• นานาสาระ
• แม่และเด็ก & ครอบครัว
• ดูแลผิวพรรณ Skincare
• ขำขัน
• Inspirational Quotes - Love ความรัก
• Inspirational Quotes - Life and Religion ชีวิตและศาสนา
• Jokes - ภาพฮา ๆ
• ศาลาธรรม
• English Songs - เพลงสากล
• Inspirational Quotes - Proverbs สุภาษิตนานาชาติ
• Thai Songs - เพลงไทย
• Inspirational Quotes - Miscellaneous หลากหลายข้อคิด

เพลงอสงไขยจากเครื่อง YAMAHA DGX-220 เพลงอสงไขยจากเครื่อง YAMAHA DGX-220 ครั้งที่แล้วเล่นเพลงลาวม่านแก้ว วันนี้ได้ฤกษ์หนีมาเล่นเพลงอสงไขยตอนลูกหลับ สองเพลงนี้มาจากละครเรื่องเดียวกันคือ แต่ปางก่อน ฉบับแอนทองประสมกับศรราม เทพพิทักษ์ เล่นเพลงลาวม่านแก้วแล้วก็อดนึกถึงเพลงอสงไขยไม่ได้ เลยขอฝากไว้คู่กัน คุณภาพเสียงและภาพอาจจะไม่ค่อยดีนักเพราะใช้กล้องดิจิตอลบันทึก เลือกใช้แบบ high quality ไม่ได้เพราะจะทำให้ memmory stick เต็มก่อนเพลงจบ เลยต้องบันทึกแบบธรรมดา ตัวเครื่อง YAMAHA DGX-220 จริง ๆ เสียงดีกว่าในวีดีโอเยอะ แต่คีย์เป็นแบบ Touch-Sensitive keys ถึงแม้จะปรับนัำหนีกคีย์ได้สามระดับคือ เบา กลาง หนัก แต่ก็ยังให้ความรู้สึกต่างจากเปียโนจริงอยู่มาก ตอนนี้กำลังเล็งรุ่นใหม่ล่าสุดคือ YAMAHA YPG-635 จุดเด่นของรุ่นนี้คือ ถ่วงคีย์ต่ำให้หนัก และคีย์สูงให้เบาเพื่อให้ความรู้สึกใกล้เคียงเปียโนมากที่สุด ราคาในอินเตอร์เนตตอนนี้คือ $799 ไม่รวมขาตั้งและเก้าอี้นะ ถ้ารวมทุกอย่างก็เกือบพันเหรียญ YAMAHA YPG-635 สำหรับคนที่สงสัยว่า "อสงไขย" แปลว่าอะไร สามารถอ่านความหมายได้ที่วิกิพีเดียไทยตามลิงค์ข้างล่างนี้ อ่านแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าการที่รักใครสักคนตราบชั่วอสงไขยนี้คงรักมากล้นเหลือคณา //th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B9%84%E0%B8%82%E0%B8%A2   Create Date : 25 กรกฎาคม 2551     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 2:22:24 น. Counter : 1164 Pageviews.   5 comment Share Tweet

เพลงลาวม่านแก้วจากเครื่อง YAMAHA DGX-220 เพลงลาวม่านแก้วจากเครื่อง YAMAHA DGX-220 จากที่เคยเล่าไว้เกี่ยวกับ YAMAHA DGX-220 และการเลือกซื้อคีย์บอร์ดใน My New Obsession...YAMAHA DGX-220 ซื้้อมากลางปีที่แล้ว ผ่านมาไม่ถึงปีตกรุ่นซะแล้ว YAMAHA ออกรุ่นใหม่ ๆ ออกมาเร็วจัง วันนี้มาลองฟังเสียงจากเครื่องจริงดีกว่า ให้รู้กันไปเลยว่าเสียงใสสมยี่ห้อ YAMAHA หรือเปล่า อย่างที่รู้ว่า portable keyboard ไม่มี pedal หรือที่เหยียบข้างล่างแบบเปียโนจริง ๆ เราต้องไปซื้อเพิ่มเองเพื่อให้เสียงที่ออกมาดังกังวาล เพิ่มความไพเราะให้บทเพลง pedal ที่ดิฉันใช้นี้เป็นของ LoDuca - Universal Sustain Pedal ใช้ได้ทั้งกับเครื่องของ Casio และ Yamaha บอกตรง ๆ ว่าไม่ค่อยชอบเท่าไร เพราะมันเป็นสี่เหลี่ยม ไม่ใช่แบบเรียว ๆ เหมือน pedal ของเปียโนจริง ๆ เหยียบแล้วรู้สึกไม่ค่อยถนัด และมีน้ำหนักเบา เหยียบไปเหยียบมา หมุนหายไปไหนก็ไม่รู้ แต่ที่ร้าน Best Buy เขาขายอยู่แบบเดียวเลยต้องซื้อมา ใครอยากซื้อ pedal ของ Yamaha จริง ๆ ให้ลองไปที่ Circuit City อาจจะมีขาย LoDuca - Universal Sustain Pedal ราคา 12.99 เหรียญ เพลงที่เล่นในวีดีโอคือเพลงลาวม่านแก้ว จากละครเรื่องโปรดของดิฉันเอง เรื่องแต่ปางก่อน เพลงนี้อยู่ในเวอร์ชั่นที่ศรรามกับแอน ทองประสมเล่น ต้องขอโทษที่ภาพมันตัดก่อนเพลงจบ ดิฉันใช้กล้องดิจิตอลบันทึก เวลาอัดภาพเคลื่อนไหว หรือวีดีโอโดยใช้กล้องดิจิตอลแบบนี้ memory stick มันจะเต็มไว เอาเป็นว่าพอฟังเสียงเครื่อง DGX-220 ไว้เป็นแนวทางการเลือกซื้อคีย์บอร์ดแล้วกันนะค่ะ เลิกเล่นเปียโนมา 10 ปีแล้ว กลับมาเล่นอีกทีนิ้วมันแข็ง ๆ ไม่คล่องแล้วก็ไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน ใครไม่ชอบก็ขออภัยนะ ข่าวดีสำหรับแฟน YAMAHA ตอนนี้เขาออกรุ่นใหม่ DGX-620 มี 88 คีย์ จุดเด่นของรุ่นนี้คือเป็น Graded Hammer 88-key!!!! ไม่ใช่ Touch-Sensitive keys แบบรุ่นก่อน ๆ แต่เป็นแบบคีย์เปียโนจริง ๆ กดไปแล้วรู้สึกเหมือนเล่นเปียโนของจริงเป๊ะ ออกมายั่วกิเลสยั่วน้ำลายเราอีกแล้ว สนนราคาก็ใช่ย่อย แค่ 1,199.95 เหรียญเอง (ไม่รวมเก้าอี้นะ) ได้แต่มองตาปริบ ๆ YAMAHA DGX-620 ราคา 1,199.95 เหรียญ> ลองฟังเพลงอสงไขยจากเครื่องเดียวกันได้ที่ เพลงอสงไขยจากเครื่อง YAMAHA DGX-220   Create Date : 29 มีนาคม 2551     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 2:24:06 น. Counter : 1160 Pageviews.   21 comment Share Tweet

ปักครอสติชแก้เซ็ง เผลอ ๆ อาจทำเงิน คุณแอ๊ดคาราบาวเขามีอัลบั้มซึม...เศร้า..เหงา...แฮงค์ ของเราคงต้องเป็นเบื่อ..เศร้า...เหงา...เซ็ง อยู่บ้านเลี้ยงลูกมันก็มีเบื่อมีเหงา เหนื่อย หงุดหงิดบ้าง อย่างนี้ต้องหาอะไรทำจะได้เป็นการผ่อนคลาย ซื้อ keyboard มาเล่นก็พอหายเหงาหายเซ็ง แต่มันไม่ทำเงิน หาอะไรที่มันทำแล้วได้เงินด้วยดีก่าาาาาา คิด คิด คิด หา หา หา งานอะไรที่มันทำจากบ้านได้บ้างเนี่ย.....มันมีแต่งานเล่นคอมนิ ไม่เอา ไม่เอา ไม่ชอบประเภท junk mails ว่าแล้วเราจำได้ว่ามีชุดปักเอาครอสติชเก่า ๆ นี่ ขุดเอามาทำดีก่า ทำเสร็จแล้วเผื่อฟลุ้คขายได้ ปกติก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่แล้ว แต่อยากหาเรื่องให้ยุ่งกว่าเดิมจริง ๆ อย่างนี้จะขายได้ไหมน่า อันนี้เพิ่งทำเสร็จสด ๆ ร้อน ๆ ยังไม่ได้ซัก ไม่ได้รีด เสร็จแล้วลองใส่กรอบดู กรอบรูปที่นี่แพ้งแพง แค่กรอบอย่างเดียวก็ปาไป 4 เหรียญแล้ว