|
Love Interior บทที่ 10 ตัดใจ
เฮ้ย แกดูนี่ยัง! ปูตะโกนเสียงดังพร้อมกับเอาแมกกาซีนฉบับนึงมาโยนแหมะไว้กลางโต๊ะ Lips ฉบับออกใหม่ ดูซิ หน้าปกน่ะ ใคร ออย อาทิตยา ดวงตะวันกลางทุ่งกว้าง กับหนุ่มคาวบอยนิรนามรูปหล่อ อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร พลิกดูหน้าแฟชั่นด้านใน
นี่นังปู แกไม่เห็นรึว่า พวกชั้นกำลังประชุมเครียดกันอยู่ พรวดพราดเข้ามา อีนี่ โรงเรียนเค้าไม่ได้สอนมารยาทผู้ดีรึไงยะหล่อน เจ้ได้ทีกระแทกเสียงใส่เพื่อนสาว
เออๆ ทำดีไม่ได้ดี แกไม่ต้องดูเลยนะยะ นังเจ้เพราะหน้าในน่ะ มีคุณอธิปเปลือยท่อนบนซะด้วยสิ ปูคว้าหนังสือและทำทีเป็นเดินจากไป แต่คนที่หูผึ่งตั้งแต่ได้ยินว่าเปลือยท่อนบนแล้วนั้น กลับไม่ใช่เจ้ แต่เป็นปุ้มผู้ที่ก้าวตกหลุมซะงั้น
เดี๋ยวดิแก ไหนๆ ก็เอามาให้ดูแล้ว พวกเราก็พักดูกันซักห้านาทีเนอะ ไหนๆ ก็คิดงานไม่ออกอยู่แล้วนี่นา ไหนนังปู แกเอามานี่เลย
พอได้แมกกาซีนมา ปุ้มก็รีบพลิกดูหน้าใน ซึ่งเป็นเซทเต็มของการถ่ายแบบที่เขาใหญ่ของอาทิตยากับอธิป ซึ่งล้วนแต่เป็นภาพความใกล้ชิดของหนุ่มสาวกลางทุ่งหญ้าเขียวขจี
โอ๊ย ตาจะไหม้แล้วแก ใครก็ได้ช่วยดับไฟทีเร็ว ปุ้มส่งเสียงร้องออกมาเหมือนเจ็บปวดจริงๆ
อีนี่ ท่าจะบ้า ใครไปเอาน้ำมาสาดมันหน่อยไป๊ เจ้รำคาญเพื่อนสาวทั้งสองของเธอเต็มทน เออ แล้วนี่นังพิณไปไหน น่าจะเรียกมันมาดูด้วยกันเลย
มีบทสัมภาษณ์ด้วยนะยะ แก ลองอ่านดูเถอะ ชั้นว่าก่อนแกอ่านนะนังปุ้ม แกควักลูกกะตาของแกออกมาก่อน ท่าจะดี เดี๋ยวจะยิ่งอิจฉาเข้าไปใหญ่ งวดนี้ไม่ใช่แค่ร้อนนะแก โน่นตาแหกไปเลย ปูแกล้งเตือนเสียงขรึม เรียกเสียงฮาจากเพื่อนรอบโต๊ะ
มุงอะไรกันน่ะ เสียงฮือฮาดังไปถึงหน้าลิฟต์โน่น สายพิณผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เดินเข้ามาร่วมวงพร้อมกล้วยทอดถุงใหญ่
พระเจ้าช่วย กล้วยทอด หนึ่งในทีมส่งเสียงเลียนแบบหมิวในเรื่องวีรกรรมทำเพื่อเธอ เรียกเสียงฮาอีกระลอก
เห็นมั๊ยนังปู นังพิณมันมามันยังมีกะใจซื้อขนมเข้ามาฝากเพื่อน นี่แก อะไร ไม่มีซักกะอย่าง อีเจ้รีบบ่น
90 บาท ที่ชั้นตั้งใจจะซื้อขนมมาฝากพวกแกเนี่ย มันละลายไปกับแมกกาซีนเล่มนี้แล้วไง ดูเสร็จก็กินซะนะเจ้ พูดจบปูก็รีบเดินออกไปก่อนที่จะโดนมากกว่านี้
อะไร หนังสืออะไร สายพิณถาม แต่เมื่อเหลือบมองไปเห็นอธิป ชายหนุ่มที่ใบหน้าคมเข้มของเขาลอยวนไปวนมาอยู่ในห้วงความคิดของเธอตลอดสองสามวันที่ผ่านมา ก็ทำให้เธอลืมตัวคว้าแมกกาซีนขึ้นมาดู
