|
ความรักที่เหมือนโดนสวรรค์กลั่นแกล้ง
ประสบการณ์รักอันแสนว้าเหว่ เมื่อคิดจะรักใครก็ทุ่มเทรักไปหมดทั้งใจ แต่ก็กลับมาเพียงความเหงาที่ต้องอยู่ตัวคนเดียวทุกที จีบหญิงมา 5 คน แห้วหมดเฮ้อ คนแรกเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนม.๔จะเรียกว่ารักแรกก็ได้ เป็นครั้งแรกที่หัวใจบอกว่ากำลังมีความรัก ตอนแรกก็ลังเลเหมือนกันว่าจะจีบดีไหมเพราะเธออยู่ห้อง ๑ การเรียนก็ดีแถมยังสวยน่ารัก ส่วมผมอยู่ห้องโหล่ค่อนข้างโง่นิดๆ จะเทียบเป็นคนเดินดินที่ไปหลงรักนางฟ้าก็ได้ แถมยังจีบไม่เป็นไม่รู้ว่าจะบอกรักเธอยังไง ก็เขียนจดหมาย เขียนกลอนส่งไป จะส่งด้วยตนเองก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าโชคดีหรือไม่ เพื่อนดันเอาไปอ่านจนเธออายไม่สบตา พอผ่านไปเดือนก็เรื่องก็ซาลง ก็หวังว่าอยากจะเริ่มจีบเธอใหม่รวบรวมความกล้าไปบอกรักเธอ แต่เธอก็มีแฟนแล้ว วันแรกที่เห็นเธอเดินกับเขาด้วยกัน แทบอยากจะร้องไห้ออกมาตั้งแต่ตอนนั้นแต่ก็ร้องไม่ได้เพราะเธอข้ามาคุยกับผมเรื่องห้องที่เธอต่อไป ก็ได้แต่ความใจและร่าเริงคุยกันไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอได้อยู่คนเดียวน้ำตาก็ซึมออกมา กว่าจะเป็นปกติก็ปาไปหลายเดือน คนที่สองก็หลังจากทำใจจากคนแรกน่าจะสัก ๒ - ๓ เดือน ก็ไม่รู้ว่าไปรักเธอยังไงตรงไหน หน้าตาก็ดูดีไม่ถึงกับสวยมากนัก ทีแรกก็ไม่ได้ตั้งใจจะจีบเธอเลยก็จะจีบเพื่อนเธอมากกว่า ก็ยังงงอยู่ว่าไปหลงรักเธอได้ยังไง กว่าจะมารู้ตัวเองว่าที่รักเธอนั้นเพราะเป็นคนจีบยาก ก็มีประสบการณ์ผิดหวังจากคนแรกมาแล้วก็พอจะจีบเป็นอยู่บ้าง และคิดว่าการที่ได้อะไรมายากๆเราก็จะเห็นคุณค่าของมัน ทีแรกก็อยากจะแค่จีบเล่นๆ พอรู้ตัวอีกทีก่อนตกหลุมรักเธอไปแล้ว ตามจีบเธอก็หลายปีตั้งแต่ม.๕ ยันถึงตอนนี้รู้อยู่ว่าเธอมีแฟนแล้วแต่ยังตัดใจลืมไม่ลง และคงเหมือนว่าฟ้าจะกำหนดให้ผมกับเธอต้องอยู่ไกลกันจะได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันได้ คะแนนของผมอีกไม่ถึง ๕ คะแนนก็จะได้เรียนที่เดียวกับเธอแล้ว คนที่สามพบเธอครั้งแรกตอนปีหนึ่งเราอยู่คณะเดียวกัน ก็งงๆเหมือนกันว่าไปรักเธอตอนไหน จะคล้ายๆคนที่ ๒ แต่ต่างกันที่ว่าทุ่มเทแสดงว่าจริงใจตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้ว่ารักเธอ สาวเจ้าก็ไม่ได้เลย ไปๆมาๆก็มีแฟนแล้ว แฟนเธอก็เพื่อนเราที่คณะเดียวนี่เอง ตอนนั้นก็อิจฉามันนิดๆเพราะออกแนวเกย์นิดๆเธอเอามาเป็นแฟนได้ไงก็ไม่รู้ แต่ก็ยังดีที่ว่าตอนนั้นยังรักเธอไม่มากก็เป็นเพื่อนกันได้แต่พอรู้ว่าเธอเลิกกันแล้วพยายามจะจีบอีกครั้งตอนนั้นอยู่ปี ๒ แล้ว อีก๔ - ๕เดือนต่อมาเธอก็มีแฟนเป็นรุ่นน้องที่คณะ ครั้งหลังนี้เรียกได้ว่าพยายามรักเธอทุ่มเทให้มากกว่าเดิม ก็หวังว่าเธอจะมาสนใจบ้างแต่ก็ไม่เลย เธอบอกว่าต้องการเป็นเพียงเพื่อนกันจะดีกว่า ก็ไม่เป็นไรแค่นี้ผมก็พอใจแล้ว
คนที่สี่ เรียกได้ว่าใกล้เคียงที่จะได้เป็นแฟนกันมาก เธอเป็นรุ่นน้องที่คณะเดียวกันหลังจากผมย้ายคณะแล้ว ผมจะเธอที่วิชาเรียนวิชาหนึ่ง พอเจอกันครั้งแรกก็ชอบเลยทีแรกก็พยายามไม่สนใจเพราะจะเจอกันแค่เทอมเดียวกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก แต่ก็อะไรๆก็เป็นใจ อาจารย์ให้จับกลุ่มกันให้ทำรายงานจนจบเทอมแถมเพื่อนจอมแซวก็ไม่ได้เรียนด้วยกันด้วย ก็ตามสเต็ปเลยทักทาย ถามชื่อ ขอเบอร์โทร แล้วก็พยายามโทรไปหาบ่อยๆ และก็อ้างถามรายงานวันนี้เรียนอะไรบ้าง จนรู้วันเกิดเธอ ถ้ามีเวลาอีกนิดอาจจีบติดแล้วก็ได้ แต่วิชานั้นเป็นเทอมสุดท้ายของเธอส่วนเรายังค้างอีก ๒ เทอม พอเรียนจบเธอก็กลับบ้านที่สมุทรปราการเลย หลังจากนั้นก็ยังโทรคุยกันอยู่บ้าง จนวันหนึ่งวันที่โทรไปหาเธอ ถามว่าตอนนี้ทำงานที่ไหนเธอก็บอกว่าเตรียมตัวไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย พอได้ยินก็แทบช็อกเพราะไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไร ทีเแรกกะว่าถ้าเรียนจบจะไปหางานที่กรุงเทพทำเพื่อที่จะได้อยู่ใกล้ๆเธออีกครั้ง แต่หลังจากนั้นก็โทรไปก็ไม่ติดอีกเลยพยายามโทรไปหาทุกๆสัปดาห์เหมือนคนบ้าทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าโอกาสที่จะได้เจอกันอีกครั้งยากมาก ไม่รู้ว่าเธอจะเรียนจบวันไหนปีไหน โทรไปครั้งสุดท้ายก็รู้ว่าเธอไม่ได้ใช้เบอร์นี้แล้ว แต่ก็ยังพยายามที่จะหาเธอท่ามกลางประชากร ๔ - ๕ ล้านคนในกรุงเทพ ขอเพียงได้เจอเธออีกสักครั้งไม่ว่าเธอจะมีใครแล้วก็ตาม ก็มีความสุขแล้ว คนสุดท้ายผมพึ่งได้แห้วจากเธอไม่กี่วันนี้เอง จริงควรจะเป็นคนที่ ๔ แต่ว่าในตอนนั้นเธอมีแฟนแล้วและก็ได้แค่ขอเป็นเพื่อนกัน ก่อนหน้านี้ก็โทรคุยบ้างแอบจีบบ้างนิดๆแต่ก็ไม่ได้หวังอะไรมาก เจอเธอล่าสุดก็ตอนงานรับปริญญาตอนนั้นเธอก็ยังมีแฟนอยู่ผมกับเธอก็คุยกันตามประสาเพื่อน ผมมีความหวังอีกครั้งตอนที่รู้ว่าเธอเลิกกับแฟนแล้ว ตอนนั้นเธอยังเรียนอยู่ ป.