[Japan2012] จากโตเกียว ไปนาโงย่า 23 มีนาคม 2012

วันนี้เราต้องไปเยี่ยมชมพระราชวังอิมพีเรียลเวลา 13:30 น. ซึ่งได้ทำการ register online แล้วผ่านเวปไซต์ของพระราชวังอิมพีเรียลค่ะ ( เราต้องไปให้ถึงพระราชวังอิมพีเรียลก่อนเวลา 10 นาที)  โดยจะมีเจ้าหน้าที่มาทำการบรรยายระหว่างเยี่ยมชมค่ะ (เป็นภาษาญี่ปุ่น)  แต่ก็โอเคนะคะ ได้เข้าไปชมบรรยากาศภายในพระราชวังบางส่วน แต่วันนี้่งดเยี่ยมชมสวนฝั่งตะวันออกค่ะ

เรามีเวลาว่างตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง โดย check-out ออกจากโรงแรมตั้งแต่ 9 โมงเลยค่ะ แล้วฝากกระเป๋าทั้งหมด 1 ใบโตๆเอาไว้ (ทางโรงแรมกำหนด late check out 11 โมงค่ะ)   เรากำหนดไว้ว่าถ้าชมพระราชวังเสร็จแล้ว ก็จะเดินทางไปนาโงย่ากันค่ะ

สมบัติที่นำมา มีเพียงแค่นี้

แล้วเราก็เริ่มออกเที่ยวฆ่าเวลากันค่ะ   พระเจ้า!! ฝนตกปรอยๆ  แงๆ  เซ็งมากมาย 

แต่เราก็ไม่ท้อค่ะ อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน ( แงๆ )   ออกไปช้อปปิ้งล่ะกัน  นี่เลย Akihabara  ตามหาของตามใบสั่งให้ครบให้ได้

บรรยากาศเหงาๆ ในห้องคนขับ JR Yamanote ค่ะ

มาถึง Akihabara ก็ยังมีฝนตกอยู่  เดินตามหาห้างดองโคชิเตะ อะไรประมาณนี้แหล่ะค่ะ  ห้างเล็กแต่ของเยอะมากค่ะ  เอาใบสั่งไปให้พนักงานดู  ... ไม่มีของซะงั้น  อกหักดังเป๊าะเลย

เอาไงดี  อกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างนี้ .... 

... รูปก็ถ่ายไม่ได้

.... ฝนก็ตก

.... ของช้อปปิ้งก็ไม่มี

ถ้าฝนยังตกถึงบ่ายโมง แล้วจะทัวร์พระราชวังอิมพีเรียลกันได้ป่าวเนี่ย  ปรึกษากันแล้ว  ไปนาโงย่าโลด  ไม่ทัวร์พระราชวังแล้ว  งอลลลลลล

กลับมาถึง Shinagawa station  พี่รามอาสาเป็นพระเอกเดินไปเอากระเป๋าที่โรงแรม ปล่อยลูกเมียให้รอที่สถานี  เมียก็ดีมากมาย  ช้อปปิ้งในสถานีระหว่างรอซะเลย ครุคริ

สรุปว่า ได้โตเกียวบานาน่ามา 10 กล่องค่าาาาา  ถ้าไม่คำนึงถึงกระเป๋าที่เอามาใบเดียว  (จะแบกโตเกียวบานาน่ากลับไงหว่า)  คงจะเหมามาหมดร้านกันเลยทีเดียว

เมื่อคณะเดินทางพร้อมแล้ว ก็เดินหาที่ซื้อตั๋วชินกันเซ็นกันค่ะ 

ภาพน้องอาระหว่างรอซื้อตั๋วค่ะ ( รอตั๋วประมาณ 10-20 นาทีกันเลย เช็คหาที่นั่งค่ะ แต่ที่นั่งด้านขวาที่มองเห็นวิวภูเขาฟูจิเต็มซะแล้ว)

ได้ตั๋วมาแล้วค่ะ  คนละ 10,980 Yen  ส่วนน้องอาครึ่งราคาค่ะ

ต่อไปก็วิ่งหา gate ค่ะ เพราะมีเวลาเหลือแค่ 20 นาที รถไฟก็จะมาแล้ว

โชคดีค่ะ วิ่งถึง gate เร็ว เลยได้ถ่ายภาพกับเจ้ารถไฟหัวกระสุนสุดหล่อหลายภาพเลยค่ะ

รถไฟชินกันเซ็นมาทุกๆ 5 นาทีค่ะ เริ่มเบื่อแล้ว ถ่ายนายสถานีบ้างไรบ้าง

รถไฟมาแล้วค่ะ ขึ้นรถไฟกันเลยค่ะ

เจอปัญหาตั้งแต่เข้ารถไฟกันเลยค่ะ เพราะของฝากจากเมืองไทย อันประกอบด้วยปลาร้า หอยดอง ของสดอื่นๆที่บรรจุไว้ในกล่องพลาสติกใบใหญ่ถูกย้ายจากกระเป๋าเดินทางมาไว้ในใต้ท้องรถเข็นของน้องอาค่ะ  (ผ่าน ตม เข้าประเทศได้แล้วไม่ต้องหลบๆซ่อนๆไว้ในกระเป๋าเดินทางอีกต่อไป) ทีนี้ลืมคิดไปว่า ตอนขึ้นรถไฟจะต้องพับรถเข็นด้วย   โชคดีที่รถเข็นของน้องอามีขนาดพอดีกับทางเดินภายในรถไฟค่ะ  เลยเข็นเข้าไปได้เลย  แต่ก็ต้องเสียเวลาเก็บถุงต่างๆ ที่ห้อยอยู่กับก้านร่มของรถเข็น เพราะมันจะเข็นผ่านเข้าไปไม่ได้ค่ะ ชาวญี่ปุ่นที่ต่อคิวเข้ารถไฟคงด่าอยู่ในใจแน่เลย ... เค้าขอโทษนะ