ทำให้ต้นทุนเราสูง กระเป๋าถุงสำหรับใส่ของกระจุ๊กกระจิ๊ก จากนี้ไปคงไม่ค่อยได้เข้ามา up บล็อค เพราะยุ่งกับการปักครอสติช แต่จะแวะเข้ามาอ่านบ่อย ๆ ถ้าขายงานครอสติขได้ก็ดีไม่น้อย เราจะได้มีรายได้เป็นของตัวเอง เผื่อรวย ฮ่าฮ่าฮ่า   Create Date : 08 มีนาคม 2551     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 2:24:32 น. Counter : 2900 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ในที่สุด...ก็ได้ย้ายเข้าคอนโดใหม่ ช่วงนี้หายหน้าไปนานเพราะมัวแต่ยุ่งกับการย้ายเข้าคอนโดใหม่ เหนื่อยโคตรรรรรรรร ไม่ใช่เพราะยกของ แบกเฟอร์นิเจอร์หรอกนะ แต่เพราะมัววิ่งตามลิง เอ้ย ลูกนี่แหล่ะ ซนอย่างกับลิง ใครไม่มีลูกไม่มีหลานขอให้นึกถึงเวลาปล่อยลิง 2 ตัวอยู่ในห้องที่ไม่เคยเห็นมาก่อน จะให้นั่งเฉย ๆ น่ะรึ ฝันไปเถอะ ต้องสำรวจ เปิดดูตรงโน้น ปีนดูตรงนี้ วิ่งเข้าห้องนั้น ทะลุออกห้องนี้ ยิ่งกว่าจับปูใส่กระด้ง บอกว่าอย่าปีน อย่าปีน เดี๋ยวตกมาหัวแตก ก็ไม่ฟัง เห็นอ่างล้างมือเมื่อไรต้องปีนขึ้นไปดู ยิ่งโนแลนคนเล็ก เห็นโถส้วมไม่ได้ จะต้องเอามือไปกวนเล่นน้ำในโถ รูปจากหน้าต่างห้องชั้น 3 ย้ายเข้าวันอังคารที่ 15 กล่องยังวางกระจัดกระจาย วันพุธที่ 16 เพื่อนบ้านชั้นข้างล่างมาเคาะประตู เอ่อ...คือเสียงจากห้องคุณดังมากเลย ช่วยเบา ๆ หน่อยได้ไหม ทำหน้าใสซื่อ แต่เกย์มาเชียว เพล้ง..เพล้ง..ย้ายมาไม่ทันไร เด็ก 2 คนทำเรื่องซะแล้ว ก็ทั้งวิ่ง ทั้งกระโดด ร้องไห้กระจองอแงกันขนาดนั้น เราก็ได้แต่ค่ะ ๆ จะบอกเด็ก ๆ ให้ระวัง แต่ใครจะไปควบคุมเด็ก 3 ขวบกับขวบครึ่งให้เลิกวิ่ง เลิกกระโดดได้ มันเป็นธรรมชาติของเด็ก เราก็ได้แต่ดุให้เลิกวิ่ง แต่ในใจก็สงสารลูกเหมือนกัน เวลานิคโก้คนโตปวดปัสสาวะ ก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ เวลาหิวน้ำก็วิ่งไปเปิดตู้เย็น เวลาเล่นกับน้องก็มีวิ่งไล่กันบ้าง ก็เป็นธรรมชาติของวัยนี้ มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยจริง ๆ เราก็อยากหาคอนโดที่มันอยู่ชั้น 1 แต่มันหาไม่ได้ มาได้ห้องนี้ เพราะขนาดกำลังดี ราคาสู้ไหวเพราะเช่าตรงจากเจ้าของ ไม่ได้ผ่านบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ใกล้โรงเรียน ใกล้ที่ทำงาน เวลาห้องข้างล่างมันรำคาญมาก มันก็เคาะแรง ๆ กลับมาให้เรารู้ เคาะ 2-3 ทีไม่ว่า มันรัวมาเป็นชุด มันเอาเก้าอี้ปีนหลังคาเคาะขึ้นมาหรือไงฟะ หนอยยย...