กรุ่นกลิ่นฤดูหนาว

.....เสียงไก่ขันเจ๊ยวจ๊าว จากลานหลังบ้าน
กระทบโสตประสาทให้สะดุ้งตื่นอย่างสลึมสลือ
........ไอเย็นๆจากนอกบ้านลอดผ่านช่องเล็กของห้องนอน
กระทบผิวที่อยู่นอกผ้าห่ม ......เย็นจัง เช้านี้
ขยับผ้าห่มขึ้นคลุมโปง งอตัวกระชับเข้ากับผ้าและที่นอน
.......อืม อุ่นจัง

...................เช้านี้อากาศเย็นผิดปกตินะ
แต่ช่างเถอะ ....ขอนอนให้สบายใจสักเช้าดีกว่า

....เสียงแม่กุกกักอยู่ในครัว
เช้านี้แม่นึ่งข้าวเอง และตื่นเช้าเสียด้วยคงตีสี่ครึ่ง
.......ขอนอนนะแม่นะ....

กำลังเคลิ้มๆจะกลับเข้าสู่ภวังค์อีกสักรอบ
.....กลิ่นหอมอ่อนๆกรุ่นๆ กระทบจมูก ชวนสูดเข้าไปให้เต็มปอด
ฉันพลิกตัว ขยับจมูกเพื่อจะได้สัมผัสกลิ่นนั่นได้ดีมากขึ้น
....กลิ่นหอมที่น่าหลงไหล และอบอุ่นไปด้วยการเริ่มต้นวันใหม่
...........กลิ่นหอมข้าวใหม่..............................

....ข้าวใหม่ ที่เพิ่งเก็บเกี่ยวผลผลิต และเอาออกจากนาผืนใหญ่
เมื่อวานนี้....

.....กลิ่นหอมที่ลอยคลุ้งออกมาจากไหข้าวทรงกระบอกที่ตั้งนึ่งบนเตาไฟ
มาจากไอที่ระเหยออกมาจากปากไห บ่งบอกว่าอีกสักพักข้าวก็จะสุกทั่วแล้ว
หอมกลิ่นข้าวที่เพิ่งสีออกจากเปลือก น้ำนมข้าวกลิ่นอ่อนๆที่ยังคงค้างในเมล็ดข้าว ยังไม่แห้งไป ไม่เหมือนข้าวเก่าที่เก็บไว้นนานเป็นปี ความชื้นจากน้ำนมข้าวที่อยู่ในเมล็ด จะแห้งไปตามกาลเวลา พอสีข้าวแล้วเอามานึ่ง ก็ไม่หอมน้ำนมข้าวเหมือนข้าวใหม่ที่เพิ่งเก็บเกี่ยวออกจากนา......

...ฉันนอนซุกตัวอยู่กับที่นอนต่อไม่ได้แล้ว วันนี้เป็นวันที่นึ่งข้าวใหม่วันแรก อยู่ที่นี่ คนที่บ้านเค้าจะบอกว่าเป็นวันที่เราเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ และกลิ่นหอมนั่นก็ช่างลอยติดในจมูกนัก
สักพัก ...ได้กลิ่นจากๆ ลอยมาพร้อมกับกลิ่นไอข้าว กลิ่นปลาปิ้ง....

ลุกไปดูในครัว เห็นปลาน้ำน่านตัวโต วางบนไม่ปิ้งปลา อยู่ 5 ตัว ในเตาไฟอีกเตา กลิ่นกำลังคลุ้งใหม่ น้ำ และน้ำมันในตัวปลาหยดออกมาตามความร้อนของถ่านไฟ หยดลงบนถ่านไฟร้อน เสียงดังซ่าๆเป็นระยะ ฉันก้มตัวลงใกล้ๆ....หอมยั่วน้ำลายเสียจริง
เปิดฝาครอบไหข้าวที่มีไอสีขาวพุ่งลอยตามช่องเล็กๆออกมา เสียงน้ำในหม้อนึ่งเดือดปุดๆ ไอน้ำหยดไหลลงเป็นทางจากปากไหด้านนอก เป็นสัญญาณบอกว่า อกัไม่กี่อึดใจ ฉันก็จะได้ลิ้มลองรสชาดของข้าวใหม่ที่หอมกรุ่น ร้อนๆและใหม่สด
ข้าวเม็ดโตๆสีขาวขุ่นเรียงเม็ดซ้อนกันอยู่ในไหสีดำที่ผ่านการใช้งานมาหลายเดือน สีดำด้านนอกที่เกิดจากเขม่าควันไฟลน แม่หมั่นขัดเป็นประจำ จนไหข้าวสะอาดเอี่ยมเสมอ แต่นานเข้าความร้อนจากไฟ และฤทธิ์จากควันก็เปลี่ยนใหมันเป็นสีน้ำตาลไหม้ จากที่เคยเป็นสีขาวเหลืองของไม้มะขาม

......ไหไม้มะขามแม่ขอซื้อมาจากลุงข้างบ้าน เพราะ ต้นมะขามต้นใหญ่ได้หักโค่นลงอย่างไม่รู้สาเหตุเมื่อหลายเดือนก่อน เค้าจึงเอามาตัดเป็นหลายนท่อน แล้วเจาะเป็นไหได้หลายใบ รวมกับเขียงเล็กเขียงน้อยอีกเป็นสิบ
ไหผ่านการเจาะ เหลา และขัด จนเรียบสวย พอใช้ไปนานๆ สีก็เปลี่ยนไป แต่คุณภาพการใช้งานยังคงดีเยี่ยม

....แม่เอาข้าวที่ไดจากการสีข้าว และร่อนออก ได้เมล็ดข้าวเล็ก ค่อนข้างป่น พร้อมกับรำอ่อนๆที่ติดมากับเมล็ดข้าวก่อนจะนำข้าวมาแช่แล้วนึ่ง รวมๆกันไว้ เพื่อเอาไปให้ไก่กินอีกที เรียกว่าใช้ประโยชน์จากข้าวจนคุ้มกับการลงแรง และไม่ทิ้งขว้างข้าวโดยเปล่าประโยชน์.....

