|
|
บทที่ 4 จุดเริ่มต้นความรักของเธอ [Love Interior]
นับว่าเป็นโชคดีของอธิปที่เขาสามารถรักษาฟอร์มไว้ได้อย่างเหนียวแน่น เพราะการได้นั่งแท๊กซี่ทำให้เขาไม่ต้องคอยกังวลว่าจากใจกลางกรุงเทพมหานคร เขาจะพาสายพิณมาที่แถวพุทธมณฑลได้อย่างไร ถึงแม้ว่าอธิปจะจากบ้านไปนาน แต่จากถนนตัดใหม่อักษะ เขาก็สามารถจำทางไปบ้านเขาได้อย่างแม่นยำ
ในที่สุดทั้งสองก็มาถึงหน้าบ้านนพคุณ และหญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทางก็เปิดปากพูดซะที
บ้านเก่าไม่มีคนอยู่ใช่ไหมคะ ถ้าไม่มีข้าวของมีค่าอะไรในบ้านหลังนั้น ดิฉันคิดว่า แค่คุณเปิดบ้านให้ จากนั้นก็เชิญคุณตามสบายเถอะค่ะ เพราะดิฉันขอใช้เวลาวัดสัดส่วนบ้านทำแปลนใหม่ คงใช้เวลามากทีเดียว
ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะผมก็ไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว มีผมอยู่ด้วยคงไม่ได้เป็นตัวเกะกะอะไรกระมัง เผื่อจะได้ช่วยอะไรคุณได้บ้าง ชายหนุ่มไม่เปิดโอกาส จริงๆ แล้วเขาเองก็ว่าจะปล่อยให้เธอได้เริ่มทำงานคนเดียวนั่นแหละ แต่เมื่อเธอพูดจาเหมือนไม่อยากให้เขาอยู่ด้วยก่อนแบบนี้ มันก็ต้องแกล้งกันซะหน่อย
วูบนึง อธิปเริ่มแปลกใจตัวเองขึ้นมา ว่าทำไมเขาถึงอยากแกล้งสาวตรงหน้าเขานัก แต่ก็ปัดความคิดนั้นออกจากหัว ภายในเวลาอันรวดเร็ว ด้วยเหตุผลที่เขาบอกกับตัวเองและหล่อนด้วยว่า การที่เราอยู่ใกล้กัน คุณจะได้รู้จักตัวตนของคนที่จะมาอยู่ในบ้านมากขึ้นไง ไม่ดีหรือครับ
เมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก เขาก็เดินไปเปิดบ้าน เชิญครับ จริงๆ แล้วบ้านนี้คุณปู่ผม สร้างให้คุณย่า ท่านออกแบบเอง ท่านแอบจำแบบมาจากบ้านในประเภทอังกฤษ มาประยุกต์นิดหน่อยให้เข้ากับสไตล์ไทยๆ อธิปเริ่มบรรยายประวัติความเป็นมาของตัวบ้าน
บ้านไม้สไตล์โคโลเนียล แบบที่เป็นที่นิยมในสมัยรัชกาลที่ 5 ที่ 6 ทำให้เธอนึกถึงความรู้สึกเมื่อเธอได้ไปเที่ยวที่พักตากอากาศแห่งแรกที่หัวหิน สภาพตัวบ้านภายนอกยังดูดีอยู่มาก ไม้เริ่มเก่าและมีบางส่วนแตกลายเพราะกรำแดดกรำฝนมานาน ส่วนภายในมีผนังบางด้านเป็นรอยด่าง พื้นปูดชื้นเป็นด่างดวงให้เห็น
ตอนเราสร้างบ้านหลังใหม่เสร็จ เราก็เปิดบ้านหลังนี้ให้คนเช่า คงไม่ได้ดูแลให้เราเท่าไหร่ ชายหนุ่มพูดขึ้นเหมือนรู้ใจว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
สภาพดีอยู่มากนะคะ คุณจะอนุญาติให้เราเปลี่ยนแปลงผังบ้านรึเปล่าคะ หรือจะให้คงสภาพเดิมๆ หญิงสาวเริ่มเข้าเรื่อง
ผมยังไม่ได้คิดไว้เลยครับ อยากเห็นไอเดียคุณก่อน ผมไม่ได้ยึดติดว่าแปลนบ้านจะต้องคงไว้ หรือจะต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด มันคงต้องแล้วแต่ความจำเป็นไม่ใช่หรือครับ