รู้แล้วโว้ยย เราก็ดุเด็ก ๆ ไป แต่ก็รู้ว่าห้ามไม่ได้หรอก เด็กก็คือเด็ก เกรงใจอยู่หรอกนะ แต่จะให้ทำยังไง ห้ามได้เท่านี้ เด็ก ๆ ก็พยายามได้เท่านี้ มีปัญหามากเดี๋ยวส่งพ่อบ้านขาลุยไปหาซะเลยนี่ เอารูปเด็ก ๆ วันย้ายเข้ามาฝาก ถ่ายมาได้ไม่กี่รูปเพราะมัวแต่วิ่งตามจับ คืนนั้นอัดพาราไป 2 เม็ด ปวดหัว สงสัยจะเริ่มแก่ซะแล้ว นอนชมวิว สบายจังนะ ทำอะไร ขอดูมั่งจิ เจ้าหน้าที่สำรวจความเรียบร้อย ขนเสร็จแล้วเรียกด้วยนะ จะฟังเพลง เห็นอ้วนจ่ำม่ำแบบนี้ แต่ไวอย่างกับลิง My sweet peas Sweet Pea by Amos Lee Sweet pea Apple of my eye Don't know when and I don't know why You're the only reason I keep on coming home Sweet pea What's all this about Don't get your way all you do is fuss and pout You're the only reason I keep on coming home I like the Rock of Gibraltar I always seem to falter And the words just get in the way Oh I know I'm gonna crumble I'm trying to stay humble But I never think before I say Sweet pea Keeper of my soul I know sometimes I'm out of control You're the only reason I keep on coming You're the only reason I keep on coming yeah You're the only reason I keep on coming home   Create Date : 22 มกราคม 2551     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 2:25:14 น. Counter : 661 Pageviews.   32 comment Share Tweet

หยุดความเลว...ที่...ไล่ล่าคุณ ตอน "กษัตริย์ยอดกตัญญู" หยุดความเลว...ที่...ไล่ล่าคุณ ตอน "กษัตริย์ยอดกตัญญู" ดิฉันซื้อหนังสือเล่มนี้เมื่อหลายปีมาแล้ว จำได้ว่าอ่านไปเช็ดน้ำตาไป ไม่ใช่เพราะเศร้ารันทด แต่เพราะซาบซึ้งจนน้ำตาไหลออกมา เข้าใจเลยว่าทำไมบางคนฟังเทศน์แล้วน้ำตาไหล มันเหมือนคนหลงทางที่เดินวกวนไปมา หาทางออกยังไงก็ไม่เจอ พอมีคนมาสะกิดชี้ทางให้ นี่ไงล่ะ คำตอบที่ตามหาอยู่ มันเลยซาบซึ้งดีใจ ปนสมเพชตัวเองที่ทำไมเราไม่เคยคิดมาก่อน ทำไมเรามองไม่เห็น "หยุดความเลว...ที่...ไล่ล่าคุณ" ของพ.อ.(พิเศษ)ทองคำ ศรีโยธิน เรียงเรียงโดย สมคิด ลวางกูร ได้รวบรวมหลายเรื่องราวของความกตัญญู ชี้ให้คนที่ยังมีกิเลสได้เห็นทางสว่าง ตื่นจากภวังค์ หันมาทำความดีก่อนที่จะสายเกินไป มีหลายเรื่องที่ดิฉันอ่านแล้วประทับใจ แต่ที่จำไม่ลืมคือเรื่องของ "กษัตริย์ยอดกตัญญู" และเรื่องของนักโทษประหาร ดิฉันไม่ได้นำหนังสือเล่มนี้มาที่อเมริกาจึงต้องขออนุญาตนำบทความจากอินเตอร์เนทมาแทน ใครที่อยู่เมืองไทย แนะนำให้ซื้อมาอ่าน กินข้าว ซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ราคาเป็นพัน ๆ ซื้อได้ หนังสือเล่มหนึ่งราคาร้อยกว่าบาททำไมซื้อไม่ได้ รับรองว่าคุ้มค่าทุกบาททุกนาทีที่อ่านแน่นอนค่ะ *************** ลูกๆทุกคนก็ได้รู้กันแล้วว่า ความหวังของแม่ ที่มีต่อลูก 3 หวังคือ ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้ ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา...หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ ทีนี้มาดูตัวอย่างบ้างบุคคลที่เป็นยอดกตัญญู ที่ประทับใจอาจารย์มากที่สุด คือใคร ทราบไหม? คือคนในภาพนี้ในหลวงของเราในหลวงนอกจากจะเป็นยอดพระมหากษัตริย์ของโลก เป็น THE KING OF KINGS แล้วในหลวงของเรา ยังเป็นกษัตริย์ยอดกตัญญูด้วย ความหวังของแม่ ทั้ง 3 หวัง ในหลวงปฏับติได้ครบถ้วนสมบูรณ์ เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดให้แก่พวกเรา ในหลวงทำกับแม่ยังไง ? ตามอาจารย์มา...อาจารย์จะฉายภาพให้เห็น หวังที่ 1. ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้ ใครเคยเห็นภาพที่สมเด็จย่าเสด็จไปในที่ต่างๆแล้วมีในหลวงประคองเดินไปตลอดทาง เคยเห็นไหม? ใครเคยเห็นกรุณายกมือให้ดูหน่อย ขอบคุณ...เอามือลง ตอนสมเด็จย่าเสด็จไปไหนเนี่ย มีคนเยอะแยะ มีทหาร มีองครักษ์ มีพยาบาล ที่คอยประคองสมเด็จย่าอยู่แล้ว แต่ในหลวงบอกว่า "ไม่ต้อง.... " คนนี้เป็นแม่เรา...เราประคองเอง ตอนเล็ก ๆแม่ประคองเราสอนเราเดินหัดให้เราเดิน เพราะฉะนั้นตอนนี้แม่แก่แล้ว เราต้องประคองแม่เดิน เพื่อเทิดพระคุณท่านไม่ต้องอายใครเป็นภาพที่ประทับใจมาก เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ท่านกตัญญูต่อแม่ประคองแม่เดิน ประชาชนที่มาเฝ้ารับเสด็จสองข้างทาง ฝั่งนี้ 5,000 คน ฝั่งนู้น8,000 คน ยกมือขึ้น...สาธุ แซ่ซ้อง สรรเสริญ "กษัตริย์ยอดกตัญญู..." ในหลวงเดินประคองแม่ คนเห็นแล้วเขาประทับใจถ่ายรูปเอามาทำปฏิทินเอาไปติดไว้ที่บ้าน เพื่อแสดงความเคารพกราบไหว้ ลองหันมาดูพวกเราส่วนใหญ่ เวลาออกไปไหนแต่งตัวโก้ ลูกชายแต่งตัวโก้ลูกสาวแต่งตัวสวย แต่เวลาเดินไม่มีใครประคองแม่ กลัวไม่โก้ กลัวไม่สวย ข้าราชการแต่งเครื่องแบบเต็มยศ ติดเหรียญตราเหรียญกล้าหาญเต็มหน้าอก แต่เวลาเดินไม่กล้าประคองแม่ กลัวไม่สง่า กลัวเสียศักดิ์ศรี ประคองแม่เป็นเรื่องของคนใช้ หลายคนให้ประคองแม่ไม่กล้าทำอาย เวลาทำดีไม่กล้าทำอาย เวลาทำชั่วกล้าไม่อายใครเห็นภาพนี้ที่ไหน กรุณาซื้อใส่กรอบ แล้วเอาไปแขวนไว้ที่บ้าน เอาไว้สอนลูก เห็นภาพชัดเจนไหมครับ? เท่านั้น ยังน้อยไปมาดูภาพที่ชัดเจนกว่านั้น หลังงานพระบรมศพสมเด็จย่าเสร็จสิ้นลงแล้ว ราชเลขาของสมเด็จย่ามาแถลงในที่ประชุมต่อหน้าสื่อมวลชนว่า ก่อนสมเด็จย่าจะสิ้นพระชนม์ปีเศษ ตอนนั้นอายุ 93 ในหลวงเสด็จจากวังสวนจิตรไปวังสระปทุมตอนเย็นทุกวัน ไปทำไมครับ ไปกินข้าวกับแม่... ไปคุยกับแม่...ไปทำให้แม่ชุ่มชื่นหัวใจ พอเขาแถลงถึงตรงนี้ อาจารย์ตกตะลึง โฮ้โหขนาดนี้เชียวหรือในหลวงของเรา เสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่สัปดาห์ละกี่วัน ทราบไหมครับ พวกเราทราบไหมครับ สัปดาห์ละกี่วัน ? 