SJ in Thailand September 2009
หลังจากจบภารกิจไปกรี๊ดคิมฮี(ตอนนั้นโฮกคิมฮีเพียงคนเดียว)เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา

แม้อุ๊คจะมาไทยในเดือนถัดไป ก็ไม่ได้ไปกรี๊ด เพราะอยู่ในช่วงป่วยพอดี แถมเป็นวันอาทิตย์อีกเลยไม่กล้าเสี่ยง

ครั้นได้ฤกษ์งามยามดีเมื่อวันที่ 24 กันยายน (วันทำงาน) จัดการลาพักร้อนเพื่อไปเกาะขอบเวทีโฮกมินใกล้ๆ
นับได้ว่าวันนั้นคุ้มค่ามากที่ได้ไปเห็นมิน(อีกแล้ว) เพราะวันนั้นแฟนคลับน้อย ปร้าก็เลยไม่เหนื่อยมาก

หลังจากนั้นในวันเสาร์ที่ 26 กันยายน เตรียมตัวเตรียมใจไปโฮก 5 หนุ่มที่เซ็นแกลอรี่อีกครั้ง
ตื่นแต่เช้า เพื่อไปต่อคิวที่จะเข้างาน โอ้ยแม่เจ้า คราวหน้าปร้าไม่เอาแล้วงานแบบนี้เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ

ช่วงเช้าแบ่งภาคไปดู มิน ฮยอก ทึก ก่อนงานใหญ่จะเริ่ม โอ้ยแม่เจ้า ไม่ๆๆ สาวกวันเสาร์น่ากลัวมาก
ถ้าเทียบกับวันธรรมดาแล้วดูปลอดโปร่งกว่าเยอะ เริ่มทนไม่ไหวเลยชิ่งมารอเข้างานใหญ่ช่วงบ่าย

สุดท้าย ... โดนหลอกให้ยืนดูวงโคฟแอนด์แฟชั่นโชว์จนปวดหลัง (คนแก่มันก็เงี้ยกระดูกกระเดี้ยวไม่ค่อยดี)

พอหนุ่มๆออกมา คนก็เริ่มกรูกันเข้ามาเกาะขอบเวทีให้ใกล้ที่สุด แล้วบรรดากลิ่นสรรพกายทั้งหลายเริ่มกระเด็น
ส่วนปร้าไม่ทนต่อไป ลากสังขารตัวเองออกมาห่างเวทีไปหลบมุมเสาไกลๆ พร้อมกับนั่งดูทีวีจอยักษ์แทน

ครั้นจะออกจากงานก็ออกไม่ได้ เขาไม่ยอมให้ออก เลยนอนกลิ้งนั่งกลิ้งหัวเราะเป็นบ้าคนเดียวอยู่ตรงมุมเสานั้นแหละ

สรุป
ตั้งแต่ต่อไปนี้เป็นต้นไป หากหนุ่มๆมาไทยอีก ปร้าจะไม่ไปงานวันเสาร์อาทิตย์แบบนี้อีกแล้ว สู้แรงเด็กไม่ไหว
ถ้าจะไป(จริงๆ) ขอเป็นวันธรรมดาโล่งๆ วันทำงาน และจะยอมเสียวันลาพักร้อนไป(โฮก)ดีกว่า
และไว้ทรงนักเรียนม.ต้น แอ็บเนียนเป็นเด็ก ถ้าใครถามอายุเท่าไรตอบอย่างมั่นใจว่าปร้าแก่เริ่ดเท่าคิมฮี โฮะๆๆ

ปล. มินนี่น่ารักเท่าโลก - คิมฮีสวยเลิศเหนือจักรวาฬ - อุ๊คกี้มาไทยอีกน๊าคราวเน้ปร้าจะไม่ให้พลาด

*********
จบจากงานที่CTW รีบบึ่งรถไฟฟ้ากลับบ้าน มาถึงอนุฯราวๆสองทุ่ม
เจอน้องคนหนึ่งต่อแถวอยู่ข้างหน้า น้องเขาถามฉันว่าไปเรียนพิเศษเหรอคะ
ตรู ::(..อึ้งไปสามวิ..)ป่าวค่ะ ไปดู SJ (เต็มปากเต็มคำ)
น้อง ::โอ้ยพี่ก็ไปเหมือนกันค่ะ ได้เข้างานป่าวคะ พี่ยืนดูจอทีวีข้างนอกอ่ะคะ
ตรู ::ได้ค่ะ ... บลาๆๆ (ก่อนจะจบด้วยคำถาม)ขอโทษนะคะอายุเท่าไรแล้วคะ
น้อง ::เพิ่งจบคะ รอสัมภาษณ์งานอยู่
ตรู ::(ชี้มาที่ตัวเอง)เค้าอายุยี่สิบหกค่ะ ..
น้อง ::(..อึ้งไป 5วิ..)
....เอ่อ ทรงผมใหม่ตรูเนี่ย .... หลอกชาวบ้านได้ทั่วเลยฟร่ะ 555
*********



Create Date : 27 กันยายน 2552
Last Update : 27 กันยายน 2552 22:30:37 น.
Counter : 505 Pageviews.

0 comment
เพี้ยน
รู้สาเหตุของการเสียจริตในการเขียนหนังสือแล้วล่ะ

ไม่ใช่คุณเพื่อนที่แชทโต้กันอย่างเมามันส์

ไม่ใช่ SJ ที่โปรยเสน่ห์ใส่ตลอดเวลา

แต่เป็น

เสียงเพลง

....
....
....
....

ฉะนั้นจงปิดมันซะ

.........

ฝนมามืดเลยล่ะ
หยิบร่มสีบลูซัฟไฟร์ (เว่อร์ไปแล้ว)
ออกไปเผชิญหน้ากับสายฝน

จะกลับถึงบ้านกี่โมงกันเนี้ย



Create Date : 12 มิถุนายน 2552
Last Update : 12 มิถุนายน 2552 16:45:43 น.
Counter : 428 Pageviews.

0 comment
โรคจิตคิดมากไปเอง
(ว๊าก นี่ฉันไม่ได้มาเล่นที่นี่เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วหรือเนี่ย ,,,)
โรคจิตคิดมากไปเอง
เรื่องของเรื่อง มีพนักงานคนใหม่มาอยู่ละแวกเดียวกัน เป็นสุภาพสตรีน่ารัก การศึกษาดี งานอดิเรกก็เริ่ด
ตอนแรกๆก็คิดจะผูกมิตรด้วย แต่ไปๆมาๆ เธอก็ไปสนิทกับพี่สาวในแผนก แล้วไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็เลยปล่อยให้ไปกันสองคน
แล้วจู่ๆ .. เหมือนกับตัวเองถูกแย่งความสำคัญไปอ่ะ จากที่ใครๆก็โอ๋ เอาใจ ตอนนี้กลับมีคนมาแบ่งความรู้สึกแบบนั้นไปอีกคนนึง
หัวหน้าสุดเลิฟที่แวะเวียนไปคุยเรื่องการถ่ายภาพกับพนักงานคนใหม่อยากสนุกสนาน (คอเดียวกัน)
โดยเฉพาะพี่ชายสุดซี้ จากที่เคยแกล้งเราอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้กลับมีท่าทีสนิทสนมกะพนักงานคนนั้นอีก
พอเห็นทีไร ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง เป็นคนไม่มีความสำคัญอีกต่อไป .... (พวกหมดประโยชน์ช่ะม่ะ ใช่สิเค้าไม่ใช่ผู้หญิงเจ้าเสน่ห์นิหน่า)
ไม่รู้ว่าเธอคนนี้แกล้งเนียนหรือไม่ได้ตั้งใจจริงๆ .. จู่ๆโทรศัพท์มือถือของเธอก็ใช้งานไม่ได้ (กำลังทานข้าวกลางวันกันอยู่)
เธอก็งอแง งองแงง ว่าทำไงดี ทำไงดี .. เธอเลยให้พี่ชายอีกคนลองโทรเข้ามือถือของเธอ ..
แล้วสุดท้ายคุณพี่ชายก็เลยได้ add เบอร์ของเธอคนนั้นไปด้วย ..
เออ สุดท้าย ฉันมันโรคจิตคิดมากไปเองล่ะ ช่างฉันเหอะ



Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 15:51:41 น.
Counter : 774 Pageviews.

0 comment
== อ้วน ==
หลังจากยืนยันมานานเกี่ยวกับน้ำหนักของตัวเอง 55 กิโลกรัม มาตลอด
จนวันก่อน คุณน้อง ชักชวนให้ลองชั่งน้ำหนัก

"โอ้ย ชั่งทำไม ก็ 55 แหละ เชื่อดิ"พลางกระโดดใส่เครื่องชั่งอย่างมั่นอกมั่นใจ
"อย่าก้มหน้า"น้องสั่ง สักพักก็มีเสียงบอกพิกัดน้ำหนัก
"61"
"เฮ้ย"ฉันก้มดูเข็มที่หยุดนิ่งที่ตัวเลขนั้น ไม่จริงอ่ะ
"เหรียญเยอะเอาออกก่อน"ฉันจัดการส่งกระเป๋าเงินให้น้องถือ คราวนี้เข็มลดลงอีก 1 กิโลกรัม
"เครื่องชั่งมีปัญหา"ฉันคิด แต่ช่างเถอะ จะ 60 หรือ 61 ก็ไม่ถือว่าอ้วนหรอกมั่ง

กระทั่งเมื่อคืนนี้ นึกขึ้นได้ ลองเอาน้ำหนัก กับส่วนสูงมาคำนวณหาค่าเฉลี่ย ผลปรากฏว่ามันคือ ...
Fat
อ้วนระยะเริ่มต้น ตายล่ะหว่า ตอนนี้จึงต้องตั้งกฏขึ้นมาควบคุมน้ำหนักไม่ให้พุ่งขึ้น และปรับระดับให้กลับสู่สภาวะปกติ

ห้าม กินไอติมช่วงกลางวัน
ห้าม กินข้าวมือเย็นเกิน 1 กล่อง
ห้าม ปฏิเสธการกินผลไม้
ห้าม ดื่มน้ำอัดลม
ห้าม กินโรตีหนานุ่ม
ลดการเล่นคอมพิวเตอร์ หรือ นอนดูทีวีมากเกินไป
ออกกำลังกาย อย่างน้อยต้องออกไปวิ่งเล่นกับเจ้าซันนี่ทุกเสาร์อาทิตย์

ดูดิแล้วมันจะรอดไหมเนี่ย



Create Date : 14 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2550 11:23:33 น.
Counter : 349 Pageviews.

3 comment
ความว่างเปล่า
ในเมื่อมันไม่มีอะไรตื่นเต้นเลย
ก็เลยให้ชื่อว่า ความว่างเปล่า

ช่วงวันหยุดทำตัวขี้เกียจสุดๆ
เล่นคอมฯ นอนดึก ตื่นสาย
กิน นอน กิน นอน เล่นกับหมา

ก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
แต่รู้สึกตัวเองไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไร

เลยคิดขึ้นได้ ว่าจะทำอะไรดี
เพื่อเป็นประโยชน์ต่อตัวเอง

1. เรียนโท
ทำไม ใครๆก็เรียนโทกันทั้งนั้นนิ ไม่รู้มันเป็นแฟชั่นใหม่หรือเปล่า
ปัญหา ยังไม่รู้ว่าจะเรียนด้านไหน ที่รู้ๆไม่เอา MBA ชัวร์ เคยคุยกะพ่อเหมือนยังไม่ค่อยอยากให้เรียน เรียนเมื่อไรก็ได้
2. เรียนภาษาอังกฤษ
ทำไม รู้สึกว่านอกจากศัพท์กีฬาแล้ว อย่างอื่นจะออกทะเลไปหมด อยากจะพัฒนาตัวเองอีก
ปัญหา ค่าเรียนแพงชะมัด แล้วเวลาเรียนอีกล่ะ กินเวลาพักผ่อนแน่ๆ
3. เรียนภาษาสเปน
ทำไม อยากพูด อยากอ่าน อยากเขียน
ปัญหา เรียนไปแล้วจะเอาไปใช้ที่ไหน
4. ขับรถไปตลาด
ทำไม ความท้าทายของการขับรถ ถ้าผ่านจุดนี้ได้ จะได้ไปทำใบขับขี่
ปัญหา จะเอารถใครไปเสี่ยง กลัวตกใจจนรถดับกลางตลาด



Create Date : 06 สิงหาคม 2550
Last Update : 6 สิงหาคม 2550 13:27:33 น.
Counter : 446 Pageviews.

2 comment
1  2  3  

AimarFever
Location :
สมุทรสงคราม  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



(อยู่ระหว่างปรับปรุงตัว)

ShoutMix chat widget