปไหนทีครึกครื้นจนน่าปวดหัวค่ะ
เพราะมีเรื่องตีกันตลอด (ตีกันเอง)
ป้าว่าเวลาเราไม่อยู่บ้านก็ต้องคิดถึงสัตว์เลี้ยงเป็นธรรมดา
เป็นห่วงด้วยนะคะ ว่าจะกินอย่างไรอยู่อย่างไร
ที่บ้านเลี้ยงแค่ปลา เวลาจะไปต่างจังหวัดยังต้องฝากคนข้างบ้าน
ให้เข้ามาให้อาหารเลย...
นี่ถ้าเป็นน้องหมาน้องแมว ป้าว่าต้องห่วงมากกว่าเป็นเท่าตัว
เพราะพวกนี้เค้าจะใกล้ชิดเรามากกว่าปลาเยอะเลยนะคะ
อารมณ์ประมาณพ่อแม่ห่วงลูก พี่ห่วงน้องอะไรแบบนี้เลย
พี่สาวของป้า เลี้ยงแมวกะหมา จะไปไหนก็ไม่กล้าไปกันหมดบ้าน
ต้องมีคนอยู่โยงดูแลให้อาหารคนนึงทุกที

วันนี้แวะมาหาแผนที่พิพิธภัณฑ์บ้านจ่าทวี ที่พิษณุโลกค่ะ
วางแผนว่าจะพาเด็กๆ ไปดูเครื่องมือเครื่องใช้สมัยก่อน
วันก่อนเห็นในรายการคุณพระช่วย เครื่องมือบางอย่างหาดูได้ยากมากๆ
นี่ยังเสียดายว่าต้องตัดโปรแกรมนอนกางเต้นที่อ่างขาง
ที่ตั้งใจจะสอนเรื่องโครงการพระราชดำริของในหลวงหลายๆ เรื่องเลย เสียดายจัง
เป็นเพราะอิลุงเค้าอยากอยู่อุตรดิตถ์เยอะๆ ป้าเลยได้ไปเชียงใหม่สามสี่วันเท่านั้นเอง
โปรแกรมปกติเวลาไปเชียงใหม่สามวันก็เต็มเหยียดแล้ว
ยังไม่รู้จะได้นัดเจอเพื่อนหรือเปล่าเลยค่ะ

ไปๆมาจะกลายเป็นชมรม คนสูงอายุเอาจริงๆเนอะ คนโน้นป้า คนนี้ปู่ คนนั้นยาย ทั้งๆที่ปู่เอง เพิ่งผ่าน27มาหมาดๆ2รอบ เฮ้อ......
ปล. น่ารักทั้งสามเลย มะกอก มะดัน ไมโล(ทำไมไม่ชื่อมะตูมล่ะ)

พลเรื่องที่เธอเล่า กรรมตามทันนะ
ชั้นเชื่อเลยแหละ

มันคงจะจริงนะ
ทำให้ชั้นนึกถึงเรื่องกรรมเรื่องอื่นๆได้อีก ขอบคุณนะมีข้อมูลเขียนเพราะเธอทีเดียว

ว่าแต่เรื่องงานนะยังไม่กล้าอัพหรอก
อายเค้าเพราะยังไม่ได้เริ่มเลยจริงจัง แค่อบรม
แล้วก็อย่างเธอว่า เราควรไปทำงานหาเงินให้พ่อแม่ ตอนนี้ชั้นยังไม่แน่ใจว่าจะทำได้สักกี่เดือนด้วยซ้ำ เดือนกค.เบนนี่มาค่อยแพลนใหม่

นี่ชั้นว่าแมวเธอกะแมวชั้นที่กรุงเทพเป็นแฝดคนละฝาหละ เดียวส่งรูปให้ดูนะ
ที่เมล์ละกัน ไปเช็คด้วยจ้า

ส่งเมล์ให้เอและที่ฮ้อตเมล์นะ ของน้องมะดันมะกอก

ว่าแต่เธอใช้กล้องอะรไรถ่ายรูปสัตว์นะ
ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาเหมือนชั้นนะ

คือกล้องชั้นพอกดครึ่งปุ่ม มันจะขึ้นไฟสีแดงเป็นสป็อตไปที่หน้าตาสัตว์ ทำให้สัตว์บ้านชั้นไม่อยากหันหน้าหากล้องอ่ะ ลองเปลี่ยนโหมดไปที่อื่นมันก็จะยังมีไฟสีแดงคล้ายเลเซอร์ไปที่วัตถุที่เราจะถ่ายอยู่ดี ทำไงให้มันหายอ่ะ

มะดัน มันดูหน้าตาเหมือนอารมณืไม่ค่อยดี แต่ไมโลดูใจดีมากเลยเนอะ..

