เส้นทางชีวิตการเป็นแอร์รุ่นเก๋า

  ครั้งที่แล้วเขียนเกี่ยวกับการรับมือกับผู้โดยสารตัวแสบบนเครื่องบิน ซึ่งเป็นตอนที่เป็นหัวหน้าพนักงานต้อนรับมามากกว่า 10 ปีแล้ว ทำให้วิทยายุทธแก่กล้า ไร้เทียมทาน เพราะต้องฝึกรับมือกับผู้คนบนเกาะแห่งนี้ตลลอดเวลายาวนานที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี แม้แต่การแย่ง taxi จะมาทำเหนียมอาย รักษามารยาทอยู่รับรองไม่ได้ขึ้น การต่อปากต่อคำกับคนขับแท็กซี่ คราวนี้ขอย้อนรอยไปถึงสมัยเอ๊าะๆให้เพื่อนๆจินตนาการได้ถึงตอนที่เป็นวัยละอ่อน จากบ้านจากเมืองไปใช้ชีวิตทำงาน ไม่ใช่ชีวิตการเรียนหนังสือ คิดดูแล้วกันว่าสำหรับเด็กไทยที่เพิ่งจบ ไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศมาก่อน มันทั้งน่าตื่นเต้น และระทึกขวัญสักเพียงใด จะต้องเจอะเจอกับอะไรบ้าง จะมีใครมาช่วยในเวลาคับขันหรือไม่ จะสื่อสารกับผู้คนอย่างไร แม้จะมั่นใจในพื้นฐานการใช้ภาษาที่ดีเยี่ยมจากโรงเรียนและมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆในเมืองไทยก็ตามที แต่ก็ใช้มันแค่ในการทำข้อสอบด้านการอ่าน เขียน ทดสอบด้านไวยากรณ์เพื่อให้ติดอันดับที่หนึ่งในประเทศไทย แต่ครั้งนี้คือชีวิตจริงที่ต้องใช้พุด จะฟังฝรั่งรู้เรื่องไหม และพอเราพูดแล้ว เขาจะเข้าใจไหม เพื่อนๆต้องจินตนาการไปเมื่อประมาณ 30 ปีที่แล้วนะคะ ที่สมัยนั้นเรายังไม่เห็นฝรั่งเดินกันยั้วเยี้ยในเมืองไทยเหมือนสมัยนี้ จะจับฝรั่งสักคนมานั่งคุยด้วยเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ที่เเจอบ่อยก็ในมหาวิทยาลัยซึ่งส่วนใหญ่เป็นระดับศาสตราจารย์ที่เขาไม่มานั่งเสียเวลาเจ๊าแจ๊ะในเรื่องไร้สาระหรอก แค่ผ่านการสอบสัมภาษณ์ทีถึง 2 รอบก็ระทึกขวัญพอสมควรแล้ว คิดว่าถ้าเป็นรุ่นราวคราวเดียวกันคงพอนึกออก สมัยนั้นไม่ค่อยมีอาชีพหลากหลายให้เลือกมากนักหรอก แต่ทำไม๊ทำไมอาชีพแอร์โฮสเตสถึงได้มีมนต์ขลังเหลือเกิน เป็นอาชีพยอดนิยมที่ไม่เคยหลุด Top 10 เลยจนถึงปัจจุบัน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แค่อาชีพที่เด็กสาวใฝ่ฝันเท่านั้น ยังเปิดกว้างสำหรับเด็กหนุ่มไฟแรงหรือแม้กระทั่งเด็กหนุ่มเด็กสาวที่ไม่อยากคงสถานภาพทางเพศดั้งเดิม สายการบินทั้งหลายก็ไม่เคยปิดกั้น ให้โอกาสเต็มที่ให้แสดงศักยภาพในการให้บริการตราบใดที่มีคุณสมบัติตามที่สายการบินแต่ละสายการบินต้องการ สมัยโบราณมักจะฟังดูเหมือนเป็นอาชีพที่แทบจะเอื้อมไม่ถึง ถ้าไม่จบจากสถานศึกษาอันดับหนึ่งของประเทศ หรือไม่มีคุณสมบัติทางภาษาดีเลิศ หรือสวยระดับประกวดนางงาม แต่มาถึงสมับปัจจุบัน ดูเหมือนคุณสมบัติพวกนั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญในการตัดสินใจคัดเลือกพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินแม้แต่น้อย มีก็ดี ไม่มีก็ไม่เป็นไร เกริ่นมาพอสมควรแล้ว สำหรับตอนนี้ขอพอแค่นี้ก่อน แล้วจะมาต่อเรื่องราวว่าเข้าไปใช้ชีวิตการทำงานเป็นแอร์ได้อย่างไร แล้วคุยกันใหม่นะคะ




Create Date : 25 เมษายน 2557
Last Update : 25 เมษายน 2557 9:35:16 น. 0 comments
Counter : 1115 Pageviews.  
 
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

hsbchs
 
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




นักท่องเที่ยวเนื่องจากเคยมีอาชีพแอร์(รุ่นลายคราม)
[Add hsbchs's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com