Bloggang.com : : วัสนันท์ - เ ด็ ก...ผี...@ รี ส อ ร์ ท ห รู ริ ม ท ะ เ ล

~.♪เรื่องมันส์ ๆ ของวัสนันท์ และครอบครัว ♪ ~

Group Blog

All Blogs

เ ด็ ก...ผี...@ รี ส อ ร์ ท ห รู ริ ม ท ะ เ ล

ครอบครัวเราชอบไปเที่ยวชายทะเลบ่อย พอมีลูกอ่อนก็กะเตงไปกันแล้ว มักเจอเรื่องแปลก ๆ เสมอ ครั้งหนึ่งไปตอนลูกเล็ก พอไปแปลกที่กลางคืนก็ร้องไห้ไม่หยุด และครั้งนี้อีกเช่นกันเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปี ตอนนั้นลูกคนแรกอายุขวบเศษค่ะ

คืนหนึ่งในฤดูหนาวครอบครัวเรา พ่อแม่และลูกเล็กวัยขวบเศษ ไปพักผ่อน ณ รีสอร์ทหรูริมทะเล ไม่ไกลจากตัวเมืองแต่ที่ตั้งค่อนข้างเปลี่ยวสงบแต่หรูและแพง วันนั้นเป็นวันธรรมดาสามีลางานมาเพื่อได้ราคาพิเศษวันธรรมดา จึงมีแขกน้อยและบรรยากาศวังเวง

พอถึงที่พักก็ตอนเย็นแล้วด้วยเพราะลูกยังเล็ก บวกกับการเดินทางไกลแม่ก็เหนื่อยจึงตกลงกันว่าจะไม่ออกไปทานอาหารเย็นที่ไหนแล้ว หัวค่ำพ่ออาสาขับรถออกไปซื้ออาหารและขนม โดยให้แม่และลูกน้อยอยู่รอที่ห้องกัน ภายในห้องพักตกแต่งบรรยากาศสไตล์ทรอปิคครอแบบปีกวิเวกซักหน่อย แต่ที่เหมือนกับที่อื่น ๆ คือประตูทางเข้าอยู่ใกล้กับห้องน้ำ และจะมีทางเดินเข้าห้องระหว่างที่แม่นอนพักให้หายเหนื่อยและลูกชายวัยเตาะแตะเดินเล่นภายในห้องเวลา ตอนนั้นประมาณทุ่มครึ่งดิฉันเหนื่อยมากจึงนอนบนเตียงแต่ยังไม่หลับ

กำลังเคลิ้มจะหลับ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นก๊อก ก๊อก ก๊อก 3 ครั้ง ดิฉันก็ลุกขึ้นนั่งเห็นลูกชายตกใจวิ่งหน้าตื่นมาหา ดิฉันคิดว่าสามีคงกลับมาแล้วจึงอุ้มลูกแล้วเดินไปเปิดประตูแต่ไม่มีใคร พยายามคิดว่าเป็นลมหรือสัตว์อื่นแต่ก็ไม่มีวี่แวว

เมื่อหาสาเหตุไม่เจอดิฉันก็ไม่สนใจกลับเข้าห้อง วางลูกชายลงเค้าก็เดินเล่นวิ่งไล่จับลูกโป่งในห้องเล่นอย่างสนุกสนานต่อไป สักพักก็ได้ยินเสียงเคาะประตูก๊อก ก๊อก ก๊อก อีกแล้วคราวนี้ลูกชายวิ่งหน้าตาตื่นมาหาอีก ทีนี้ดิฉันรีบเปิดไปดูว่าเป็นใคร แต่ไม่มีเลยดูห้องถัดไปเผื่อมีเด็กมาแกล้งรึป่าวแต่ก็ไม่มีใคร ซ้ำห้องถัดไปไม่มีเพราะห้องพักดิฉันเป็นห้องเดี่ยวไม่ติดกับใครเลยจึงไม่มีใครอยู่ใกล้แถวนั้นแน่นอน

ตอนนี้ดิฉันเริ่มกลัวแล้ว จึงอุ้มลูกมากอดไว้ แต่ลูกกำลังสนุกก็ดิ้นลงไปไล่ตามลูกโป่งที่ลอยเด้งตามประสาเด็ก ดิฉันกังวลว่าจะเกิดเหตุอะไรกับสามีจึงโทร.เข้ามือถือแต่โทร.ไม่ติด ไม่มีสัญญาณ เลยไม่รู้ทำงัยนึกได้จึงไหว้พระที่แขวนติดตัวมาขอให้ช่วยคุ้มครอง ระหว่างไหว้นั่งมองไปทางลูกเห็นลูกไล่จับลูกโป่งพอไปใกล้ประตูเห็นลูกเอามือเคาะประตูแล้วก็วิ่งหนีมาหาเรา ทีนี้ชัดเลย รู้ว่าไม่ใช่ผีที่ไหน เด็ก ผี นี่เอง.. อารมณ์ตอนนั้นบอกไม่ถูกไม่รู้จะดีใจหรือโมโหก่อนดีเนี่ย

31/10/13 edit pic

Create Date : 29 ตุลาคม 2550

Last Update : 31 ตุลาคม 2556 9:29:08 น.

2 comments

Counter : 578 Pageviews.

แวะมาเยี่ยมบล็อกค่า
แอดบล็อกคุณวัสนันท์เรียบร้อยแล้วนะค้า

เกศชอบอ่านเรื่องผีผี
นิยายเล้นรับไรงี้ง่ะค่า
แล้วก็ว่างๆชอบทำงานฝีมือเหมือน
คุณวัสนันท์เลยค่า

Nice to meet U นะค้า

โดย: เกศจัง (stargate_V4

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:12:39 น.

โดย: มีแต่ลูกชาย (มีแต่ลูกชาย

) วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:21:41:33 น.

วัสนันท์

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

εїз ♪ น่ารักเรียบร้อยด้อยกิ๊ก ชอบนั่งคลิ๊กรักธรรมชาตินักหนา ไม่ต้องบอกว่าไลค์สามเวลา เพียงท่านคอมเม้นท์มาจักขอบคุณ ♫ ♬ ♪ ☆ Base on my's true story เรื่องจริงผู้เขียน ต้องการข้อมูลติดต่อได้ค่ะ ☆ ขอบคุณที่เข้าชมค่ะ /|\ εїз Thank you for visited ♫

Free Countercasino sign-up

Friends' blogs

[Add วัสนันท์'s blog to your web]

Links

Bloggang.com