เดือนที่สิบเจ็ด ( พระเอกตัวจริง )

เดือนนี้ น้องกันต์สื่อสารกับแม่ได้เป็นอย่างดี บอกความต้องการของตัวเองได้มากแล้ว ทำให้เลี้ยงง่ายขึ้น แต่ก็ไม่ทั้งหมดทีเดียวหรอกนะครับ
เพราะว่าบางครั้งลูกก็หงุดหงิดออกฤทธิ์น่าดู คงเป็นเพราะอึดอัดขัดใจ บอกไม่ได้อธิบายไม่ถูกนั่นเอง

เวลาทำอะไร ชอบให้มีคนชม น้องกันต์จะตบมือให้กับตัวเองก่อน แล้วเรียกให้ ป๊า มี๊ (ตอนนี้ เรียกแม่ จากหม่าม้า เป็น มีมี๊) และยายจิน ตบมือตาม ห้ามทุกคนคุยกันในระหว่างที่ลูกแสดงความสามารถต่างๆ ทุกบททุกตอนและทุกเวลา จะต้องยกให้น้องกันต์เป็นพระเอกเสมอ ห้ามให้ใครต่อใครขโมยซีน มิฉะนั้นมีเคืองแน่นอน

เริ่มมีเทอริเบิล ทูว์ นิดนิดละ ขัดใจไม่ได้เชียวล่ะ ท่าถนัดก็คือ ร้องไห้ (แกล้งบ้าง... บางที) แล้วก้มหน้าลงไปแทบชิดพื้น แต่ไม่ถึงกับทำร้ายตัวเอง หรือขว้างปาข้าวของ อยู่ในระดับที่จัดการได้ในบางครั้ง เช่น เบนความสนใจ พาไปเดินเที่ยวเล่นที่อื่น หรือ แม่เดินหนีห่างออกมา ก็จะสงบลงได้เอง

น้องกันต์รู้เรื่องมากขึ้น ไม่ค่อยจะร้องไห้ตามแล้ว ถ้าบอกว่าแม่ต้องไปทำงาน ก็จะจากลาโดยดี พร้อมกับบ๊ายบาย จุ๊ฟ จุ๊ฟ และสวัสดี แต่มีข้อแม้ว่า ต้องให้ยายจินพาออกไปเดินเล่นนอกบ้าน ถึงจะยอมนะครับ









แม่อัพเรื่องนี้ ก่อนวันแม่วันนึง...
ต้องขอบคุณ น้องกันต์ที่ทำให้ชีวิตแม่สมบูรณ์ เพราะมีลูกจึงทำให้แม่เข้าใจถึงคำว่า รักแท้ของแม่ที่มีต่อลูกได้อย่างซาบซึ้ง
ขอบคุณ คุณยาย ที่มีรักแท้ให้แม่เสมอมา






บันทึกถึงคุณแม่ (คุณยายของน้องกันต์)
ปีที่แล้ว แม่ได้รับยกย่องให้เป็นแม่ดีเด่นของจังหวัด ถึงไม่มีอะไรมาการันตี ลูกๆ ทุกคนรู้อยู่แล้วค่ะว่า ความรักและความดีที่แม่มีให้นั้น มากมายที่จะหาอะไรเปรียบได้
หนูรักแม่นะคะ

Create Date : 11 สิงหาคม 2552 Last Update : 12 สิงหาคม 2552 0:54:45 น. Counter : 509 Pageviews.		5 comments
Share Tweet