สภาพเลยเป็นแบบนี้ค่ะ ... ไม่ได้พับรถเข็น

โชคดีค่ะ ที่เบาะหน้าไม่มีคนนั่ง  ไม่งั้นเค้าจะเอนเบาะมาไม่ได้เพราะติดเจ้ารถเข็นคันนี้แหล่ะค่ะ  รู้สึกผิดตลอดการเดินทาง

บรรยากาศภายในรถไฟชินกันเซ็นค่ะ

เจ้าหน้าที่ที่มาตรวจตั๋วเค้าจะต้องโค้งคำนับก่อนเข้าโบกี้และโค้งคำนับหลังจากออกจากโบกี้ด้วยค่ะ  สุภาพมากๆ

ประตูแต่ละโบกี้ก็จะเป็นประตูอัตโนมัติ มีช่องระหว่างโบกี้สำหรับให้ผู้โดยสารคุยโทรศัพท์ค่ะ จะได้ไม่รบกวนผู้โดยสารท่านอื่น (ดีจัง)  ภายในห้องโดยสารจึงเงียบมากๆค่ะ 

ห้องน้ำก็จะแบ่งเป็น 2 แบบด้วยค่ะ  เลือกใช้ตามความถนัด

ออกจากโตเกียวประมาณ 1 ชั่วโมง ให้มองด้านขวาจะเจอภูเขาฟูจิ ... เอิ่ม ฝนตกค่ะ  เจอวิวแบบนี้ตลอดทางเลย  แงๆ   ฟูจิจ๋า ไว้เจอกันคราวหน้านะจ๊ะ

ใช่ไม๊น๊า

สองพี่น้องคู่นี้ เดินทางกันเองค่ะ เก่งจัง  อาเอิ้นยกนิ้วให้เลย

ประมาณ 1.5 ชั่วโมงก็ถึงนาโงย่าค่ะ

ต้องซื้อตั๋วรถไฟ เดินทางต่อไปยัง Ise

รถไฟขบวนนี้เล็กกว่าชินกันเซ็นอีกค่ะ  T________T  พระเจ้า !!  มีปัญหากับรถเข็นอีกแล้วค่ะ

คราวนี้รถเข็นเข้าไม่ได้เลยค่ะ   แถมน้องอาหลับคารถเข็น   ผู้โดยสารที่จะเข้าโบกี้เดียวกันติดเราหมดเลยค่ะ  เข้ารถไฟกันไม่ได้  

อาเอิ้นเลยหิ้วน้องอาลงจากรถเข็นมานอนบนเบาะรถไฟ แล้วอรเอารถเข็นออกไปจอดไว้ตรงช่องว่างระหว่างโบกี้  เฮ้อ ... ขอโทษอีกรอบนะคะเพื่อนร่วมทาง   กระเหรี่ยงเดินทางไกล ของเยอะแยะเต็มไปหมด

แล้วก็เดินทางต่อด้วยรถไฟอีกขบวนค่ะ เพื่อไปสถานี Chisato

เจอคุณยายอายุ 93 ปีบนรถไฟค่ะ  คุณยายเดินทางไปหาหมอเอง  สุโค่ยยยย

ถึงสถานี Chisato แล้วค่ะ  ที่อาเอิ้นบอกว่า บ้านน๊อก บ้านนอก

ฝนยังตกอยู่ค่ะ  อาเอิ้นใส่เสื้อกันฝนฝ่าออกไปเรียกแท๊กซี่  ส่วนน้องอายังนอนหลับสบายในรถเข็นอยู่อย่างต่อเนื่อง

เราเข้าแท๊กซี่พร้อมกันไม่ได้ค่ะ  เพราะห้ามผู้โดยสารนั่งเบาะหน้าคู่คนขับค่ะ

อรกับอาเอิ้นไปกับแท๊กซี่ก่อนพร้อมกระเป๋าเดินทาง   เหลือพี่ราม น้องอาและรถเข็น รออาเอิ้นมารับ

ถึงบ้านแล้ว ออกไปช้อปปิ้งซื้อของสดๆ ในซุปเปอร์มาเก็ตใกล้บ้านมาทำอาหารเย็นกันค่ะ

สตอเบอรี่สดๆ  น่าเหมาให้หมดเลยค่ะ

คุณรามเลือกซื้อส้มค่ะ  ใบใหญ่ม๊ากกก

เห็นปลาสดๆ แล้ว น้ำลายไหลค่ะ  ราคาไม่แพงด้วย

มื้อนี้อาเอิ้นลงมือทำชาบูค่ะ  อร่อยมากกกกก

 

พรุ่งนี้เราจะขึ้นเขา ไปลุยหิมะกันนะคะ  ^^

 




Create Date : 05 เมษายน 2555
Last Update : 5 เมษายน 2555 23:48:38 น.
Counter : 2264 Pageviews.

2 comments
  
น่าเที่ยวจังค่ะ
โดย: mariabamboo วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:11:34:47 น.
  
อยากไปเที่ยวแบบนี้บ้างจังค่ะ ลูกยังเล็กอยู่
โดย: thip IP: 110.168.82.110 วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:53:00 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เด็กชายอา
เกิดวันที่ 9 มิถุนายน 2551
น้ำหนัก 3,130 กรัม
ความยาว 53 ซม.