พลจ๊ะ ..ช่วงป้าไม่อยู่อ่ะ.. อัพไปกี่บล๊อก ไปบอกโตยเน้อ..จะเปป็นพระคุณ.. อิอิ กลับมาป้าจะได้ตามอ่านได้ครบ..

หมามันน่ารักตรงที่มันรักเจ้าของ และซื่อสัตย์มาก เลี้ยงแล้วมีความผูกพัน พอมันจากไปเราก็เศร้าสุดๆ บางครั้งเราก็ไม่อยากจะเลี้ยงอีกเพราะไม่อยากมีความรู้สึกเหมือนตอนที่มันจากเราไปอีก แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ตอนนี้แม่เลี้ยงชิวาวา ไว้ตัวนึงชื่อ "น้ำตาล" ค่ะ

มาแล้วๆๆๆๆๆจ๊า.....พี่ไมโลชอบเด็กอายุน้อยกว่าไหมคะ....อิอิ.....โป๊งโป3ขวบ พี่แป้ง3ขวบ2เดือน เลือกตามสบายเลยจ๊า.......ตอนนี้กำลังเหงาเลย...เมื่อคืนเพิ่งทะเลาะกันยกใหญ่ ความที่เป็นหนุ่มทั้งคู่.....

นี่ก็เยอะแล้วนะ
ไอ้ที่ว่ารุ่นเดียวกัน ...เอ่อ คุณพลเท่าไรแล้วละครับ

555 เรื่องที่ถามคงต้องพิสูจน์คร้าบบบ คริคริ

แง่มแง่ม เห็นน้องหมากับน้องเหมียวแล้วอยากจะฟัด ฟัด ฟัด

น้องหมาพี่พลทำเอาใจอ่อนยวบเลย เห็นแล้วอยากฟัดรัดเหวี่ยง หูยน่ารักอย่างแรง น้องๆของพี่ก็คงคิดถึงพี่ด้วยแหละ คงงงกันน่าดูว่าเจ้านายตรูหายไปไหนฟะ ส่วนน้องแมวนี่มันหยิ่งเรารักมันทุกเวลา แต่มันจะมาตอนที่มันต้องการเท่านั้น ชิ

วันนี้หนูไปเรียนนิตติ้งมาเลยมาทักดึกหน่อยนะคะ วันนี้ถ่ายรูปบ้างแล้วเดี๋ยวจะเอามาอวดให้ว่องงงงง

ในที่สุดก็ได้เห็น .. มะดัน มะกอก ไมโล

เชื่อได้ว่าทั้งสาม ก็คิดถึงพลเหมือนกันคร๊าบ

ว่าแต่ว่า อย่าลืมเอารูปที่ปักกิ่งมาลงบ้างเน้อ..

เจ้าของบ้านไปเดินสายแล้วเหรอ ป้าก็นึกว่าจะไปช่วงอีสเตอร์ ว่าแต่ที่โน่นมีวันหยุดอีสเตอร์ป่าวเนี่ย ไม่มีล่ะสิ อิอิ

เทคแคร์นะพล นอนเยอะ ๆ

มีเครื่องต้มยำสำเร็จรูปติดไปบ้างหรือเปล่า พวกน้ำพริกเผาอะไรอย่างนี้ล่ะ

ก๋วยเตี๋ยวที่โน่นไม่อร่อย ถ้าพลพอมีแรงลุกไปจ่ายตลาดลองทำกินเองสิ ทำน้ำซุปแล้วปรุงแบบต้มยำอ่ะตัวเอง ใส่น้ำตาล มะนาว น้ำปลา พริก เส้นก็ซื้อสำเร็จรูปเอา

