สาธุ อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย

เป็นงั้นไปนะคะ เบื่อเพราะหงุดหงิดเรื่อง "คุณ" คนนั้นอยู่หรือเปล่าเนี่ย

หุหุหุ

ทำไมรู้สึกว่ามันน่าเบื่อจัง ทำอะไรแต่ละวันให้ดีแต่ผลที่ได้กลับไม่เห็นจะดีตามมา ยิ่งทำเหมือนยิ่งไม่มีอะไรดี ทำอะไรก็ไม่เห็นจะมีใครเห็น

เบื่อน้อง เบื่อครอบครังจังโว้ย จะรับผิดชอบไปถึงชาติไหน โตไม่รู้จักโต พ่อแม่ก็ไม่เข้าใจ เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ความเหนข้างบน
ตงจัยมาก

รำคานน้อง พ่อแม่ก้ออะรัยมั่ยรุเซง

Super เซง เร้ยยยยยยยยยยย

อยากกระทืบน้อง

อยาก จะ เดะ น้อง

เบือมันมากๆ

ไม่ใช่คุณคนเดียวเหรอก ฉันด้วย!คาดขืนยังมีภาระต้องมาวุ่นวายจะอาบกี่โมง นอนกี่โมง ไม่ยอมรับในความสามารถยังด่าอีกเวลาจะไปแข่งกับคนอื่นเช่น สอบ
มันทำให้ดิฉันอยากจะหนีไปให้พ้นๆ

แสนที่จะเบื่อน้องชายมาก...อายุ 27 ไม่สามารถที่จะคิดเองได้..บอกอะไรก็ไม่ฟัง..เถียงทุกอย่าง...ฉันเป็นพี่สาวตั้งแต่เล็กจนโตหาให้ทุกอย่าง..แม่กับพ่อตามใจจนน้องชายจนทำอะไรไม่เป็นบอกอะไรไม่ได้..เรียนไม่จบพี่ก็ต้องเป็นภาระพาไปแก้(ระดับป.ตรีนะ) ....พอจบหางานให้ทำ...ทำงานก็ไม่เคยดินรนหา..ให้อยูดูแลแม่...ออกรถตู้ให้เพื่อรับนักเรียนมาทำงานด้วย...บอกให้ทำความสะอาดรถ..ไอ้น้องชายมันก็เถียงๆ...โอ้ยฉันเบื่อเหลือเกิน...บอกตรงอยากจะกระทืบ(ด้วยความโมโหมากๆ)..เห็นพฤติกรรมการเถียงแล้วไม่รู้ว่ามันเกิดมาทำไมม..มันคงเป็นเวรกรรมของฉันมากๆ..ถ้าบอกต่อหน้าแม่ก็โกรธทั้งแม่และน้องชาย..พอเราบอกคนเดียวก็เถียง...แถมแม่ไปแอบโอนที่ให้น้องชายโดยไม่บอกใครอีกด้วย....แต่ทุกอย่าที่พี่สาวคนนี้ทำไปน้องและแม่ไม่เคยเห็นความสำคัญเลย........ทำไม่เวรกรรมจริงๆๆชาติก่อนแันคงทำบาปเขามากนะ...ชาตินี้ถึงได้เป็นแบบนี้...............

เหนื่อยกับน้องชายมากเลยแม่ค่อยแต่ตามใจจะพูดไรให้ก็ไม่ได้ต้องคอยเอาอกเอาใจกันตลอดเวลากลับบ้านไม่เคยหรอที่จะมารับมาส่งก็ไม่เคยคิดเห็นเพื่อนสำคุญเห็นพฤติกรรมการเถียงตลอดเวลากรรมเวรอะไรของฉันก็ไม่รู้.......