5 วัน มีใครบ้างครับ ที่อยู่คนละบ้านกับแม่ แล้วไปกินข้าวกับแม่ สัปดาห์ละ 5 วัน หายาก ในหลวง มีโครงการเป็นร้อยเป็นพันโครงการ มีเวลาไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน พวกเราซี 7 ซี 8 ซี 9 ร้อยเอก พลตรี อธิบดี ปลัดกระทรวง ไม่เคยไปกินข้าวกับแม่บอกว่า งานยุ่ง แม่บอกว่าให้พาไปกินข้าวหน่อย บอกว่า ไม่มีเวลาจะไปตีกอล์ฟ ไม่มีเวลาพาแม่ไปกินข้าว แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟ เห็นตัวเองหรือยังพ่อแม่พอแก่แล้ว ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ฝนตก น้ำเซาะ อีกไม่นานโค่น พอถึงวันนั้นเราก็ไม่มีแม่ให้กราบแล้ว ในหลวงจึงตัดสินพระทัย... ไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน เมื่อ ตอนที่สมเด็จย่าอายุ 93 สัปดาห์หนึ่งมี 7 วัน ในหลวงไปกินข้าวกับแม่ 5 วัน อีก 2 วัน ไปไหนครับ ดร.เชาว์ ณ ศีลวันต์ องคมนตรี บอกว่าในหลวงถือศีล 8 วันพระ ถือศีล 8 นี่ยังไง ต้องงดข้าวเย็นเลยไม่ได้ไปหาแม่วันนี้เพราะ ถือศีล อีกวันหนึ่งที่เหลืออาจจะกินข้าวกับพระราชินีกับคนใกล้ชิด แต่ 5 วันให้แม่ เห็นภาพชัดแล้วใช่ไหม ตอนนี้เราขยับเข้าไปใกล้ๆหน่อย ไปดูตอนกินข้าว ทุกครั้งที่ในหลวงไปหาสมเด็จย่า ในหลวงต้องเข้าไปกราบที่ตัก แล้วสมเด็จย่าก็จะดึงตัวในหลวงเข้ามากอด กอดเสร็จก็หอมแก้ม ใครเคยเห็นภาพสมเด็จย่าหอมแก้มในหลวงบ้าง ภาพนี้ถ้าใครมีต้องเอาไปใส่กรอบ เป็นภาพความรักของแม่ที่มีต่อลูกอย่างยอดเยี่ยม ตอนสมเด็จย่าหอมแก้มในหลวง อาจารย์คิดว่าแก้มในหลวงคงไม่หอมเท่าไร เพราะไม่ได้ใส่น้ำหอม แต่ทำไมสมเด็จย่าหอมแล้วชื่นใจ เพราะท่านได้กลิ่นหอมจากหัวใจในหลวง หอมกลิ่นกตัญญูไม่นึกเลยว่าลูกคนนี้ จะกตัญญูขนาดนี้ จะรักแม่มากขนาดนี้ ตัวแม่เองคือ สมเด็จย่าไม่ได้เป็นเชื้อพระวงศ์ เป็นคนธรรมดาสามัญชน เป็นเด็กหญิงสังวาลย์ เกิดหลังวัดอนงค์เหมือนเด็กหญิงทั่วไปเหมือนพวกเราทุกคนในที่นี้ ในหลวงหน่ะเกิดมาเป็นพระองค์เจ้า เป็นลูกเจ้าฟ้าปัจจุบันเป็นกษัตริย์ เป็นพระเจ้าแผ่นดินอยู่เหนือหัว แต่ในหลวงที่เป็นพระเจ้าแผ่นดินก้มลงกราบคนธรรมดาที่เป็นแม่ หัวใจลูกที่เคารพแม่กตัญญูกับแม่อย่างนี้ หาไม่ได้อีกแล้ว คนบางคนพอเป็นใหญ่เป็นโต ไม่กล้าไหว้แม่ เพราะแม่มาจากเบื้องต่ำเป็นชาวนา เป็นลูกจ้าง ไม่เคารพแม่ดูถูกแม่ แต่นี่ในหลวง เทิดแม่ไว้เหนือหัว นี่แหละครับความหอม นี่คือเหตุที่สมเด็จย่าหอมแก้มในหลวงทุกครั้ง ท่านหอมความดี หอมคุณธรรม หอมกตัญญูของในหลวง หอมแก้มเสร็จแล้วก็ร่วมโต๊ะเสวย ตอนกินข้าวนี่ปกติแค่เห็นลูกมาเยี่ยมก็ชื่นใจแล้ว นี่ลูกมากินข้าวด้วยโอยยิ่งปลื้มใจ แม่ทั้งหลายลองคิดดูซิ อะไรอร่อยๆในหลวงจะตักใส่ช้อนแม่ อันนี้อร่อยแม่ลองทาน รู้ว่าแม่ชอบทานผัก หยิบผักมาม้วนๆใส่ช้อนแม่ เอ้าแม่ แม่ทานซะของที่แม่ชอบ แทนที่จะกินแค่ 3 คำ 4 คำ ก็เจริญอาหารกินได้เยอะ เพราะมีความสุข ที่ได้กินข้าวกับลูก