ก็ดีค่ะ ที่คุณไม่ได้มีข้อห้าม หรือข้อควรระวังเกี่ยวกับแปลนบ้าน ดิฉันจะได้ไม่ต้องตีกรอบความคิด ดูท่านายนี่จะไม่เรื่องมากเท่าไหร่ ก็ดีนะ สายพิณแอบคิดอยู่ในใจ
แต่ทุกการเปลี่ยนแปลง ผมต้องเห็นด้วยก่อนเสมอนะครับ ชายหนุ่มรีบเอ่ยขึ้นมาแบบกลัวเธอเข้าใจผิดว่าเขายกทุกอย่างให้อยู่ในการตัดสินใจของเธอซะทีเดียว
รับรองค่ะ งานของบริษัทเรา ต้องได้รับการยืนยันจากลูกค้าก่อนเริ่มงานจริงอยู่แล้วค่ะ คุณอธิป หญิงสาวตอบเป็นการเป็นงาน
จากนั้นเธอก็ไม่ได้ให้ความสนใจเจ้าของบ้านอีกเมื่อเธอเริ่มหยิบอุปกรณ์ส่วนตัวอันประกอบด้วย แผ่นร่างแบบ สายวัด ดินสอและไม้บรรทัด เธอเริ่มวัดขนาดของห้องทุกห้อง ประตู หน้าต่างทุกบาน โชคดีที่บ้านโล่ง ไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์เก่าใดๆ วางเกะกะ ทำให้เธอทำงานได้ไม่ลำบากนัก
ชายหนุ่มไม่ได้ไปไหนไกล เขายืนเฝ้ามองดูหญิงสาว ทำงานของตัวเองเงียบๆ และเริ่มเห็นแววตาเอาจริงเอาจังของสาวตรงหน้าเมื่อเธอเริ่มทำงาน ทำให้เขารู้สึกโล่งใจขึ้นมาจริงๆ เพราะตอนที่เขาดู Profile งานของเธอแล้วได้เห็นหน้าเจ้าของงานยังแอบมีคิดว่า พี่โป้งเชียร์เกินจริง เธอมีผู้ช่วยดีหรือเปล่า
แต่จากความมุ่งมั่นและละเอียดละออของสายพิณ ความมั่นใจที่จะเห็นเรือนหอเสร็จสมบูรณ์ตามความฝันของเขา มีเพิ่มขึ้นมาอีกจากเดิมมากทีเดียว
หญิงสาวตั้งอกตั้งใจทำงานของตัวเองจนไม่รู้เลยว่า เจ้าของสายตาเข้มนั้น ไม่ได้ติดตามเธออยู่แล้ว ตอนแรกเธอไม่ชินกับสายตาที่เขาจ้องมองมาที่เธอเลย เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวเกิดความไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมา แต่เวลาผ่านไป และชายหนุ่มไม่ได้เอ่ยอะไรยั่วประสาทเธออีก เธอก็เริ่มชิน และทำตัวตามสบายขึ้น จนมีสมาธิในงานได้เหมือนเคย มารู้ตัวอีกทีก็ตอนท้องร้องนั่นแหละ พอดีกับที่อธิปเดินเข้ามา
ถ้าหูผมไม่ฝาด ผมคิดว่าได้ยินเสียงท้องใครร้อง เอ๊ะคุณได้ยินรึเปล่าครับ
คุณเนี่ย ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไปเลยนะ งานชั้นเสร็จพอดี ไม่ปล่อยให้เสียงท้องร้องกวนคนหูดีแถวนี้หรอกค่ะ คงจะกลับเลย ไว้ดิฉันเขียนแปลนบ้านเรียบร้อยจะขอเข้ามาพบคุณใหม่เพื่อคุยคอนเชปต์คร่าวๆ อ้อพรุ่งนี้ดิฉันจะให้ทีม มาสำรวจแบบไฟฟ้า กับระบบน้ำประปาในบ้านนะคะ สงสัยอาจจะต้องรื้อเดินใหม่หมด เพราะตัวสายไฟเป็นสายแบบเก่า ส่วนระบบน้ำเองก็เหมือนกันค่ะ คงต้องขยายท่อน้ำดี และเดินท่อน้ำทิ้งเพิ่ม หญิงสาวพูดรัวขึ้นเป็นชุด พร้อมกับเก็บข้าวของและรีบเดินออกจากตัวบ้าน
เดี๋ยวสิคุณ ที่ผมมาเนี่ย มาตามคุณไปทานข้าวนะ ผมบอกคุณย่ากับคุณแม่ไว้แล้วให้จัดสำรับเผื่อคุณ นี่ท่านทั้งสองก็รอทานข้าวพร้อมกับคุณอยู่นะครับ อธิปพูดจบก็รีบเดินเข้ามาแย่งถุงอุปกรณ์ไปจากเธอ ทำให้มือของทั้งสองสัมผัสกันเป็นครั้งแรก แม้ว่าจะไม่ใช่ความจงใจของชายหนุ่ม แต่สายพิณรู้สึกเหมือนโดนไฟฟ้าซ๊อตไปชั่วขณะ ใบหน้าร้อนผ่าว