นี่แก ไม่พูดพล่ามทำเพลงนะยะ หึงล่ะสิ เห็นรูปคู่แนบสนิทใกล้ชิดขนาดนี้น่ะ ปุ้มรีบแซวหวังผล เพราะรูปที่สายพิณกำลังดูอยู่นั้นเป็นรูปโคลสอัพ แก้มแนบแก้มของนายแบบและนางแบบ
อ่านบทสัมภาษณ์ซิ นังพิณ เจ้เป็นเจ้าหญิงขี่ม้าขาวมาช่วยเอาไว้ ทำให้ปุ้มส่งสายตาประหลับประเหลือกมาให้ โทษฐานที่ขัดจังหวะ
สายพิณกวาดสายตาไปที่บทสัมภาษณ์ของทั้งคู่ เห็นบทสรุปตัวหนาของคอลัมนิสต์ เขียนทิ้งท้ายไว้ว่า กับการร่วมงานครั้งแรกที่สุดแสนจะราบรื่นและแถมทั้งคู่ยังเป็นคนคุ้นเคยกันมาก่อนแบบนี้แล้ว สงสัย ออย อาทิตยา คงจะเปลี่ยนแปลงสรรพนามเรียกขานหนุ่มอธิป นายแบบหน้าใหม่ของวงการ จากพี่ชาย เป็นอย่างอื่น ในเร็วๆ วันนี้กระมัง ทำให้สายพิณไม่รู้สึกอยากจะอ่านบทสัมภาษณ์ความยาวเกือบสองหน้าเลยแม้แต่น้อย เธฮยื่นแมกกาซีนกลับไปให้เพื่อนแล้วรีบออกตัวว่า ลืมไปเลยว่า นัดช่างวอลเปเปอร์เอาไว้ เดี๋ยวมาอ่านต่อดีกว่า
ดูมัน ทำเป็นฟอร์ม ปุ้มแอบกระซิบกับเจ้ไล่หลัง ชั้นว่า มันคงหลงรักเขาเข้าเต็มเปาเลยนะเนี่ย ปกติไม่ค่อยเห็นมันเป็นแบบนี้นิ เก็บอาการไม่อยู่เลยงวดนี้ สงสัยคุณอธิปจะต้องมีดีอะไรนอกจากรูปหล่อนะเนี่ย
เดี๋ยวชั้นตามไปคุยกับมันก่อนนะ แกไม่ต้องตามมาหล่ะ เสียเรื่องหมด เจ้รีบปรามเพื่อนก่อนที่จะเดินตามสายพิณออกมา
เมื่อสายพิณเดินออกมาแล้ว เธอก็รู้สึกแปลกกับการกระทำของตัวเองเมื่อครู่ เธอไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมเธอถึงไม่อยากรับรู้เรื่องของสองคนนั่นขนาดนั้น
เดี๋ยวก่อนนังพิณ เจ้เรียกเพื่อนสาว เมื่อเดินตามมาทันที่หน้าห้องกาแฟพอดี แกมีอะไรในใจรึเปล่า มีอะไรก็ปรึกษาชั้นได้นะ คิดคนเดียวเดี๋ยวอกแตกตายพอดี
เปล่านะเจ้ ชั้นแค่ไม่อยากอ่านบทสัมภาษณ์ก็แค่นั้นเอง ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รู้แต่ว่าไม่อยากรู้เรื่องของสองคนนั่น เมื่อถูกทะลวง ความในใจแบบนี้ สายพิณก็พรั่งพรูความรู้สึกของเธอออกมา ชั้นคงบ้าไปแล้วหล่ะ เดี๋ยวก็คงหายเอง สายพิณสรุป
ไม่หรอกแก แกไม่ได้บ้าหรอก คนบ้าน่ะจะไม่รู้ตัวว่าบ้าหรอกนะยะหล่อน เจ้พูดตลกสร้างบรรยากาศ
ชั้นขำไม่ออกอ่ะเจ้ แกแค่ชั้นคิดย้อนกลับไปว่า ชั้นไปตกหลุมรักเค้าได้ยังไง ภายในเวลาแค่นี้ ชั้นก็ตกใจตัวเองจะแย่อยู่แล้ว นี่ยังไม่ได้คิดถึงความจริงที่ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานนะ ตอนแรกชั้นก็คิดว่าชั้นคงไม่ได้รู้สึกอะไรมากเท่าไหร่ แต่พอมารู้แน่ๆ ว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด ชั้นกำลังหลอกหัวใจตัวเองอยู่ แกเข้าใจชั้นมั๊ย ฮึ! สายพิณทำท่าเหมือนจะทุบหัวตัวเอง