มีความสุขที่ลูกดูแลเอาใจใส่กินข้าวเสร็จแล้ว ก็มานั่งคุยกับแม่ ในหลวงดำรัสกับแม่ว่าไงทราบ ไหม ตอนในหลวงเล็กๆแม่เคยสอนอะไรที่สำคัญ "อยากฟังแม่สอนอีก" เป็นยังไงบ้างเป็นกษัตริย์ปกครองประเทศอยากฟังแม่สอนอีกพวกเรา เป็นยังไงเราคิดว่า เรารู้มาก เราเรียนสูงเรามีปริญญาแม่จบป.4 เวลาแม่สอนตะคอกแม่ตวาดแม่กระทืบเท้าใส่แม่ เบื่อจากตายอยู่แล้ว รำคาญ พูดจาซ้ำซาก เมื่อไหร่จะหยุดพูดซะที เราเหยียบย่ำหัวใจแม่ พอสมเด็จย่าสอนในหลวงจะเอากระดาษมาจด มีอยู่เรื่องหนึ่งที่จำได้แม่นสมเด็จย่าเล่าว่า ตอนเรียนหนังสือที่ Swiss ในหลวงยังเล็กอยู่เข้ามาบอกว่าอยากได้รถจักรยาน เพื่อน ๆ เขามีจักรยานกัน แม่บอกว่าลูกอยากได้จักรยานลูกก็เก็บสตางค์ที่แม่ให้ไปกินที่โรงเรียนไว้ซิ เก็บมาหยอดกระปุกวันละเหรียญ สองเหรียญ พอได้มากพอก็เอาไปซื้อจักรยานนี่คือสิ่งที่แม่สอน แม่สอนอะไร ทราบไหมครับ ถ้าเป็นพ่อแม่บางคนพอลูกขอรีบกดปุ่ม ATM ให้เลย ประเคนให้เลย ลูกก็ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย เหลิงและหลงตัวเอง พอโตขี้นขับรถเบนซ์ชนตำรวจก็ได้ยิงตำรวจยังได้ เพราะหลงตัวเองพ่อตนใหญ่ เห็นไหม.....? ตามใจเทิดทูน จนเสียคนแต่สมเด็จย่านี่เป็นยอดคุณแม่สร้างคุณธรรมให้แก่ลูก ลูกอยากได้ลูกต้องเก็บสตางค์ที่แม่ให้ไปหย่อนกระปุก แม่สอน 2 เรื่อง คือให้ประหยัด ให้ยืนอยู่บนขาของตัวเอง "ความประหยัด เป็นสมบัติของเศรษฐี" ใครสอนลูกให้ประหยัดได้ คนนั้นกำลังมอบความเป็นเศรษฐีให้แก่ลูก พอถึงวันปีใหม่สมเด็จย่าก็บอกว่า "ปีใหม่แล้ว เราไปซื้อจักรยานกัน " เอ้า! แคะกระปุกดูซิว่ามีเงินเท่าไร เสร็จแล้วสมเด็จย่าก็แถมให้ ส่วนที่แถมนะมากกว่าเงินที่มีในกระปุกอีก มีเมตตาให้เงินลูก ให้ไม่ได้ให้เปล่าสอนลูกด้วยสอนให้ประหยัด สอนว่าอยากได้อะไรต้องเริ่มจากตัวเรา คำสอนนั้นติดตัวในหลวงมาจนทุกวันนี้เขาบอกว่าในสวนจิตรเนี่ยคนที่ประหยัดที่สุดคือ ในหลวง ประหยัดที่สุดทั้งน้ำ ทั้งไฟ เรื่องฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือยไม่มี เป็นอันว่าภาพนี้ชัดเจน หวังที่ 2. ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา ดูว่าในหลวงทำกับแม่ยังไง? สมเด็จย่าประชวรอยู่ทีโรงพยาบาลศิริราช ในหลวงไปเยี่ยมตอนไหนครับ ไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 เศษ ๆ จีงเสด็จกลับ ไปเฝ้าแม่วันละหลายชั่วโมง แม่พอเห็นลูกมาเยี่ยมก็หายป่วยไปครึ่งหนึ่งแล้ว ทีมแพทย์ที่รักษาสมเด็จย่าเห็นในหลวงมาเยี่ยมมาประทับก็ต้องฟิตตามไปด้วย ต้องปรึกษาหารือกันตลอดว่าจะให้ยายังไง จะเปลี่ยนยาไหม จะปรับปรุงการรักษายังไง ให้ดีขึ้น ทำให้สมเด็จย่าได้รับการดูแลที่ดีขึ้น เห็นภาพไหม กลางคืน... ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่าคืนละหลายชั่วโมงไปให้ความอบอุ่นทุกคืนลองหันมาดูตัวเราเองซิ ตอนพ่อแม่ป่วยโผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึง ถามว่าตอนนี้อาการเป็นยังไง? พ่อแม่ยังไม่ทันตอบเลย ฉันมีธุระงานยุ่งต้องไปแล้ว โผล่หน้าไปให้เห็นพอแค่เป็นมารยาทแล้วก็กลับ เราไม่ได้ไปเพราะความกตัญญู เราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่านน่าอายไหม ในหลวงเสด็จไปประทับกับแม่ ตอนแม่ป่วยปทุกวันไปให้ความอบอุ่นประทับอยู่วันละหลายชั่วโมงนี่คือสิ่งที่ในหลวงทำ คราวหนึ่งในหลวงป่วยสมเด็จย่าก็ป่วยไปอยู่ศิริราชด้วยกัน อยู่คนละมุมตึก ตอนเช้าในหลวงเปิดประตู....แอ๊ด...ออกมา พยาบาลกำลังเข็นรถสมเด็จย่าออกมารับลมผ่านหน้าห้องพอดี ในหลวงพอเห็นแม่รีบออกจากห้องมาแย่งพยาบาลเข็นรถ มหาดเล็กกราบทูลว่า ไม่เป็นไร ไม่ต้องเข็นมีพยาบาลเข็นให้อยู่แล้ว ในหลวงมีรับสั่งว่า แม่ของเราทำไมต้องให้คนอื่นเข็นเราเข็นเองได้นี่ขนาดเป็นพระเจ้าแผ่นดินเป็นกษัตริย์ยังมาเดินเข็นรถให้แม่ ยังมาป้อนข้าวป้อนน้ำให้แม่ ป้อนยาให้แม่ ให้ความอบอุ่นแก่แม่เลี้ยงหัวใจแม่ ยอดเยี่ยมจริง ๆ เห็นภาพนี้แล้วซาบซึ้งมาตามดูต่อ..... หวังที่ 3. เมื่อถึงยามต้องตายวายชีวา หวังลูกช่วยปิดตา เมื่อสิ้นใจ วันนั้นในหลวงเฝ้าสมเด็จย่า อยู่จนถึงตี 4 ตี 5 เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืนจับมือแม่ กอดแม่ ปรนนิบัติแม่ จนกระทั่ง "แม่หลับ..." จึงเสด็จกลับ พอไปถึงวังเขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์ในหลวงรีบเสด็จกลับไปศิริราชเห็นสมเด็จย่านอนหลับตาอยู่บนเตียง ในหลวงทำยังไงครับ ในหลวงตรงเข้าไปคุกเข่ากราบลงที่หน้าอกแม่ พระพักตร์ในหลวงตรงกับหัวใจแม่ "ขอหอมหัวใจแม่...เป็นครั้งสุดท้าย......" ซบหน้านิ่งอยู่นานแล้วค่อยๆเงยพระพักตร์ขึ้น น้ำพระเนตรไหลนอง ต่อไปนี้จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว เอามือกุมมือแม่ไว้ มือนิ่มๆทีไกวเปลนี้แหละ ที่ปั้นลูกจนได้เป็นกษัตริย์ เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง ชีวิตลูกแม่ปั้น มองเห็นหวีปักอยู่ที่ผมแม่ ในหลวงจับหวีค่อยๆหวีผมให้แม่... หวี...หวี...หวี.... หวี...ให้แม่สวยที่สุด แต่งตัวให้แม่ให้แม่สวยที่สุด ในวันสุดท้ายของแม่เป็นภาพที่ประทับใจอาจารย์ที่สุด เป็นสุดยอดของลูกกตัญญูหาที่เปรียบไม่ได้อีกแล้ว" กษัตริย์ยอดกตัญญู"   Create Date : 27 ธันวาคม 2550     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 2:25:46 น. Counter : 1369 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• KungGuenter
• สาวตรังใจกว้าง
• Quel
• Webmaster - BlogGang

• เรื่องเล่า...ครั้งผมครองเพศบรรพชิต
• Beauty Comes True
• BlogGang.com