เออ
จริงๆ แล้วใจเธออยากจะปฏิเสธ เพราะถ้าอยู่ใกล้อีตาคนนี้มากกว่านี้ เธอต้องมีปฏิกริยาแปลกๆ เกิดขึ้นแน่นอน แต่เมื่อเขาพูดดักไว้อย่างนั้น ทำให้โดยมารยาทแล้วหญิงสาวต้องตอบตกลง ขอบคุณมากค่ะที่เชิญ
ระหว่างทางเดินจากบ้านเก่าไปนั้น สายพิณมองรอบๆ พื้นที่สวนสีเขียว ที่มีไม้ใหญ่ยืนต้นมากมาย ส่วนมากเป็นจำพวก มะม่วง ขนุน ตามความนิยมของคนสมัยก่อน ที่ไม่ได้นิยม ตกแต่งสวนเหมือนคนสมัยนี้ ตัวเธอเองแม้ไม่ได้จบด้านการออบแบบตกแต่งสวนมา แต่ด้วยความที่โตมากับต้นไม้ใบหญ้า ทำให้เธอมีความสนใจเกี่ยวกับเรื่องการจัดสวน และมีพรสวรรค์ด้านนี้อยู่พอตัวเหมือนกัน
เหมือนอธิปจะรู้ใจเธอก็เหลือจะคาดเดา เพราะชายหนุ่มเองเป็นคนพูดขึ้นมาว่า ถ้าทำบ้านเสร็จ ผมอยากให้คุณช่วยดูเรื่องสวนให้ผมด้วยนะครับ ต้นไม้พวกนี้เอาออกไปบ้างก็ได้ แต่ขอไว้แค่ต้นเดียว เขาชี้ไปที่ต้นมะม่วงต้นใหญ่ ที่ปลูกแยกออกมาจากต้นอื่นๆ ต้นมะม่วงต้นนี้ ตอนเด็กๆ ผมมาวิ่งเล่นกับออย......เอ่อ.... ว่าที่เจ้าสาวผมน่ะครับ อยากเก็บความทรงจำเก่าๆ ไว้ เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มพูดถึงว่าที่เจ้าสาว ถ้าเธอมองไม่ผิดเธอรู้สึกว่าเขากำลังเขิน
ตอนนี้อธิปมองเห็นภาพเด็กน้อยสองคน กำลังเล่นอยู่ใต้ต้นมะม่วง ตอนเด็กๆ ออยเป็นเด็กผู้หญิงคนเดียวในแถบละแวกบ้าน และแถมยังเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว เขาเลยกลายเป็นเพื่อนและพี่เลี้ยงไปในคราวเดียวกัน เพราะอายุที่ต่างกันถึง 7 ปี ทำให้อธิปไม่ได้ออกอาการรำคาญความโยเยของเด็กหญิงเหมือนเด็กชายคนอื่นๆ ความรู้สึกเป็นพี่ใหญ่ ต้องปกป้องน้องสาวตัวน้อย ก่อขึ้นในใจของอธิปตั้งแต่แรกที่คุณน้าข้างบ้านพามาแนะนำ ดวงตากลมโต แก้มยุ้ยของเด็กหญิงออย ทำให้เขาเอ็นดูตั้งแต่แรกเห็น อธิปดึงความคิดกลับมาที่หญิงสาวตรงหน้า ไว้ถ้ามีโอกาสผมจะแนะนำให้รู้จักกับออย นะครับ เผอิญช่วงนี้เขามีถ่ายแบบที่ต่างจังหวัด
ว่าที่เจ้าสาวคุณเป็นนางแบบหรือคะ หญิงสาวถามขึ้น เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรที่ดีกว่านั้น
คุณเคยได้ยินชื่อ ออย อาทิตยา บ้างมั๊ยครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าทำอะไรบ้าง แต่เห็นว่าเคยเล่นละครด้วย
ถึงแม้ว่าสายพิณจะไม่ค่อยได้ติดตามข่าวคราวของวงการบันเทิงเท่าไหร่ แต่ใครบ้างที่จะไม่รู้จัก ออย อาทิตยา ดาวรุ่งดวงใหม่ที่เพิ่งแจ้งเกิดในวงการบันเทิงจากรายการเรียลลิตี้โชว์ชื่อดัง ที่นำหนุ่มสาวมาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านร่วมกันหลายเดือน แทบจะไม่น่าเชื่อเลยว่าสาวเปรี้ยวแบบนั้นจะมาเป็นว่าที่เจ้าสาวของชายหนุ่มตรงหน้า