อีนี่ พูดวกไปวนมา ใครจะไปเข้าใจหล่อนยะ เจ้ได้แต่คิดอยู่ในใจ แต่ปากก็พยายามปลอบเพื่อนในแบบฉบับของเธอว่า แกก็รู้ว่า ถ้าจะให้ชั้นแนะนำอ่ะนะ ชั้นก็อยากจะบอกว่า ดีจะตายที่แกรู้ใจตัวเองแล้ว และชั้นก็จะบอกต่อไปว่า ไอ้คอนดิชั่นที่ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานหน่ะ มันไม่ได้เป็นปัญหา แกไม่เห็นจะต้องไปสนใจ แกก็เป็นอย่างที่แกเป็น แค่ไม่ต้องเสนอจนออกนอกหน้าอย่างที่พวกชะนีสมัยนี้ทำกันก็พอ ถ้าแกจะรักเค้าแกก็รัก ถ้าเค้ารู้ตัวแล้วรักแกขึ้นมาเหมือนกันแกก็แฮปปี้เอนดิ้ง แต่ถ้าไม่ใช่เค้ายังจะคงแต่งงานไป เพราะเค้าไม่ได้ชอบผู้หญิงแบบแก ก็จบกันไปเท่านั้นเอง แกอย่าเพิ่งไปปริวิตกอะไรมากมายกับความรู้สึกข้างใน ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่ต้องไปบังคับมัน อยากรักก็รักให้สุดๆ พอตอนเศร้าก็เศร้าให้มันถึงที่สุด ก็แค่นั้นแหล่ะ อ้อ แล้วก็ไม่ต้องทำตัวเป็นนางเอกที่จะต้องตัดใจ ข่มใจ นั่นมันน้ำเน่าเกิน ไม่ต้องมาทำเป็นนางร้ายเวอร์ชั่นตลาดแตก แย่งเค้ามาจากคนอื่นจนออกนอกหน้า แต่ชั้นมั่นใจว่าอย่างหลังเนี่ยแกคงไม่ทำ แต่อีอย่างแรกเนี่ยล่ะที่ชั้นกลัวใจแกอยู่ เป็นคนธรรมดาน่ะดีแล้ว อย่ามาทำเป็นนางเอกละครให้ชั้นอ๊วกแตกล่ะยะ จะขอบอก เจ้ตัดบทก่อนจะหันหลังกลับ
เดี๋ยว เจ้! สายพิณเรียกเพื่อนให้หยุด ถ้าชั้นรู้ตัวอยู่แล้วว่าจะต้องเสียใจ แล้วชั้นจะปล่อยให้ตัวชั้นเศร้าสุดๆ ไปให้เจ็บทำไมหล่ะ
แล้วแกมั่นใจได้ยังไงหล่ะ ว่าไอ้ที่แกรู้น่ะมันถูกต้องแล้ว? เจ้ถามกลับ แกไม่ใช่ผู้หยั่งรู้ทุกอย่างนะนังพิณ บางสิ่งน่ะไอ้ที่เราเห็นมันอาจจะเป็นภาพลวงตาก็ได้ แกแค่คิดเถอะว่าเสียใจเพราะไม่ได้รัก กับเสียใจที่ได้รักน่ะ อันไหนมันเจ็บกว่ากัน
|
Create Date : 26 พฤษภาคม 2549 |
Last Update : 26 พฤษภาคม 2549 11:00:39 น. |
|
2 comments
|
Counter : 455 Pageviews. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 26 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:14:32 น. |
|
|
|
โดย: เพื่อนแก้ว IP: 124.120.189.111 วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:22:32:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|