ที่ป้าชอบทำที่สุดคือเกี๊ยวกุ้งแช่แข็ง แล้วทำเป็นเกี๊ยวต้มยำใส่ถั่วลิสงคั่ว

อย่าเพิ่งท้อนะพล นี่แหละแบบฝึกหัดของคนอยู่ต่างแดน ทำแล้วได้คะแนนเท่าไหร่ ผ่านทดสอบรึป่าว มาบอกป้ามั่ง เป็นห่วงนะ xx

เรียกไฟไหม้ เพราะชื่อจริงๆ ของเค้า คือ ไฟซอล ค่ะ



คิดถึงวันวานจังพี่

ไปเรียนอะไร ล่ะพล ปู่รู้แต่ไปปักกิ่ง แต่ไม่รู้ว่าไปทำไม

สวัสดีค่ะพี่พล ไม่สบายดีขึ้นหรือยังคะ คืนนี้อ๋อยกำลังเอารูปลงอยู่ พรุ่งนี้เช้าคงได้ดูกันแล้วนะคะ

เวลาอ๋อยไม่สบายนี่สาหัสมากๆค่ะ แฟนทำกับข้าวไม่เป็น ทอดไข่ยังไม่เป็นเลย อยากกินอะไรก็ต้องทำเอง ลากสังขารมาต้มข้าวต้มกุ๊ยกินกะเกลือก็มี บางทีก็กินขนมปังปิ้งทาเนย กินกันตายมากๆ

เมื่อวานอ๋อยทำเนื้อแดดเดียว ทำแบบขี้เกียจ ไม่ยากแล้วรสชาตโอด้วยนะ(โอเคของอ๋อย) เดี๋ยวเอาสูตรมาแบ่งๆกันค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ เป็นห่วงคะ

หวังว่าคงรู้สึกดีขึ้นแล้วนะพล นอนเยอะ ๆ ดื่มน้ำเยอะ ๆ (เออ รู้สึกว่าชั้นพูดประโยคนี้บ่อยมาก ๆ)

วันนี้ลากกระเป๋าถูลู่ถูกังขึ้นรถเมล์ ต่อด้วยรถไฟสามขบวน ถึงที่ทำงานโดยสวัสดิภาพ เดี๋ยวมีต่อรอบเย็นอีกรอบ

บางครั้งก็ชอบเหมือนกัน ที่ใช้กระเป๋าเดินทางใบเล็กจิ๋ว เพราะมันไม่ค่อยลำบาก แต่มันใส่ของได้ไม่เยอะไง ป้าเป็นคนชอบเปลี่ยนกระเป๋ารองเท้าสลับกันอ่ะ ให้ใช้กระเป๋าใบเดียว รองเท้าคู่เดียวกันตลอดทริป ไม่เอานะ

คราวนี้หิ้วกระเป๋าไปใบหนึ่ง เอาเผื่อไปอีกใบ รองเท้าใส่ผ้าใบไป เอายัดใส่กระเป๋าไปอีกสองคู่ เออ เดี๋ยวจะถ่ายรูปมาให้ดูว่ากระเป๋าใบเล็กขนาดไหน ยัดเข้าไปได้ไงไม่รู้ อิอิ

วันนี้ตื่นมาด้วยอาการเซ็งเล็กน้อยนะเนี่ย แบบเหมือนคิดผิดไง ไปกรุงเทพฯคราวนี้มันรู้สึกเหมือน "ไปทำไมวะเนี่ย??" รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ นะ ค่าตั๋วก็แพง ตั้ง 2550 เหรียญ เพราะหน้าเทศกาลไง

พยายามคิดว่า เป็นทัวร์กินละกัน ไปกิน ขนอะไรกลับมากิน มันจะได้เครียดน้อยลง

เฮ้อ...ไม่อยากไปจริง ๆ นะเนี่ย น่าจะอยู่ฮ่องกงนี่แหละ เก็บเงินค่าตั๋วไว้ช็อปปิ้งดีกว่า เนอะว่ามั้ย ?

ป้าคงได้ออนไลน์ที่กรุงเทพฯด้วยแหละ เอาโน๊ตบุ๊คไปด้วย ไว้คุยกันนะ

ก้อขอชมว่าพลถ่ายรูปสวยดี ถ้าเรียนรู้อีกหน่อยจาดีกว่านี้มาก ๆ เลย