ยังไม่ทันได้พูดอะไรกันอีก ทั้งสองก็เดินมาถึงที่บ้านหลังใหม่พอดี ภายในบ้านหลังใหม่ ไม่ได้ตกแต่งอะไรมากมาย แต่ดูอบอุ่นแบบบ้านอยู่อาศัยของชนชั้นกลางทั่วไป บนโต๊ะอาหารมีกับข้าวร้อนๆ หอมฉุยรออยู่
หญิงสาวยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง เมื่ออธิปแนะนำ พร้อมเอ่ยขึ้นว่า เกรงใจจังค่ะ มาวันแรกก็ให้ผู้ใหญ่รอทานข้าวซะแล้ว
ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจเลยลูก นั่งเลยจ้ะแม่หนู คุณย่าเอ่ยเสียงใจดี ทานเยอะๆนะลูก แม่ทิพย์เค้าทำกับข้าวอร่อย
แหมคุณแม่ ยอกันอย่างนี้ทิพย์ก็เขินแย่เลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะถูกปากหนูหรือเปล่านะลูก ประโยคหลังคุณทิพย์หันมาพูดกับหญิงสาว
หนูทานง่ายค่ะ ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพฯ ก็ฝากท้องตามร้านอาหารมาตลอด สายพิณอธิบายเสียงใส
สงสัยจะไม่ค่อยได้ทานอะไรด้วยมั๊งเนี่ย ตัวผอมนิดเดียว คุณย่าท้วงขึ้น
คุณย่าครับ สาวๆ สมัยนี้เค้าก็ต้องรูปร่างอ้อนแอ้น ประมาณนี้แหละครับ เดี๋ยวจะไม่อินเทรนด์ จะให้อวบอั๋นเหมือนสาวๆ ยุคโรมัน พุงสองชั้นก็แย่สิครับ ใช่มั๊ยครับคุณมัณฑนากร อธิปเอ่ยล้อๆ
งั้นตอนนี้แม่ก็เข้าข่ายสาวสวยยุคโรมันแล้วล่ะสิ ตาธิป คุณทิพย์แซวตัวเองสร้างเสียงหัวเราะครื้นเครงบนโต๊ะอาหาร
ระหว่างทานอาหารคุณย่าเริ่มเล่าถึงความหลังให้ฟัง ตอนนั้น ย่าอยู่บ้านสวนซะชิน พอคุณปู่สร้างบ้านหลังนั้นเสร็จ ย่าจำได้ว่าตื่นเต้นแทบแย่ รู้สึกเหมือนอยู่ในวัง ยังไงยังงั้นเลยนะ ย่าดีใจที่จะเห็นบ้านสวยขึ้นมาอีกครั้ง
บ้านหลังนั้น เหมือนอนุสรณ์ความรักของครอบครัวผมเลยนะ ปู่กับย่า แล้วก็มาพ่อกับแม่ อธิปอธิบายต่อ
หนูสัญญาว่าจะทำบ้านออกมาให้สวยที่สุดค่ะ คุณย่าจะได้ตื่นเต้นอีกครั้งตอนเห็นบ้านเสร็จสมบูรณ์ เป็นการตอบแทนอาหารมื้ออร่อยนี้นะคะ สายพิณพูดออกมาตามความรู้สึกจริงๆ
ดีจริง ย่าอยากเห็นเร็วๆ แล้วนะ รู้มั๊ยว่าชุดที่ย่าใส่วันที่ย้ายเข้าบ้านหลังนี้น่ะ ย่ายังเก็บไว้อยู่เลย พูดแล้วก็คิดถึงปู่นะ
งั้น คุณย่าต้องเอาชุดนั้นมาใส่วันที่บ้านเสร็จนะครับ จะได้รำลึกถึงความหลัง อธิปรีบแซวคุณย่า สายพิณ มีคนฝากความหวังไว้ที่คุณ นอกจากผมแล้วนะ
สายพิณพยักหน้าและยิ้มให้ชายหนุ่มเป็นครั้งแรก เธอรู้สึกชอบใจกับบรรยากาศครอบครัวที่อบอุ่น การออกแบบบ้านที่มีคนอยู่จริงๆ มันดีตรงนี้เอง เธอสัญญากับตัวเองว่า จะถ่ายทอดความรัก ความหลัง และความทรงจำอันสวยงามของครอบครัวนี้ ออกมาให้เป็นรูปเป็นร่างจากงานของเธอให้ได้
โดยไม่ได้คาดเดาเลยว่า เธอจะต้องเอาความรู้สึกของตัวเองไปผูกพันกับครอบครัวนี้จนยากจะถอนตัว
|
| Create Date : 15 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 15 พฤษภาคม 2549 17:26:50 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 243 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [