ที่นี่เป็นสถานที่ที่เขาได้เฉลิมฉลองชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของตัวเอง
ชัยชนะที่ทำให้เขากลายมาเป็นตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่ของโลกเทนนิส
แต่ --- มันก็เป็นที่เดียวกันกับที่เขาต้องเจ็บปวดจากการพ่ายแพ้ครั้งสำคัญอีกด้วย
สิบปีหลังจากที่เขาได้ชัยชนะที่นี่เป็นครั้งแรกในปี 2003
พวกเราก็ได้กลับมาพบกับเขาอีกครั้งในการมาป้องกันแชมป์
ที่ทำให้เขากลายมาเป็นนักเทนนิสคนแรก
ที่จะมีโอกาสเป็นแชมป์ในรายการนี้ถึง 8 ครั้งด้วยกัน
ลองมาไล่เรียงดูความสำเร็จของโรเจอร์ไปพร้อม ๆ กันดีกว่า
1998: Big Moment for the 16-Year-Old
ในปี 1998 คือจุดสำคัญในชีวิตของเด็กหนุ่มอายุแค่ 16 ปี
โรเจอร์อายุยังไม่ถึง 17 ปีเลยด้วยซ้ำเมื่อเขาเข้าแข่งขันระดับจูเนียร์ในวิมเบิลดัน
ในช่วงปลายทศวรรษที่ 80 เขาชื่นชอบบอริส เบคเกอร์ และสเตฟาน เอ็ดเบิร์กเอามาก ๆ
เป็นช่วงที่นักเทนนิสสองคนนี้กำลังดังและก็เป็นเจ้าแห่งวงการยุคนั้น
ในแมทช์แรกที่โรเจอร์ลงแข่งกับนักเทนนิสออสเตรียอย่าง Philip Langer
เขาบอกว่า --- เขาตื่นเต้นมาก และก็ดูเหมือนว่าเน็ตมันช่างสูงกว่าปกติเสียเหลือเกิน
จนต้องขอให้แชร์ อัมไพร์ ช่วยวัดดูซะหน่อยนึง (แอบฮานะเนี่ย คิดได้ไงล่ะ)
กรรมการก็ยอมทำให้แล้วก็บอกว่า "มันก็ปกติดีนะ"
นั่นแหละถึงได้ทำให้เขาเริ่มที่จะรีแลกซ์แล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นบ้างในการเล่นบนคอร์ตหญ้า
(ต้องไม่ลืมว่า โรเจอร์โตมากับคอร์ตดินนะ)
ในวันที่ 5 กรกฎาคม เขาเอาชนะนักเทนนิสจอร์เจียที่ชื่อ Irakli Labadze ได้
สองเซตรวด ด่วยคะแนน 6-4, 6-4 ได้แชมป์วิมเบิลดันเยาวชนในปีนั้น
และยังจับคู่กับ Olivier Rochus คว้าแชมป์ชายคู่มาครองได้สำเร็จด้วย
จากความสำเร็จครั้งนี้ทำให้ปลายปีนั้น โรเจอร์จบปีด้วยการเป็นมือ 1 ประเภทเยาวชน
และทำให้ได้ไวลด์ คาร์ดลงแข่งขันอาชีพในหลาย ๆ รายการเลยทีเดียว
มาริโอ แอนซิซก็ยังได้ชื่อว่าเป็นนักเทนนิสคนสุดท้ายที่เอาชนะโรเจอร์ได้ในวิมเบิลดัน