All Blog
สามขวบ

น้องกันต์ครบสามขวบไปตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์แล้วล่ะครับ แต่ช่วงที่ผ่านมา มีเหตุการณ์ที่ทำให้เราต้องเหนื่อยกายเหนื่อยใจกันนิดหน่อย แม่เลยไม่มีแก่ใจเขียน แต่ตอนนี้เริ่มนิ่งละ ก็เลยจะเขียนให้น้องกันต์ได้รู้ว่า หลังจากผ่านวันเกิดไปได้สักสองอาทิตย์ ลูกก็ป่วยเป็นหลอดลมอักเสบ จนต้องแอดมิทโรงพยาบาล นอนสองคืนเพื่อฉีดยาและให้น้ำเกลือ กินยาตั้งหลายอย่างในหนึ่งวัน ตอนแรกแม่หนักใจมาก เพราะลูกกินยายาก แต่คราวนี้ไม่น่าเชื่อเลยว่า น้องกันต์ยอมกินยาเอง ไม่ต้องบังคับหรือล็อคตัวกันแล้ว บทจะง่ายก็ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อเลย แม่พยายามคิดว่า ทำไมจู่ ๆ น้องกันต์ถึงกินยาได้ง่ายจัง หรืออาจเป็นเพราะไปโรงเรียนแล้วเห็นเพื่อน ๆ กินยาหรือเปล่า แต่จะเป็นเพราะอะไร ก็ช่างเถอะ แบบนี้ดีมาก ๆ เลยล่ะครับ ถ้าลูกไม่ให้ความร่วมมือ แม่คงเครียดมากกว่านี้ เพียงแค่เห็นลูกต้องโดนฉีดยาและให้น้ำเกลือ ตัวแม่ก็แย่แล้ว สงสารจริงๆ ลูกเอ๋ย


ออกจากโรงพยาบาลไม่กี่วัน ลูกก็ป่วยอีก เพราะแม่พาหนูไปซัมเมอร์ คุณลุงหมอดุมากมาย บอกแม่ว่า เด็กที่ป่วยเป็นหลอดลมอักเสบควรให้พักนาน ๆ ไม่ควรให้ไปรับเชื้อเพิ่มอีก แต่แม่จำเป็นจริง ๆ นะครับ ก็ไม่มีใครดูแลลูกที่บ้านนี่นา นอกจากนี้คุณหมอก็ให้ลูกกินยาแก้แพ้ zyrtec & singuliar แบบ long term ไว้เลย เพราะว่ากลัวลูกจะเป็นโรคภูมิแพ้

ตั้งแต่เข้าสามขวบมานี้ ลูกแม่เป็นบิ๊กบอยมากเลย เลิกเพิร์สแบบถาวร อธิบายให้ฟังว่าไม่มีไซส์ของน้องกันต์ทำขายแล้วนะ ลูกก็โอเค ยอมนั่งกระโถน (เดี๋ยวสักพัก ค่อยย้ายไปชักโครกละกัน ) ถือว่าลูกปรับตัวได้เก่งมากเลยครับ
ส่วนด้านการสื่อสาร รู้จักเหตุผลมากขึ้น ลูกล่อลูกชนก็เยอะ

แม่ : เข็มยาวชี้เลขสามหรือเลขสี่ เราจะอาบน้ำ
กันต์ : เลขสี่ครับ
แม่ : น้องกันต์เลขสี่แล้วลูก อาบน้ำกันนะ
กันต์ : กันต์ยังอยากจะกินนมอยู่เลย

.......................................................................

แม่ : เราจะไปโรงเรียนตอนเข็มยาวชี้เลขสิบหรือสิบเอ็ดครับ
กันต์ : สิบเอ็ดครับ
แม่ : น้องกันต์เลขสิบเอ็ดแล้วลูก
กันต์ : กันต์ปวดท้อง อยากอึ๊
แม่ : มานั่งกระโถนครับ
กันต์ : หายปวดแล้วครับ แต่น้องกันต์อยากไปโรงเรียนเลขสิบสอง
แม่ : *. *

..........................................................................

ลูกแม่ยอมไปร้านตัดผมแล้วด้วย เก่งมาก ๆ เลยครับ ต้องยอมรับว่าลึก ๆ ก็แอบใจหายเหมือนกันว่า เด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่เคยตัวติดแม่ อะไร ๆ ก็จะให้แม่ทำ เค้าเริ่มปรับตัวให้เข้ากับโลกใบใหญ่ใบนี้แล้ว ถึงจะดีใจที่ลูกกล้าแกร่งขึ้น แต่ก็มีนิดนิดเหมือนกัน นิดเดียวเท่านั้นแหละลูก






Create Date : 27 เมษายน 2554
Last Update : 27 เมษายน 2554 23:04:46 น.
Counter : 521 Pageviews.

2 comments
  
น่ารักดีจัง มีเรทเวลาด้วย อิอิ
โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:15:11:44 น.
  
พี่กันต์ยอมเข้าร้านตัดผมแล้ว ... เย้ ๆ ๆ

พอลูกไม่สบายคนเป็นแม่ก็เครียดนะคะ ยอมรับด้วยคนเลย อยากเป็นแทน T_T

เห็นด้วยค่ะพอลูกโตขึ้น เค้าช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้นก็อดจะอยากให้เค้าอ้อนเหมือนเดิมไม่ได้ ..นี่ส่วนตัวยังคิดอยู่เลยว่าเลิกนมแม่ขาดได้เมื่อไหร่..ตัวเองคงเหงาๆ ไม่มีใครมาเกาะแกะอีกแล้ว .. :)
โดย: Thee-T'sMom วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:26:45 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

totoro_ok
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เจ้าชายน้อยของแม่ เติบโตขึ้นทุกวัน
อยากให้ทุกก้าวของลูก เป็นไปอย่างมั่นคง
และแข็งแรง