....แม่เรียกให้ฉันพลิกปลาที่ปิ้งบนเตา ด้านนึ่งสุกเกือบได้ที่ พลิกอีกสักสองสามรอบก็ได้กินสมใจแล้ว บวกกับข้าวเหนียวร้อนๆที่กำลังสุก.... มื้ออาหารของวิมานชนบทคงวิเศษน่าดู.......

ฉันอาบน้ำและเปลี่ยนผ้าปะแป้ง แต่งตัวให้หอมกรุ่นแข่งกับกลิ่นข้าวใหม่ กลิ่นปลาปิ้ง ยังไงกลิ่นธรรมชาตก็ชนะเลิศอยู่ดี
แหงนมองยอดดอยตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ความมืดของเช้าตรู่จางไปแล้วมองเห็นทิวเขาสูงชัดเจน
เช้านี้...ถึงว่าอากศเย็นกว่าทุกวัน หมอกสีขาวลอยคลุ้งปกคลุมภูเขาเต็มไปหมด เห็นหยดน้ำเล็กๆ สะอาดใส เกาะบนใบไม้ริวมหน้าต่างห้องครัว
ฤดูหนาวมาถึงแล้วสิ....ฉันชอบฤดูหนาว ชอบที่สุดเลย

กลิ่นอ่อนของหยาดน้ำฝนยังค้างเอาไว้นิดๆ เคล้าสายหมอกบริสุทธิ์ ในวันแรกฤดูหนาว ฉันไม่ได้สังเกตแบบนี้มานานกี่ปีแล้วนะ ปีนี้ในรอบหลายปีที่ฉันได้ต้อนรับวันแรกแย้มของอากาศหนาวที่บ้านของฉัน
บ้าน...ที่ฉันเคยจากไปนาน
บ้าน...ที่ฉันได้แต่คิดถึง
บ้าน...ที่ฉันเกือบหลงลืมบรรยากาศบางอย่าง
แต่ตอนนี้ วันนี้ เวลานี้ สิ่งต่างๆของบ้าน ที่ฉันเคยโหยหา อยู่ที่ปลายนิ้วฉันนิดเดียว หรือแค่ ฉันเปิดหน้าต่าง ห้องนอน ฉันก็จะได้สัมผัส......

กลิ่นธรรมชาติ กลิ่นของความบริสุทธิ์ อ่อนโยน กลิ่นของความหวังใหม่ๆ
ในที่ๆที่แสนธรรมดา แต่ให้พลังอย่างน่าอัศจรรย์

.....ข้าวสุกแล้วล่ะ ปลาล่ะ ....
......ปลาก็สุกแล้วล่ะ..........

เอาล่ะนะ ฉันจะกินข้าวแบบที่ฉันเคยทำ...ตอนเด็กๆ นานแล้วที่ไม่ได้ทำอย่างนี้
......ข้าวหนึ่งปั้นโตๆ ทำเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมแบนๆ เลาะเนื้อปลาออกเป็นชิ้น(ขอหนึ่งตัวนะแม่)วางปลาลงบนแผ่นข้าว ตรงกลางจนทั่ว แล้วม้วนข้าวเข้าหากันเป็นปั้นยาวๆบีบรอบๆเบาๆสองสามที ให้แน่นและติดกัน

...........เอาเข้าปาก กัดไปหนึ่งคำ อืม.....รสชาดเยี่ยมจริงๆ
ปลาปิ้งเกลือ กับข้าวใหม่ร้อนๆ

........ข้าวนึ่ง สอดไส้ปลาปิ้ง...
การกินแบบเด็กๆที่ฉันคิดถึงมาหลายปี.............




 

Create Date : 22 ตุลาคม 2552
2 comments
Last Update : 22 ตุลาคม 2552 14:14:30 น.
Counter : 816 Pageviews.

 

อ่า...นึกภาพตาม
แล้ว ยากกินจังเลยคะ

 

โดย: i_namtan 22 ตุลาคม 2552 15:01:53 น.  

 

หิวเลยครับ

 

โดย: Abilene 24 ตุลาคม 2552 21:45:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


anantraya
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




We cannot predict when the rain will pour down.
Or when we will feel so tried and want to surrender.

Somebody may be lucky,

Haveing someone taking care of the feelings.

But many others must confront with bad feelings all alone.

Raining so hard like this may soak us.

And after the rain, somebody may fall sick.

But if only we take good care of ourselves, not walk under the rain.

We will find the raining night is a wonderful night for full sleep.

Learn how to live with the rain

And be soaked with wonderful felling.

And you , what do you think about the rain ? ? ?

.......Spacial thank P'Ploy Jaaa............








คือว่า browser ท่านเล่นไม่ได้อ่ะ เสียใจด้วยจ้า.
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2552
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
22 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add anantraya's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.