โทและพอเลิกกับคนเก่าก็ไม่สนใจใครเลยเพราะต้องการเรียนให้จบก่อน พอเธอจบแล้วและได้ทำงานที่ธนาคารตอนนั้นผมก็เริ่มจีบเธอ แต่ก็เหมือนสววรค์กลั่นแกล้งยังไงก็ไม่รู้เธอทำงานธนาคารที่ลำพูนส่วนผมทำงานที่กรุงเทพ กว่าจะรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนเก่าผมก็ได้งานที่กรุงเทพแล้ว พยายามจะจีบเธอโทรไปหาวันเว้นวัน มากสุดก็ 3 วันครั้ง แอบบอกนิดๆว่าเราชอบเธอหลงรักเธอช่วงปีใหม่ผมได้กลับบ้านก็พยายามโทรชวนเธอไปดูหนังไปเที่ยวที่นั้นที่นี้ แต่ก็เหมือนมีอะไรมาขัดขวางเพราะเธอก็ได้ไปเที่ยวกับญาติกว่าจะกลับมาผมก็ต้องกลับมาทำงานที่กรุงเทพพอดี หลังจากนั้นก็ยังโทรหากันอยู่เป็นประจำ แต่ก็แทบช็อกหลังจากครั้งล่าสุดที่โทรไปหาเธอปรากฏว่าเป็นเสียงผู้ชายรับทีแรกก็ทำใจดีไว้ ขอสายคุยกับเธอ และก็พูดแซวเล่นๆว่า "เมื่อกี้แฟนรับหรอ" เพียงคำพูดเธอพูดกลับมาว่า "ใช่แล้ว" หน้าผมซีดในทันใด ทั้งๆที่ทำใจไว้บ้างแล้วว่าการที่คนที่เรารักอยู่ไกลกันการที่จะจีบใครสักคนเพียงแค่ทางโทรศัพท์โอกาสผิดหวังสูง แต่ให้ได้อยู่จังหวัดเดียวก็ก็ยังยากเลย แต่เพียงคำพูดนั้นของเธอมือถือผมแถบจะหลุดออกจากมือ พยายามตั้งสติพูดเฉไฉเรื่องอื่นพูดไปเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
๕ ครั้งที่จีบใครแล้วและผลกลับมาคือต้องอยู่คนเดียวกอดหมอนข้างคนเดียวเหมือนเดิม วันวาเลนไทน์เห็นใครๆที่หอพัก เดินกันออกไปเป็นคู่ๆแต่ผมก็ได้แต่นั่งเล่มเกมคนเดียวที่หอ เล่นไปก็เหงาไปเกมส์จะสนุกขนาดไหนก็ยังหวังไว้เพียงสักวันผมจะได้มีคู่เดินเคียงค้างเหมือนกับคนอื่นๆบ้าง อายุ๒๕ กับการที่เมื่อรักใครแล้วทุ่มเทรักให้ทั้งหมดหัวใจ สัญญากับตัวเองว่าถ้ามีแฟนแล้วจะไม่ทำให้เธอผิดหวังเสียใจ ตอนนี้เป็นเพียงคนโสดที่เยังรอใครสักคนที่จะเป็นคู่แท้ของเราต่อไป ไม่รู้ชาติที่แล้วเป็นขุนแผนหรืออย่างไร ชาตินี้ถึงไม่ได้สมหวังกับความรักเลย ก็ได้แต่หวังว่าใครสักคนบนฟ้าจะเกิดความสงสารบันดาลให้ผมเจอเธอคนนั้นเสียที
Create Date : 19 มกราคม 2552 |
Last Update : 19 มกราคม 2552 10:41:14 น. |
|
4 comments
|
Counter : 633 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: katik (wasmb ) วันที่: 19 มกราคม 2552 เวลา:13:59:48 น. |
|
โดย: psu IP: 202.12.73.20 วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:15:14:57 น. |
|
โดย: โดยเต็มๆ IP: 125.26.114.75 วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:13:34:07 น. |
|
|
|
|
sunzhu |
|
|
|
|