|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 2 : หนึ่งเดือนต่อมา
ผมไม่ได้จับไดอารี่เขียนมาแล้วนานกว่าห้าสิบวันแล้ว วันเวลาของกระผมหมุนไปอย่างรวดเร็ว แปบเดียวก็วันศุกร์แล้ว แปบเดียวก็รอบอาทิตย์นึงแล้ว จนมารู้ตัวอีกที นี่เรามาอยู่เชียงใหม่ห้าเดือนแล้วหรอเนี่ย เหมือนเพิ่งผ่านไปสักสามเดือนเลย
ผมเล่าไดอารี่ในตอนแรกค้างไว้ถึงตอนที่ผมได้ไปออดิชั่นที่ร้านหยอย พี่ป๋องซึ่งเป็นเจ้าของวงเกิดพอใจในตัวผม เขาจึงโทรศัพท์เรียกตัวผมมาให้ไปออดิชั่นอีกหลายต่อหลายครั้ง พี่ป๋องส่งเพลงไม้ตายซึ่งมันคือความยากสำหรับผม Back at one เพลงอาร์แอนด์บีสเต็ปเทพที่ผมคงไม่มีปัญญาร้องได้ ด้วยสถานการณ์แบบนี้ผมจึงต้องหัด และขึ้นไปบนเวทีอย่างเต็มที่
หลายต่อหลายครั้งที่พี่ป๋องเรียกตัวมาคุยกับผมสองต่อสองหลังทำงานเสร็จ ทุกๆครั้งที่เดินตามพี่ป๋องเข้าไปนั่งคุยในโต๊ะที่ติดแม่น้ำปิง ผมยังจำวินาทีประวัติศาสตร์ของชีวิตได้ ไม่รู้ว่าพี่ป๋องจะปัดปฏิเสธอย่างไร เป็นความตื่นเต้นที่เหมือนคุณรอคำตอบจากน้าต๋อยไตรภพในรายการเกมเศรษฐีเลย
และก็มีครั้งหนึ่งที่พี่ป๋องได้ชื่นชมและประทับใจในตัวผม เขาบอกว่า ผมเป็นคนมีไฟ มีพรสวรรคสูงมาก ยังมีแรงผลักดันที่ทำให้วงของเขาน่าดูยิ่งขึ้น ผมไม่ค่อยจะปักใจเชื่อเท่าไหร่ แต่พี่ป๋องเห็นความสามารถในตัวของผมแล้วพูดแบบนั้นไป มันทำให้ผมมีไฟอย่างที่ว่าขึ้นมา
พี่แนท เดอะสตาร์ 1 เป็นคนในพื้นที่ที่ทำงานร้องเพลงเหมือนกับผม เขาเป็นคนเสียงดีมาก แต่ผมก็ไม่เคยฟัง ได้ยินจากเสียงคนที่ร่ำลือกันอย่างหนาหู เป็นเรื่องที่แปลกที่ผมกลับไม่เคยเจอเขาเลย เราจะสวนทางกันโดยตลอด
พี่แนท จึงเป็นบุคคลที่ผมฝันไว้ว่าสักวัน ผมจะร้องเพลงให้มีคุณภาพเทียบเท่าพี่เขาให้จงได้ และจะร้องเพลงบนเวทีร่วมกับเขา ให้ได้
ผมบอกกับพี่ป๋องไปว่า เป้าหมายในชีวิตผมตอนนี้ก็คือ การที่ผมได้มีความเป็นมืออาชีพเท่าพี่แนทให้ได้ พี่แนทเคยร้องเพลงร่วมวงกับพี่ป๋อง แต่ด้วยเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว ร้องวันละสามที่จึงเหนื่อยมากสำหรับพี่แนท จึงต้องออกจากวงไป ผมทราบแค่เหตุผลนี้แหละ พี่ป๋องเองให้คำรับปากหลายต่อหลายครั้งว่า ได้แน่ แค่ปรับอีกนิดนึงที่เกมยังไม่รู้ แล้วพี่เขาจะเจียระไนให้เอง
มันคงเป็นปริยายแล้ว ที่ผมเริ่มเข้ามาร้องเพลงมากขึ้นเรื่อยๆ เยอะขึ้นเรื่อยๆ ความฝันของผม นับวันยิ่งเป็นจริงแล้ว
บางกอกคาร์เนชั่น เป็นวงดนตรีที่เล่นกันมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว มีชื่อเสียงมากมาย ใครๆก็รู้จัก นักเที่ยวนักดื่ม เพื่อนร่วมงานดนตรีก็รู้จักหมด กลับรับเด็กเมื่อวานซืนที่มาจากไหนไม่รู้เข้าร่วมวงด้วย มันคือความมหัศจรรย์ขั้นสูงสุดของชีวิตผมในตอนนั้น ในใจผมกลับปัดปฏิเสธไม่รู้ไม่ชี้ พยายามไม่คิดว่าเราได้ทำงานกับพี่ๆ แล้ว เพราะ.....
ก่อนที่ผมจะมา มีพี่หนุ่ย เป็นนักร้องนำชายมาก่อนหน้านี้ และก็มีลูกนก นักร้องหญิงที่ร้องด้วย
หากมีนักร้องเพิ่มมาอีกคน ความจริงแล้ว ก็จะต้องให้ใครคนหนึ่งออก ซึ่งก็ควรต้องเป็นผู้ชาย และจะต้องเป็น พี่หนุ่ย ที่ต้องออกเพราะผม
ผมกำลังทำให้ผู้ชายคนหนึ่งโดนไล่ออกจากงาน เพราะผม
แล้วผมจะทำใจอย่างไรดี
ติดตามตอนต่อไป
| Create Date : 25 เมษายน 2553 |
| Last Update : 25 เมษายน 2553 19:06:25 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 986 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: bluesouljazz IP: 125.24.29.252 วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:14:21:37 น. |
|
|
|
| โดย: พี่เอก my_reflection น่ะ ลืม log in IP: 192.168.0.20, 124.122.184.123 วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:52:23 น. |
|
|
|
| โดย: LUCK IP: 125.24.2.230 วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:51:13 น. |
|
|
|
| โดย: LUCK IP: 125.24.2.230 วันที่: 17 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:54:53 น. |
|
|
|
| โดย: Antonymer IP: 114.128.8.140 วันที่: 19 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:39:13 น. |
|
|
|
| โดย: ดำ IP: 222.123.92.247 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:14:56 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [