BlogGang.com : : ดวงตามังกร - กว่าจะมาเป็นเณรน้อยเจ้าปัญญา ตอนที่ 1

Group Blog

All Blogs

กว่าจะมาเป็นเณรน้อยเจ้าปัญญา ตอนที่ 1

เมื่อ 600 ปีที่ผ่านมาเป็นยุค Muromachi (ประมาณ พศ.1338-1573) ช่วงที่ญี่ปุ่นยังยึดติดเรื่องศักดินา
อิคคิวซัง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเณรน้อยผู้ฉลาดหลักแหลม หลังจากโชกุน Yoshimitsu Ashikaga ต้องการจะรวมประเทศญี่ปุ่น

ในศตวรรษที่ 15 มีพระในนิกายเซนถือกำเนิดขึ้น ที่ใคร ๆ รู้จักในนาม "Ikkyu San (อิคคิว ซัง)"

พ่อของเขาคือจักรพรรดิ Gokomatsu ซึ่งมีชายาสองฝ่าย คือ
Hokutyo (ชายาฝ่ายเหนือ)และ Nantyo (ชายาฝ่ายใต้)

Nantyo (ชายาฝ่ายใต้) หรือพระนางนันอีโย คือแม่ของอิคคิว ซึ่งเป็นภรรยาลับ ๆ ของจักรพรรดิ Gokomatsu พระองค์เกรงอำนาจของชายาฝ่ายเหนือจึงต้องออกจากราชวังตั้งแต่อิคคิวยังไม่เกิด

พระจักรพรรดิจึงส่งเจ้าชายและชายาฝ่ายใต้(แม่ของอิคคิว) ออกจากพระราชวังโชกุน Ahikaga พร้อมทั้งเปลี่ยนชื่อให้เจ้าชายน้อยว่า Ikkyo พระนางนันอีโยพาอิคคิวมาบวชเรียนที่วัดอังโกะกุจิตอนอายุได้ 6 ขวบ เพื่อหนีภัยการเมืองและหลายครั้งเธอไม่ยอมพบกับอิคคิว เพราะต้องการให้อิคคิวเป็นคนเข้มแข็งไม่ติดแม่

วัดอังโกะกุจิ

FromIkkyuu-san

คินคาคูจิ หรือ วัดวิหารทอง มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า ‘วัดโระคุงอนจิ’ ซึ่งมีความหมายว่า
วัดสวนกวาง เป็นวัดที่วิจิตรงดงามอีกแห่งหนึ่งในเมืองเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น
จนองค์การยูเนสโกประกาศให้เป็นมรดกโลกในปี 1994
วิหารหลังงามแห่งนี้ แต่เดิมเคยเป็นที่ดินของไซออนจิ คิซูเนะ (ค.ศ.1171-1244)
หลังจากนั้นก็ตกเป็นของท่านโชกุน โยชิมิตสึอาชิคางะ ซึ่งสมัยนั้นท่านได้ใช้วัดแห่งนี้เป็นที่พักผ่อน และรับรองแขกสำคัญ เช่น จักรพรรดิโคมัตสึ พระบิดาของ อิกคิวซัง ต่อมาในปี 1419 บุตรชายของโชกุนอาชิคางะได้เปลี่ยนแปลงให้เป็นวัดนิกายเซน สายรินไซ...ตอนหนึ่งจาก article.pornpra.com

อิคคิว ตั้งอกตั้งใจศึกษาพระธรรม ความเจ้าปัญญาฉายแววขึ้นตามอายุในวัยประมาณ 10 ขวบ อิ๊กคิวซังแต่งกลอนวิพากษ์วิจารณ์ความประพฤติที่ไม่เหมะสมของพระภิกษุนิกายหนึ่ง ที่กอบโกยทรัพย์สินยศฐาบรรดาศักดิ์บนความทุกข์ยากของชาวบ้าน

พออายุ 13 ปี มีโอกาสเข้าพบแม่ทัพใหญ่ชื่อ "อาซิคะงะโยชิมิสึ" หรือ "ท่านโชกุน" ในการ์ตูน

อายุได้ 17 ปี อิคคิวซังได้ออกจากวัดอังโกะกุจิฝากตัวเป็นศิษย์ของ "หลวงพ่อเคนโอ" ที่วัดไซกอนจิ ได้ฉายาว่า "โชจุน"
ที่วัดแห่งนี้หลวงพ่อเคนโอเน้นการปฏิบัติโดยต้องทำงานอย่างหนัก และต้องอยู่กับสิ่งสกปรกเสียเป็นส่วนใหญ่

ต่อมา หลวงพ่อมรณภาพ อิ๊กคิวซังจึงเดินทางไปวัด "อิชิยามา" อดอาหาร 7 วัน 7 คืน สวดมนต์อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้อาจารย์ต่อหน้าพระโพธิสัตว์ ด้วยความเสียใจนี้เองจึงคิดฆ่าตัวตาย ระหว่างที่เดินลงไปแม่น้ำเซตะ
อิ๊กคิวซังจึงอธิษฐานจิตว่า "ถ้าพระโพธิสัตว์ต้องการให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ก็ขอให้ข้าพเจ้าฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ แต่หากชีวิตข้าพเจ้าไร้ซึ่งคุณค่าเสียแล้ว ข้าพเจ้าขออุทิศสังขารให้เป็นอาหารของปลาและสัตว์น้ำ"
ระหว่างที่ดิ่งลงในท้องน้ำ อิ๊กคิวซังก็นึกถึงหน้าท่านแม่และคำสอนขึ้นมาทันใด
"เป็นลูกผู้ชายต้องไม่ย่อท้อ" อิ๊กคิวซังจึงตะเกียกตะกายกลับขึ้นฝั่ง...

ติดตามตอนต่อไป...